نتایج درمان سندرم تونل کارپال با روش جراحی باز و آرتروسکوپی

 

● زمینه و هدف:

سندرم تونل کارپال یک وضعیت شایع بالینی است که به علت به دام افتادن عصب مدیان در مچ دست بوجود می آید. این امر شایع ترین گرفتاری منفرد عصبی (mononeuropathy) فشارنده در اندام فوقانی است. در بیمارانی که علائم شدید بیماری را دارند درمان سندرم تونل کارپ با روش جراحی، درمان ترجیحی است. هدف از این مطالعه، مقایسه آزاد سازی تونل کارپال با دو روش جراحی باز و جراحی آرتروسکوپی تک برشی است. 

● روش مطالعه:
تعداد ۶۰ بیمار بطور تصادفی و به تعداد مساوی در دو گروه درمان با روش جراحی باز و گروه درمان با روش جراحی آرتروسکوپی در مدت ۸ ماه تحت بررسی قرار گرفتند. تمامی بیماران نشانه های بالینی بیماری را نشان داده و به درمان غیرجراحی پاسخ نداده بودند. ارزیابی و مقایسه بین دو گروه با استفاده از نتایج و اندازه گیری امتیاز پارامترهای موجود در پرسشنامه بیماران، در هنگام ترخیص و مراجعات بعدی به درمانگاه و آزمون آماری t-test با نمونه های مستقل انجام شد.

● نتایج:
در طی معاینات پس از عمل جراحی، بیماران درمان شده با روش آرتروسکوپی امتیاز بالاتری برای شدت علائم سندرم تونل کارپال، وضعیت عملکردی آن و رضایتمندی پس از عمل (۳/۶۳% در گروه آرتروسکوپی و ۷/۶% در گروه جراحی باز امتیاز عالی) کسب کردند (۰۵/۰>p). این بیماران بطور مشخصی به هنگام نیشگون گرفتن، مشت کردن و انجام کارهای ماهرانه، قدرت بیشتری در دست یافتند (۰۵/۰>p). در روش جراحی باز اندازه اسکارعمل جراحی (۵-۳ سانتیمتردر مقابل یک سانتیمتردر گروه آرتروسکوپی) و مدت زمان لازم جهت بازگشت به کار (۷۰% پس از هفته سوم در جراحی باز و ۱۰۰% پس از هفته دوم در جراحی آرتروسکوپی بکار برگشتند) بیشتر بود. نتایج بالینی بهتر و رضایتمندی بیشتری در بیماران درمان شده با روش جراحی آرتروسکوپی بدست آمد (۰۵/۰>p).
● نتیجه گیری:
جراحی آرتروسکوپی تک برشی روش درمانی کم خطر و با اثر بخشی خوب و مناسب در درمان سندرم تونل کارپال می باشد.

منبع:ویستا

 

چند نکته درباره سندرم تونل کارپال

 این بیماری یک مشکل شایع ، رنج‌آور و ناتوان كننده‌اي است كه در اثر افزايش فشار داخل كانال مچ دستي ايجاد شده و در نتيجه آسيب به عصبي كه از داخل كانال رد ميشود (عصب مديان ) رخ ميدهد.اگر به هر علتی از جمله استفاده بيش از حد از مچ دست،فشار کانال ناحیه مچ افزايش يابد،منجر به كاهش خون رساني به عصب در اثر تنگي عروق شده و مجموعه‌اي ازعلائم و نشانه‌ها را پديد مي آورد كه مشخص كننده سندرم کانال مچ دستی (CTS) است.

 

 

علل :

شکستگی ها،دررفتگی ها،تومورها،برخی از بیماری ها(مثل دیابت یا اختلالات تیروئید) و انجام فعالیت های تکراری در ناحیه مچ دست(همچون تايپيست، پيانيست‌ها، ويلچرسواران و استفاده ناصحيح از عصا) از مواردی هستند که باعث بروز این بیماری می شوند.

 شکل و آناتومی مچ دست در برخی افراد آنها را مستعد ابتلا به این سندرم می‌کند. لذا این بیماری گاهي بصورت خانوادگي ديده مي شود.

میزان بروز این بیماری در خانم‌ها بیشتر از آقایان است و خانم‌ها در سنین ۳۰ تا ۶۰ سال بیشتر با این مشکل مواجه‌اند.

علائم :

خواب رفتن و گزگز انگشتان دست که اکثرا با درد همراه است. ابتدا  این علایم فقط در هنگام استراحت یا خواب ایجاد می‌شوند، اما وقتی بیماری شدیدتر شد، علایم ذکر شده دایمی می‌شوند.
با شدت یافتن بیماری علائمی همچون افتادن اجسام از دست بیمار، از دست دادن مهارت انگشتان، ضعف و لاغری در برخی عضلات دست، به مرور ظاهر می‌شوند.

تشخیص :

 تشخیص صحیح و سریع این بیماری برای تصمیم گیری درمان بیمار بسیار مهم است. تشخیص بر اساس شرح حال کامل بیماری، معاینه دقیق و انجام نوارعصب و عضله انجام می گیرد. نوارعصب و عضله به افتراق این بیماری از سایر بیماریهای ناشی از گرفتاری عصب کمک می کند.

درمان:
استراحت و کاهش حرکات دست، اولین مرحله در درمان سندرم تونل کارپال است.

این استراحت باید تا زمان کاهش گزگز انگشتان ادامه یابد. در صورت کاهش گزگز، در ابتدا می توان به انجام حرکات کششی پرداخت.

 استفاده از مچ بند مخصوص در سه ماه اول پس از شروع علايم و  همچنـين در خانمهاي حامله بسيار موثر است. زاويه مچ بند  بايد  تنظيم شود. اغلب مچ بند هاي  ساخته شده در بازار زاويه مناسبي ندارند و حتي باعث بدتر شدن علايم مي شوند. مچ بند بايد حتمآ در شب پوشيده شود. بهتر است در طي روز نيز از مچ بند استفاده كرد.

 

 

تصحيح وضعيت مچ در هنگام كار : مچ دست هنگام کار مثلا کار با کامپیوتر باید در صفر درجه باشد. خم شدن مچ باعث افزایش فشار به عصب می شود.

 

انجام فعالیتهایی که با مشت کردن مکرر می باشد نیز باعث فشار به عصب و ایجاد این سندرم می شود.

از مشت کردن در حالی که مچ دست به سمت داخل یا خارج  است خودداری شود.(زاویه مچ باید صفر درجه باشد) .

گرفتن اجسام مثل خودکار نازک فشار زیادی به مچ وارد می کند. بهتر است از خودکارهایی با بدنه ضخیم استفاده شود.

درمان‌های دارویی و تکنیک های خاص ورزشی برای درمان کمک‌ کننده‌اند.

در قسمت زیر 9 حرکت ورزشی مناسب را برای کاهش درد مچ دست و خواب رفتن انگشتان برای شما بیان می کنیم:

1- خم کردن دست به جلو

مچ دست را به آرامی به طرف جلو خم کنید.

به مدت 5 ثانیه دست را در این وضعیت نگه دارید.

این حرکت را سه بار در روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.

2- خم کردن دست به عقب

مچ دست را به آرامی به طرف عقب خم کنید.

به مدت 5 ثانیه دست را در این وضعیت نگه دارید.

این حرکت را سه بار در روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.

3- حرکت دست به پهلو

مچ دست صدمه دیده را به آرامی به پهلوها حرکت دهید.

در پایان هر حرکت، دست را به مدت 5 ثانیه نگه دارید.

این حرکت را سه بار در روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.

4- حرکت کششی

هر دو کف دست را روی میز قرار داده و به آرامی روی مچ دست، به طرف جلو تکیه کنید.

به مدت 15 تا 30 ثانیه در این وضعیت بمانید.

این حرکت را سه بار تکرار کنید.

5- کشش دست

با دست سالم، مچ دست صدمه دیده را به جلو خم کرده و به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.

سپس همانند شکل، انگشتان دست صدمه دیده را با اندکی فشار به سمت عقب برده و به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.

این حرکت را دو بار انجام دهید.

6- باز و بسته کردن انگشتان

با از بین رفتن گزگز می توان به آرامی به انجام حرکات قدرتی از نوع ایزومتریک پرداخت که شامل حرکات بعدی است :

انگشتان دست صدمه دیده را باز نموده و سپس به آرامی بر روی مفصل میانی انگشتان و تا ناحیه بالایی کف دست خم کنید.

دست را به مدت 5 ثانیه در این وضعیت نگه دارید.

این حرکت را سه بار در روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.

7- خم کردن مچ به جلو

یک قوطی یا لیوان را با کف دست صدمه دیده گرفته و به طرف بالا نگه دارید.

همانند شکل مچ دست را در همان وضعیت خم کرده و برای مدت 5 ثانیه نگه دارید.

این حرکت را سه بار در روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.

به تدریج وزن شیء را افزایش دهید.

8- خم کردن مچ به عقب

شیء مشابه ای را با کف دست صدمه دیده به طرف پایین نگه دارید.

مچ دست را همانند شکل به طرف بالا خم کرده و به مدت 5 ثانیه در این وضعیت نگه دارید.

این حرکت را سه بار در روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.

9- تقویت دست

با دست صدمه دیده یک توپ پلاستیکی نرم را به مدت 5 ثانیه فشار دهید.

این حرکت را 10 بار در روز انجام دهید.

 

 در موارد شدیدتر که بیمار به درمان طبی جواب نمی‌دهد، يا اگر در نوار عصب و عضله علايم درگيري متوسط یا شديد عصب ديده شود نیاز به عمل جراحی است که این عمل نسبتا ساده، برای باز کردن تونل و آزادسازی عصب انجام می‌شود.

 

سندرم تونل کارپ در حاملگی:

این بیماری در خانمهای باردار بخصوص در سه ماهه سوم و خانمهایی که دچار تورم می شوند دیده می شود. معمولا به درمانهای طب فیزیکی و غیر جراحی پاسخ می دهد. در این موارد بخصوص از مچ بند استفاده می شود. سفت بستن مچ بند یا نامناسب بودن آن ممکن است علایم را بدتر کند.

عوارض ناشي از عدم درمان سندرم تونل کارپ

سندرم تونل مچ دستي كه درمان نشده باشد گاهي منجر به آسيب دائمي عصب مديان شده (برخي يا همه رشته‌هاي عصبي از بين ميروند) و در نتيجه اختلال حسي يا حركتي دائمي بوجود مي آيد .

منبع: اطلاع رسانی علمی آموزشی

نکته درباره مچ درد (سندرم تونل کارپال)

 

به نکاتی درباره ی سندرم تونل کارپال (فشار به عصب میانی دست) توجه کنید:

 

1- خواب رفتن و گزگز انگشتان دست كه اكثرا با درد همراه است، از علائم اصلی این بیماری است.

 

2- میزان بروز این بیماری در خانم‌ها بیشتر از آقایان است (حدود 6 درصد در خانم‌ها و حدود 6/0 درصد در آقایان) و خانم‌ها در سنین 30 تا 60 سال بیشتر با این مشكل مواجه‌اند.

 

3- در اوایل سندرم تونل کارپال و یا در صورت خفیف بودن آن، این علایم فقط در هنگام استراحت یا خواب ایجاد می‌شوند، اما وقتی بیماری شدیدتر شد، علایم ذكر شده دایمی می‌شوند.

علائمی همچون افتادن اجسام از دست بیمار، از دست دادن مهارت انگشتان، ضعف و لاغری در برخی عضلات دست، به مرور با شدت یافتن بیماری ظاهر می‌شوند.

 

4- عوامل زمینه‌ساز این سندرم متفاوت‌اند. شكل و آناتومی مچ دست در برخی افراد آنها را مستعد ابتلا به این سندرم می‌كند.

انجام كارهای تكراری(مثل تایپ کردن)، دیابت ، کم کاری تیروئید ، برخی بیماری‌های متابولیك و حتی بارداری می‌توانند از عوامل زمینه‌ساز باشند.

 

5- اگر علایم فوق را دارید، حتما برای تشخیص و درمان به پزشك مراجعه كنید.

با گرفتن یك نوار عصب و عضله و انجام چند معاینه ی ساده، این مشكل تشخیص داده می‌شود و اگر در مراحل اولیه درگیری عصب میانی دست باشید، تنها با بستن مچ بند و استفاده از فیزیوتراپی یا لیزر و گاهی با تزریق موضعی، مشكل شما حل خواهد شد.

 

6- درمان‌های دارویی و تكنیك های خاص ورزشی نیز برای درمان كمك‌ كننده‌اند. در موارد شدیدتر كه بیمار به درمان طبی جواب نمی‌دهد، نیاز به عمل جراحی است كه این عمل نسبتا ساده، برای باز كردن تونل و آزادسازی عصب انجام می‌شود.

 

7- گمان نكنید هر كسی که دستش خواب می‌رود، لزوما به این بیماری مبتلاست، زیرا خواب رفتن دست علل دیگری نیز دارد، مثلا آسیب عصب‌های دیگر دست یا درگیری عصب در ناحیه ساعد، بازو،شانه  و یا حتی گردن می‌تواند چنین علایمی را بروز دهد. گاهی وجود مشكلاتی در مغز و نخاع، علایمی این گونه را ایجاد می‌كند.

بنابراین مراجعه به پزشك برای تشخیص دقیق بیماری الزامی است.

 

8- خانم‌های بارداری كه علایم یاد شده را دارند، با اینكه معمولا پس از بارداری مشكل‌شان کاهش پیدا می‌كند، ولی گاهی اوقات، این مساله ادامه دار خواهد شد. لذا خانم های باردار  نیز مانند دیگر خانم‌ها، نیازمند پیگیری و درمان هستند. حتی در طول بارداری می‌توان با درمان به موقع و تزریق موضعی، به بیمار كمك كرد.

 

 

منبع:تبیان

 

آناتومی مچ دست

 مفصل مچ دست ساعد را به دست متصل میکند. حرکات این مفصل نسبت به آرنج دامنه بیشتری دارد. مچ دست محل عبور عروق و اعصاب مهمی است که به دست میرسند.
مهمترین مشکلات مفصل مچ دست که موجب مراجعه افراد به پزشک میشود درد، محدودیت حرکت و تورم است و گاهی اوقات کاهش قدرت، تغییر شکل و یا آسیب های خارجی به مچ دست علت مراجعه به پزشک است.
در مقالات مبحث مچ دست سعی میشود مشکلات اختصاصی این مفصل از لحاظ ارتوپدی بررسی شود.
با اشاره به هر سربرگ می‌توانید به صفحه مربوطه بروید.

 

•  آناتومی مچ دست - استخوان و مفصل

• آناتومی مچ دست - رباط

• آناتومی مچ دست - سطوح و حرکات

• آناتومی مچ دست - تاندون های پشت مچ دست

• آناتومی مچ دست - رباط عرضی و کانال کارپ و تاندون های جلوی مچ دست

• آناتومی مچ دست - عروق و اعصاب

• آناتومی مچ دست - غضروف مثلثی و اسناف باکس

• آناتومی مچ دست - مشخصات ظاهری، رادیوگرافی

 

 منبع :ایران ارتوپد