خطرناک ترین نرمش ها کدامند؟

نرمش کردن قبل از انجام هر ورزشی بسیار مهم است اما گاهی اوقات همین نرمش ها  می توانند برای سلامتی بدن بسیار مضر باشند و باید از انجام آن ها خودداری کنید

به گزارش گروه خواندنی های مشرق، در هر باشگاه ورزشی که پا بگذارید عده ای را می بینید که در حال نرمش کردن هستند اما برخی از این نرمش ها می توانند بیشتر برای سلامتی بدن شما مضر باشند تا به زیباتر شدن بدن شما کمک کند. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به تعدادی از این نرمش های خطرناک:

بلند کردن مستقیم پا

یکی از نرمش هایی که برای تقویت عضله های شکمی از ان استفاده می شود بلند کردن پاها به صورت 90 درجه است و فشار بسیار زیادی نیز به قسمت زیر شکم و همچنین کمر وارد می کند. پزشکان می گویند وقتی پاها به سمت بالا حرکت می کند رگ های پشت کمر کشیده می شوند و انجام این عمل هم می تواند به این رگ ها آسیب وارد کن هم ورزشکار را در معرض خطر دیسک کمر قرار می دهد.

بشین پاشو

یکی از تمرین هایی که برخی از مربیان بسیار روی آن تاکید دارند انجام بشین و پاش واست و آن ها می گویند هر چه بیشتر پایین بروید عضلات بیشتری در بدن شما ساخته می شود اما به این نکته باید توجه داشته باشید که این کار می تواند فشار بسیار زیادی را به زانوهای شما وارد کند و انجام این نرمش خیلی زود شما را زمین گیر می کند. اگر سعی دارین این نرمش را انجام دهید به این نکته توجه کنید که نباید قسمت تهتانی شما از زانوها پایین تر برود.

دستگاه جلو پا

یکی از دستگاه هایی که در هر باشگاه بدنسازی شما می توانید ببینید دستگاه کار بر روی عضلات جلوی پا است و عده بسیار زیادی نیز بدون توجه به عواقب این دستگاه از آن استفاده می کنند. استفاده از این دستگاه آسان ولی این دلیلی نمی شود که مشکلی بای سلامتی شما ندارد. این دستگاه فشار بسیار زیادی به زانوهای شما وارد می کند و همچنین در وزنه های سنگین نیز کمر شما را بسیار تحت تاثیر قرار می دهد. این فشارها می توانند باعث بروز مشکلات جدی شوند.

منبع:مشرق نیوز

پارگی تاندون آشیل

تاندون آشیل یا زردپی آشیل Achilles Tendon، یک نوار طنابی شکل سفید رنگ است که در پشت ساق پا قرار دارد و دو عضله پشت ساق پا را به نام گاستروکنمیوس Gastrocnemius (در تلفظ این نام حرف "ک" ساکن و حرف "ن" با کسره است) و سولئوس Soleus، به استخوان پاشنه پا (کالکانئوس) متصل می کند.

            

قبلا اشاره کردیم که تاندون ها عضلات را به استخوان ها وصل می کنند و به این ترتیب انقباض عضلات از طریق آنها به استخوان ها و مفاصل منتقل می شود و یک حرکت انجام می شود. هنگامی که عضله پشت ساق پا منقبض می شود، تاندون آشیل سفت می شود و پاشنه پا را می کشد. در نتیجه، شما می توانید پای خود را به حالت مستقیم و کشیده در آورید و بر روی نوک انگشتان خود بایستید، بدوید و بپرید. بنا بر این، تاندون آشیل برای فعالیت هائی مانند راه رفتن، دویدن و پریدن بسیار ضروری است. پارگی کامل تاندون آشیل که معمولا در حدود 5-2 سانتیمتری بالای استخوان پاشنه پا اتفاق می افتد و "پارگی تاندون آشیل Achilles tendon rupture" خوانده می شود.

علل
شایع ترین مکانیسم های این آسیب عبارتند از راست و کشیده شدن ناگهانی و قدرتمند پا و یا خم شدن ناگهانی و قدرتمند پا. علت دیگر این پارگی می تواند وارد آمدن ضربه مستقیم به تاندون آشیل باشد.

در ورزش کاران این آسیب در ورزش هائی اتفاق می افتد که نیازمند سرعت گیری های ناگهانی یا کاهش سرعت ناگهانی و پرش می باشد مانند فوتبال، دو و بسکتبال. در چنین وضعیت هائی، نیروی اعمال شده بر تاندون بیشتر از قدرت خود تاندون است.

پارگی تاندون آشیل در افراد غیر ورزشکاری که آمادگی جسمانی ندارند و بدون گرم کردن و کشش صحیح و کافی به ورزش می پردازند نیز شایع است. این افراد که آسیب قبلی یا مشکلی در ساق پایشان نداشته اند بدون آماده سازی صحیح به انجام ناگهانی فعالیتی ورزشی می پردازند و در معرض آسیب به تاندون آشیل می باشند.
نکته مهم برای پیشگیری از این آسیب دیدگی، آماده سازی، گرم کردن و کشش عضلات و تاندون آشیل پیش از انجام حرکات ورزشی است که در افراد غیر ورزشکار به ندرت به آن توجه می شود.

علائم پارگی تاندون آشیل

-    علامت کلاسیک پارگی تاندون آشیل این است که فرد احساس می کند که به پشت پایش ضربه ای محکم یا گلوله خورده است.

 

-    اغلب فرد یک صدای "پاپ" را می شنود و بلافاصله درد شدیدی احساس می کند. در این حالت، فرد می تواند با لنگیدن راه برود ولی نمی تواند بدود، از پله بالا برود یا بر روی انگشتان پایش بایستد.

                    

-    به دنبال این پارگی، تورم و کبودی نیز ممکن است بوجود آیند.

تاندون آشیل یا زردپی آشیل Achilles Tendon، یک نوار طنابی شکل سفید رنگ است که در پشت ساق پا قرار دارد و دو عضله پشت ساق پا را به نام گاستروکنمیوس Gastrocnemius (در تلفظ این نام حرف "ک" ساکن و حرف "ن" با کسره است) و سولئوس Soleus، به استخوان پاشنه پا (کالکانئوس) متصل می کند.

            

قبلا اشاره کردیم که تاندون ها عضلات را به استخوان ها وصل می کنند و به این ترتیب انقباض عضلات از طریق آنها به استخوان ها و مفاصل منتقل می شود و یک حرکت انجام می شود. هنگامی که عضله پشت ساق پا منقبض می شود، تاندون آشیل سفت می شود و پاشنه پا را می کشد. در نتیجه، شما می توانید پای خود را به حالت مستقیم و کشیده در آورید و بر روی نوک انگشتان خود بایستید، بدوید و بپرید. بنا بر این، تاندون آشیل برای فعالیت هائی مانند راه رفتن، دویدن و پریدن بسیار ضروری است. پارگی کامل تاندون آشیل که معمولا در حدود 5-2 سانتیمتری بالای استخوان پاشنه پا اتفاق می افتد و "پارگی تاندون آشیل Achilles tendon rupture" خوانده می شود.

علل
شایع ترین مکانیسم های این آسیب عبارتند از راست و کشیده شدن ناگهانی و قدرتمند پا و یا خم شدن ناگهانی و قدرتمند پا. علت دیگر این پارگی می تواند وارد آمدن ضربه مستقیم به تاندون آشیل باشد.

در ورزش کاران این آسیب در ورزش هائی اتفاق می افتد که نیازمند سرعت گیری های ناگهانی یا کاهش سرعت ناگهانی و پرش می باشد مانند فوتبال، دو و بسکتبال. در چنین وضعیت هائی، نیروی اعمال شده بر تاندون بیشتر از قدرت خود تاندون است.

پارگی تاندون آشیل در افراد غیر ورزشکاری که آمادگی جسمانی ندارند و بدون گرم کردن و کشش صحیح و کافی به ورزش می پردازند نیز شایع است. این افراد که آسیب قبلی یا مشکلی در ساق پایشان نداشته اند بدون آماده سازی صحیح به انجام ناگهانی فعالیتی ورزشی می پردازند و در معرض آسیب به تاندون آشیل می باشند.
نکته مهم برای پیشگیری از این آسیب دیدگی، آماده سازی، گرم کردن و کشش عضلات و تاندون آشیل پیش از انجام حرکات ورزشی است که در افراد غیر ورزشکار به ندرت به آن توجه می شود.

علائم پارگی تاندون آشیل

 
-    علامت کلاسیک پارگی تاندون آشیل این است که فرد احساس می کند که به پشت پایش ضربه ای محکم یا گلوله خورده است.

 

-    اغلب فرد یک صدای "پاپ" را می شنود و بلافاصله درد شدیدی احساس می کند. در این حالت، فرد می تواند با لنگیدن راه برود ولی نمی تواند بدود، از پله بالا برود یا بر روی انگشتان پایش بایستد.

                    

-    به دنبال این پارگی، تورم و کبودی نیز ممکن است بوجود آیند.

منبع:فوتبال پزشکی 

---

 

داروی گاباپنتین

این دارو جزو داروهای ضد درد ناشی از مشکلات عصب  و ضد تشنج است. بعضی از دردها در اثر مشکل عصب بوجود می پایند که بیشتر خود را بصورت خواب رفتگی گزگز مورمور یا احساس سرد شدن یا داغ شدن در اندام نشان می دهند در این نوع دردهای از داروهای ضد درد خاصی استفاده می شود. گاباپنتین علاوه بر این برای تشنج نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

مقدار مصرف این دارو را پزشک تعیین می کند اما نکته قابل توجه این است که مقدار موثر دارو در هر فرد با فرد دیگر بسیار متفاوت است بنابر این مقدار داروی تجویز شده از هر فرد تا فرد دیگر بسیار متفاوت می باشد.در افرادی که نارسایی کلیه دارند مقدار مصرف این دارو نباید از حد مشخصی بالاتر رود.

استفاده گاباپنتین با داروهای ضد اسید معده ممکن است جذب دارو را کم کند بنابراین حداقل دو ساعت فاصله بین مصرف گاباپنتین و داروی آنتی اسید لازم است.

عوارض گاباپنتین: هر دارویی می تواند عوارضی برای بیمار ایجاد کند.  لذا مصرف دارو باید تحت نظر پزشک باشد. داروی گاباپنتین ممکن است باعث خواب الودگی، ورم اندامها، تاری دید، یبوست و.. شود. در صورت بروز هرگونه مشکل با پزشک مشورت نمایید. بیمارانی که مقادیر زیاد دارو را مصرف می کنند نباید دارو را یک مرتبه قطع نمایند.

این دارو با غذا تداخل ندارد و هر موقع می توان آنرا مصرف کرد.

داروی گاباپنتین تداخل دارویی زیادی با سایر داروها ندارد.

بهتر است در دفعات اول مصرف،  قبل از خواب مصرف شود. و تازمانی که مقدار دارو برای چند روز مصرف نشده و اثر آن دیده نشده از رانندگی و کار با ابزارهای دقیق خودداری شود.

این دارو نباید در شیردهی و بارداری مصرف شود. در این زمینه با پزشک مشورت شود.

عوارض جانبي:هر دارو به موازات اثرات مفيدي كه دارد ممكن است اثرات ناخواسته نيز ايجاد كند. اگر چه همه اين عوارض در يك فرد ديده نميشود ليكن در صورت بروز هر عارضه با پزشك خود مشورت كنيد. عوارض جانبي اين دارو با آگاهي از آن و مشورت با پزشك قابل پيشبيني و قابل رفع ميباشد. به خاطر داشته باشيد كه عوارض داروها به مراتب كمتر از عوارض عدم مصرف آنها ميباشد.

منبع:وبلاگ دکتر طناز احدی

مشاهده فیلم آموزشی طرز نشستن صحیح پشت فرمان

مشاهده فیلم آموزشی

لطفا بر روی لینک زیر کلیک کنید

طرز نشستن صحیح پشت فرمان

دکتر دقاق زاده متخصص طب فیزیکی و توانبخشی

مشمولین غایب و معافیت پزشکی

آیین نامه معافیتهای پزشکی شامل 18 بخش است ،بخش هجدهم آن که ماده 46 میباشد این ماده اشاره به کلیه بیماریهای ناتوان کننده دارد که متنع از خدمات رزمی و غیر رزمی مشمول میشود به تشخیص شورای پزشکی مدیریت وظیفه عمومی ، بیماریهای بسیار زیادی در 17 بخش اول آیین نامه معافیت پزشکی آمده که خوب درصد اندکی از مردم به انها مبتلا هستند ، عموما بیماریهای مردم در حد وسط است ، البته بگذریم که حدود 20 درصد مشمولیم معافیت پزشکی میگیرند ، این ناشی از فروش غیر قانونی نظام وظیفه توسط مجریان آن و کسب درامد حاصل به نفع خودشان میباشد وگرنه تعداد معافیت پزشکی صادر شده در سال 88 نباید بیش از 10 درصد با سال 78 تفاوت کند ، منتها در سال 78 کسی حاضر نبود معافیت پزشکی غیر قانونی با حتی نصف پول قانونیش هم بخره و خوب کسب آقایون کم رونق بود و این واقعا تبعیض بزرگی بود به نسبت سایر آقایون در سایر ارگانها ولی از آنجایی خداوند  به هر کس بخواهد روزی بسیار عنایت میکند ، اوضاع تغییر کرده و کسب دوستان بحمد الهی خوب است .

بگذریم ، برگردیم به معافیتهای پزشکی ، اگر 17 بخش اول آیین نامه معافیت پزشکی را بخوانیم چیزی از بسیاری از بیماریها مانند کمرد درد ، زانو درد ، فشار خون ، آرتوروز ، دیسک کمر و میگرن و سستی بدن و ... نمیبینیم ، شاید هم به واقع بی معنی باشد چون جوان 18 19 ساله این مریضیها رو نداره یا مشکل جدی مادر زادی یا سانحه ای داره یا سالم هست ولی سن که از محدوده 35 سال میگذره کم کم نیروی نوجوانی و جوانی رو به تحلیل میره ، البته برخی با ورزش قدرت بدنی رو حفظ میکنن و حتی قدرت بدنی یک مرد 30 ساله ورزیده  طبیعتا بیش از جوان 20 ساله است  ، منتها اغلب افراد ورزیده نیستند و حتی ورزیده هم باشند افزایش سن چابکی افراد رو کاهش میده ، در حال حاضر بسیاری از بیماریهایی که افراد رو ناتوان و ضعیف در کارهای عملی میکنه از سنین 30 سالگی آغاز میشه و چه بسا قبل تر ، دردهایی مثل زانو و کمر بسیار شایع هستند ، بیماریهای عروق شایع هستند ، شاید هیچ کدام به تنهایی شرایط معافیت را ایجاد نکنند منتها مجموع آنها وضعیت جسمی را پدید می آورد که مشمول نمیتواند به فعالیتهای رزمی و حتی غیر رزمی نظام وظیفه بپردازد ، خوب این امکان هست که افراد مراجعه کنند و مشمول ماده 46 شوند که بسیاری از مشمولین غایب سن بالا احتمالا بتوانند شامل این بند شوند منتها اولا احتمال دارد که پذیرفته نشوند یا اینکه به سبب اینکه در آغاز مشمولیت دارای این ناتوانی نبوده اند با ایشان برخورد قانونی شود.

این که در بسیاری از کشورها سن سربازی محدود به محدوده سنی خاص و اغلب کمتر از سی سالگی است ناشی از همین است ، در حال حاضر قانون مشمولین سربازی را تا سن 50 سالگی مشمول قلمداد میکند ، البته معافیتهای رهبری که 5 سال قبل اعمال شده این محدوده را به کمتر از 40 سال کاهش داده و برای بسیاری تا 30 سالگی  ولی چون با گذشت زمان این معافیتها تکرار نشد و مبنا همان 50 سالگی مانده است بدین معنا است که  اگر قانون اصلاح نشود باز مبنا همان 50 سالگی خواهد بود .. عادلانه و عقلایی است که مجلس بجای اینکه به چیزهای بسیار متفرقه درخصوص سربازی پپردازد ، به مسائل کلی همچون محدوده سن مشمولیت پرداخته و تصمیمی منطقی اتخاذ نماید ، ایرادی زیادی نیست حتی اگر بررسی کردند و عقلشان گفت همان سن 50 سالگی خوب است .. این بهتر است از بی توجهی ..

منبع:سربازان غایب