درمان آرتروز با تمرینات ورزشی DBC

ناراحتی های آرتروزی زانو و نواحی لگن ،توسط تمرین های مخصوص کاهش پیدا میکنند.

با آرتروز سطح غضروفی استخوان مفاصل از بین میرود، بطوری که نهایتاً استخوان با استخوان تماس پیدا میکند. نتیجه آن درد وسختی مفاصل خواهد بود. درد ، توسط سرما، و هوای نمدارو فشار بیشتر میگردد. از علائم آرتروز دردهای مقطعی است چنانچه پس از مدت ها استراحت دوباره حرکت کنید ،درد خواهید داشت ،که با کمی حرکت خوب خواهد شد.

تمرینات ورزشی DBC برای درمان آرتروز

برای مداوای آرتروز مهمترین کار ، تحرک میباشد. تحرک های منظم ،تنها عضلات ، مربوط به مفاصل را تقویت نمیکند بلکه به درمان آرتروز نیز کمک می کند.

  • تمرینات ورزشی DBC برای ران و زانو

روی یک صندلی نشسته که پشتی آن صاف باشد.با دو دست صندلی را محکم بگیرید و پاها با زاویه 90 درجه روی زمین. به ارامی پای راست را بالا ببرید،تا جائیکه زانو کاملاً کشیده باشد.ران راست روی صندلی میماند.حالت را تقریباً 10 ثانیه نگهدارید. حال پا را آرام بر روی زمین برگردانید.تمرین را با پای چپ شروع کنید.روی هر پا 5 بار تکرار کنید.وقتی باندازه کافی پیشترفت کردید تا 10 بار اضافه کنید.چنانچه امکان پذیر باشد میتوانید وزنه 500 گرمی به پاها وصل کنید.

  • تمرینات ورزشی DBC برای باسن و ران

ریلکس و کشیده با شکم روی یک زیرانداز ژیمناستیک قرار بگیرید.پیشانی را روی پشت دست ها قرار دهید.ناف را بداخل بکشید.آرام پای راست را بلند کنید و بطرف پشت بکشید طوری که ساق پا عمود بزمین باشد . ران روی زیرانداز میماند.حال کف پا را بطرف سقف بالا ببرید.کشش را درقسمت پشت ران و باسن احساس میکنید. پا را به آرامی پائین بیاورید. با پای چپ 5 تا 10 بار تکرار کنید.

  • تمرینات ورزشی DBC برای شکم، باسن، لگن و پا

ریلکس به پشت دراز بکشید،در صورت امکان یک حوله تا شده زیر سربگذارید.پا را طوری روی زمین قرار دهید که زانو، زاویه 90 درجه بسازد. عضلات شکم کمی منقبض.سپس با پای چپ در هوا دوچرخه برانید.ده بار به جلو و ده بار به عقب.مهم است که پا بعد از هر یک بار چرخش کاملاً کشیده شود.با پای راست تمرین را تکرار کنید.

  • تمرینات ورزشی DBC برای لگن، باسن و ران

به پهلو دراز کشیده، یک دست زیر سرو دست آزاد جلوی بالاتنه روی زمین برای تکیه دادن.انگشتان پا را بداخل بکشید.زانو را کاملاً بکشید. پای بالا را بآرامی بلند کنید.10 ثانیه نگهداشته و دوباره آرام روی زمین قرار دهید.با طرف دیگر نیز تکرار کنید.چنانچه مفصل لگن شما مصنوئی میباشد ،بالشتکی بین ران ها قرار دهید.

  • تمرینات ورزشی DBC برای کشش ران

پشت یک صندلی صاف بایستید.با دست چپ به صندلی تکیه داده و با دست راست قوزک پا را گرفته و بطرف باسن بکشید، تا کشش را در ران احساس کنید.توجه داشته باشید که ضربه نزنید و گودی کمر زیاد نشود.حالت را 30 ثانیه نگهدارید.سپس پاها را روی زمین گذاشته و تمرین را با پای چپ شروع کنید.

  • تمرینات ورزشی DBC برای عضلات پشت ران

به پشت خوابیده ، عضلات شکم را منقبض کنید.پای راست را کاملاً کشیده و آنرا بحالت عمودی در هوا، درآورید. حال با دستان، ران را گرفته ،بطرف سینه بکشید..این حالت را 30 ثانیه نگهدارید.سپس سمت را عوض کرده ،تمامی تمرین را تکرار کنید.


منبع:متخصص ورزش درمانی

مشاهده فیلم آموزشی درمان آرتروز


مشــاهده فیــلم آموزشـــی

بر روی لیـــنک زیر کلیــــک کـــنید

درمان آرتروز

ورزش درمانی در درمان آرتروز

334

ورزش های مفید برای آرتروز

• ورزش های افزایش دهنده دامنه حرکات مفصل : این ورزش مثل Dance سبب حفظ دامنه حرکات مفصل درمحدوده نرمال و کاهش خشکی مفاصل درگیر می شوند. به طور کلی حرکات ورزش درمانی انعطاف پذیری را افزایش می دهند.

• ورزش های هوازی واستقامتی : ورزش درمانی کمر مثل پیاده روی، دومیدانی و دوچرخه سواری سبب بهبود کارکرد قلبی – ریوی ، کنترل وزن مناسب و بهبود عملکرد کلی فرد بیمار می شوند.

• ورزش های تقویت کننده قدرت و توان عضلات : این ورزش ها با افزایش قدرت عضلانیسبب حمایت بهتر از مفاصل درگیر در آرتروز می شوندو به پایداری مفصل و کاهش علائم کمک می کند. برای تقویت قدرت عضله می توان از دمبل های کوچک، ماشین های بدن سازی، ورزش های ایزومتریک، باندهای لاستیک و و راه رفتن در آب استخر استفاده نمود.آنچه طی انجام این نوع ورزش درمانی آرتروز کمر اهمیت بسزایی دارد . حفظ و انجام حرکات و وضعیت بدنی درست حین انجام حرکات است چرا که اگر ورزش های تقویت کننده قدرت عضلانی در حالتی نامناسب انجام شود می توانند منجر به تشدید درد، کشیدگی عضلات و افزایش تورم مفصل شوند.

مزایای ورزش برای آرتروز

ورزش درمانی سبب کاهش درد مفصل و خشکی مفاصل می گردد.
• ورزش سبب افزایش انعطاف پذیری عضلات موثر روی مفصل می گردد.
• ورزش سبب افزایش قدرت عضلانی عضلات موثر روی مفصل می گردد.
• ورزش سبب افزایش قدرت انقباض قلب و افزایش سطح سلامتی افراد مبتلا می گردد.
• ورزش سبب افزایش قدرت استقاقی افراد مبتلا می گردد.
• ورزش با کمک به کاهش وزن فشار روی مفاصل تحمل کننده وزن را کاهش می دهد.

 

منبع:ایران ارتوپد.تبیان

 

نشانه،تشخیص و درمان آرتروز

 


post_image

 

زانو بزرگترین مفصل بدن بوده و هم حرکات لولایی بصورت خم و باز شدن دارد و هم تا حدودی میتواند حرکات چرخشی حول محور طولی را انجام بدهد. مفصل زانو بیش از هر مفصل دیگری در بدن مستعد آسیب دیدن است و این به خاطر نیروهای زیادی است که این مفصل باید تحمل بکند. در حین راه رفتن نیرویی معادل ١/۵برابر وزن بدن به زانو وارد میشود.

نشانه های آرتروز

شایعترین علامت آرتروز زانو درداست و هنگامی رخ می دهد که شما فعالیت های روزانه خود را انجام می دهید. درد مرتبط با التهاب مفصل زانواغلب به تدریج شروع و تشدید می گردد، با این حال گهگاه  می تواند یک شروع ناگهانی داشته باشد. به دلیل صدمه به غضروف، مفصل زانو سفت و متورم می شود. مفصل ممکن است در لمس گرم باشد، قرمز شود، و ممکن است به سادگی با اندک فشار بر روی زانو درد ایجاد شود. زانو درد، تورم و خشکی مفصل، خم و راست کردن زانو را دشوارمی کند. در نتیجه، دامنه حرکات زانو  محدود می شود.

 تشخیص آرتروز

اگر شما هر نشانه ای در ارتباط با آرتروز زانودر خود می بینید و یا  هر گونه درد و ناراحتی در زانوی خود احساس می کنید، باید با دکتر خود مشورت کنید. پزشکتان، شما را به طور کامل معاینه خواهد کرد و به چگونگی راه رفتن شما، دامنه حرکت در اندام هایتان و هر گونه تورم یا حساسیت در لمس مفصل زانویتان توجه خواهد نمود. اگر او به آرتریتمفصل شک کند، شما را برای برخی بررسی های تأییدی خواهد فرستاد. یکی از مهمترین این بررسی ها  اشعه ایکس X است

درمان آرتروز

طیف گسترده ای از درمان ها برای آرتروز زانو در دسترس هستند.هدف اصلی در درمان آرتروز زانو، کاهش درد و افزایش قدرت و عملکرد مفصل است. در مراحل اولیه، التهاب مفصل را می توان با روش های غیر جراحی درمان کرد، اما در مراحل پایانی ممکن است جراحی مورد نیاز باشد. شما با  کمک  پزشکتان می توانید درمان مناسب را برای خودتان پیدا کنید.

 

منبع:فوق تخصص زانو تهران

بهترین درمان آرتروز

artrus Haftegy ir  150x150 درمان آرتروز زانو


آرتروز

سیر بیماری آرتروز مـراحل متعددی دارد، در اولین مرحله غضروف حالت الاستیک خود را از دست می دهد و به راحتی بر اثر گذشت زمان و یا ضربه تخریب می‌شود. تخریب غضروف باعث تغییرات استخوان زیرین می شود سپس استخوان ضخیم می شود و ممکن است کیست ها در زیر غضروف به وجود بیایند. استخوان سـازی جـدیـد به شکل خارها یا استئوفیت ها در لبه های استخوان مفصل توسعه مـی‌یـابنـد.

قطعـاتـی از غضـروف یـا استخـوان کنده شده در فضای بین مفصلی رها مـی‌شـونـد و شنـاور مـی مـانند. مایع درون مفصل دچار التهاب می شود و تخریب غضروف باعث رها سازی سیتوکین ها و آنزیم ها می شود که این خود باعث تخریب بیشتر غضروف می شود. در نهایت تغییرات غضروف و استخوان در مفصل منتهی به درد، سفتی و محدودیت حرکتی می شود.

درمان آرتروز با طب سوزنی

قرن های متمادیست که درمان آرتروز و درد مفاصل توسط طب سوزنی، رواج داشته است. طب سوزنی برای بسیاری از مبتلایان به عنوان جایگزین یا مکمل درمان های مدرن آرتروز استفاده می شود. طب سوزنی تنها برای درد مفاصل کاربرد درمانی ندارد، بلکه در مفاصل تحریک شده و ملتهب، می تواند منتج به تسکین درد قابل توجهی شود. بنابر این، باید دانست عملکرد طب سوزنی در این زمینه چگونه است.

 بیماری های ماهیچه ای اسکلتی و پوستی، طب سوزنی می‌تواند علاوه بر درمان معمولی، کمکی مناسب، به بیماران آرتروز باشد. برخی تحقیقات امید بخش اخیر نشان می دهند که طب سوزنی درد آرتروز را در زانو کاهش می‌دهد. با این حال تحقیقات بیشتری برای اثبات اثر آن بر آرتروز لازم است.

پیش بینی میزان بهبود طی هر جلسه غیر ممکن است. برای یافتن میزان تسکین درد، تنها راه، انجام درمان است و اینکه ببینید بعد از آن چه اتفاقی برای مفاصلتان خواهد افتاد. نخستین جلسه ی طب سوزنی، ممکن است تا یک ساعت نیز طول بکشد ! جلسات بعدی معمولا کوتاه تر خواهد بود. هر جلسه، بین ۲ تا ۲۰ سوزن نازک داخل پوست شده و چندین دقیقه به همان وضع، باقی خواهد ماند.

ماندن سوزن در بدن، خوشایند نخواهد بود، اما اکثر افراد، تنها، هنگام داخل شدن سوزن به بدن، احساس گزش خفیفی می کنند و غیر از آن، اظهار درد دیگری ندارند. احتمالا ، متخصص طب سوزنی با چرخاندن سریع سوزن ها، طی جلسه ی درمانی، نقاط مربوطه را تحریک خواهد کرد.


منبع:دکتر حسین زاده

شیوه جدیدی در درمان آرتروز

post_image

محققان دانشگاه ویسکونسین در پژوهش جدید خود نشان داده‌اند که تزریق یک محلول قندی به زانو می‌تواند شیوه جدیدی در درمان آرتروز باشد.

 این پژوهش نشان داده که ترکیب قند و آب می‌تواند درد و سفتی را با تحریک سازوکار طبیعی ترمیم طبیعی بدن کاهش دهد.

این محلول شیرین به‌عنوان یک محرک خفیف درون مفصل عمل کرده و عفونت سطح پائین را بوجود می‌آورد. این عفونت برای ایجاد هرگونه آسیب شدید کافی نیست اما برای تحریک آزادسازی سلول‌ها جهت کمک به ترمیم آسیب ایجاد شده توسط بیماری تاثیرگذار است.

پزشکان از محلولی شامل آب و ۱۰ تا ۲۵ درصد دکستروز که نوعی قند بوده، استفاده می‌کنند. کاربرد دکستروز بدان جهت بوده که ارزان، در دسترس و ایمن است و تنها یک التهاب خفیف درون مفصل زانو ایجاد می‌کند.

تصور می‌شود که این درمان موسوم به درمان تکثیر با تحریک آزادسازی فیبروبلاستها که مسئول ساخت و حفظ بافتهای همبند مانند رباط‌ها هستند، کار می‌کند.

فیبروبلاستها رباط‌های آسیب دیده درون زانو را ترمیم کرده و با ثابت‌تر کردن آن، ناراحتی را تسکین می‌دهد.

این درمان همچنین برای بیماری‌های دیگر مانند کمردرد مزمن و آرنج تنیس‌بازان مورد آزمایش قرار گرفته است.


منبع:دکتر عمادی

روش مگنتولیزرتراپی براي درمان آرتروز و ديسك گردن و ...


با توجه به اینکه همه ما افراد بسیاری را در پیرامون خودمان میشناسیم که از دردهای مزمنی نظیر آرتروز، دیسک گردن، دیسک کمر، میگرن و... رنج میبرند تصمیم گرفتم تا برای آشنایی شما عزیزان با یکی از بهترین روشهای درمانی این دردها که شاید در کشور ما تا حدودی ناشناخته باشد (روش مگنتولیزرتراپی) بگویم. امیدوارم که با خواندن این ایمیل هم اطلاعات مفیدی کسب کنید و هم اگر در اطراف خود کسانی را میشناسید که مبتلا به چنین بیماریهایی هستند آنها را برای استفاده از این روش راهنمایی کنید.

مگنتولیزرتراپی
امروزه در درمان بسیاری از بیماریها از روش های جایگزین مانند طب سوزنی، هومیوپاتی (طب کل نگر)، کایروپرکتیک (درمان با استفاده از مانورها و حرکات خاص) و داروهای گیاهی و... استفاده میشود تا جلوی عوارض و صدمات ناشی از درمان به روش طب کلاسیک (استفاده از داروهای شیمیایی و جراحی) کاسته شود.

از حدود 40 سال پیش در شوروی سابق از لیزر در درمان بیماریها استفاده کردند که بتدریج با تکمیل این علم نتایج شگفت آوری حاصل شد. در کنار آن استفاده از مغناطیس که ریشه در طب باستان دارد با کشف خاصیت electro pulse magnetic اثر بخشی آن در خصوص بیماریهایی که طب کلاسیک در درمان آن موفقیت کافی نداشت مشخص گردید. با اقبال مجامع پزشکی دنیا به این روش هر روز بیش از پیش راجع به آن بحث میشود. دانشمندان با به کارگیری توانایی های لیزر و مغناطیس و ترکیب آن دو با یکدیگر به تکنولوژی و روش درمانی نوینی دست یافتند که آن را مگنتولیزرتراپی میگویند.
مگنتولیزرتراپی روشی است که در آن با استفاده از لیزر و میدان مغناطیسی، سعی شده است تا فعالیت مختل شده سلول را به وضعیت عادی برگردانند. اساس درمان در این روش بر روی سلولها بوده بطوریکه اختلال عملکرد سلول بیمار، در این روش اصلاح شده و سلول به تدریج به فاز فعالیت فیزیولوژیکی خود برگشته و مشکل بیمار بصورت ریشه ای درمان میشود. به همین دلیل برای درمان بیماری نیاز به جلسات مکرر می باشد تا در هر جلسه قسمتی از اختلال عملکردی سلول برطرف شود و بافت وضعیت فیزیولوژیکی خود را بازیابد

 


منبع:بانیان جوان

اگر آرتروز زانو دارید...



اگر آرتروز زانو دارید...


عادت‌های نادرست در زندگی روزمره مانند نشستن به صورت چهارزانو، احتمال آسیب‌دیدگی مفصل زانو را افزایش می‌دهد. مفصل زانو از مهم‌ترین مفاصل بدن است که در هنگام انجام دادن تمامی فعالیت‌ها مانند ایستادن، راه رفتن و حتی نشستن در معرض فشار قرار دارد و به همین علت سلامت آن اهمیت زیادی پیدا می‌کند. دکتر علی ترکمان، جراح و متخصص بیماری‌های استخوان و مفاصل، فوق تخصص جراحی زانو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ما را با ساختمان زانو و مشکلات آن، بیشتر آشنا می‌کند....
 
 
● آقای دکتر! لطفا در ابتدا درباره ساختار مفصل زانو توضیحاتی بدهید تا بعد به مشکلات آن بپردازیم.
ببینید، هر مفصلی که بخواهد تشکیل شود باید دو استخوان در طرفین داشته باشد. در ساختمان زانو هم دو استخوان ران و ساق پا را داریم. روی این استخوان‌ها غضروف مفصلی قرار گرفته که قطر آن در حدود دو تا سه میلی‌متر است و مایع مفصلی که میان غضروف را پوشانده است. این مایع مفصلی همراه با غضروف مفصلی سبب می‌شود که اصطکاک حرکت میان دو استخوان روی هم، کم شود. از طرفی در اطراف مفصل، ساختمان‌هایی داریم که کپسول مفصلی نام دارند و از عناصر داخل مفصل محافظت می‌کنند. این کپسول مفصلی به وسیله یکسری رباط تقویت می‌شود. رباط‌ها طناب‌هایی هستند که یک استخوان را به استخوان دیگر وصل می‌کنند.
 
 
 در زانو، چهار رباط اصلی داریم که دو استخوان ران و ساق پا را کنار هم نگه می دارند تا زانو بتواند در مقابل فعالیت‌های روزانه، مقاومت کند و کوچک‌ترین جابه‌جایی در مفصل ایجاد نشود. یک ساختمان دیگر هم که مختص مفصل زانو است داریم که به آن منیسک‌های زانو می‌گویند. به این صورت که در داخل هر زانو دو تا منیسک داریم که نعل اسبی شکل بوده و نیروهایی که به زانو وارد می‌شود را جذب می‌کند تا فشار کمتری به غضروف مفصلی و ساختمان مفصل وارد شود.
 
● بنابراین فردی که دچار آرتروز زانو می‌شود، بیشتر در کدام قسمت زانو دچار مشکل است؟
فردی که دچار آرتروز و ساییدگی می‌شود، بیشتر غضروف مفصلش آسیب می‌بیند که این مشکل بیشتر در افراد بالای ۴۰ تا ۵۰ سال دیده می‌شود. ولی در افراد جوان مشکل زانو به واسطه آسیب لیگامان‌ها و آسیب منیسک‌ها است که بیشتر در ورزشکاران در فعالیت‌های ورزشی رخ می‌دهد.


● علت ایجاد آرتروز زانو چیست؟
آرتروز و ساییدگی فرآیندی است که به طور طبیعی در همه افراد پیش می‌آید و ناشی از افزایش سن است. حال یک سری از افراد عوامل زمینه‌ای دارند که این خردگی و ساییدگی در آنها زودتر و شدیدتر ایجاد می‌شود مانند کسانی که وزن زیاد دارند، انحراف زیاد در زانو دارند، پا پرانتزی هستند یا آسیبی به زانویشان وارد شده است.



● یکی از مسایل مهم، چاقی و اضافه وزن است. چه مقدار وزن اضافه برای زانو مضر است؟
قطعا اضافه وزن هر چه قدر کمتر باشد بهتر است و باید وزن را در حد طبیعی نگه داشت. فرمولی در این زمینه وجود دارد به این صورت که موقع راه رفتن در سطح صاف حدود ۵/۲ تا سه برابر وزن بدن، به زانوها فشار وارد می‌شود.
 
 
موقع بالا و پایین رفتن از پله این نیرو ۱۰ برابر می‌شود. حالا شما حساب کنید فردی که پنج کیلوگرم اضافه وزن دارد، در واقع ۵۰ کیلوگرم وزن اضافه به زانوهای خود وارد می‌کند، بسته به اینکه روزانه چند تا پله را بالا یا پایین می‌رود، چقدر از سطح شیب‌دار عبور می‌کند و چه مقدار زمان صرف می‌کند و... و خوب باید بدانید که بیماری آرتروز و ساییدگی به علت افزایش نیرو و فشار در فرد ایجاد می‌شود.
 
 
 بنابراین حتی یک کیلوگرم اضافه وزن هم می‌تواند به زانو فشار وارد کند و خردگی و ساییدگی زانو را افزایش ‌دهد که اگر این فشار ادامه پیدا کند، می‌تواند نسج منیسک را از حالت طبیعی خود خارج کرده و پارگی منیسک را ایجاد کند. افزایش وزن در افرادی که قوس زانو دارند یا پا پرانتزی هستند، خطرناک‌تر است و آثار بدتری بر روی زانو ایجاد می‌کند.


● آیا دویدن هم سبب ایجاد آرتروز زانو می‌شود؟
دویدن سبب کوبیدن در مفصل زانو می‌شود. در نتیجه غضروف مفصلی به خصوص در افراد میانسال آسیب می‌بیند و درد و ناراحتی شدت پیدا می‌کند. بنابراین توصیه ما به افراد بالای ۴۵ تا ۵۰ سال که علایم آرتروز را به صورت خفیف دارند، این است که بیشتر ورزش راهپیمایی را انجام دهند و از ورزش‌های دویدنی و پریدنی پرهیز کنند.
 



● آیا حرکت اسکات یا نشستن و برخاستن با وزنه که به خصوص در باشگاه‌های بدنسازی انجام می‌شود برای زانو ضرر دارد؟

همیشه حرکاتی که در انتهای مفصل باشد مانند نشستن کامل، خم کردن یا راست کردن کامل و.... به مفصل زانو فشار می‌آورد. بنابراین فرد باید حدود ۲۰ دقیقه پیش از انجام تمرینات ورزشی، خودش را خوب آماده و گرم کند. این حرکت برای تقویت عضله چهارسر ران انجام می‌شود و خیلی هم خوب است. به شرطی که فرد مشکلی در زانو نداشته باشد و با کنترل کامل و گرم کردن کامل این حرکت را انجام دهد. ولی اگر شخصی علایمی شامل درد و ناراحتی در زانو، درد زیر کشکک و خوردگی در غضروف دارد، نباید این حرکات را انجام دهد زیرا ممکن است درد و مشکلاتش را بیشتر کند.
 



● نظر شما درباره استفاده از دوچرخه برای تقویت زانو چیست؟
استفاده از دوچرخه مشکلی ندارد به خصوص اگر افرادی که مقداری علایم آرتروز و ساییدگی دارند زین دوچرخه را بالا بیاورند تا موقع دوچرخه زدن مجبور نشوند زانو را خیلی خم کنند. ولی در کل اگر فردی هنگام دوچرخه‌سواری، درد و ناراحتی در زانو ندارد، مشکلی هم در استفاده از آن ندارد ولی اگر دچار درد و ناراحتی شد، یعنی اینکه یا فشار زیادی به زانو وارد شده و یا خم و راست شدن زانو برایش مناسب نیست.


● تردمیل چطور؟
تردمیل یک وسیله برای راهپیمایی بوده و وسیله بسیار خوبی برای فعالیت‌های ورزشی است. تردمیل می‌تواند یا بدون شیب باشد و یا شیب‌دار. به هر حال برای افرادی که مشکلی در زانو ندارند و در افراد جوان، می‌تواند شیب‌دار باشد با هر سرعتی که سیستم قلبی و ریوی فرد اجازه می‌دهد. ولی توصیه می‌شود افرادی که بالای سن میانسالی هستند و مقداری علایم آرتروز و ساییدگی در آنها وجود دارد به تردمیل شیب ندهند و با سرعت حدود چهار تا پنج کیلومتر در ساعت حرکت کنند که یک راهپیمایی معمولی است و مشکلی را برای فرد ایجاد نمی‌کند و فرد می‌تواند یک روز در میان حدود ۴۵ دقیقه تا یک ساعت آن را انجام دهد. البته متناسب با سیستم‌های دیگر بدن.


● افرادی که آرتروز شدید دارند چطور؟
افرادی که آرتروز شدید دارند حتما سعی کنند راهپیمایی داشته باشند به این صورت که از ۱۰ دقیقه شروع کرده و در دفعات بعد تا حدی که تحمل می‌کنند پنج دقیقه پنج دقیقه به آن اضافه کنند.
سلامت : بسیاری از پزشکان برای درمان و تقویت عضله زانو آب‌درمانی توصیه می‌کنند، این کار به چه شکل است؟

به این شکل که به افراد مبتلا به آرتروز و ساییدگی توصیه می‌کنیم که در استخر و در قسمت کم عمق که تا قسمت سینه آب وجود دارد، راه بروند. زیرا مقاومت آب سبب می‌شود عضلات پا و زانو تقویت شوند.


● آیا تغذیه در برطرف کردن ساییدگی زانو تاثیری دارد؟
درباره تغذیه در حال حاضر مدرک ثابت‌شده‌ای وجود ندارد. در حال حاضر مکمل‌هایی در بازار وجود دارد که از آنها استفاده می‌شود که البته نقش آنها به‌طور صددرصد ثابت شده نیست. آنچه این مکمل‌ها انجام می‌دهند این است که ممکن است کیفیت مایع مفصلی و کیفیت بافت غضروف مفصلی را بهبود ببخشد و سبب شود مقداری از علایم ساییدگی فرد بهتر شود.


منبع:ویستا

درمان آرتروز فقط با ...

درمان آرتروز فقط با ...

درمان آرتروز فقط با ...

آرتروز یک بیماری مفصلی است که به مرور باعث از بین رفتن قابلیت مفاصل می شود؛ در این بیماری غضروف و استخوان زیر غضروف درگیر می شود. غضروف به عنوان یک بافت همبند کاملا اختصاصی در جایی که نیاز به یک بافت نیمه جامد است، در تامین شکل مناسب و استحکام و قابلیت ارتجاعی مفاصل نقش دارد. باافزایش سن شکل غضروف و ترکیب شیمیایی آن تغییر می کند و حالت ارتجاعی و شفاف خود را از دست می دهد و شکاف در آن ایجاد می شود به تدریج این شکاف گسترش پیدا می کند و استخوان زیر آن نمایان می شود. درخصوص بیماری آرتروز و علایم و درمان آن با یکی از متخصصان گفت وگویی کرده ایم. دکتر فرزاد امیدی کاشانی متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی ستون فقرات می گوید: استئوآرتریت یا بیماری استهلاکی مفصل یکی از بیماری های شایع استخوان و مفصل است که در کشورهای پیشرفته مانند آمریکا حدود ۲۷ میلیون نفر رادرگیر کرده است و علت مراجعه بسیاری از مردم به پزشکان در این کشورها بیماری آرتروز است و ۵۰درصد تجویز داروهای مسکن به علت همین بیماری است.
استئوآرتریت بیماری است که توسط متخصصان روماتولوژیست شناسایی و درمان می شود. این بیماری درکشور ما بسیار شایع است، هرچند مانند بسیاری از بیماری ها، آمار دقیقی از مبتلایان به آن درکشور وجود ندارد، از شایع ترین علایم آرتروز درد مفصل، تاندون ها و عضلات اطراف مفصل، ناتوانی و جمع شدن مایع میان بافتی در مفصل است. از شایع ترین شکایات مبتلایان به آرتروز این است که درد آن ها با سرما یا رطوبت بدتر می شود و علایم آن در روز بیشتر بروز می کند. هم چنین مفاصل زانو، مفصل بین استخوان ران و لگن بیشتر درگیر آرتروز می شود. علایم اولیه آرتروز که علل خاصی ندارد با بالارفتن سن شیوع می یابد. البته این موضوع به این معنا نیست که کهولت سن، احتمال ابتلا به آرتروز را بیشتر می کند.
ولی اصولا از آن جا که با بالارفتن سن تغییراتی در غضروف مفاصل دیده می شود با کم شدن آب غضروف، مفصل در مقابل آرتروز آسیب پذیرتر می شود و به این ترتیب ابتلا به آرتروز در سن بالا شایع است. در آرتروز ثانویه، مفصل از قبل مشکلی داشته و مستعد به آرتروز شده است. به گفته دکتر کاشانی از مهم ترین علل ابتلا به آرتروز، شکستگی های شدید، یا ضرب دیدگی مفاصلی که بیشتر در معرض آسیب دیدگی قرار دارد، می باشد.

افرادی که ورزش می کنند، باید دقت کنند که اگر فشار بیش از حد و غیراصولی روی مفاصل خود بیاورند، بیشتر در معرض آرتروز قرار دارند. هم چنین علل ارثی نیز در این خصوص وجود دارد. احتمال بروز آرتروز در برخی خانواده ها بیشتر است و دلیل آن هم ژنتیک است. برخی بیماری ها مثل دیابت، رماتیسم، بیماری های مادرزادی، بیماری های التهابی مفصل و عفونت مفصل می تواند زمینه ساز ابتلا به آرتروز باشد. این توضیح در این جا لازم است که آرتروز، غضروف مفصلی را درگیر می کند و از آن جایی که غضروف مفصلی خون رسانی ندارد و از مایع مفصلی تغذیه می کند، اگر این مایع به هر علتی آسیب ببیند مثل عفونت، بدن قادر به بازسازی آن نخواهد بود و آرتروز بروز پیدا می کند.

به گفته این متخصص ارتوپدی، چاقی مفرط و حاملگی، شکستن مفاصل دست و انگشتان از دیگر عوامل آرتروز است. صدای مفاصل به هنگام راه رفتن به علت عبور تاندون ها از روی مفاصل است و ربطی به ابتلا به آرتروز ندارد. اما کسانی که انگشتان دست، گردن یا کمرشان را طوری حرکت می دهند که صدا بدهد و به اصطلاح بشکند، آن مفاصل را مستعد آرتروز می کنند. این بیماری از طریق رادیوگرافی قابل تشخیص است البته روش های دیگری مثل ام آرآی وجود دارد اما نکته مهم این است که تشخیص زودهنگام بیماری به نحوی که آرتروز قابل درمان باشد، هنوز امکان پذیر نیست و اگر آرتروز از نظر بالینی علامت دار شود، آرتروز غیرقابل برگشت می شود. کلیه درمان های طبی فقط علایم بالینی را کم می کند، درواقع آرتروز بیماری است که بهبود پیدا نمی کند.

درست مثل لاستیک خودرو که وقتی آج آن از بین رفت، باید با آن مدارا و درنهایت آن را تعویض کرد. درمان های مرتبط با آرتروز فقط علایم بالینی بیمار مثل درد را کم می کند و بیمار فقط با مدارا و تغییر شیوه زندگی می تواند عملکردش را بهبود دهد. در مبحث پیش گیری و درمان، اولین نکته کنترل وزن است. کنترل وزن برای مفاصل بزرگ اندام تحتانی حیاتی است و در کاهش علایم بالینی تاثیر چشمگیری دارد. استراحت و ورزش منظم و کم ضربه مثل پیاده روی و مخصوصا شنا به این بیماران توصیه می شود.

در شنا فشار کمی روی مفاصل می آید و عضلات کنار مفصل تقویت می شود. وزن بدن به هنگام شنا کم می شود و در نتیجه فشار روی مفاصل کاهش پیدا می کند. در شنا عضلات به کار می افتد تقویت عضلات به مفاصل کمک می کند تا تحت فشار کمتری قرار بگیرد، استفاده از عصا هم برای سالمندان مبتلا به آرتروز مفید است.
دکتر کاشانی ادامه می دهد: از آن جا که آرتروز زانو جزو شایع ترین آرتروزهاست، توصیه می کنیم ابتدا بیمار با استفاده از کیسه آب گرم زانو را گرم کند. این کار باعث پرخون شدن و آمادگی برای پیاده روی می شود. پس از ورزش استفاده از کیسه آب سرد التهاب مفصل را کاهش می دهد. هم چنین نشستن طولانی بیشتر از ۲۰دقیقه، بالارفتن از پله، کوه، تپه، سربالایی یا سرپایینی برای مبتلایان به آرتروز زانو مضر است. وی درباره درمان های دارویی آرتروز ادامه می دهد:

رایج ترین درمان آرتروز استفاده از داروهای ضددرد مثل بروفن، دیکلوفناک و ایندومتاسین است. این داروها آرتروز را درمان نمی کند. درمان آرتروز فقط با تغییر شیوه زندگی میسر است و بیماران فقط باید با مفصل مبتلا به آرتروز مدارا کنند. خم بودن زانو به مدت طولانی دیر یا زود سبب آرتروز می شود و استفاده از دارو فقط علایم بالینی را کم می کند. هم چنین داروهای اسیدچرب امگا۳ و گلوکوزامین و کوندروئیتین هم داروهایی است که برای مبتلایان به آرتروز تجویز می شود اما از نظر علمی تاثیر مثبت آن ها در درمان ثابت نشده است و فقط علایم بالینی را کم می کند. دسته دیگری از داروها، کورتن هاست که خوشبختانه مصرف آن به دلیل داشتن عوارض منفی از جمله پوکی استخوان، بسیار کم است. پمادهای موضعی هم مفید است؛ به خصوص این که موضع ابتدا گرم می شود و مفصل به این علت تسکین پیدا می کند.

به گفته این پزشک متخصص در صورت پاسخ نگرفتن از درمان های طبی، بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرد. از آن جا که آرتروز همراه با تخریب و ریزش غضروف مفصل و استخوان زیرغضروف است، گاهی به جراحی نیاز پیدا می شود. در برخی بیماران، مفاصل حالت قفل شدگی پیدا می کند. در چنین مواردی، در ابتدا مفصل را باز می کنند، مفصل را شست وشو می دهند و تکه های ریزاستخوان را خارج می کنندو مایع مفصلی را می شویند و به این ترتیب درد بیمار برای مدتی تسکین پیدا می کند. هم چنین در بیمارانی که پاهایشان حالت پرانتزی دارد و بخشی از مفاصل آن ها دچار ساییدگی شده، با روش های جراحی زانو راست می شود. هم اکنون بهترین درمان در کشورهای پیشرفته و ایران برای بیماران مبتلا به آرتروز حاد زانو، تعویض مفصل است. بیشتر بیماران پس از عمل به نحو چشمگیری شاهد بهبود عملکرد خود هستند و می توانند به زندگی عادی خود ادامه دهند. به هرحال نباید فراموش کرد که بهترین راه درمان آرتروز، مثل هر بیماری دیگری پیش گیری است.
کنترل وزن، تغییر شیوه زندگی اولین و مهم ترین است. طرز نشستن بسیار مهم است. برخلاف تصور عموم درحالت نشسته، ستون فقرات و کمر، فشار زیادی را تحمل می کند. درحالت نشسته بیشترین فشار روی کمر وارد می شود به نحوی که درحالت ایستاده و به هنگام پیاده روی این فشار بسیار کمتر است. فشار روی مفصل زانو و استخوان ران درحالت نشسته بسیار زیاد است. خم شدن گردن به مدت طولانی، داشتن مفصل غیرطبیعی و مفصل ضرب دیده هم می تواند فرد را به آرتروز مستعد کند. انجام ورزش هایی که روی مفاصل فشار بیش از حد نیاورد، برای پیش گیری از آرتروز موثر است.

هم چنین در مورد آرتروز کمر باید گفت: شاید خانم ها به علت این که اضافه وزن بیشتری دارند و کم تحرک هستند، بیشتر به آرتروز کمر مبتلا می شوند. یکی از مهم ترین علایم آرتروز کمر، علاوه بر دردکمر، بی حسی پاها به هنگام راه رفتن است. تغییر در مهره کمر باعث فشار روی نخاع و ریشه های عصبی که مسئول عصب دهی عضلات تحتانی است، می شود و به این ترتیب پاها بی حس می شود. این بیماران درحال ایستاده بیشتر تحت فشار هستند. وزن زیاد و ضعف عضلات شکمی مهم ترین علت بروز آرتروز کمر و دیگر مشکلات است، قوس کمر در زنانی که چند بار زایمان کرده اند، باعث فشار و درد در ناحیه کمر می شود. اگر روش غیر جراحی کافی نبود، با عمل جراحی مهره های کمر را جوش می دهیم یا استخوان های ریز اطراف مهره‌ها ی کمر را برمی داریم تا درد بیمار کمتر شود. با فیزیوتراپی، کنترل وزن و تقویت عضلات می توان آرتروز کمر را کنترل کرد.

منبع:ویستا

7درمان آرتروز


درمان آرتروز
دردهای مفصلی، از جمله دردهای مزمن است که به راحتی درمان نمی شود و به پیگیری و مداومت درمان نیاز دارد. بنابراین بهتر است که مبتلایان اطلاعات خود را درباره این بیماری افزایش دهند.
 
به گزارش سلامت نیوز به نقل از خراسان ؛ اما باید این نکته را یادآوری کرد که مصرف بعضی از مواد غذایی مفصل ها را سالم تر می کند. برنامه غذایی غنی از مواد مغذی که در این مطلب عنوان شده است، باعث کاهش وزن و به تبع آن سلامت مفصل ها می شود.اضافه وزن معادل هر نیم کیلوگرم حدود 5 کیلو گرم وزن اضافه روی مفاصل ایجاد می کند.

غذاهای مفید

ماهی های چرب: از جمله سالمون، ساردین یا هر نوع ماده غذایی حاوی اسیدچرب امگا-3 مانند گردو، دانه سویا، دانه کتان، تخمه کدوتنبل و روغن کانولا مفید است.

با مصرف امگا-3 تولید ماده شیمیایی که التهاب را افزایش می دهد، کاهش می یابد. امگا -3 هم چنین مانع از عملکرد آنزیم هایی می شود که این ماده شیمیایی را تولید می کنند. ماهی های چرب، حاوی ویتامین D نیز است که مانع از تورم و درد می شود. محققان می گویند افزودن روزی یک گرم امگا -3 به برنامه غذایی بیماران آرتریتی مفید است.  اضافه کردن ماهی سالمون، گردو و دانه کتان به رژیم غذایی مفید است. بهتر است در روزهایی که امگا -3 مصرف نمی کنید، با نوشیدن ۲ لیوان شیر کم چرب، ویتامین D مورد نیاز بدن را تامین کنید. قرار گرفتن در نور خورشید به مدت 10 تا 15 دقیقه در روز نیز باعث تولید ویتامین D در بدن می شود.

روغن زیتون خالص: این روغن حاوی ماده ای است که آنزیم های مربوط به التهاب را غیرفعال می کند.

از آنجا که هر یک قاشق غذاخوری روغن، 119 کالری دارد، در مصرف آن دقت کنید. مصرف روزانه روغن زیتون و افزودن آن به سالاد، نان یا سبزیجات برای فرد مبتلا به آرتریت مفید است.

فلفل دلمه ای، مرکبات و مواد غذایی دیگر حاوی ویتامین C: ویتامین c از کلاژن، ترکیب عمده غضروف محافظت می کند. دریافت ناکافی آن، خطر بروز برخی انواع آرتریت را افزایش می دهد. مصرف روزی 200 تا 500 میلی گرم از این ویتامین مفید است. یک عدد پرتقال و یک پیمانه کلم بروکلی حاوی 200 میلی گرم ویتامینC است. بهتر است به جای مکمل ها از منابع طبیعی ویتامین ها استفاده کنید.مواد غذایی سرشار ازویتامین C مواد مغذی گیاهی دیگری نیز دارند که از مکمل ویتامین C به دست نمی آید.

گوشت بوقلمون: سلنیوم نوعی ماده مغذی موجود در این  ماده غذایی است که کمک می کند تا تمامی رادیکال های آزاد را که به سلول ها آسیب می رسانند، از بدن خارج شوند، همچنین به تنظیم غده تیروئید کمک می کند و حتی مانع از بروز سرطان می شود. کمبود سلنیوم را می توان با بروز آرتریت روماتوئید ارتباط داد. 

پیاز و تره فرنگی: کورستین نوعی آنتی اکسیدان موجود در این دو ماده غذایی، مانند آسپرین و پروفن از تولید ماده شیمیایی التهابی پیشگیری می کند. اگر به دلیل بوی نامطبوع پیاز از مصرف آن خودداری می کنید، از کلم پیچ، گوجه های مینیاتوری یا سیب درختی که همه سرشار از کورستین است بیشتر استفاده کنید. مصرف نصف پیمانه ماده غذایی سرشار از کورستین کافی است.

گیلاس : نتایج بررسی محققان دانشگاه میشیگان نشان می دهد، برنامه غذایی سرشار از گیلاس، التهاب را تا 50 درصد کاهش می دهد. نتایج تحقیقی که در سا ل2009 در موسسه ای در دالاس انجام شد نشان داد 56 درصد بیمارانی که به التهاب استخوان و مفصل مبتلا هستند، پس از8 هفته مصرف گیلاس بهبود نسبی یافتند. ماده معجزه گر در این میوه آنتوسیاتین است که همان  رنگدانه گیلاس، انگور، شاتوت و بادمجان می باشد.

آنتوسیاتین نوعی آنتی اکسیدان قوی است که التهاب را کاهش می دهد.مصرف روزی نصف پیمانه گیلاس تازه، یخ زده، خشک یا کنسروی یا روزی یک لیوان آب آن برای دریافت خواص این میوه کافی است.

چای سبز: برخی ترکیب های آنتی اکسیدان در این نوشیدنی شدت آرتریت را کاهش می دهد.

مواد غذایی که باید از مصرف آن پرهیز کنید

گوشت قرمز (در صورت داشتن نقرس): نقرس به علت ایجاد کریستال اسیداوریک در خون به وجود می آید و باعث درد مفصل می شود.

بنابراین افرادی که مستعد ابتلا به نقرس هستند نباید جگر، قلوه، شاه ماهی، مغز، گوشت گوساله یا بره مصرف کنند. به جای آن باید از گوشت طیور یا ماهی استفاده شود.

روغن آفتابگردان، ذرت، دانه سویا و گلرنگ: این روغن ها سرشار از اسیدچرب امگا-6 هستند که التهاب را افزایش می دهد. می توان روغن زیتون و روغن مغزها را جایگزین این روغن ها کرد.

قند: نتایج برخی مطالعات نشان می دهد که مصرف قند، التهاب را افزایش می دهد. اگر چه انرژی سریع ایجاد می کند اما این انرژی ماندگاری کمی دارد و برای بیماران مبتلا به آرتریت که همیشه احساس خستگی مفرط می کنند، مشکل ساز است. قند سرشار از کالری است و باعث افزایش وزن شده و به تبع آن فشار روی مفصل ها بیشتر می شود.


منبع:سیمرغ

گیاهان موثر بر بیماریهای مفاصل و استخوان همراه با عسل

دانشمندان معتقدند که عسل باعث تحریک مغز برای ترشح مواد ضد درد می شود. دکتر رابرت هنکین کتابی در این مورد به رشته تحریر در اورده که از خواص ضد درد عسل حکایت می کند. ارزش درمانی عسل در درد استخوان ها . رماتیسم . عرق النساء (سیاتیک) .پا دردهای شدید و دردهای مفاصل بسیار زیاد است. عده ای از پزشکان این خاصیت عسل را بر اثر اسید فرمیک آن می دانند. بیماران می توانند روی یک قطعه تنزیب مقداری عسل مالیده و روی موضع درد بگذارند و پس از دو ساعت آن را عوض کنند و ضمنا صبح ها دو قاشق سوپ خوری عسل به عنوان صبحانه میل نمایند.

 در درمان آرتروز مقداری عسل خالص را روی پارچه تمیزپهن کنید روی مفاصل بگذارید و هر 24 ساعت یک بار این کار تجدید شود و همچنین در درمان دردهای زانو.آرنج و رگها و ما هیچه ها هر روز صبح ناشتا یک قاشق غذا خوری عسل بجوید و با کمی عسل موضع درد را ماساز دهید. درمان کوفتگی جهت مداوای کوفتگی دست و پا و...... مقداری مساوی عسل و گلیسیرین را مخلوط نموده و به محل کوفتگی بمالید بهبود آن را تسریع می کند.



 درمان کمر درد در اثر باد گرفتگی اگر باد در کمر بود پودر زنیان را با عسل خمیر کرده بر کمر بمالید درمان کمر درد عادی در کمر درد عادی و مزمن که مربوط به دیسک نباشد 200 گرم پوره پیاز(پیاز رنده شده ) را با 100 گرم عسل مخلوط نموده و دو روز به حال خود بگذارید سپس صاف کرده هر روز صبح ناشتا دو فنجان کوچک از آن را بنوشید. از غذاهایی ماننند: پیاز رنده کرده مخلوط با عسل و تخم مرغ با عسل میل نمایید(به استثناء افراد مبتلا به دیابت . نقرس . فشار خون). درمان ضربه خوردن یا صدمه دیدن استخوان ساقه و برگ علف هفت بند را بجوشانید با عسل خالص مخلوط نموده ضماد نمایید. درمان رماتیسم تخم ترب سیاه و دانه های خشخاش سفید از هر کدام 8 مثقال ساییده باهم وزن خود عسل مصفی (عسل بدون موم) مخلوط کرده و به موضع درد ببندید. این عمل باعث کاهش درد می شود و در صورت نیاز آن را تکرار کنید.

خوردن عسل مصفی یک قاشق مر با خوری بعد از هر غذا برای تسکین درد های رماتیسمی کهنه و مزمن بسیار نافع است. شایان ذکر است که زهر زنبور عسل یک عامل موثر برای درمان رماتیسم می باشد که از طریق مستقیم (نیش زدن زنبور به موضع درد در صورت نداشتن حساسیت) و به طور غیر مستقیم (مخلوط با داروهای شیمیایی دیگر ) به صورت آمپول مورد استفاده قرار می گیرد.معمولا زنبور داران به خاطر خوردن عسل و نوش جان کردن نیش زنبور به ندرت دارای تب رماتیسمی. پا درد . کمر درد و آرتروز شده و از نعمت سلامتی کامل در طبیعت بر خوردار می باشند.(Benton& hinder. 1987) یک پزشک می تواند با استفاده از نیش زنبور عسل . بعضی از بیماریها را که اساسا و اصلا قابل معالجه نبوده درمان کند.

بررسی های دقیق و طولانی که در سال 1960. در یکی از آکا دمی های مسکو صورت گرفته نشان داده است که زهر نیش زنبور عسل اثر درمانی قابل توجهی در درمان بعضی از بیماریهای مهلک و مهم انسان دارد. (عباس میراب زاده .1372. سازمان پزوهش های علمی و صنعتی ایران.) درمان درد مفاصل الف: ضماد عصاره پیاز نرگس با عسل طبیعی بر اعضای دردهای مزمن عصبی و نقرس سبب از بین رفتن این دردها می گردد ب: بیماران مبتلا به درد مفاصل باید جوشانده برگ زیتون با عسل صبح ناشتا یک لیوان میل نمایند.

خوردن مخلوط مساوی سرکه و عسل با انگور فرنگی سبز(cassis) به علت داشتن مواد معدنی بسیار نافع است و باید قبل از صبحانه وناهار یک استکان میل شود د:مغز گردو را با زیره سیاه کرمانی نرم ساییده و با عسل مخلوط کرده به محل درد بمالید در تسکین درد مفاصل و پا درد و کوفتگی پا یا دست و محل گرفتگی عضلات موثر واقع میشود.


منبع:عسل درمانی

عسل ومفاصل


عسل ومفاصل

روزی چند باریک یا دو قاشق چای خوری سرکه سیب و همین مقدار عسل را با یک لیوان اب ترجیحااب مقطر یا جوشیده سرد مخلوط کرده و بنوشیدبرای درمان آرتروز. درد مفاصل موثر است ومفاصل را بی درد. نرمو پرتحرک میسازددر طول مدت درماناز خوردن گوشت. تخم مرغ و مواد قندی پرهیز کرد.

سرکه سیب یک سرکه کاملاطبیعی است که دارای هیچ گونه ماده مضری برای بدننمی باشدو این  ماده شگفت انگیز کمترین صدمه ای به بدن نمی رساند. ولی از مصرف سرکه های تقطیر شده. مصنوعی و ناخالص باید خود داری کرد.



طرز تهیه سرکه سیب: به مقدار وفور در بازار یافت میشودودر صورت عدم دسترسی می توانیدسیب را رنده یا با آب میوه گیری عصاره آن را جدا کنید و به حال خود بگذارید تا برسد.بوی ان کمی تند و در موقع خوردنان بافتدهان را جمع میکندو یک منبع سرشاراز پتاسیم وانواع انزیمهاست.


        

   


آرتروز چیست؟

آرتروز، بیماری بسیار شایعی است که با افزایش سن عجین بوده و بسیاری از افراد در سن بالا دچار آن می شوند. تقریباً 70درصد افراد بالای 70سال، دچار آرتروز مفاصل هستند. مشخصه این بیماری، تخریب پیش رونده غضروف مفصلی است. از این رو دانستن راهکارهای عملی برای مقابله با این بیماری ضروری به نظر می‌رسد.

مهم‌ترین علت به وجود آورنده آرتروز زانو چیست؟

- افزایش سن مهمترین عامل این بیماری است. با افزایش سن ساختمان غضروف دچار تغییر و تحول می شود، به طوری که آب زیادتری داخل غضروف می رود و در نتیجه، تقریباً تمامی افراد مسن در صورت عکسبرداری متوجه آرتروز در مفاصل شان می شوند.عامل دیگر آرتروز، ارث است؛ به خصوص آرتروزهایی که در خانم ها دیده می شود و به خصوص آرتروز بند انگشتان، زمینه ژنتیک دارند. بنابراین کسانی که در خانواده خود افراد مبتلا به آرتروز بند انگشت داشته اند در معرض ابتلا به آرتروز هستند.

آیا چاقی در به وجود آوردن آرتروز مؤثر است؟

- باید بدانیم که آرتروز به خصوص در مفاصل، لگن و زانو و بند انگشتان دست با چاقی نسبت دارد. مسلماً  با چاق شدن، فشار روی مفاصل زانو و لگن زیادتر می شود و امروزه ثابت شده که هر 5کیلوگرم افزایش وزن بیش از حد نرمال، می تواند 10 تا 20درصد، عمر زانوها را کاهش دهد.

این اختلال با جنسیت و شغل چه ارتباطی دارد؟

- آرتروز شغلی در آقایان بیشتر دیده می شود. بعضی از مشاغل هستند که خطر ابتلا به آرتروز را بیشتر می کنند. به  طور کلی، آرتروزهای اولیه در خانم ها بیشتر است. به خصوص در ناحیه بند انگشتان و در ناحیه لگن، ولی به طور کلی آرتروز در آقایان بیشتر دیده می شود.

افزایش دامنه حرکات تاندون ها در افزایش آرتروز تاثیر دارد؟

- این حرکات خصوصاً در خانم ها زیاد است و منجر می شود که مفاصل، بیش از حد معمول حرکت کنند. نمونه خیلی ساده ای که افراد می توانند تشخیص دهند دامنه حرکات تاندون هایشان به چه صورت است، این است که انگشت شست را وقتی در داخل مشت قرار می دهند، نباید نوک آن از مشت خارج شود. امروزه ثابت شده کسانی که دامنه حرکات تاندونهایشان (هایپرموبیلیتی) زیاد است خطر ابتلا به آرتروز در آنها بیشتر است.

آیا آسیبهای وارده به مفصل و ناهنجاریهای مفصلی باعث ایجاد آرتروز می شوند؟

- یکی از عوامل مهم به وجود آورنده آرتروز، آسیب های مفصلی است. ما قوانین خاصی برای محافظت از مفاصل داریم و باید به مفاصل بها داده و آسیب های آن را جدی بگیریم. افرادی که به دنیال ضربه فوتبال، مچ پایشان متورم می شود، اگر آن را جدی نگیرند ممکن است به تدریج دچار آسیب های مفصلی شوند. ضربات به صور مختلف می توانند آسیب هایی را به تاندون، لیگامان و دیسک وارد کنند. از عوامل خیلی مهمی که شاید آموزش عمومی می طلبد، ناهنجاری های مفصلی است؛ خصوصاً در ناحیه زانو، دو بیماری داریم که افراد را به شدت مستعد آرتروز می کند و متأسفانه بدون علامت است. این دو بیماری پاپرانتزی و پاضربدری است. وقتی که دو تا مچ پا در حالت ایستاده به هم چسبیده می شوند، زانوها هم باید به همدیگر بچسبند. اگر فاصله ای بین دو زانو باشد، فرد دچار بیماری پاپرانتزی است و اگر این فاصله بیش از سه انگشت باشد، حتماً  نیاز است که فرد به پزشک مراجعه کند.
تمام این عوامل می توانند منجر به تشدید آرتروز بشوند ولی مهمترین عاملی که می تواند آرتروز را تشدید کند، وزن بالا، عدم استفاده صحیح از مفاصل و تحلیل عضلات است.

آرتروز، چه مفاصلی را بیشتر درگیر می کند؟

- مفاصلی که در آرتروز دچار درگیری می شوند، خیلی اهمیت دارند؛ به خصوص آرتروز اولیه، فقط در مفاصل خاصی دیده می شود. به عنوان مثال آرتروز اندام فوقانی، بند انتهایی و میانی انگشتان دست و قاعده شست را درگیر می کند و در اندام فوقانی، هیچ مفصل دیگری که مبتلا به آرتروز اولیه شود وجود ندارد. پس اگر کسی بگوید آرتروز مچ دست یا آرتروز شانه دارم، غلط است.در اندام تحتانی، زانو،  لگن و شست پا دچار آرتروز می شوند. آرتروز مچ پا نیز در اندام تحتانی وجود ندارد و ناحیه ستون مهره، ناحیه گردن و ناحیه کمری می توانند دچار آرتروز  شوند.

مهمترین علامتی که فرد را به پزشک می کشاند چه علامتی است؟

- درد مهمترین علامت است. درد آرتروز در ابتدا حالت مکانیکی دارد یعنی با راه رفتن و استفاده از مفصل، این درد بدتر می شود و با خوابیدن و استراحت، بهتر می شود. این، برخلاف دردهای روماتیسمی است؛ در این دردها با استراحت، درد بدتر می شود و با راه رفتن، آرام آرام درد التیام پیدا می کند. اما گاهی اوقات در آرتروز، حالت ژله ای در مفصل به  وجود می آید که بعد از مدتی بی تحرکی، فرد باید راه برود تا دردش آرام شود. این حالت را با سفتی صبحگاهی نباید اشتباه گرفت.

سفتی صبحگاهی مشخصه بیماری های روماتیسمی است که معمولاً بیش از یک ساعت طول می کشد، در حالی که ژله ای شدن با برداشتن چند قدم برطرف می شود.گاهی اوقات سفتی در مفاصل باعث می شود که فرد به پزشک مراجعه کند؛ مثلاً در ناحیه انگشتان دست ممکن است فرد بیدار شده و متوجه شود انگشتانش سفت هستند یا در ناحیه گردن احساس خشکی کند. گاهی اوقات نیز آرتروز به صورت برجستگی های بدون درد در استخوان ها جلوه می کند؛ به عنوان مثال در انگشتان دیده می شود؛ برجستگی هایی که خصوصاً در زنان، بعد از یائسگی در بندهای انتهایی یا میانی انگشتان دیده می شود و معمولاً بدون درد هستند. گاهی اوقات نیز آرتروز، خودش را به  صورت صداهای غیرمعمولی وخرت  خرت در مفاصل نشان می دهد که در افراد مسن بیشتر است.

آیا این بیماری قابل درمان است؟

- بله، درمان های آرتروز شامل درمان های غیردارویی، دارویی و جراحی است. درمان های غیردارویی در مرحله اول شامل آگاهی دادن به بیمار است. خیلی از بیماران از آرتروز می ترسند و هراس دارند که این بیماری ظرف یکی- دو سال، آنها را زمین گیر کند. آرتروز آهسته پیشرفت می کند و باید بدانیم که اگر درمان نشود می تواند منجر به زمین گیرشدن بیمار شود و مهمترین چیزی که در قسمت آگاهی دادن باید به بیماران انتقال بدهیم، تغییر در وضعیت زندگی آنها و فرم ورزش کردنشان است. چون مفصل مبتلا به آرتروز یک مفصل سالم تلقی نمی شود و فشارهای بیش از حد، منجر به آسیب مفصلی می شود، آموزش دادن اینکه فرد از مفصل مبتلا به آرتروز چگونه استفاده کند، بسیار مهم است. بسیاری از بیماران با همین آموزش ها به مقدار قابل توجهی جلوی پیشرفت آرتروزشان گرفته می شود.

این آموزش‌ها شامل چه توصیه‌هایی هستند؟

- به عنوان مثال در ناحیه زانو؛ ما به بیمارانی که دچار آرتروز زانو هستند توصیه می کنیم که چهار زانو یا دو زانو ننشینند و از حرکاتی که منجر به خم و راست شدن مکرر زانو می شود پرهیز کنند، از سربالایی و سر پائینی کمتر بالا و پائین بروند،  خصوصاً سرازیری. به خصوص، در مراحل پیشرفته تر آرتروز به بیماران توصیه می کنیم که فرم نمازخواندن شان را تغییر بدهند،  از خم کردن زانو پرهیز کرده و از توالت فرنگی استفاده کنند. یا در ناحیه گردن که امروزه آرتروز به خاطر نوع مشاغل خیلی زیاد در افراد به وجود می آید،

پرهیز از خم نگه داشتن گردن و نرمش های حین کار برای پیشگیری از آرتروز گردن بسیار مهم است؛ به خصوص به راننده ها توصیه می کنیم که رانندگی های طولانی  نکنند. امروزه ما توصیه می کنیم که در اماکن کاری به خصوص کامپیوترها را در یک موقعیت مناسب قرار بدهند و هم سطح گردن باشد؛ به طوری که فرد برای نگاه کردن به کامپیوتر گردنش را خم نکند یا از صندلی های گردان یا میزهای شیب دار استفاده کنند و به خصوص کسانی که آرتروز گردن دارند، برای دیدن تلویزیون درست روبه روی تلویزیون قرار بگیرند و از پهلو به آن نگاه نکنند.

زانوبند، گردن بند و گرما و سرمای موضعی تاچه حد در درمان آرتروز مؤثرند؟

- بیماران می توانند از زانوبند و گردن بند در مواردی که پزشک شان صلاح می داند، استفاده کنند. امروزه می دانیم که استفاده بی رویه و مفرط از زانوبند و گردن بند منجر به تحلیل عضلات می شود و در نتیجه شدت روند آرتروز پیشرفت خواهد کرد؛ در حالی که تمام سعی ما بر این است که مفاصل اطراف ناحیه آرتروز را به نحوی درست تقویت کنیم. بعضی مواقع بیماران متوجه می شوند که گرما یا سرمای موضعی می تواند دردشان را تخفیف دهد؛ به خصوص در دردهای مزمن، بیماران بیشتر تمایل به استفاده از گرمای موضعی دارند و در دردهای حاد، سرمای موضعی می تواند التهاب ناحیه آسیب دیده را کاهش دهد.در استفاده از گرمای موضعی باید بدانیم که گرما باید بین 40 تا 45 درجه و بین 3 تا 30 دقیقه باشد. در مفاصلی که خونریزی کرده اند، استفاده از گرمای موضعی صحیح نیست.استفاده از کفی های داخل کفش و استفاده از کفش مناسب، کمک زیادی به کنترل علائم آرتروز می کند.

رژیم‌های غذایی چطور؟

- امروزه ثابت شده بعضی از رژیم های غذایی می تواند روند آرتروز را آهسته تر کند؛ به عنوان مثال استفاده از سویا، ویتامین d ، آووکادو و ترکیباتِِِی مثل آن، روند پیشرفت آرتروز را کاهش می دهد. استفاده از این مواد باید کنترل شده باشد. مثلاً مصرف خیلی زیاد سویا می تواند اثرات مضری روی تیروئید یا لخته شدن خون در پا داشته باشد. استفاده از زنجبیل، کرفس و غضروف کوسه نیز توصیه می شود.

درمان‌های دارویی شامل چه اقداماتی هستند؟

- درمان های دارویی به سه صورت موضعی، داخل مفصلی و خوراکی تجویز می شوند. در استفاده از درمان های موضعی، از مدت ها پیش مشخص بود که وقتی فرد ناحیه مبتلا به درد را ماساژ می دهد و گرم می کند، کمی از دردش تخفیف می یابد، به خاطر اینکه ماساژ رفلکس درد به سمت پوست را منحرف می کند و درد، در عمق کاهش می یابد. اما استفاده از موادی که خاصیت ضد درد دارند را اگر اضافه کنند، تأثیر ماساژ بیشتر می شود. به عنوان مثال استفاده از کرم های ضد التهاب یا استفاده از عصاره کرفس برای کنترل دردهای آرتروز یا فلفل موضعی نیز در کاهش درد مؤثرند.در مورد ترکیبات داخل مفصلی در بیماران، تزریق مواد خاص کورتون دار است که باید استفاده از آنها محدود باشد؛ مثلاً 2 تا 3 بار در سال. امروزه ما ترکیبی از غضروف های ساخته شده داریم که در داخل مفصل تزریق می شود و درد بیمار را کاهش می دهد و عمر مفصل را افزایش می دهد.در نهایت، آخرین قسمت درمان آرتروز، استفاده از جراحی است. جراحی برای اصلاح انحرافات داخل مفصل است و گاهی در مراحل پیشرفته، استفاده از تعویض در داخل مفصل، کمک کننده است. درمان های نویدبخش نیز شامل کاشت غضروف است که تا کامل شدن این روش ها نیاز به زمان است.



منبع:همشهری آنلاین

هیالورونیک اسید چیست و چه تاثیری در درمان آرتروز یا ساییدگی زانو دارد

بطور طبیعی در یک زانوی سالم حدود دو میلی لیتر مایع شفاف و لزج وجود دارد که وظیفه عمده آن لغزنده کردن سطح غضروف مفصلی است که به آن مایع سینوویال Synovial fluid میگویند. در زانویی که دچارآرتروز  یا سائیدگی شده است خاصیت لزجی و لغزندگی این مایع کم شده و نمیتواند به درستی کار خود را انجام دهد. عامل عمده ایکه موجب این خاصیت مایع سینوویال میشود ماده ای به نام اسید هیالورونیک Hyaluronic acid است.

غلظت این ماده در یک زانوی دچار آرتروز یا استئوآرتریت به نصف تا یک سوم تقلیل پیدا کرد است. هدف از استفاده از این ماده در بیماران مبتلا به سائیدگی یا آرتروز زانو برگرداندن خواص طبیعی به مایع سینوویال است. به درستی معلوم نیست که این دارو به چه نحو اثر میکند. گرچه بعد از مدت کوتاهی از تزریق این ماده به داخل زانو، بدن بسرعت آنرا از زانو خارج میکند ولی به نظر میرسد تزریق این ماده موجب میشود بدن انسان تحریک شود تا خودش اسید هیالورونیک بیشتری تولید کند. همچنین به نظر میرسد تزریق این ماده به زانو مقدار موادی را که در یک زانوی آرتروزی وجود داشته و موجب التهاب و ایجاد درد در آن میشوند کاهش دهد.

128

 

مصرف دارو

 پزشکان این دارو را در همه کسانی که آرتروز زانو دارند مصرف نمیکنند. مصرف این دارو منحصر به بیماران دچار استئوآرتریت یا آرتروز زانو است که به درمان های غیر دارویی معمول جواب مناسبی نمیدهند و همچنین نمیتوانند داروهای ضد التهاب رایجی مثل بروفن و سلکوکسیب را ( بطور مثال به علت عوارض گوارشی) تحمل کنند.

 این دارو نمیتواند مثل مسکن های معمولی درد را بسرعت کاهش دهد. بیش از نیمی از بیمارانی که از این دارو استفاده میکنند بعد از گذشت یکسال استفاده مستمر از آن ده تا پانزده درصد شدت دردشان کمتر شده و به همین اندازه کارایی زانویشان بهتر میشود.
 مصرف این دارو بصورت تزریق داخل مفصل زانو به توسط پزشک بمدت پنج هفته و هفته ای یک بار تزریق داخل زانو است. اثر دارو بعد از چند بار تزریق کم کم مشاهده میشود و این تاثیر تا چند ماه باقی میماند.

همه بیماران به یک اندازه به این دارو جواب مناسب نمیدهند. در بعضی از افراد مصرف این دارو ممکن است درد زانو را کم کند و در بعضی دیگر ممکن است تاثیر زیادی نداشته باشد. گاهی بعد از تزریق این دارو به داخل مفصل زانو درد و گرما و تورم خفیف و گذرایی در زانو بوجود میاید که با گذاشتن کیسه یخی و سرد کردن زانو مرتفع میشود. بیمار در 48 ساعت اول بعد از تزریق نباید مدت زیادی سر پا بایستید. این دارو را معمولاً از تاج خروس استخراج میکنند. گرچه بعضی از انواع آنرا میتوان از کشت سلولی هم استخراج کرد. کسانی که به فراورده های پرندگان حساسیت دارند باید از نوعی که از کشت سلولی تهیه میشود استفاده کنند.




منبع:ایران ارتوپد

مکمل دارويي در درمان آرتروز نقشي ندارد


نایب رئیس انجمن طب فیزیکی و توانبخشی گفت: مکمل های دارویی در درمان آرتروز نقشی ندارند و براساس آخرین تحقیقات در دنیا ، استفاده از آنها در این زمینه توصیه نمی شود.
به گزارش مشرق، دکتر احمد رئیس السادات در مصاحبه با خبرنگار رادیو با بیان اینکه بر این اساس ، استفاده منظم از مکمل هایی مانند کندروتین سولفات و گلوکز آمین در این بیماران توصیه نمی شود، افزود: دارویی مانند استامینوفن ،داروهای ضد التهابی غیر کورتونی خوراکی و یا موضعی مانند دیکلوفناک، ناپروکسن و سلکسیب برای درمان درد آرتروز زانو در مراحل اولیه این بیماری تجویز و گاهی از داروهای مخدر خفیف مانند ترامادول و یا تزریقات کورتون داخل مفصلی نیز برای کاهش موقت درد و بهبود عملکرد استفاده می شود.

وی همچنین گفت: استفاده از داروهای ضد التهابی غیرکورتونی خوراکی در افراد مسن ، بیماران مزمن قلبی، عروقی و کلیوی و بیمارانی که سابقه خون ریزی معده و اثناعشر دارند باید با احتیاط باشد و در مواردی نیز که درمان های اولیه مؤثر نباشد از تزریق داخل مفصلی هیالورونات، دولوکستین و مخدرها استفاده خواهد شد .

دبیر علمی دومین هم اندیشی تازه های آرتروز زانو گفت: استفاده طولانی مدت از دستگاه های تحریک الکتریکی(TENS) و یا طب سوزنی در موارد درد مزمن متوسط تا شدید به ویژه وقتی بیماران به دلایل شخصی و یا بیماری های همراه امکان اعمال جراحی تعویض مفصل ندارند می تواند کمک کننده باشد.

رئیس السادات افزود: درمان های دستی همراه با ورزش ، انواع گرما درمانی ، تای چی و مداخلات روانی و اجتماعی از موارد دیگری است که می تواند بر اساس شرایط بیمار، در مبتلایان به آرتروز مفید باشد .

دومین هم اندیشی تازه های آرتروز زانو به همت انجمن طب فیزیکی و توانبخشی ایران و همکاری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، 25 خرداد در مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی شهید مدرس تهران(سعادت آباد) برگزار خواهد شد.




منبع:مشرق نیوز

گیاهان موثر بر بیماریهای مفاصل و استخوان

دانشمندان معتقدند که عسل باعث تحریک مغز برای ترشح مواد ضد درد می شود. دکتر رابرت هنکین کتابی در این مورد به رشته تحریر در اورده که از خواص ضد درد عسل حکایت می کند.

 

ارزش درمانی عسل در درد استخوان ها . رماتیسم . عرق النساء (سیاتیک) .پا دردهای شدید و دردهای مفاصل بسیار زیاد است. عده ای از پزشکان این خاصیت عسل را بر اثر اسید فرمیک آن می دانند. بیماران می توانند روی یک قطعه تنزیب مقداری عسل مالیده و روی موضع درد بگذارند و پس از دو ساعت آن را عوض کنند و ضمنا صبح ها دو قاشق سوپ خوری عسل به عنوان صبحانه میل نمایند.

درمان آرتروز

در درمان آرتروز مقداری عسل خالص را روی پارچه تمیزپهن کنید روی مفاصل بگذارید و هر 24 ساعت یک بار این کار تجدید شود و همچنین در درمان دردهای زانو.آرنج و رگها و ما هیچه ها هر روز صبح ناشتا یک قاشق غذا خوری عسل بجوید و با کمی عسل موضع درد را ماساز دهید.

 

درمان کوفتگی

جهت مداوای کوفتگی دست و پا و...... مقداری مساوی عسل و گلیسیرین را مخلوط نموده و به محل کوفتگی بمالید بهبود آن را تسریع می کند.

 

درمان کمر درد در اثر باد گرفتگی

اگر باد در کمر بود پودر زنیان را با عسل خمیر کرده بر کمر بمالید

درمان کمر درد عادی

در کمر درد عادی و مزمن که مربوط به دیسک نباشد 200 گرم پوره پیاز(پیاز رنده شده ) را با 100 گرم عسل مخلوط نموده و دو روز به حال خود بگذارید سپس صاف کرده هر روز صبح ناشتا دو فنجان کوچک از آن را بنوشید. از غذاهایی ماننند: پیاز رنده کرده مخلوط با عسل و تخم مرغ با عسل میل نمایید(به استثناء افراد مبتلا به دیابت . نقرس . فشار خون).

 

درمان ضربه خوردن یا صدمه دیدن استخوان

ساقه و برگ علف هفت بند را بجوشانید با عسل خالص مخلوط نموده ضماد نمایید.

 

درمان رماتیسم

تخم ترب سیاه و دانه های خشخاش سفید از هر کدام 8 مثقال ساییده باهم وزن خود عسل مصفی (عسل بدون موم) مخلوط کرده و به موضع درد ببندید. این عمل باعث کاهش درد می شود و در صورت نیاز آن را تکرار کنید. خوردن عسل مصفی یک قاشق مر با خوری بعد از هر غذا برای تسکین درد های رماتیسمی کهنه و مزمن بسیار نافع است.

شایان ذکر است که زهر زنبور عسل یک عامل موثر برای درمان رماتیسم می باشد که از طریق مستقیم (نیش زدن زنبور به موضع درد در صورت نداشتن حساسیت) و به طور غیر مستقیم (مخلوط با داروهای شیمیایی دیگر ) به صورت آمپول مورد استفاده قرار می گیرد.معمولا زنبور داران به خاطر خوردن عسل و نوش جان کردن نیش زنبور به ندرت دارای تب رماتیسمی. پا درد . کمر درد و آرتروز شده و از نعمت سلامتی کامل در طبیعت بر خوردار می باشند.(Benton& hinder. 1987) یک پزشک می تواند با استفاده از نیش زنبور عسل . بعضی از بیماریها را که اساسا و اصلا قابل معالجه نبوده درمان کند.بررسی های دقیق و طولانی که در سال 1960. در یکی از آکا دمی های مسکو صورت گرفته نشان داده است که زهر نیش زنبور عسل اثر درمانی قابل توجهی در درمان بعضی از بیماریهای مهلک و مهم انسان دارد. (عباس میراب زاده .1372. سازمان پزوهش های علمی و صنعتی ایران.)

 

درمان درد مفاصل

الف: ضماد عصاره پیاز نرگس با عسل طبیعی بر اعضای دردهای مزمن عصبی و نقرس سبب از بین رفتن این دردها می گردد

ب: بیماران مبتلا به درد مفاصل باید جوشانده برگ زیتون با عسل صبح ناشتا یک لیوان میل نمایند.

ج.خوردن مخلوط مساوی سرکه و عسل با انگور فرنگی سبز(cassis) به علت داشتن مواد معدنی بسیار نافع است و باید قبل از صبحانه وناهار یک استکان میل شود

د:مغز گردو را با زیره سیاه کرمانی نرم ساییده و با عسل مخلوط کرده به محل درد بمالید در تسکین درد مفاصل و پا درد و کوفتگی پا یا دست و محل گرفتگی عضلات موثر واقع میشود


منبع:عسل درمانی

 

آرتروز چگونه ایجاد می شود؟

آرتروز یا استئوآرتریت شایع‌ترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است.در این بیماری غضروف مفصل صدمه دیده و كم‌كم از بین می‌رود.
استئوآرتریت ( Osteoarthritis) بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می شود.نام دیگر این بیماری آرتروز است و بعضی دیگر معتقدند که استئوآرتروز نام بهتری برای این بیماری است. استئوآرتریت یک بیماری تخریبی در مفصل است(تخریب غضروف مفصل)که پیشرونده بوده ولی برخلاف نام آن یک بیماری التهابی(عکس آرتریت روماتویید)نیست.چون التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه است.

درمان آرتروز
معمولا درمان چهار مرحله دارد که در مراحلی اولیه سعی می‌ شود با استفاده از  روشهاي طب فيزيكي و توانبخشي فیزیوتراپی، ورزش درمانی اصلاح کفش و کفی  از پیشرفت بیماری جلوگیری نمود و وضعیت بیمار را اصلاح کرد.
 چه زمانی کار به جراحی می کشد؟
در مراحل پیشرفته آرتروز از جراحی می توان کمک گرفت . تا 20 سال پیش که آرتروسکوپی، یعنی همان جراحی بسته را  نداشتیم، اگر مینیسك یك ورزشكار پاره می ‌شد، جراح، زانو را با شکاف بزرگ باز می ‌کرد و تمام مینیسکی را که قسمتی از آن پاره شده بود، برمی ‌داشت و چون فنری وسط غضروف استخوان نبود که بتواند فشار را از بالا به پایین بگیرد، آرتروز به وجود می ‌آمد و منجر به شکستن و راست‌ کردن محور زانو تا تعویض مفصل می‌ شد.

 رژیم غذایی در آرتروز

 مارگارین، کره، کافئین، الکل، شکر سفید، تنباکو و محصولات مانند دوغ  باید از رژیم غذایی حذف شوند. در حدود یک سوم از افرادی که از بیماری رنج می برند به بعضی مواد غذایی  حساس اند که از آن جمله می توان به سیب زمینی ، فلفل ، بادنجان ،گوجه فرنگی و تنباکو را نام برد بنابراین توصیه می شود روزانه 8 لیوان آب برای دفع سموم بدن مصرف شود.

منبع:خبر نگاران

ورزش دست برای کاستن از دردهای آرتروز

ورزشهای زیر برای کاستن از دردهای آرتروز در کف و انگشتان دست طراحی شده اند. اگر این ورزشها، هر روز و ترجیحا چند مرتبه در روز انجام شوند، میتوانند تاثیر فراوانی در کم کردن درد ناشی از آرتروز داشته باشند.
انجام دادن این حرکات در حالتی که دست خود را در آب گرم غوطه ور کرده باشید بسیار ساده تر خواهد بود. با این حال مراقب باشید و در محدوده توانایی خود عمل کنید. ورزش دست نباید طوری انجام شود که در حین اجرا موجب درد شود.

خم کردن انگشتان

ورزشهای دست را با شل کردن عضلات دست آغاز کنید. سپس انگشتان را به صورت صاف و نزدیک به یکدیگر نگهدارید. حالا بند اول و وسط انگشتان خود را خم کنید. مچ و مفاصل دست را صاف و مستقیم نگهدارید. نرم و آهسته دست خود را به حالت اول برگردانید. همین حرکت را با دست دیگر تکرار کنید. اگر میتوانید حرکت را چند بار برای هر دست تکرار کنید.

مشت کردن دست

حرکت را با نگهداشتن انگشتان در حالت کشیده و دور از هم آغاز کنید. سپس انگشتان را به شکل مشتی نرم و آزاد مشت کرده و شست خود را بر روی باقی انگشتان قرار دهید. مراقب باشید که انگشتان را محکم به یکدیگر فشار ندهید. نرم و آهسته به حالت اولیه باز گردید. این تمرین را برای هر دو دست انجام دهید.

باز و بسته کردن انگشتان

انگشتان خود را تا جای ممکن (بدون درد گرفتن) از یکدیگر دور کرده و چند ثانیه به همین حالت نگه دارید. به نرمی انگشتان را شل کرده و به یکدیگر نزدیک کنید. دوباره به حالت باز برگردید. این حرکت را با هر دو دست انجام داده و به تدریج تعداد دفعات آنرا افزایش دهید.

لمس نوک انگشتان

انگشتان خود را صاف نگهدارید. شست خود را در عرض کف دست خم کرده و با نوک آن برآمدگی پایین انگشت کوچک را لمس کنید. اگر نمیتوانید شست را تا جایی که این محل را لمس کند بکشید، تنها آن را تا جای ممکن خم کنید. سپس شست را به حالت اولیه برگردانید. (تصویر ۳).
سپس یک یک انگشتان را به نوک شست رسانده و شکلی مانند حرف O بسازید. این حرکات را نرم و آرام انجام دهید و پس از انجام حرکت با تمام انگشتان، کل تمرین را با دست دیگر انجام دهید.

راه بردن انگشتان

کف دست خود را بر روی سطح صافی مانند میز قرار دهید به طوری که انگشتان اندکی با هم فاصله داشته باشند. انگشتان را یک به یک به سمت شست حرکت دهید. حرکت را با بلند کردن و حرکت دادن انگشت اشاره آغاز کرده و به ترتیب با دیگر انگشتان ادامه دهید. در طی انجام این تمرین مچ دست و شست خود را ثابت نگهدارید.
حرکت را با دست دیگر خود انجام دهید.

منبع: پزشکی

مشاهده فیلم آموزشی درمان آرتروز زانو بوسیله فیزیوتراپی

مشاهده فیلم آموزشی

لطفابر روی لینک زیر کلیک کنید

درمان آرتروز زانو بوسیله فیزیوتراپی

مشاهده فیلم آموزشی طب سوزنی و درمان زانو درد و آرتروز زانو

مشاهده فیلم آموزشی

لطفابر روی لینک زیر کلیک کنید


طب سوزنی و درمان زانو درد و آرتروز زانو

اصول پیشگیری از آرتریت و التهاب مفاصل

اصول پیشگیری از آرتریت و التهاب مفاصل



پیش زمینه
آرتريت" يا التهاب و درد مفاصل بدن بخش طبيعي فرآيند پيري است كه با بالا رفتن سن بروز مي‌كند. درباره اين بيماري و راه‌هاي مقابله با درد مفاصل، سايت پزشكي سلامت وب ام دي "‪ "WebMD‬توصيه های كارشناسان را عنوان كرده است كه با عمل به آنها مي‌توانيد از موهبت سلامتي بهره مند شده و در سنين بالا نيز از زندگي لذت ببريد. البته بعد از ‪ ۵۵‬سالگي ميزان بروز آرتريت در خانم‌ها بيشتراز آقايان است. "درد" شايع‌ترين علامت آرتريت است كه در همه مبتلايان ديده مي‌شود. با وجود اين قرار نيست با ابتلا به اين بيماري تمام زندگي تان را وقف آن كرده و آنقدر درگير آن شويد كه از كار و فعاليت باز بمانيد. توصیه های اصلی به شرح زیر است.

* قبل از هر اقدامي، نخست وزنتان را كم كنيد
اگر اضافه وزن داشته و چاق هستيد فشار بيشتري به مفصل هايتان وارد مي‌شود. با كاهش وزن، خطر صدمه بيشتر به مفصل از بين مي‌رود و ميزان حركت شما بيشتر مي‌شود.

* رژيم غذايي داشته باشيد
اگر قرار است وزن كم كنيد، بايد با پزشك و يا متخصص تغذيه مشورت كنيد و به صورت جدي پيگير آن باشيد.
مصرف آنتي اكسيدان و كلسيم، استخوان‌هايتان را تقويت مي‌كند. مصرف ويتامين ‪ ۴۰۰) D‬واحد در روز) و كلسيم (‪ ۱۰۰۰‬تا ‪ ۱۲۰۰‬ميلي‌گرم در روز) ضروري است.
ويتامين‌هاي ‪ E‬و ‪ C‬هم در حفاظت از استخوان‌ها موثرند.

* فعال بمانيد و ورزش كنيد
"ورزش" بهترين درمان آرتريت است و به كاهش وزن كمك مي‌كند، انعطاف- پذيري بدن را افزايش مي‌دهد، از درد مي‌كاهد، قلب را تقويت مي‌كند و جريان خونتان افزايش پيدا مي‌كند. پياده‌روي، شنا و ورزش‌هاي ايروبيك آبي، بسيار توصيه مي‌شود چون انجام آن براي مفاصل راحت است. اگر در ابتدا ورزش دردناك است صبر داشته باشيد چون با گذر زمان درد كمتر مي‌شود، البته قبل از انجام هر نوع ورزش با پزشك معالجتان مشورت كنيد.
در حالي كه ورزش براي التهاب مفاصل نقش كمك‌كننده دارد، ورزش بيش از حد نيز موجب افزايش درد مي‌شود.
در مواقعي كه نياز به استراحت داريد بهتر است سرعت ورزشتان را كم كنيد يا حتي آن را متوقف كنيد.
وقتي آرتريت داريد عضلات شما ضعيف مي‌شود، همين مساله دردتان را تشديد مي‌كند با انجام ورزش‌هايي براي تقويت عضلات، درد تسكين يافته و پايداري مفاصل بيشتر مي‌شود، بنابراين خطر افتادن كمتر مي‌شود.
بعضي ورزش‌هاي خاص دامنه حركت مفاصل را بالا مي‌برد، براي اينكه حركت‌هاي ورزشي را درست انجام بدهيد حتما با فيزيوتراپ خود مشورت كنيد.

* سرگرمي را فراموش نكنيد
نگذاريد درد مفاصل تمام زندگي شما را تصاحب كند از منزل بيرون برويد اوقات خوشي را براي خودتان برنامه ريزي كنيد.
وقتي حواستان از درد و ناراحتي متمركز نباشد، شادي به خانه دلتان برمي گردد.
ورزش، تفريح و سرگرم شدن به كار، سبب تخفيف درد و تغيير فكر شما از موضوعي به موضوعات ديگر مي‌شود.

* شرايط را تعديل و تنظيم كنيد
تغييرات محسوس، كشش مفاصل و عضلات را كم مي‌كند و از اسپاسم و گرفتگي دردناك جلوگيري مي‌كند.
اگر آرتريت كمر داريد به هنگام نشستن، حمايت مناسبي براي پشت و كمر فراهم كنيد، به طور مثال هنگام مطالعه دراز نكشيده و روي صندلي بنشينيد. 


* از گرما و سرما استفاده كنيد
بالشتك‌هاي گرم، كيسه آب گرم، دوش گرم و ماساژ با پارافين ولرم موجب افزايش جريان خون شده و درد و سفتي عضلات را كم مي‌كند.
بالشتك‌هاي سرد هم التهاب ناحيه متورم را كم مي‌كند، بسياري از مبتلايان، كيف‌هاي كوچك يخ را در دست نگه مي‌دارند و يا روي زانو مي‌گذارند و بااين روش درد خود را تخفيف مي‌دهند.

* خوب بخوابيد
اگر خواب شب كافي و خوب باشد وضعيت شما در روز بسيار بهتر مي‌شود.
درد شما در روز كاهش مي‌يابد و به طور كلي حال بهتري پيدا مي‌كنيد. اگر در خوابيدن مشكل داريد با پزشك معالج خود مشورت كنيد، اگر زمان مصرف داروها را تغيير دهيد ممكن است درد شبانه شما كمتر شود.
بهتر است قبل از خواب براي آرامش عضلات و كاهش دردتان دوش آب گرم بگيريد.
پزشكان تاثير ماساژ را بر تسكين درد كمتر از دارو نمي‌دانند. ماساژ با افزايش جريان خون و گرمي مفصل مبتلا، باعث تسكين درد مي‌شود. 


* به درمان‌هاي جايگزين فكر كنيد
وقتي درمان‌هاي معمول كارايي نداشته باشد درمان‌هاي مكمل يا جايگزين توصيه مي‌شود. طب سوزني با تحريك مواد شيميايي طبيعي تسكين‌دهنده درد، موجب بهبود آن مي‌شود.
بنا بر تحقيقات انجام شده "گلوكوزامين" و "كندراتين" مكمل‌هاي خوبي براي درمان به حساب مي‌آيند.
اين دو ماده به طور طبيعي در مايع مفصل وجود دارد. هر دوي آنها سبب تحريك توليد مفصل شده و التهاب را كم مي‌كنند.
نتايج تحقيقات درباره اين دو مكمل كمي پيچيده است، در يكي از انها مشخص شده اين دو مكمل روي آرتريت خفيف اثر ندارند اما روي نوع متوسط تا شديد موثر است. مطالعه ديگري نيز نشان مي‌دهد كه گلوكوزامين سبب كاهش روند پيشرفت آرتريت در زانو مي‌شود. در ضمن، متخصصان معتقدند كه مصرف اين دو مكمل ضرر ندارد.

* از وسايل كمكي استفاده كنيد
اگر در پاهايتان احساس ثبات نمي‌كنيد و احتمال افتادن شما وجود دارد بهتر است از عصا، واكر ياانواع وسايل كمكي ديگر استفاده كنيد چون وزن را از روي مفصل برداشته دردتان را كاهش مي‌دهد و احتمال افتادن شماكم مي‌شود.
دراين موارد مواظب باشيد اين وسايل مناسب حال شما باشند و شيوه استفاده صحيح از انها را ياد بگيريد.
به طور مثال استفاده از عصا در همان طرف كه درد دارد ، صحيح نيست.
هر چه راه كارهاي كنترل بيماري و درد را بهترياد بگيريد ، زندگي تان راحت تر مي‌شود پس نگذاريد اين بيماري زندگي شما را تحت تاثير قرار دهد.


منبع : پورتال پزشکی و ورزشی ابران

نشانه های ابتلا به آرتروز کدام است؟

التهاب مفاصل, درمان آرتروز

 

آرتروز بیماری ای است که مشخصه آن تخریب پیش رونده غضروف مفصل است؛ غضروف بافتی لغزنده است که انتهای استخوان ها را در یک مفصل می پوشاند. اگر این غضروف آسیب ببیند، شروع آرتروز تلقی می شود. این بیماری بتدریج پیشرفت کرده و غضروف را کاملا از بین می برد.

آرتروز یا استئوآرتریت شایع ترین بیماری از دسته التهاب مفاصل است. تاکنون درمانی قطعی برای پیش روندگی آرتروز وجود ندارد، پس بسیار مهم است که نگذاریم دچار آرتروز شویم.

چند عامل وجود دارد که می تواند زمینه ساز ابتلا به آرتروز باشد. هر چه سن بالاتر رود، خطر ابتلا به این بیماری بیشتر می شود، به گونه ای که در همه افراد بالای ۶۰ سال نشانه های آرتروز در گردن را می توان یافت. البته این بیماری ممکن است بدون علامت باشد که در عکسبرداری مشخص می شود.

افزایش وزن، تغذیه نامناسب و بیماری های رماتیسمی (در صورت درمان نشدن) مفصل را بیمار می کند. آسیب مفاصلی مانند رباط نیز اگر درمان نشود، به ابتلا به آرتروز منجر می شود.

افرادی که آرتروز دارند باید بیشتر مراقب باشند؛ آرتروز دردی است که با فعالیت افزایش می یابد و با استراحت بهتر می شود. استفاده صحیح از مفاصل، تقویت مناسب عضلات و مصرف داروهایی که تجویز می شود، به صورت خوراکی یا تزریق در مفصل و در نهایت جراحی از راه های درمان این بیماری است.

منبع:سایت سلامتیران

گیاهان موثر بر بیماریهای مفاصل و استخوان

گیاهان موثر بر بیماریهای مفاصل و استخوان

دانشمندان معتقدند که عسل باعث تحریک مغز برای ترشح مواد ضد درد می شود. دکتر رابرت هنکین کتابی در این مورد به رشته تحریر در اورده که از خواص ضد درد عسل حکایت می کند.

 

ارزش درمانی عسل در درد استخوان ها . رماتیسم . عرق النساء (سیاتیک) .پا دردهای شدید و دردهای مفاصل بسیار زیاد است. عده ای از پزشکان این خاصیت عسل را بر اثر اسید فرمیک آن می دانند. بیماران می توانند روی یک قطعه تنزیب مقداری عسل مالیده و روی موضع درد بگذارند و پس از دو ساعت آن را عوض کنند و ضمنا صبح ها دو قاشق سوپ خوری عسل به عنوان صبحانه میل نمایند.


درمان آرتروز

در درمان آرتروز مقداری عسل خالص را روی پارچه تمیزپهن کنید روی مفاصل بگذارید و هر 24 ساعت یک بار این کار تجدید شود و همچنین در درمان دردهای زانو.آرنج و رگها و ما هیچه ها هر روز صبح ناشتا یک قاشق غذا خوری عسل بجوید و با کمی عسل موضع درد را ماساز دهید.

 

درمان کوفتگی

جهت مداوای کوفتگی دست و پا و...... مقداری مساوی عسل و گلیسیرین را مخلوط نموده و به محل کوفتگی بمالید بهبود آن را تسریع می کند.

 

درمان کمر درد در اثر باد گرفتگی

اگر باد در کمر بود پودر زنیان را با عسل خمیر کرده بر کمر بمالید

درمان کمر درد عادی

در کمر درد عادی و مزمن که مربوط به دیسک نباشد 200 گرم پوره پیاز(پیاز رنده شده ) را با 100 گرم عسل مخلوط نموده و دو روز به حال خود بگذارید سپس صاف کرده هر روز صبح ناشتا دو فنجان کوچک از آن را بنوشید. از غذاهایی ماننند: پیاز رنده کرده مخلوط با عسل و تخم مرغ با عسل میل نمایید(به استثناء افراد مبتلا به دیابت . نقرس . فشار خون).

 

درمان ضربه خوردن یا صدمه دیدن استخوان

ساقه و برگ علف هفت بند را بجوشانید با عسل خالص مخلوط نموده ضماد نمایید.

 

درمان رماتیسم

تخم ترب سیاه و دانه های خشخاش سفید از هر کدام 8 مثقال ساییده باهم وزن خود عسل مصفی (عسل بدون موم) مخلوط کرده و به موضع درد ببندید. این عمل باعث کاهش درد می شود و در صورت نیاز آن را تکرار کنید. خوردن عسل مصفی یک قاشق مر با خوری بعد از هر غذا برای تسکین درد های رماتیسمی کهنه و مزمن بسیار نافع است.


شایان ذکر است که زهر زنبور عسل یک عامل موثر برای درمان رماتیسم می باشد که از طریق مستقیم (نیش زدن زنبور به موضع درد در صورت نداشتن حساسیت) و به طور غیر مستقیم (مخلوط با داروهای شیمیایی دیگر ) به صورت آمپول مورد استفاده قرار می گیرد.معمولا زنبور داران به خاطر خوردن عسل و نوش جان کردن نیش زنبور به ندرت دارای تب رماتیسمی. پا درد . کمر درد و آرتروز شده و از نعمت سلامتی کامل در طبیعت بر خوردار می باشند.(Benton& hinder. 1987) یک پزشک می تواند با استفاده از نیش زنبور عسل . بعضی از بیماریها را که اساسا و اصلا قابل معالجه نبوده درمان کند.بررسی های دقیق و طولانی که در سال 1960. در یکی از آکا دمی های مسکو صورت گرفته نشان داده است که زهر نیش زنبور عسل اثر درمانی قابل توجهی در درمان بعضی از بیماریهای مهلک و مهم انسان دارد. 

 

درمان درد مفاصل

الف: ضماد عصاره پیاز نرگس با عسل طبیعی بر اعضای دردهای مزمن عصبی و نقرس سبب از بین رفتن این دردها می گردد

ب: بیماران مبتلا به درد مفاصل باید جوشانده برگ زیتون با عسل صبح ناشتا یک لیوان میل نمایند.

ج.خوردن مخلوط مساوی سرکه و عسل با انگور فرنگی سبز(cassis) به علت داشتن مواد معدنی بسیار نافع است و باید قبل از صبحانه وناهار یک استکان میل شود

صداهای غیرعادی مفاصل شانه و آرتروز

صداهای غیرعادی مفاصل شانه و آرتروز






مدیر گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گفت: شنیدن صداهای غیرعادی در مفاصل شانه هنگام حرکت، علامت نوعی بیماری آرتروز مفصلی موسوم به "استئوآرتریت" ( Osteoarthritis )، است.



دکتر رضا توکلی دارستانی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا، افزود: بیماری استئوآرتریت، نوعی بیماری تخریبی غضروفی - مفصلی است که موجب خوردگی استخوان و غضروف و گوشه دادن استخوان، می شود و ستون فقرات، لگن ، مچ و زانو و حتی شانه را دچار می سازد.



این پزشک متخصص توضیح داد: درد در محدوده شانه، صداهای غیرطبیعی هنگام حرکت شانه و محدودیت های حرکتی از نشانه های بیماری استئوآرتریت است.



دکترتوکلی یاد آورشد: تورم و قرمزی که در انواع دیگر بیماری های التهابی و عفونی آرتریتی مشاهده می شود، در بیماری استئوآرتریت کمتر است.



به گفته پزشک متخصص ارتوپدی، استئوآرتریت بیماری مزمن است که دارای دوره های خاموشی و حاد است.

در این بیماری به دلیل تحرک نداشتن مفاصل، غضروف های اطراف مفاصل اعضای گوناگون بدن تحلیل می رود و در نهایت غضروف از بین خواهد رفت.

توکلی گفت: مسایل ژنتیکی در ابتلا به این بیماری نقش عمده ای ایفا می کنند اما کارهای سنگین، ضربه و شکستگی های داخل مفصلی از عوامل تسریع کننده ابتلا به این بیماری به شمار می روند.



استاد دانشگاه علوم پزشکی افزود: درمان آرتروز شانه با توجه به شدت و وضعیت درگیر شدن مفاصل بدن وبه عنوان یکی از نشانه های بیماری استئوآرتریت با تعویض کامل یا نیمه کامل مفصل شانه صورت می گیرد.


مدیر گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: بیماری استئوآرتریت در کشور رو به افزایش است، چرا که این بیماری بیشتر در سالمندان مشاهده می شود و طول عمر افراد نیز با پیشرفت علم پزشکی، افزایش یافته است.80 درصد سالمندان به این بیماری مبتلا می شوند. 


کاهش وزن برای کاهش درگیری مفاصل تحتانی در بیماری استئوآرتریت، موثر است.  




منبع : تبیان

نگهداری از زانو و درمان زانو درد

محققان اعلام کردند تقریبا نیمی از بزرگسالان حداقل در یکی از پاهای خود تا رسیدن به سن ۸۵ سالگی دچار آرتروز می‌شود و البته این ریسک در بین افراد چاق بیش‌تر است. وزن بیش‌تر فشار را بر مفاصل زانو افزایش می‌دهد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  محافظت از زانو در سنین جوانی می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر مانند آرتروز و مشکلات زانو در سنین بالا پیشگیری کند. هر زمان که شما قدم برمی‌دارید سه برابر وزن خود را به زانوی خود وارد می‌کنید. زمانی که شما می‌دوید فشار وارده به ۵ برابر می‌رسد. زمانی که شما می‌‌پرید شدت فشار ۷ برابر می‌رسد. اگر شما مرتبا در زانوهای خود احساس درد می‌کنید، تغییر شیوه زندگی می‌تواند به عنوان اولین اقدام مورد نظر قرار بگیرد.
کاهش وزن تا ۷۰ درصد و ورزش کردن تا ۳۰ درصد می‌تواند در کاهش دردها موثر باشد.

ورزش‌های با شدت متوسط مانند شنا و دوچرخه سواری نیز بسیار بهتر از دویدن یا شنا کردن می‌تواند در حفاظت از زانوها موثر باشد. تقویت عضلات ران‌ها و کمر در کاهش فشار زیاد روی زانوها موثر است.
اگر شما بیش از دو هفته به طور مداوم احساس زانودرد دارید حتما باید به پزشک مراجعه کنید، چرا که ممکن است مشکلی در زانوی شما وجود داشته باشد که با گذشت زمان امکان حادتر شدن آن وجود دارد.
زانو مفصلی است که غیر از حرکت باز و بسته شدن دارای حرکات خفیف چرخش به داخل و خارج نیز می باشد در تشکیل و نگهداری مفصل زانو, استخوانها , رباطها و غضروف هایی شرکت دارند که به اختصار آین ساختارها و عملکرد آن ها را توضیح می دهیم.
استخوانها :
- سه استخوان در تشکیل مفصل زانو شرکت دارند.
- در بالا استخوان ران و در پائین استخوان درشت نی و در جلو استخوان کشکک در تشکیل مفصل زانو شرکت می کنند.
- استخوان نازک نی در تشکیل مفصل زانو شرکت ندارند اما درست در مجاورت بخش خارجی مفصل زانو قرار دارد.


رباطها :
- رباط ها باندهای فیبری هستند که دو استخوان را بهم ارتباط و متصل می کنند.
- زانو�۴ رباط مهم دارد که این�۴ رباط استخوان ران را به استخوان درشت نی محکم متصل می کنند و پایداری استاتیک مفصل زانو را تامین می کنند.
- رباطهای صلیبی قدامی و خلفی سبب پایداری مفصل زانو در حرکات به سمت جلو و عقب و ضربات در این جهات و نیز پایداری مفصل زانو در برابر حرکات چرخشی اعمال شده به زانو می شوند.
- رباطهای جانبی داخلی و خارجی که در طرفین زانو قرار دارند هم سبب پایداری مفصل زانو در برابر اعمال نیرو به سمت خارج و داخل زانو می شوند.
تاندونها:تاندونها عضلات را به استخوان اتصال می دهند.
- تاندون عضله چهار سر رانی ( جلوی ران ) -� در پائین در جلوی مفصل زانو به استخوان کشکک اتصال می یابد و ادامه آن در پائین کشکک به استخوان درشت نی اتصال می یابد. عمل عضله چهار سر رانی باز کردن زانو می باشد.


غضروفها:
- به ساختمانهای غضروفی زانو منیسک می گوئیم که در بین دو استخوان درشت نی و ران قرار دارند و سبب افزایش سطح تماس در استخوان فوق و افزایش پایداری مفصل زانو می شوند.


بورسها :
- بورس یک کیسه کوچک حاوی مایع است که سبب تسهیل حرکات مفصلی می شوند.
- زانو سه بورس دارد که عبارتند از : بورس کشکک ( جلوی کشکک و زیر پوست ) و بورس زیر کشکک و بورس غازی (Anserine) که در سمت داخل زانو حدود۲ �اینچ زیر مفصل زانو قرار دارد.
توجه:همواره باید توجه داشت که دردی که در زانو احساس می شود می تواند ناشی از درد واقعی زانو باشد یا یک درد ارجاعی از ناحیه کمر, ران و یا مچ پا باشد.


علل درد مزمن زانو
آرتروز :
- تعریف : به تخریب غضروف مفصلی زانو آرتروز زانو می گویند. در فرم شدید این بیماری منیسک ها که غضروفی اند بطور کامل از بین می روند و در استخوان ران و درشت نی به یکدیگر سایش پیدا می کنند.
- نشانه ها : آرتروز زانو سبب درد مزمن زانو می شود که با فعالیت زانو این درد تشدید می گردد.
- درمان : هدف از درمان در آرتروز کنترل درد است که می تواند با تقویت عضلات حول مفصل زانو یا استفاده از داروهای ضد درد و در موارد شدید تعویض مفصل زانو انجام گیرد.


بورسیت :
- تعریف :

در نتیجه ضربات, عفونت و استفاده مکرر از زانو بصورتی که زانو به زمین فشرده شود می تواند منجر به التهاب بورس های زانو شود.
- نشانه ها : شایعترین بورسی که دچار التهاب می شود بورس جلوی کشکک است که در افرادی که زیاد زانو می زنند مثل خدمتکاران یا آنها که زیاد فرش می شویند دیده می شود و منجر به درد جلوی زانو و التهاب و قرمزی می شود. همچنین التهاب بورس غازی که در زیر و داخل مفصل زانو قرار دارد در افراد چاق و زنان شایعتر است و سبب درد� قسمت داخل و پائین زانو بخصوص در شب و در هنگام خم شدن زانو می شود.


- درمان :

درمان بر پایه اصول اولیه مراقبتی شامل بالا نگه داشتن, استراحت, فشار موضعی و یخ درمانی است و گاهی هم از داروهای ضد درد غیر استروئیدی ( ایبوبروفن و استامینوفن ) استفاده می شود. در موارد شدید گاهی از تزریق کورتون به داخل بورس استفاده می شود.
عفونت :
- تعریف : ورود عامل عفونی ( معمولاً باکتری ) به فضای مفصلی را گویند که سبب ایجاد عفونت زانو می شود.
- نشانه ها : درد شدید زانو بهمراه تورم و قرمزی آن. همچنین اغلب فرد دچار تب و گاهی دچار لرز می شود.
- درمان : شامل تجویز آتنی بیوتیک برای از بین بردن عامل بیماری و گاهی تخلیه با سوزن مایع مفصلی است.
کندرومالاسی کشکک ( نرمی غضروفی ) :
- تعریف : سایش کشکک به قسمت داخلی یا خارجی انتهای تحتانی ران که موجب فشار به غضروف سطح داخلی کشکک و آسیب به آن شود.
- علائم : این عارضه بیشتر در خانمهای جوان و نیز در ورزشکاران از هر دو جنس رخ می دهد. سایش مداوم سطوح مفصلی بین کشکک و ران سبب التهاب و تخریب غضروف مفصلی می شود که سبب درد همراه با فعالیت و درد بدنبال شستن طولانی در زانو می شود.
- درمان : در موارد خفیف با اصول اولیه درمان ( استراحت, یخ درمانی, بالا نگه داشتن و فشار موضعی ) و استفاده از داروهای ضد التهابی درمان صورت می گیرد همچنین تقویت عضله چهار سر رانی در جلوی ران می تواند آنرا بهبود بخشد.


زانو پرش کاران:
- تعریف : به التهاب تاندون عضله�۴ سر در یکی از این�۳ نقطه : بالای کشکک, درست زیر کشکک و در محل اتصال به درشت نی می گوئیم مدت نامگذاری به عنوان زانوی پرش کاران این است که این آسیب عمدتاً در ورزشهای پرش و در والیبال و بسکتبال رخ می دهد.
- نشانه ها: دردی موضعی که با پرش بدتر می شود و با استراحت بهبود می یابد یا کمتر می شود.( بخاطر فشار روی فیبرهای تاندونی هنگام پرش )
- درمان : اساس درمان بر پایه یخ درمانی, استراحت و داروهای ضد التهابی است. بعد از کنترل درد باید تقویت عضلات چهار سر رانی و عضلات پشت ران صورت گیرد.


برخورد با آسیب های زانو
در هر آسیب زانو اولین امری که رخ می دهد بوجود آمدن التهاب است. که این التهاب منجر به درد و تورم و کاهش توانایی حرکت مفصل زانو خواهد شد. شکستن این سیکل التهابی می تواند منجر به تسریع بهبودی و کاهش درد شود. برای این امر باید کارهای زیر صورت گیرد :


*استراحت به زانو :
- استراحت سبب کاهش کشش های مکرر روی زانو می شود.
- استراحت سبب کاهش التهاب و جلوگیری از ورود آسیب بیشتر به زانو می گردد.
* یخ درمانی :
- سبب کاهش تورم زانو می گردد و در هر نوع آسیب حاد و آسیب مزمن زانو کاربرد دارد.
- اغلب مولفان توصیه می کنند یخ درمانی ۲-۳ بار در روز و هر بار برای مدت ۲۰-۳۰ دقیقه صورت گیرد.
- از تماس مستقیم یخ با پوست بپرهیزید. می توانید کیسه حاوی یخ را در حوله قرار دهید و حوله را روی محل بگذارید.


* فشار موضعی به زانو توسط بانداژ محل :
- فشار موضعی سبب کاهش تورم و تسریع بهبودی می شود.
- در برخی از آسیب های زانو بانداژ می تواند به قرار گیری صحیح کشکک سرجای خود و حفظ حرکات مناسب مفصل زانو کمک کند.


* بالا نگه داشتن زانو :
- سبب کاهش تورم و التهاب می گردد.
- بالا نگه داشتن سبب تخلیه مواد زائد و التهابی از زانو به سوی گردش خون مرکزی و کاهش التهاب می شود.
* استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAIDS ) :
- این داروها� در دوز کم سبب کاهش درد می شوند.
- این داروها در دوز بالاتر سبب کاهش التهاب هم می شوند.
- نمونه ای از این داروها عبارتند از : ناپروکسن و ایبوبروفن.
- چنانچه زخم معده یا اثنی عشر دارید یا قبلاً دچار خونریزی به هر دلیل شده اید قبلاً از مصرف این داروها حتماً با پزشک مشاوره کنید.
چه موقع به پزشک مراجعه شود
- هر گاه بعد از انجام برخوردهای اولیه که اشاره شد و یا استفاده از داروهای ضد درد بعد از ۳-۷ روز علائم شما ادامه یافت یا حتی بدتر شد حتماً -� به پزشک مراجعه نمائید.
- هرگاه بدنبال آسیب به زانو قادر به راه رفتن روی زانو نبودید فوراً به پزشک یا اورژانس مراجعه نمایید چرا که احتمال بروز شکستگی زانو در این موارد بالاست و یک اورژانس به حساب می آید.
- تب بهمراه درد زانو ( احتمال عفونت زانو )
- درد بسیار شدید و غیر قابل تحمل در زانو.
- زخم بزرگ یا عمیق در ناحیه زانو باشد.
- تورم زانو در افرادی که بیماری خونی دارند ( هموفیلی ) یا آنها که داروهای ضد انعقادی مصرف می کنند ( مثل وارفارین )
شرح حال, معاینه و بررسی های تصویری
شرح حال :
- درد در کجای زانوست ؟
- ماهیت درد چگونه است, درد تیز است یا گنگ و مبهم؟
- آیا آسیب قبلی در ناحیه زانو وجود داشته است یا خیر ؟
- چه حرکاتی درد را بهبود و چه حرکاتی آنرا تشدید می کند ؟
- آیا فرد مشکل طبی خاصی دارد؟
- میزان فعالیت روزانه وی چقدر است ؟
- چه داروهایی احتمالاً مصرف می کند ؟
- آیا حس در ناحیه پا و ساق نرمال است ؟
- آیا فرد تب داشته است یا خیر ؟


معاینه:
- بررسی ظاهری زانو از نظر کبودی, تورم, تغییر شکل.
- بررسی حساسیت زانو در لمس آن.
- بررسی و انجام تستهای اختصاصی مربوط به ارزیابی سلامت رباطها, تاندونها و منیسک ها که خارج از بحث ماست.


رادیوگرافی و سی تی اسکن :
- بر حسب شرح حال و معاینه پزشک امکان دارد برای بررسی شکستگی استخوانی احتمالی یا دررفتگی زانو و گاهی برای بررسی برخی سطوح مفصلی یا مشاهده تغییرات تخریبی زانو ( آرتروز ) عکس رادیوگرافی ساده درخواست کند.
- بندرت پزشک برای بررسی دقیق شکستگی یا دررفتگی امکان دارد سی تی اسکن درخواست کند.
- هم CT اسکن و هم رادیوگرافی ساده برای بررسی شکستگی های عادی هستند اما هر دوی آنها در بررسی و ارزیابی بافت نرم مفصل که شامل رباطها, عضلات و تاندونها و منیسک ها می باشند ناتوان هستند.


ام آر آی:
- در مقایسه با سی تی اسکن, ام آر آی شکستگی های استخوانی را بخوبی نشان نمی دهد.
- در مقایسه با سی تی اسکن, ام آر آی برای بررسی رباطها و تاندونها بسیار عالی است.


آرتروسکوپی :
- به مشاهده داخل مفصل زانو توسط دستگاه ویدئوئی می گویند.
- در این روش جراح توسط ابزاری خاص وارد حفره مفصلی زانو شده و آنرا بدقت بررسی می کند.
- در مواردی می توان اجسام زائد مثل قطعات شکسته غضروف که داخل فضای مفصلی مانده اند و سبب درد شده اند را با این روش تخلیه کرد.


جلوگیری از صدمات زانو
- لاغر اندام بمانید یا بهتر بگوئیم چاق نشوید. با حفظ وزن متعادل فشار بر روی زانوها کاهش و احتمال آسیب و آرتروز هم کاهش خواهد یافت.
- تناسب بدن خود را با انجام حرکات کششی و تقویت متناسب عضلات حفظ کنید. انجام حرکات کششی روی زانو قبل از ورزش به نحو قابل ملاحظه ای صدمات به زانو را کاهش می دهد.
- تقویت عضلات چهار سر رانی و پشت ران هر دو به کاهش آسیب های زانو کمک می کند.
- چنانچه درد مزمن زانو دارید شنا و ورزشهای آبی می تواند درد شما را بهبود بخشد, نیروی شناوری در آب سبب کاهش وزن و نیروی وارده به زانوها می شود.
- به بدن خود احترام بگذارید چنانچه ملی درد زانوی شما را ایجاد نموده یا بدتر می کند آنرا انجام ندهید.
- هرگاه خسته اید ورزش را ادامه ندهید, بسیاری از آسیبهای ورزشی هنگامی رخ می دهند که ورزشکار خسته است.
- استفاده از زانو بند در ورزشهایی مثل والیبال یا بسکتبال مفید است.

زانوها چه کاری انجام می دهند؟

زانوها تکیه گاهی استوار برای بدن مهیا می کنند.آنها همچنین اجازه به پاها می دهند که خم و راست شوند.هر دو عمل خم و راست کردن و ثبات مرد نیاز ایستادن ،راه رفتن، دویدن، دولا شدن، پریدن، چرخیدن است.دیگر قسمت های بدن کمک به زانوها برای انجام کارشان می کنند.

اینها عبارتند از:

- استخوان ها

- غضروف

-  ماهیچه ها

- لیگامنت ها

- تاندون ها

اگر هر کدام از این قسمتها صدمه ببیند ، به زانو ممکن است خسارت وارد آید و قادر به انجام کار خود نباشد.

چه کسانی مشکلات زانو به هم می زنند؟

مردان، زنان، و بچه ها می توانند مشکلات زانو داشته باشند. آنها در مردم از همه نژادها و سلبقه قومی اتفاق می افتد.

چه چیزهایی موجب مشکلات زانو می شود؟

مشکلات مکانیکی زانو می تواند ایجاد شود به وسیله:

- ضربه مستقیم یا حرکت ناگهانی که موجب در رفتگی و ضرب زانو شود

-  استئو آرتریت در زانو ، در نتیجه فرسایش و پارگی در قسمتهایش

مشکلات التهابی زانو می تواند به وسیله برخی بیماری های روماتیسمی ، مانند آرتریت روماتوئیدrheumatoid arthritis و لوپوس اریتما توز(لوپوس) systemic lupus erythematosus ایجاد شود. این بیماری ها موجب ورم می شود که می تواند صدمه دائم به زانو ها بزند.

مشکلات زانو چگونه تشخیص داده می شود ؟

پزشکان مشکلات زانو را تشخیص می دهند  به وسیله استفاده از :

- تاریخچه پزشکی

- معاینه بالینی

-   تست های تشخیصی ( مانند عکس برداری، اسکن استخوان، سی تی اسکن، ام آر آی ، آرتروسکوپی، نمونه برداری).

آرتریت در زانوها

شایعترین نوع آرتریت زانوها  استئو آرتریت است. در این بیماری ، غضروف داخل زانو به تدریج دچار فرسایش شده . درمان های استئو آرتریت عبارتند از:

- داروهای کاهش درد، مانند آسپرین و استامینوفن

-  داروهای کاهش ورم و التهاب، مانند ایبوبروفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs)

- ورزش برای بهبود حرکت و قوی کردن

- کاهش وزن

روماتوئید ارتریت نوع دیگری از التهاب مفصل (آرتریت) است که بر زانو تاثیر می گذارد. در روماتوئید ارتریت ،زانو ملتهب شده و غضروف ها ممکن است تخریب شوند. درمان شامل:

- فیزیوتراپی

-  دارو درمانی

-  جراحی تعویض زانو( برای زانوهای شدیدا صدمه دیده).

صدمات غضروف و اختلالات آن

نرمی غضروفchondromalacia اتفاق می افتد وقتی که غضروف کپسول زانو نرم شود. این می تواند به علت صدمه ، استفاده بیش از حد، یا ضعف ماهیچه ای باشد، یا اینکه قسمتی از زانو خارج از محور باشد.نرمی غضروف می تواند ایجاد شود اگر یک ضربه به کپسول زانو موجب پارگی تکه ای از غضروف یا یک تکه از غضروف که شامل تکه ای از استخوان است.

منیسک ها Meniscus تکه هایی C شکل از غضروف هستند که مانند یک بالشتک بین استخوان فمور (استخوان ران) و درشت نی (قلم پا) هستند. بسادگی صدمه می بیند اگر زانو بچرخد در حالی که دارد وزن بدن را تحمل می کند.ممکن است قسمتی یا کاملا پاره شود.اگر پارگی بسیار کوچک باشد منیسک بهم متصل می ماند از جلو و عقب زانو. اگر پارگی بزرگ باشد ، منیسک ممکن است آویزان بماند به وسیله رشته ای از غضروف. شدت صدمه بستگی به محل و اندازه پارگی دارد.

درمان برای صدمات غضروف عبارتند از:

- ورزش برای قوی کردن ماهیچه ها

- تحریک الکتریکی برای قوی کردن ماهیچه ها

-  جراحی برای صدمات شدید

صدمات رباط(لیگامنت)

دو تا از لیگامنت هایی که به طور شایع  در زانو صدمه می بینند لیگامان های جلویی و پشتی صلیبی Cruciateهستند.یک صدمه به این رباط ها اغلب اوقات موسوم به پیچ خوردگی است. لیگامان صلیبی جلوییACL اغلب اوقات کشیده یا پاره می شود( یا هردو) با یک حرکت چرخشی. لیگامنت پشتی PCL معمولا به وسیله ضربه های مستقیم ، مانند تصادف اتومبیل یا تکل در فوتبال صدمه می بیند.

لیگامنت های میانی و جانبی هم برcollateral  معمولا به وسیله یک ضربه به سطح بیرونی زانو ایجاد می شود . این می تواند موجب کشش و پارگی رباط شود. این ضربه ها خیلی از اوقات در ورزش هایی مانند فوتبال و هاکی اتفاق می افتد.

صدمات لیگامنت درمان می شوند با:

- گذاشتن بسته یخی درست بعد از صدمه برای کاهش ورم.

-  ورزش برای تقویت ماهیچه ها

-  یک حایل brace

-  جراحی( برای بیشتر صدمات شدید)

صدمات تاندون Tendone و اختلالات آن

۳ نوع اصلی صدمات تاندون و اختلالات آن عبارتند از:

-   التهاب تاندونTendinitis و پارگی تاندون ها

-   بیماری Osgood-Schatter

-  سندرم Iliotibial band

صدمات تاندون دارای دامنه ای از التهاب تاندونtendinitis  تا پارگی تاندون متغیر است.پارگی تاندون ها اغلب اوقات اتفاق می افتد در نتیجه:

-  استفاده بیش از حد از تاندون ( عمدتا در بعضی از ورزش ها).تاندون مانند یک باند کشی زهوار در رفته و کهنه کشیده و ملتهب می شود.

-  سعی کنید یک راحت باش داشته باشید. اگر ماهیچه های ران منقبض شوند، تاندون می تواند پاره شود. این بیشتر در افراد پیرتر با تاندون های ضعیف اتفاق می افتد.

یک نوع از التهاب تاندون زانو موسوم به زانوی پرش کننده هاJumpers knee است. در ورزش هایی که نیاز به پریدن دارد، مانند بسکتبال، تاندون ملتهب شده و می تواند پاره شود.

بیماری Osgood – Schlatter بوسیله فشار stress یا کشش بر قسمتی از ناحیه رشد بالای استخوان قلم پا ایجاد می شود. این موجب ورم در زانو و قسمت بالایی استخوان قلم پا می شود. این می تواند اتفاق افتد اگر تاندون شخصی از استخوان کنده شود ، و تکه ای از استخوان را با خود داشته باشد. افراد جوان که می دوند و می پرند در هنگام ورزش می توانند این نوع صدمه را داشته باشند.

سندرم Iliotibial band وقتی اتفاق می افتد که تاندون بر استخوان خارجی زانو سائیده شده و ایجاد ورم می کند. این اتفاق می افتد اگر زانو برای مدت زیاد خیلی مورد استفاده قرار گیرد. این اغلب اوقات در تمرینات آموزشی ورزش اتفاق می افتد.

درمان ها برای صدمات تاندون و اختلالات آنها شامل:

-  استراحت

-  یخ

- بالا نگه داشتن

-  داروها مانند آسپیرین یا ایبوبروفن برای از بین بردن درد و کاهش ورم

-  کاهش فعالیت های ورزشی

-  ورزش برای کشش و تقویت

- گچ گیری، اگر پارگی نسبی باشد

-   جراحی برای پارگی کامل یا صدمات خیلی شدید

دیگر صدمات زانو

بیماری استئو کوندریتOsteochondritis  زمانی اتفاق می افتد که خون کافی به قسمتی از استخوان زیر سطح مفصل نرسد. استخوان و غضروف بتدریج شل شده و ایجاد درد می کند. برخی از غضروف ها ممکن است شکسته شده و ایجاد درد حاد، ضعف، و قلف شدن مفصل کنند. فردی با این وضعیت ممکن است به استئو آرتریت تبدیل شود. جراحی درمان اصلی است.

-  اگر تکه های غضروف شل و ول و شکسته نباشد ، یک جراح ممکن است آنها را با پیچ آنها را سرجای بگذارد.این می تواند موجب تحریک جریان خون تازه ای به غضروف شود.

-   اگر تکه غضروف شل باشد، جراح ممکن است حفره را تراشیده تا به استخوان تازه برسد و یک پیوند استخوان برای ثابت نگه داشتن قطعه غضروف در محل استفاده کند.

-  تحقیقات برای پیوند غضروف و بافت در حال انجام است.

سندرم پلیکاPlica syndrome  اتفاق می افتد زمانی که رشته هایی از بافت در زانو موسوم به پلیکا در نتیجه استفاده زیاد و صدمه ورم می کند. درمان های این سندرم عبارتند از:

- داروهای نظیر آسپرین یا ایبوبروفن برای کاهش ورم

-  استراحت

-  یخ

-  باند کشی بر روی زانو

- ورزش برای تقویت ماهیچه ها

- تزریق کورتیزون به داخل پلیکا

-  جراحی برای برداشتن پلیکا اگر درمان های اولیه مشکل را مرتفع نکرد.

چه نوع پزشکی مشکلات زانو را درمان می کند؟

صدمات و بیماری های زانو معمولا به وسیله یک ارتوپد درمان می شوند(یک پزشک که درمان می کند مشکلات استخوانها، مفاصل، تاندون ها، لیگامانت ها و ماهیچه ها).

چگونه افراد می توانند از مشکلات زانو پیشگیری کنند؟

بعضی از مشکلات زانو ( مانند آنهایی که در نتیجه یک تصادف است) می تواند پیشگیری شوند. ولی خیلی از مشکلات زانو می توان با انجام اقدامات زیر پیشگیری کرد:

- گرم شدن قبل از انجام ورزش ها. دویدن و نرمش تمرینات گرم کننده خوبی هستند. کشش ماهیچه ها به جلو و عقب ران ها بهترین راه برای گرم کردن زانو هاست.

-  قوی کردن ماهیچه های پا با انجام برخی ورزش ها ( به عنوان مثال، بالا رفتن از پله ها، دوچرخه پایی ثابت، یا کار کردن با وزنه ها).

- از تغییر ناگهانی در شدت ورزش بپرهیزید.

- افزایش قدرت یا زمان فعالیت ورزشی به تدریج.

-  کفش های مناسب و اندازه بپوشید.

- حفظ وزن مناسب . وزن اضافی بر زانو ها فشار می گذارد.

چه نوع از ورزش برای افراد با مشکلات زانو بهترین است؟

سه نوع از ورزش برای افراد با آرتریت بهترین است:

- ورزش های دامنه حرکتی Range- of-Motion . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قابلیت انعطاف می شود.آنها همچنین سفتی در زانو ها را از بین می برند.

-  ورزش های قوی کنندهStrengthening exercise . این ورزش ها کمک به ثبات یا افزایش قدرت ماهیچه می شود. ماهیچه های قوی کمک به حمایت و حفاظت از مفاصل با آرتریت می کنند.

-  ورزش های هوازی یا استقامتی. این ورزش ها عمل قلب و جریان خون را بهبود می بخشند. آنها همچنین کمک به کنترل وزن می کنند . برخی مطالعات نشان داده که ورزش های هوازی می تواند ورم را بعض از زانو ها کاهش دهد.

اصول مراقبت از زانو
تحمل وزن بدن بر عهده برخی مفاصل مانند لگن (Hip) مچ پا و زانو است. ایستایی مفصل زانو استخوانی نیست بلکه لیگامانی بوده و در زیر پوست به وسیله زردپی‌ها و لیگامان‌ها حفظ می‌شود، از این‌رو بسیار در معرض صدمه است.

به گزارش ایران، وزنی که روی مفصل زانو وارد می‌شود بین سه تا ۵ برابر وزن کل بدن است. یعنی یک فرد ۷۰ کیلوگرمی حدود ۳۵۰ کیلوگرم نیرو در هر بار که پا روی زمین می‌گذارد، به مفصل زانوی خود تحمیل می‌کند. این میزان در حین دویدن تا ۷ برابر وزن بدن خواهد بود.

تغییرات غضروفی مربوط به سن که در اثر گذر زمان رخ می‌دهد در زانو خیلی زودتر از دیگر مفاصل خود را بروز می‌دهد.از نظر بهداشت زانو باید بدانیم که وزن بدن بسیار مؤثر است و می‌تواند عاملی‌مخرب باشد، به عنوان مثال اگر فردی ۱۰کیلوگرم اضافه وزن داشته باشد به‌طور حتم بدون آنکه بداند حدود ۵۰ کیلوگرم در مجموع روی زانوهایش فشار وارد کرده است. تقویت عضلات چهار سر زانو بدون فشار به مفصل با انجام تمرینات ورزشی نشسته و با عنوان نرمش‌های ایزومتریک و در کل تقویت عضلات اطراف زانو بسیار مهم و حائز اهمیت فراوان است.

ساییدگی زانو یا به علت کهنسالی بروز می‌کند که این مسئله طبیعی است و در افراد متفاوت خواهد بود اما عامل دیگر به علت پارگی مینیسک (حتی ضایعه کم) در صورت درمان نشدن به صورت تدریجی موجب ساییدگی زانو می‌شود.

خیلی از افراد را می‌بینیم که مشکل انحنای زانو دارند یعنی اگر پای آنها را از مچ به هم بچسبانیم از ناحیه زانو به هم نمی‌چسبد و اصطلاحاً حالت پرانتزی به خود می‌گیرد و یا برعکس که البته این مسئله به علل ژنتیکی یا به علت راشیتیسم می‌تواند بروز کند که باید درمان شود تا بیومکانیک زانو بر هم نخورده و آسیب احتمالی به زانو وارد نشود که به این علل، علل ثانویه می‌گویند.

البته بیماری‌هایی مثل آرتریت روماتوئید، نقرس، روماتیسم و یا تصادفات می‌تواند از دیگر عوامل تخریب‌کننده بافت غضروف زانو محسوب شود.درمان در مواردی که علل ثانویه وجود دارد با رفع عامل تخریب زانو به عنوان مثال درمان پارگی لیگامان و یا پرانتزی بودن پاها به داخل یا خارج بدن، پیش از آسیب به غضروف زانو بسیار مؤثر و حائز اهمیت است اما اگر غضروف از بین رفت متأسفانه در افرادی هم که سن بالایی دارند کار خاصی وجود ندارد و دانش از کمک به اینگونه بیماران ناتوان بوده و تنها راه موجود تعویض مفصل است. این روش درمانی امروزه از گستردگی خاصی بهره‌مند است و در آن جراحان زانو با تراشیدن سطح مفصل تخریب شده، به جای آن مفصل فلزی مصنوعی قرار می‌دهند.

با پیشرفت‌هایی که در طراحی اینگونه پروتزها حاصل شده، طول عمر بهره‌گیری از آنها نیز افزایش چشمگیری یافته است. چند فرضیه را باید برای حفظ سلامت زانوها درنظر داشت: اول این که تلاش کنیم وزن خودمان افزایش نیابد و اگر افزایش وزن داریم درصدد کاهش آن برآییم. دوم باید بدانیم که غضروف به‌طور مستقیم با تغذیه ارتباط ندارد ، اما چگالی استخوان به عنوان عاملی در حمایت غضروف ازاهمیت بالایی برخوردار است و این مسئله مستلزم مصرف کلسیم از طریق موادغذایی، لبنیات کم‌چرب، میوه‌ها و سبزی‌ها است.

قد و وزن افراد در بروز مشکلات زانو بسیار مهم است باید فراموش نکنیم که پله‌ها و یا کوهنوردی و استفاده نکردن از سرویس‌های بهداشتی فرنگی (توالت فرنگی) از علل صدمه زننده به زانو به شمار می‌رود.نادرست بالا رفتن و بویژه پائین آمدن از پله‌ها و حتی کوهستان به مفصل زانو آسیب فراوان می‌زند. پائین آمدن روی مفصل کشک رانی (پتله فمورال) نقش دارد و با بالا رفتن روی ساق پا فشار می‌آورد.

 پائین آمدن از پله‌ها ۷ تا ۸ برابر وزن بدن بر زانوها فشار می‌آورد و درباره کوهنوردی هم همینطور اگر زانوی دردناکی داریم با پای غیر دردناک بالا برویم و با پای دردناک پائین بیاییم چون پای دردناک صاف پائین می‌آید اما اگر مشکل زانو داریم باید از کوهنوردی پرهیز کنیم. توصیه می‌کنم تا از سرویس بهداشتی فرنگی حتی از سنین پائین‌تر در منازل استفاده شود، با توجه به رعایت نکات بهداشتی در این خصوص مشکلی از نظر شرعی نیز وجود نخواهد داشت.ورزش‌های آبی بویژه راه رفتن در آب بسیار توصیه می‌شود. بهتر است در نواحی کم‌عمق که بالای لگن آب وجود دارد در جهات مختلف راه برویم.

برخلاف باورهای غلط کله و پاچه جز چاق کردن افراد کاربردی در تقویت غضروف ندارد. درخصوص مکمل‌های تقویت غضروف باید با پزشک مشورت کرد اما اگر کسی کاملاً تخریب غضروف دارد دیگر مصرف این داروها بی‌معنا است.

۱۰ حرکت برای تقویت زانو و جلوگیری از آرترز

۱ ) محکم کردن زانو :
 بنشینید و پاها را مقابل خود دراز کنید . زانوی خود را هرچه محکم‌تر راست کنید، آن را به زمین فشار دهید و هم‌زمان پا را از مچ به سمت خود بکشید . زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید ، سپس آن را کاملا شل کنید ( سه بار در روز هر بار ده مرتبه ).
 ۲ ) محکم کردن زانـو در حالت ایستاده یا نشسته :
بایـد این تمرین را در فعالیت‌های روزمـره خود بگنجانید . بـرای مثال هنگامی ‌که بـرای مدتی طولانی نشسته‌ اید به دفعات زانوی خود را راست کنید.
 ۳ ) محکم کردن زانـو با حمایـت پـاشنـه :
بنـشیـنـیـد و پاها را در مقابل خود دراز کنیـد . جسمی ( مانند حوله‌ای تا شده یا یک تکه چوب به ارتفاع پنج سانتی‌متر ) را زیـر پـاشنـه خود قرار دهیـد ، عضلات ران را سفت کنـیـد و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بکشید . تا ده بشمارید ، سپس عضلات را شل کنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بــار ده مرتـبـه انجام دهید .

 ۴ ) بالا بردن پا در وضعیت کشیده :
بنشینید و پاها را راست کنید . در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده‌ایـد ، پای آسیـب دیـده را بالا ببرید ، سپس تا نزدیکی زمین پایـیـن بیاوریـد . این تمرین را به‌صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی کنید به سی بار برسانید .

 ۵ ) بالا بردن پا با وزنه :
 بنشینید و پاهای خود را راست کنید. وزنه‌ای روی مچ پا قرار دهید،‌ پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید و سپس به آرامی ‌پاییـن بیاوریـد . بـرای شروع ، وزنه نباید از یک کیلوگرم بیشتر باشد وزنه را به‌ تدریج سنگین‌تر کنید . مراقب باشید که زانو در وضعیت کشیده باشد. تمرین را با پنج بار شروع کنید و به‌تدریج به پنج سری ده‌تایی برسانید .

 ۶ ) چرخش مفصل ران :
 بنشینید و مفصل پاهای خود را راست کنید. در حالی که زانو را در همان وضعیـت کشیـده قفل کرده‌ایـد پـا را بالا ببـریـد و دایره‌هایی را با پای خود در فضا به ‌سرعت رسم کنید و آن را به سه سری ده‌تایی برسانید . این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام دهید.

 ۷ ) حرکت الفبا :
 بنشینـیـد و پاها را راست کنید ، در حالی که زانو را صاف نگه داشته‌اید پا را بالا ببـریـد و بدون توقف حروف الفبا را در فضا بنویسیـد . وقتی این تمریـن برایتـان آسان شد ، آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

 ۸ ) بالا بردن پا در وضعیت نشسته :
 بنشینید و پاها را راست کنید. در حالی که زانو را در وضعیت کشیده قفل کرده‌اید ، پا را بالا ببرید‌. به صورت عرضی آن را به یک سو ببرید و به آرامی ‌به سمت مرکز برگردانید و آن گاه به نرمی ‌پایین بیاورید . ایـن حرکت را با هر پا پنج بار تکرار کنید و به تدریج به سه سری ده‌تایی برسانید ؛‌ سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

 ۹ ) دور کردن مفصل ران :
 به پهلو بخوابـیـد ، به نحوی که پـای آسیب دیـده بالا قرار گیـرد . زانـو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید ، تا سه بشمارید و سپس به آرامی ‌پایین بیاورید. با پنج بار شروع کنید ، به ‌تدریج تعداد تمرین به سه سری ده‌تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.

 ۱۰ ) بالا بردن پا در وضعیت دمر :
 روی شکم بخوابید . زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب کمی ‌بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ کنید، سپس به‌تدریج پا را پایین بیاورید. تمرین را با هر پا پنج بار انجام دهید، به ‌تدریج آن را به سه سری ده‌تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.
 

- درد زانو نشانه چیست؟
کمی بلندتر قدم برداشتید و حالا زانویتان درد گرفته است. زانو درد چیز بسیار شایعی است. زانوان همیشه نسبت به وارد شدن ضربه و کبود شدن حساس بوده‌اند. و جوامع هر‌چه فعال‌تر می‌شوند، زانوان بیشتر در معرض سائیدگی قرار می‌گیرند و روز به روز بر مبتلایان به زانو درد افزوده می‌شود.
یک زمین خوردن، پیچ خوردن، یا ضرب دیدن زانو و نیز جراحت قدیمی که کاملاً التیام نیافته است حالا نسبت به تغییر هوا حساس شده و درد می‌گیرد. اما بیشترین دردها مکرر و خودبه‌خود زانو ناشی از کار زیاد آن است.
مفصل زانو دارای رباط‌های محکمی برای نگاه‌‌داری و محافظت، غضروفی به‌صورت یک بالشتک برای استخوان‌ها، و وترهائی برای اتصال ماهیچه‌ها به یکدیگر است. اما حتی این بافت‌های کشسان نیز محدودیت‌هائی دارند. خم شدن یا چرخیدن بیش از حد، دویدن زیاد، یا پرش می‌تواند باعث پارگی یا التهاب آنها شود.
آسیب وارد شده به این بافت‌ها به سطوح استخوانی مفصل زانو هم سرایت می‌کند. بافت‌های زانو مانند یک کمک فنر اتومبیل عمل می‌کنند و اگر توقف ناگهانی آن یا فشار بیش از حد بر آن زیاد باشد، فرسوده می‌شود. در فرسودگی کمک فنر شما صدای مالش فنر بر فلز را می‌شنوید و در زانو درد ناشی از ماش استخوان‌ها را بر هم احساس می‌کنید.
بسیاری از دردهای ناشی از کار زیاد زانو در زیر یا دور کشکک آن است که در گروه گرفتاری‌های زانو به نام نرم غضروفی کشکک قرار دارند.
اما همهٔ دردهای کار زیاد جزو این دسته نیستند. مثلاً نوجوانی در خانه دارید که درست زیر کشکک زانویش درد می‌کند؛ این درد ممکن است بیماری آزگوود – شلاتر یا درد شدید باشد که به‌علت کشیدگی زیاد وترهای متصل به ساق پا است. همراهی جست‌وخیز زیاد و رشد سریع ماهیچه‌ها و استخوان‌های نوجوان باعث دردهای شدید در جلو یا زیر زانو می‌شود.
انجام حرکت غلط زانو باعث التهاب غشای مفصلی می‌شود. مفصل در این حالت دردناک و شبیه به کیسه‌ای پر از آب می‌گردد. التهاب غشای مفصلی از ضربه دیدن یا پیچ خوردن زانو ناشی شده و خون یا مایع در بافت‌های آن جمع می‌شود.
یکی دیگر ناراحتی‌های ناشی از کار زیاد زانو نوعی التهاب کیسهٔ زلالی آن است. یعنی آزردن قسمت جلو زانو باعث پر از آب‌شدن کیسهٔ واقع در آن می‌شود. شایع‌ترین علت این گرفتاری زانو زدن زیاد بر روی سطوح سفت است.
همچنین زانو مستعد ابتلا به نوعی التهاب استخوانی غضروفی است که مرگ قسمتی از سلول‌های استخوان یا غضروف است. علت این ناراحتی معلوم نیست. بالاخره قطعه استخوان یا غضروف مرده می‌شکند و با قفل شدن زانو درد شدیدتری را به‌دنبال دارد.
در بعضی موارد، درد زانو از جائی دیگر بدن، مثل انگشتان پا، مچ پا، ستون مهره‌ها، یا لگن سرچشمه می‌گیرد. صاف بودن کف پا یا ضعیف بودن قوزک باعث چرخیدن بیش از حد پا به درون می‌شود که این حالت فشار زیادی بر زانو می‌آورد. و اگر وضعیت ایستادن یا را‌ه‌رفتن نادرستی بگیرید درد در زانو احساس می‌شود.
همچنین زانو هدفی مساعد برای انواع التهاب مفاصل است. التهاب استخوانی مفصلی ناشی از تخریب غضروف و بافت‌های دیگر در اثر فرسودگی است. التهاب شبه‌روماتیسمی مفاصل با رشد فزایندهٔ درد و تورم مفصل و بافت‌های متصل‌کنندهٔ آن مشخص می‌شود که با علائم دیگر، مثل خستگی، کاهش وزن و تب خفیف، همراه است. در نقرس نیز که یک اختلال سوخت‌وسازی است، با رسوب اسید اوریک در مفاصل و بافت‌های دیگر ایجاد التهاب مفصلی می‌شود.
علاوه بر همه، اینها، زانو محل مستعدی برای رشد تومور و کیست، و نیز عفونت‌های دردناک باکتریائی است.

- درمان درد زانو
کلید اصلی تسکین بیشتر دردهای زانو انجام ندادن حرکاتی است که درد را شروع کرده‌‌اند. تکرار این حرکات جرقهٔ شعله‌ور شدن پاسخ‌های شدید درد است. زانوی دردناک را با ملایمت و آرامش درمان کنید.
اصول چهار‌گانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن، و بالا گرفتن در تسکین دردهای ناشی از پیچ‌خوردگی و کار زیاد زانو مؤثر است. استراحت از همه مهم‌تر است. سپس، بعد از یک دوره محدودیت فعالیت، به‌تدریج به کارهای عادی باز گردید.
همراه با چند روز استراحت از یخ نیز استفاده کنید. گذاشتن ۱۵ دقیقه یخ چند بار در روز به تسکین درد کمک می‌کند. زانو را با پارچه‌ای کشسان ببندید، ولی نه محکم. و بالشی زیر زانو بگذارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود.
مسکن بخورید. آسپیرین و ایبوپروفن مسکن‌های خوبی برای رفع ورم و درد زانو هستند. استامینوفن درد را آرام می‌کند، ولی بر التهاب تأثیری ندارد.
زانو را گرم کنید. گذاشتن یخ در آسیب‌های بار اول درد را کاهش می‌دهد. اما در بیشتر موارد، گرمای مرطوب مؤثرتر است. حولهٔ گرم و مرطوب، کیسهٔ آب گرم و حمام آب گرم به تسکین درد کمک زیادی می‌کند.
وزن کم کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن راه خوبی برای کم کردن فشار وارد بر زانو در هنگام راه رفتن است. این فشار تا ۸ برابر وزن بدن است. یعنی با کاهش ۵ کیلوگرم وزن ۴۰ کیلوگرم فشار از روی زانو برداشته می‌شود.


کفی در کفش بگذارید. گذاشتن کفی طبی در کفش مانع چرخش زیاد پا را به طرف داخل می‌شود. اگر این چرخیدگی زیاد است، باید کفی مخصوص بگذارید.
بالش زیر زانو بگذارید. اگر در حین کار باید زانو بزنید، بالشتک نرمی زیر آن بگذارید و گاه‌گاه استراحتی به زانو بدهید تا فشار مداوم بر آن نیاید.
چمباتمه نزنید. چمباتمه زدن و خم کردن کامل زانو فشار بسیار زیادی بر آن وارد می‌کند که ممکن است باعث پارگی غضروف یا وتر ماهیچه‌ٔ چهار سر ران شود. در برخی افراد، چمباتمه زدن مکرر باعث حملات درد می‌شود.
نوع ورزش را عوض کنید. ورزش‌هائی مثل شنا، دوچرخه‌سواری، و پیاده‌روی هم به اندازهٔ دویدن سودمندند، ولی کمتر زانو را آزار می‌‌دهند. اگر حتماً باید بدوید، خوب خود را گرم کنید، مسافت کوتاه‌تری را بدوید، سطح نرم‌تری را برای دویدن انتخاب کنید، و همیشه کفش‌های مخصوص دویدن بپوشید.
ورزش کنید. ضعف ماهیچه‌ای بیشترین علت زمینه‌‌ای دردهای زانو است. به‌همین دلیل ۸۰ درصد دردهای زانو با انجام برنامهٔ ورزشی مناسب برای تقویت ماهیچه‌ها، مخصوصاً ماهیچه‌های جلو و پشت ران، تسکین می‌یابند.

آسیب زانو در ورزش 
 این روزها آسیب دیدگی زانو در میان فوتبالیستهای جوان ایرانی بیداد می کند و روزی نیست که در تمرینات تیمی و یا مسابقات باشگاهی و ملی بازیکنی در معرض این آسیب دیدگی قرار نگرفته باشد بطوری که به کابوسی برای جوانان تبدیل شده است. در مقاله ذیل ضمن معرفی آناتومی زانو و رباط ها و لیگامنت های مربوطه سعی شده ضمن معرفی انواع آسیب دیدگی نحوه مقابله با آنها نیز توضیح داده شود.


مقدمه
زانو بعد از مچ پا شایعترین محل صدمات ورزشی است.صدمات رباط صلیبی قدامی یکی ازعلل شایع زانودرد حاد و مزمن است.جراحات این رباط مهم زانو عمدتاً ناشی از کاهش ناگهانی سرعت در هنگام دویدن و صدمات ورزشی تماسی که جزء چرخشی روی زانو دارند می باشد. همچنین ورزشهای تماسی می توانند ثانویه به کشیده شدن زانو, اعمال نیروهایی از سمت خارج به داخل زانو و یا باز شدن بیش از اندازه زانو (Hyper extension ) سبب صدمه دیدگی رباط صلیبی قدامی ( ACL ) شوند.

صدمه دیدگی رباط ACL در سطح یکسانی از فعالیت در زنان بیشتر رخ می دهد و درصد قابل ملاحظه ای از صدمات زانو را تشکیل میدهد. حداقل ۵۰% از افراد با آسیب ACL دچار آسیب همراه در منیسک زانو می شوند که منیسک خارجی مستعدتر به آسیب دیدگی است ( البته در آسیب دیدگی حاد ). در آسیب های مزمن رباط ACL معمولاً منیسک داخلی است که دچار آسیب همراه می شود. سالانه در آمریکا ۹۵۰۰۰ پارگی رباط ACL گزارش می شود.
رباط صلیبی قدامی زانو ( ACL ) برای پایداری مفصل زانو در هنگام دویدن, پرتاب پا و … بسیار حیاتی است. زانویی با آسیب دیدگی رباط ACL بسیار برای صدمه دیدگی در منیسک و تغییرات تخریبی ( آرتروز ) مستعد است.


فرکانس
در آمریکا سالیانه ۲۰۰۰۰۰ آسیب مرتبط با ACL ایجاد می گردد که ۹۵۰۰۰ مورد آن پارگی رباط صلیبی قدامی است. همچنین سالیانه حدود ۱۰۰۰۰۰ بازسازی رباط توسط جراحی انجام می شود.
بروز آسیب به این رباط در ورزشهایی مثل فوتبال, بسکتبال و اسکی بیشتر است.
همچنین احتمال ایجاد این آسیب در زنان ۷/۹- ۵/۲ برابر مردان است ( در سطح یکسانی از فعالیت (

آناتومی کاربردی
رباط صلیبی قدامی در عقب به لبه خلفی داخلی کوندیل خارجی ران اتصال دارد سپس در داخل کپسول مفصل ران به سمت پائین, جلو و داخل رفته کمی پهن تر شده و به حفره ای در جلو و خارج استخوان درشت نی اتصال می یابد. این رباط دو باند دارد. باند جلویی داخلی که در هنگام خم شدن زانو کشیده و در هنگام باز شدن زانو شل است و باند خلفی خارجی که در هنگام باز شدن زانو کشیده و در هنگام خم شدگی زانو شل است.
رباط ACL از شاخه خلفی عصب مربوط به درشت نی عصب می گیرد و سبب ایجاد حس عمقی در زانو می شود.

بیومکانیک ورزشی
۸۵% از مقاومت در مقابل حرکت به جلوی استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران را در محل مفصل زانو را ACL تامین می کند و سبب پایداری زانو در هنگام ایست ناگهانی می شود. حداکثر مقاومت ACL زمانی است که زانو در حالت کاملاً باز قرار دارد.
همچنین رباط صلیبی قدامی در محدود کردن میزان چرخش درشت نی هم نقش دارد و هنگامی که زانو کاملاً باز است در مقابل نیروهای وارد به زانو از داخل و خارج زانو را محافظت می کند و پایداری آنرا به کمک رباطهای جانبی زانو حفظ می کند.
هنگامی که ACL صدمه ببیند ترکیبی از حالت حرکت به جلوی درشت نی نسبت به ران و چرخش به خارج و داخل بیش از حد استخوان درشت نی رخ می دهد.
متوسط قدرت رباط صلیبی قدامی در برابر کشش حدود ۲۱۶۰ نیوتن می باشد که این مقدار بطور قابل ملاحظه ای کمتر از متوسط توان رباط صلیبی خلفی و تقریباً نصف رباط جانبی داخلی زانو است.


شرح حال
با یک شرح حال مناسب که تاکید آن بر مکانیسم آسیب و شناسایی آسیب های احتمالی قبلی است و معاینه مناسب می توان در اغلب موارد آسیب ACL را تشخیص داد
. در ورزشهای غیر تماسی:
- یک صدای تق همراه با آسیب ACL شنیده شده یا خیر. معمولاً این صدا هنگامی که فرد ناگهان تغییر مسیر داده یا ناگهان در هنگام دویدن ایستاده است و یا در هنگام افتادن روی پا بعد از پرش شنیده شده و بدنبال آن التهاب ایجاد شده است.
- در خلال چند ساعت خون در مفصل تجمع پیدا کرده است.
- فرد معمولاً نتوانسته است بخاطردرد و تورم یا ناپایداری زانو به فعالیت ادامه دهد.
• در ورزشهای تماسی و ضربات با انرژی بالا:
- این صدمات رباط ACL معمولاً با آسیب دیدگی سایر رباطهای زانو یا منیسک ها همراهی دارد
- اعمال یک نیروی شدید از سمت خارج به داخل به زانو می تواند منجر به یک سه گانه آسیب دیدگی شامل آسیب ACL, آسیب رباط جانبی داخلی زانو و آسیب تاخیری منیسک داخلی شود.


معاینه بالینی
• مشاهده دقیق زانو برای بررسی تجمع مایع یا تغییر شکل استخوانی ( شکستگی احتمالی ) طبق تحقیقات انجام شده در آسیب استخوانی تجمع سریع مایع در مفصل ۷۲% ارتباط با آسیب رباط صلیبی قدامی دارد.
• معاینه دامنه حرکات مفصل زانو بخصوص بازشدن کامل زانو که اگر نشود امکان آسیب همراه در منیسک را مطرح می کند.
• لمس ساختارهای استخوانی امکان دارد منجر به شناسایی شکستگی استخوان درشت نی شود.
• لمس خطوط مفصلی زانو برای ارزیابی آسیب احتمالی منیسک ها لازم است. همچنین باید رباطهای جانبی زانو معاینه شوند.
• انجام Lachman test بعد از رفع یا کاهش درد بیمار باید برای ارزیابی رباط ACL صورت گیرد به این صورت که فرد روی تخت خوابیده و زانو را در وضعیت خم شدگی ۲۰ تا ۳۰ درجه قرار می دهیم با دست چپ ران را می گیریم و با دست راست پشت قسمت فوقانی ساق را به جلو و طرف خود می کشیم. چنانچه در سمت آسیب دیده مقدار جابجا شده به جلو نسبت به سمت سالم در پای دیگر بیش از ۳ میلی متر باشد غیر عادی است و نمایانگر آسیب است.
• انجام تست Ant.drawer test بخاطر اسپاسم عضلات پشت ران که تست را متاثر می کند کمتر قابل اعتماد است. برای انجام تست بیمار به پشت خوابیده و زانوها را در وضعیت خم شدگی ۹۰ درجه قرار می دهد. معاینه گر جلوی وی نشسته و با دو دست پشت قسمت زیر زانو را می گیرد و ساق را به سمت خود می کشد و در آسیب رباط صلیبی قدامی استخوان درشت نی جلو می آید


علل آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی
• ورزشهای پر خطر برای آسیب دیدگی ACL : ورزشهای فوتبال, اسکی, بسکتبال و بیسبال مسئول ۷۸% از جراحات مرتبط با ورزش رباط صلیبی قدامی هستند.
• جنس : صدمات ورزشی زنان در زمینه پارگی رباط ACL بیشترمی باشند.
• کفش ورزشی : کفش های ورزشی که کناره های آنها سفتتر و محکمتر از وسط کف آنها می باشد بیشتر فرد را مستعد صدمه دیدگی ورزشی می کند.

بررسی تصویربرداری
رادیوگرافی:
• یافته های رادیوگرافیک اغلب منفی است.
• برای بررسی آسیب های همراه با پارگی ACL می توان از نماهای AP, Lateral و merchant و sunrise و Notch view استفاده نمود.
• نمای مایل برای بررسی صفحه استخوان تیبیا مفید است.
• امکان دارد در نمای AP شکستگی همراه با کندگی قسمت خارج کپسول ( Segond fracture ) دیده شود.
این شکستگی یک شاهد بر آسیب کپسول خارجی و یک مدرک غیر مستقیم بر آسیب رباط صلیبی قدامی است. و در قسمت خارجی صفحه تیبیا اتفاق می افتد درست در مجاورت خط مفصلی و در خلف توبرکل Gerdy

آرتروگرام:
• این روش تقریباً با MRI جایگزین شده است.
• از این روش برای بررسی پارگی ACL استفاده می شود.

ام آر آی:
• برای تشخیص آسیب های ACL حدود ۹۵% حساسیت دارد. همچنین با آن می توان کوفتگی های استخوانی را که در ۹۰% از موارد آسیب رباط صلیبی قدامی وجود دارند تشخیص داد.

درمان
فاز حاد:

چنانچه جراحی لازم باشد معمولاً آنرا ۳ هفته به تاخیر می اندازند تا التهاب کاهش یافته و از عوارضی مثل خشکی مفصل بدنبال جراحی سریع جلوگیری شود. باید در این سه هفته عضلات جلو و عقب ران و دامنه حرکتی مفصل زانو تقویت و زیاد شود که این امر می تواند به کاهش تجمع مایع مفصلی و بدست آوردن سریع توان عضلانی بعد از عمل کمک کند. برای تصمیم به جراحی توجه به چند فاکتور مهم است مثل سطح فعالیت ورزشی قبل از صدمه دیدگی , صدمات همراه , تمایل برای ادامه همان رشته ورزشی.و میزان شلی مفصل زانو.جراحی می تواند بصورت ترمیم داخل یا خارج مفصلی رباط صلیبی قدامی باشد, در روش داخل مفصلی توسط روش آرتروسکوپی رباط پاره شده را بصورت اولیه یا با استفاده از رباط زیر کشکک ترمیم می کنند. در روش خارج مفصلی هم با استفاده از بخشی از نوار فیبری خارج ران به نام ایلیو تیبیال تراکت زانو را در سمت خارجی در بیرون سطح مفصلی پایدار می کنند. انتخاب بین این دو روش بسته به نظر جراح دارد و امری تخصصی است. درمان غیر جراحی پارگی aclمعمولا برای افراد مسن و آنهایی که قصد پرداختن به ورزش های شدید و رقابتی را ندارند در نظر گرفته می شود.


فاز بهبودی: سه فاز دارد
• فاز اول : دو هفته اول بعد از جراحی را شامل می شود و هدف در آن رسیدن به بازشدگی کامل زانو ( Full extension ) و حفظ قدرت عضلانی عضله چهارسر رانی و کاهش تورم و نیز توانایی خم کردن زانو در حد نود درجه است.
• فاز دوم : هفته سوم تا پنجم بعد از عمل را شامل می شود و هدف در آن حفظ توانایی باز کردن کامل زانو و افزایش میزان خم شدن زانو به بیش از ۹۰ درجه تا رسیدن به خم شدگی کامل زانو است.
• فاز سوم : هفته ششم را شامل می گردد و هدف در آن افزایش قدرت و سفتی عضلانی است و بدنبال این مرحله به آرامی به ورزش باز می گردیم.بدون انجام تمرینات کافی در دوره بعد از جراحی بازگشت به ورزش به زمانی معادل ۹-۶ ماه زمان نیاز دارد.

عوارض
• خشکی مفصلی
• ناپایداری مفصل زانو
• دردو محدودیت حرکات مفصل زانو

پیش آگهی
• میزان موفقیت جراحی رباط ACL 95-82% است.
 

چه ورزشی برای زانو درد خوب است ؟
شنا کردن اولین گزینه پزشکان است.شنا به جز شنای کرال پشت،برای زانوها بسیار مفید است. علاوه بر شنا می‌‌توان در قسمت کم عمق استخر قرار گرفته و به مدت ۱۵ دقیقه در مسیر عرض استخر راه رفت.این کار موجب می‌‌شود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانوی مبتلا به آرتروز، عضلات اطراف زانو تقویت شود تا وزن اندام‌های فوقانی به زانو وارد نیاید.البته امکان این ورزش همیشه مهیا نیست.دومین گزینه پیاده‌روی است.پیاده‌روی فشار زیادی بر زانوها وارد نمی‌کند. پیاده‌روی سریع،اگر قبلا آسیبی در زانوهایتان نداشته‌اید،مشکلی ندارد.اما به زانوهای معیوب آسیب می‌رساند.دوچرخه‌سواری نیز بر روی زانوها فشار زیادی وارد نمی‌کند.به‌طور کلی هرگونه فعالیتی که فشار کمی بر زانوها وارد کند و یا فعالیت‌هایی که در آنها شما مجبور نیستید به‌سرعت تغییر جهت بدهید،برای زانوها مشکل‌ساز نیستند.
 
ورزش هایی که برای شما مضر هستند:
هر ورزشی که مستلزم خم‌کردن شدید زانوها باشد می‌تواند به زانو صدمه بزند.اگر خم کردن به‌همراه بلندکردن وزنه باشند،فشار مضاعفی به زانوها وارد می‌کند و می‌تواند به زانو آسیب برساند.با این تعریف فعالیت‌های ورزشی که در آنها خم می‌شوید یا می‌پرید،مثل بسکتبال و فوتبال برای زانوها مضرند.ورزش‌هایی که در آن حرکت‌های خم‌شدن زانوها و فرودآمدن روی پاها به دفعات زیاد انجام می‌شود نیز برای زانوها مضر هستند،تنیس،بدمینتون و فوتبال از این دسته ورزش‌ها محسوب می‌شوند.طناب‌زدن جزء موارد استثنایی است که به رغم پریدن آسیبی به زانو وارد نمی‌کند.ورزش‌هایی که در آنها فرد می‌پرد،فرود می‌آید یا در حال دویدن به‌طور ناگهانی تغییر مسیر می‌دهد،فشار خیلی زیادی  روی زانوها وارد می‌کند که ممکن است منجر به آسیب‌ به رباط‌های زانو و به‌خصوص رباط صلیبی قدامی شوند.حتی مقادیر کم این فعالیت‌های ورزشی نیز می‌توانند باعث آسیب به غضروف یا منیسک‌های زانو که از غضروف آن محافظت می‌کنند، بشود.توجه داشته باشید ورزشکاران حرفه‌ای با گذراندن دوران بدن سازی و تقویت عضلات پا احتمال آسیب دیدگی را کاهش می‌دهند ضمن این‌که قبل از شروع ورزش نیز بدن خود را بطور اصولی و مناسب گرم می‌کنند، برای همین است که میزان آسیب در آنها کمتر است، ورزشکاران آماتوریست که مثلا فوتبال بازی می‌کنند.
 


ورزش اختصاصی
با چند ورزش می‌‌توان عضلات زانو را به طور اختصاصی تقویت کرد.یکی از این ورزش‌ها،این است که روی زمین بنشینند و پای خود را دراز کنند و به حالتی قرار گیرند که به مفصل‌‌شان فشاری وارد نیاید سپس به حالت در جا عضله جلوی ران خود را منقبض کنند و تا ۱۰ شماره به همین حالت نگه دارند.می‌‌توان برای مثال،صبح سه بار،ظهر سه بار و شب هم سه بار این کار را انجام دهید. البته در روزهای ابتدایی بهتر است زیاد به اندام‌های‌شان فشار وارد نیاورید و به تدریج و به صورت هفته‌ای یک بار،شدت یا مدت تمرین را به مقدار ۱۰ تا ۲۰ درصد افزایش دهید.این نوع ورزش برای عضله چهار سر ران یا جلوی ران است.برای پشت ران هم می‌‌توان عضله پشت ران را منقبض کرد و به طور مشابه با تعداد و مدت گفته شده عمل کرد.


منبع:سایت پزشکان بدون مرز

6 ورزش ضدآرتروز

آرتروز

 

بيماري مزمن و پيشرونده‌اي است که با تحليل رفتن غضروفي که بخش انتهايي استخوان‌ها را در مفاصل مي‌پوشاند، مشخص مي‌شود. نتيجه اين بيماري، درد و سفتي در مفصل و عضلات و رباط‌هايي است که آن را احاطه مي‌کنند...


درمان جراحي براي اين بيماري وجود ندارد ولي با تدابيري مي‌توانيد مانع پيشرفت آرتروز شويد که از مهم‌ترين تدابير مورد بحث، ورزش‌هاي خاص است.


آرتروز يکي از علل اصلي معلوليت و ناتواني است. هم مردان و هم زنان به اين بيماري مبتلا مي‌شوند اما زنان معمولا پس از 55 سالگي، حدود 10 سال ديرتر از مردان به اين بيماري مبتلا مي‌شوند. اين بيماري اغلب مفاصل لگن، زانوها، ستون فقرات و دست‌ها را گرفتار مي‌کند.

 

از آنجايي که اغلب افراد مبتلا به آرتروز سالمند هستند (حدود نيمي از افراد بالاي 65 سال درجاتي از آرتروز را دارند) مدت‌ها تصور مي‌شد که اين بيماري بخش طبيعي پيري است که بيانگر فرسودگي غضروف مفصل در طول عمر است اما کارشناسان اکنون مي‌دانند که عوامل بسياري علاوه بر سن در ايجاد آرتروز دخيل هستند.


خطر ابتلا به آرتروز ممکن است به ارث برسد. آسيب‌ها يا بيماري‌ها نيز ممکن است تخريب غضروف مفصل را شدت بخشند. سرعت پيشرفت آرتروز به ژنتيک، نيروهاي بيومکانيکي و فرآيندهاي زيستي و شيميايي بستگي دارد که همه آنها از فردي به فرد ديگر متفاوت است.

 

افزايش وزن به شدت با آرتروز ارتباط دارد زيرا وزن اضافه فشار وارد بر زانوها، لگن و ستون فقرات را افزايش مي‌دهد. بررسي مداوم افرادي که در فرامينگهام ماساچوست زندگي مي‌کنند، نشان داده است افراد داراي اضافه وزن در دهه 20 زندگي، در دهه 30 و در دهه 40 زندگي ميزان بالاتر آرتروز دارند. سنگين‌‌ترين زنان در مقايسه با لاغرترين زنان دو بار با احتمال بيشتر دچار آرتروز مي‌شوند و احتمال آرتروز زانو در آنها سه برابر است.

 

در «بررسي سلامت پرستاران» در آمريکا نشان داده شد که زناني که در 18 سالگي بيشترين وزن را داشتند، نسبت به زنان با کمترين وزن 7 بار بيشتر در معرض خطر آرتروز مفصل لگن بوده‌اند.

 


ورزش جزيي از درمان آرتروز است

 

علاجي براي آرتروز وجود ندارد اما شما مي‌توانيد کارهايي را انجام دهيد که پيشرفت آن را کندتر کند، درد را کاهش دهد و کارکرد مفصل را حفظ کند يا بهبود بخشد. اگر اضافه وزن داريد يا چاق هستيد، کاهش وزن به خصوص مفيد است. اغلب مي‌توانيد با مسکن‌هاي معمول مانند استامينوفن يا ايبوپروفن و آسپيرين درد را تسکين دهيد. استفاده از عصاها، اسپلينت‌ها يا بريس‌ها ممکن است براي حفاظت مفصل از آسيب بيشتر ضروري باشد اما يک شيوه درماني وجود دارد که افراد مبتلا به آرتروز بايد هر روز استفاده کنند: ورزش.

 

آرتروز

 

 

ورزش مرتب، عضلات را تقويت مي‌کند و انعطاف‌‌پذيري و توان حفظ تعادل را بهبود مي‌بخشد. ورزش نه تنها به تسکين درد و سفتي مفاصل کمک مي‌کند، بلکه سطح سلامت عمومي فرد را نيز ارتقا مي‌دهد. همچنين ورزش به عنوان وسيله‌اي براي بهبود خلق و خو و براي پيشگيري از ساير بيماري‌هاي شايع در سالمندي مفيد است.

 

جامعه طب سالمندي آمريکا در سال 2001 توصيه کرد که ورزش بخش ثابتي در درمان آرتروز در افراد 65 ساله و بالاتر باشد. اين انجمن همچنين پس از بررسي شواهد نتيجه کرد که ورزش در حد متوسط، بر خلاف نگراني برخي از افراد، خطر آرتروز را افزايش نمي‌دهد؛ گرچه فعاليت جسمي شديد يا شرکت در ورزش‌هاي رقابتي در طول زندگي ممکن است چنين اثري داشته باشد. پژوهش‌ها نشان مي‌دهد که زنان سالمند مي‌توانند با انجام يک يا دو ساعت فعاليت جسمي با شدت متوسط در هر هفته از درد ناشي از آرتروز جلوگيري کنند.


ورزش نکردن ممکن است به طور مستقيم در آرتروز نقش داشته باشد؛ به خصوص به علت تحليل رفتن عضلات حمايت‌کننده و جاذب ضربه، مثل عضلات اطراف زانو. اجزاي اصلي برنامه ورزشي که براي مبتلايان به آرتروز توصيه مي‌شود، فعاليت‌هايي است که انعطاف‌پذيري، قدرت عضلاني و استقامت را افزايش مي‌دهند.

 

برنامه ورزشي بايد براي هر فرد به طور جداگانه طرح‌ريزي شود تا از آسيب و تشديد آرتروز جلوگيري کند. اين امر به معناي آن است که بايد پزشک، فيزيوتراپيست يا ساير متخصصان پزشکي باتجربه در درمان آرتروز در ابتدا فرد را ارزيابي کنند.

 

فعاليت‌هايي که پزشک شما توصيه مي‌کند و اينکه چه اندازه و با چه فواصل زماني ورزش کنيد، به عوامل گوناگون بستگي خواهد داشت؛ از جمله اينکه کدام مفاصل درگير آرتروز هستند، شدت درد در چه حدي است، ميزان تناسب اندام شما چه‌قدر است و اينکه شما به چه بيمار‌ي‌هاي ديگري مبتلا هستيد؟

 


ورزش‌هاي استقامتي يا هوازي

 

ورزش‌هاي هوازي کم‌شدت مي‌تواند کارکرد قلبي عروقي و کلي بدن را بهبود بخشد، احساس سلامت در فرد ايجاد کند، به کنترل وزن کمک کند و در عين محافظت از مفاصل به تقويت عضلات کمک کند. گزينه‌هاي مناسب شامل پياده‌روي، شناکردن و پاروزني و استفاده از دستگاه ورزشي اليپتيکال است.

 

از فعاليت‌هايي که فشار بيش از حدي روي زانو مي‌آورد (مانند دويدن) و ورزش‌هايي که شامل پرش، پيچش سريع يا توقف ناگهاني است (مانند تنيس و بسکتبال) خودداري کنيد. شنا و ورزش‌هاي درون استخر براي افراد مبتلا به آرتروز منافع متعددي دارند. آب گرم براي عضلات و مفاصل تسکين دهنده است. اثر شناوري آب فشار وارد بر مفاصل شما را کاهش مي‌دهد و آب مقاومتي را فراهم مي‌کند که به قدرت عضلات مي‌افزايد. سعي کنيد که ورزش‌هاي هوازي کم‌شدت را دست کم چهار بار در هفته حداکثر تا 30 دقيقه در روز انجام دهيد.

 

 

آرتروز

 

 

نکته آخر

 

دوسوم افرادي که آرتروز زانو دارند، زن هستند و کفش‌هاي پاشنه بلند، يکي از علل شيوع آرتروز در زنان است. کارشناسان مي‌گويند کفش‌هاي پاشنه بلند فشار غيرمعمولي را هم بر جلو و هم بر عقب زانو وارد مي‌کنند. حتي يک پاشنه 4 سانتي‌متري مي‌تواند فشار در دو محل رايج براي تخريب ناشي از استئوآرتريت را افزايش دهد: مفصل زير کلاهک زانو (مفصل کشککي- راني)و سطوح مفصلي در طرف دروني زانو (بخش داخلي زانو). پس زنان چه کفشي بايد بپوشند؟ کارشناسان مي‌گويند کفش‌هاي با پاشنه کوتاه و داراي قوس کم اجازه مي‌دهد پا با زمين تماس داشته باشد و به‌طور طبيعي به جلو حرکت کند.

منبع:بیتوته

ورزش برای مبتلایان به آرتریت

ورزش می‌تواند شیوه‌ای فوق‌العاده برای رفع دردهای ناشی از آرتریت(التهاب مفاصل) باشد اما مسئله مهم این است که ورزش‌های مناسبی را تحت نظر دکتر انجام دهید.صورتی که آرتریت دارید، به این چند نکته در مورد ورزش توجه کنید:

اگر فیزیوتراپیست یا متخصص کاردرمانی شما را معالجه می‌کند، برای طراحی یک برنامه ورزشی با او مشورت کنید. ورزش‌های شما باید حداقل فشار را بر روی مفاصل‌تان وارد آورد، به خصوص هنگامی که تازه دارید ورزش را شروع می‌کنید. به خودتان فشار بیش از حد نیاورید.

ترکیبی از تمرین‌های درمانی (که برای کمک به برطرف‌شدن علائم و بهبود کارکرد مفصل طراحی شده‌اند) و تمرین‌های تفریحی را انجام دهید. از سایر روش‌ها برای برای تسکین علائم استفاده کنید، ماننداستفاده از بالشتک‌های گرم‌کننده و کمپرس سرد با کیسه‌های یخ، خوردن غذای سالم و متعادل، مصرف داروهای تجویز‌شده و حفظ وزن متعادل. 

نامساوی بودن طول پاها خطر آرتروز را افزایش می‌دهد

نامساوی بودن طول پاها خطر آرتروز را افزایش می‌دهد

سلامت > تحقیقات- همشهری آنلاین:
نتایج یک پژوهش جدید حاکی از آن است که افرادی که یک پایشان کوتاهتر از پای دیگر است در معرض خطر بیشتر آرتروز مفصل لگن و زانو هستند.

به گزارش هلث‌دی نیوز این بررسی نتیجه‌گیری می‌کند که تفاوت درازای پا حتی در حد 2 سانتی‌متر می‌تواند خطر آرتروز را افزایش دهد.

پژوهشگران با بررسی بیش از 3000 نفر متوجه شدند که 6.4 درصد آنها طول پاهایشان نامساوی است. تفاوت‌ها در طول پا با فراوانی یکسانی در مردان و زنان و در سیاه‌پوستان و سفیدپوستان رخ می‌داد.

این بررسی نشان داد آنهایی که تفاوت درازای پاهایشان دو سانتی‌متر یا بیشتر است با احتمال بیشتری دچار آرتروز مفصل لگن و زانو می‌شوند و با احتمال بیشتری به بیماری شدیدتری مبتلا می‌شوند.

به نظر نمی‌رسد محل آرتروز به بلندتر یا کوتاه‌تر بودن یک پا بستگی داشته باشد، گرچه آرتروز مفصل ران سمت راست در افرادی که پای چپ‌شان بلندتر از پای راست‌شان است، شایع‌تر بود.

دکتر جوان ام جوردن استادیار ارتوپدی در دانشگاه کارولینای شمالی و سرپرست این تحقیق درباره این نتایج گفت: " این یافته‌ها به پیش‌بینی اینکه چه‌کسانی ممکن است دچار آرتروز شوند و چه کسانی علائم‌شان بدتر می‌شود یا در معرض خطر بالقوه افزایش ناتوانی هستند کمک می‌کند.

قدم منطقی بعدی بررسی‌هایی درباره این مسئله خواهد بود که آیا تصحیح نابرابری طول پاها با اقدامات جراحی یا کفش‌های مخصوص می‌تواند از آغاز آرتروز، یا پیشرفت آن جلوگیری کند."

این یافته‌ها اخیرا در اجلاس سالانه علمی کالج روماتولوژی آمریکا در واشنگتن ارائه شدند.


منبع : همشهری



درمان در کلینیک مرکز جامع توانبخشی تبسم
جهت تماس با ما می توانید از ساعت 9 تا 21 با شماره تلفنهای زیرتماس بگیرید66572220 (ده خط)
و یا به آدرس:bijanfr@gmail.com
ایمیل بفرستید.
در صورت تمایل به مراجعه حضوری به آدرس زیر مراجعه نمایید :بزرگراه چمران – ابتدای باقرخان غربی – پلاک 89 قدیم – 26 جدید طبقه دوم
دکتر بیژن فروغ

کاهش چشمگیر سن ابتلا به بیماری‌های مفصلی در کشور



 20‌مهر، مصادف با 11 اکتبر روز جهانی آرتروزاست اختلالی که به گفته کارشناسان ابتلا به آن در سنین 50 سال به بالا گریزناپذیر است

این در حالی است که به گفته برخی متخصصان ارتوپدی در حال حاضر اکثر نوجوانان و جوانان تا سن 30 سالگی به نوعی با این بیماری درگیر شده‌اند. به گفته این متخصصان علت این امر هم رعایت نکردن اصول ارگونومی، عادات و نحوه زندگی غلط، چاقی و کم‌تحرکی است.
،
آرتروزیس یا همان استئو‌آرتریت که به آن ساییدگی مفاصل هم می‌گویند، یک بیماری پیش‌رونده سطح غضروفی مفاصل است و در کشور ما که جزو کشورهای شرقی است، به‌دلیل وضعیت خاص نشستن و برخاستن مردم و استفاده از توالت‌های ایرانی زودتر آن را تجربه می‌کنند.

اما در حالی که برخی متخصصان معتقدند، آرتروز در کشور ما با برخی دردهای عضلانی و اسکلتی در دوران جوانی اشتباه گرفته می‌شود، این جراح استخوان و مفاصل، آرتروز را به 2 دسته تقسیم می‌کند و ادامه می‌دهد: آرتروزبه طور کلی شامل آرتروز اولیه و ثانویه است؛

در نوع اولیه آن هیچ بیماری خاصی در مفصل وجود ندارد و آرتروز روی زمینه مفصل سالم سوار می‌شود.

مثلا افراد چاق و یا کسانی که زیاد از مفاصل کار می‌کشند، به این نوع آرتروز مبتلا می‌شوند اما نوع ثانویه این بیماری در اثر سایر بیماری‌‌های مفصلی ایجاد می‌شود، مثل: پارگی رباط که باعث شل شدن مفاصل می‌شود و یا التهاب و عفونت مفاصل.

در نوجوانان و جوانان کشور ما اختلالی موسوم به نام «کندرومالاسی کشکک» شایع شده و تا سن 30 سالگی در اغلب افراد دیده می‌شود، این اختلال زمینه آرتروز در بزرگسالی را تشدید می‌کند و مربوط به آرتروز نوع ثانویه است.

پس ادعای اینکه سن ابتلا به آرتروز کاهش پیدا کرده، بی‌اساس نیست.

آرتروز یک بیماری شغلی است!

«برخی از انواع آرتروز دردناک هستند و فرد را ناچار به مراجعه به پزشک می‌کنند ولی برخی دیگر از انواع آرتروز به گونه‌ای است که فرد اصلا متوجه آن نمی‌شود.»

در حالی که کارشناسان رابطه آرتروز با مشاغل سنگین را یک رابطه غیر قابل انکار می‌دانند، دکتر ابراهیم انتظاری، فیزیوتراپیست و دبیر انجمن فیزیوتراپی با بیان این عبارات به همشهری می‌گوید: کسانی که در مشاغل سنگین فعالیت می‌کنند، بیشتر مبتلا به آرتروز گردن و کمر هستند در عین حال افرادی که در نتیجه ورزش و راه رفتن و وزن زیاد، فشار زیادی به مفاصل‌شان می‌آورند، آرتروز زانو را بیشتر تجربه می‌کنند.

ص علاوه بر افرادی که نحوه زندگی نادرست و عادات غلط نشستن و برخاستن دارند، آرتروز در کسانی که جراحی دیسک کرده و یا مبتلا به بیماری‌های استخوانی هستند هم دیده می‌شود.

متخصص توانبخشی به طور کلی بخش اعظم این بیماری مرتبط با سن افراد است.

تغذیه نقش مستقیمی ندارد!

بر خلاف تصور عمومی مردم آرتروز بیماری‌ای است که ارتباط مستقیمی با رژیم غذایی افراد دارد، در حالی که به گفته کارشناسان هیچ مطالعه‌ای چنین مساله‌ای را به اثبات نرسانده است.

با تاکید بر اینکه آرتروز هیچ ارتباطی با رژیم غذایی افراد ندارد،  رژیم غذایی به طور مستقیم در بهتر شدن و یا بدتر شدن آرتروز نقشی ندارد ولی در آرتروز زانو و ستون فقرات رژیم‌های پرکالری و افزایش وزن منجر به تشدید این بیماری می‌‌شوند.

علاوه بر این، هر میزان کاهش وزن، با کاهش علائم و درد ناشی آرتروز به‌خصوص در ناحیه زانو و لگن می‌شود.

 نیز با بیان اینکه برخی مطالعات نشان داده‌اند که یک سری از مواد غذایی ممکن است در مفاصل رسوب کرده و منجر به بروز آرتروز زودرس شوند،  البته این امر هنوز اثبات نشده ولی باور غلط دیگری که در مورد این بیماری وجود دارد، مصرف کلسیم است؛

در حالی که باید به این نکته توجه داشت که کلسیم فقط برای جلوگیری از پوکی استخوان و یا پیشرفت آن برای مبتلایان به آرتروز ممکن است تجویز شود و این بیماران نباید انتظار داشته باشند که با مصرف کلسیم درد ناشی از آرتروز در آن‌ها کاهش یابد.

آرتروز کشنده نیست!

«آرتروز کشنده نیست، ولی ناتوان‌کننده است و در مواردی که در ستون فقرات، گردن و کمر و پشت اتفاق بیفتد، سیستم‌های عصبی و نخاع را درگیر کرده و منجر به فلج اعضا می‌شود.»

 آرتروز همه مفاصل را درگیر نمی‌کند، مثلا: مفاصل شانه، آرنج و مچ پا درگیر این بیماری نمی‌شوند.

ولی شایع‌ترین مفصلی که آرتروز در آن دیده می‌شود، مفصل زانو است و بعد از آن ستون فقرات گردنی و کمری، لگن، مچ دست و انگشتان دست و پا. به گفته وی درمان این بیماری طیف وسیعی از روش‌ها را در برمی‌گیرد.

«نکته‌ای که نباید فراموش کنیم این است که ما به هیچ وجه نمی‌توانیم مانع از بروز آرتروز شویم ولی می‌توانیم علائم و عوارض آن را کم کنیم. این کار از یک ورزش ساده شروع شده و در موارد شدیدتر به انجام عمل جراحی ختم می‌شود.»

 متخصص توانبخشی انجام ورزش، مراقبت برای جلوگیری از فشار، استفاده از بریس‌های مخصوص، تجویز داروهای ضد التهاب خوراکی، تزریق داروهای درون مفصلی و استروئیدی که منجر به روان شدن مفصل می‌شوند، انواع فیزیوتراپی، در مواقعی که آرتروز خیلی پیشرفت نکرده باشد، مفید هستند اما در موارد پیشرفته‌تر که آرتروز اختلال جدی ایجاد کرده، جراحی تنها راه درمان است.


منبع : همشهری




تأثیر زردچوبه در روماتیسم مفصلی

تأثیر زردچوبه در روماتیسم مفصلی


سلامت > تحقیقات- همشهری آنلاین:
یک بررسی جدید نشان می‌دهد که زردچوبه و مکمل‌های غذایی آن ممکن است به پیشگیری و درمان برخی بیماری‌های استخوانی کمک کنند.

به گزارش یونایتدپرس یک بررسی بر روی حیوانات که نتایج آن در شماره نوامبر "نشریه آرتریت و روماتیسم" به چاپ رسیده است نشان می‌دهد که زردچوبه و مکمل‌های غذایی حاوی آن ممکن است از آرتریت روماتوئید و پوکی استخوان پیشگیری کند.

ریشه زردچوبه در طب سنتی آسیا برای قرن‌ها به عنوان درمانی برای التهاب مفاصل یا آرتریت کاربرد داشته است. داروهای ضدالتهابی نوین که برای درمان آرتریت به کار می‌روند، عوارض جانبی بسیاری دارند، بنابراین پزشکان و پژوهشگران به دنبال شیوه‌های درمانی جایگزین برای این بیماری بوده‌اند.

امروزه مکمل‌های غذایی حاوی زردچوبه با نام کورکومین (curcumin) ،ماده شیمیایی که رنگ زرد زردچوبه ناشی از آن است ،در بازار موجود است. تصور می‌شود این ماده نیز دارای خواص ضدالتهابی باشد.

دکتر ژانت ال فانک از کالج پزشکی دانشگاه آریزونا یکی از پژوهشگران در تحقیق فوق در این باره گفت:" هدف ما از بررسی داروهای گیاهی به خصوص این است که بین خواص مفید گیاهان دارویی سنتی و اثرات زیانبار آنها افتراق دهیم. به این ترتیب امیدواریم نه تنها شیوه‌‌های طب سنتی را درک کنیم و به آزمون بگذاریم، بلکه استفاده آنها را نیز پیشرفت دهیم و اصلاح کنیم"

دکتر فانک با دکتر باربارا ان. تیمرمن، رئیس مرکزپژوهش طب گیاهی آریزونا- برای بررسی بهتر اثرات مواد شبه کورکومینی در زردچوبه عصاره‌هایی با میزان استاندارد تهیه کردند. سپس تاثیربخشی آنها را بر روی موش‌های آزمایشگاهی مبتلا به آرتریت روماتوئید آزمایش کردند. نتیجه آن بود که این مواد واقعا علائم التهاب مفصل را کاهش می‌دهند.

دکتر فانک معتقد است که نتایج مشابهی در انسان‌ها نیز مورد انتظار است، اما باید با آزمون‌های بالینی ثابت شود.

فانک گفت اگر معلوم شود که چنین اثری در انسان‌ها نیز رخ می‌دهد، احتمالا روزی 1.5 گرم مواد شبه‌کورکومینی باید مصرف شود، که حدود 10 برابر میزان مصرف روزانه زردچوبه یک فرد متوسط هندی است. بنابراین تنها راه برای تامین این مقدار مواد شبه‌کورکومینی از راه مکمل‌های غذایی است.

به گفته فانک احتمالا سایر مواد موجود در زردچویه به جز کورمورین هم دارای خواص ضدالتهابی هستند و این مواد همراه هم با کورمورین التهاب را مهار می‌کنند.



منبع : همشهری