ماساژ درمانی کشکک زانو

ماساژ کشکک زانو

یکی از علل شایع درد زانو خشکی بافت اطراف کشکک است.

در این حالت ماساژ بافت اطراف زانو گاهی باعث از بین رفتن درد می شود. متاسفانه این حالت در بسیاری از موارد تحت عنوان آرتروز زانو ذکر شده و با دادن بی حرکتی باعث بد تر شدن بیمار می شود.

منبع:دکتر شجاعی

درد جلوی زانو

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

درد جلوی زانو

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

پیچ خوردگی زانو

درد زانو موقع بلند شدن سر پا

این وضعیت بطور شایعی در دو بیماری دیده میشود که یکی از آنها کندرو مالاسی کشکک و دیگری استتئوآرتریت یا ساییدگی مفصل زانو است.

در این دو بیماری به علت ناهموار شدن سطوح مفصلی زانو بخصوص سطح مفصلی بین کشکک و کندیل های استخوان ران حرکت مفصل با مشکل مواجه شده و دردناک میشود. این درد بخصوص در زمانی ایجاد میشود که زانو از حالت خم به حالت صاف و کشیده درمیاید. وقتی صاف شدن زانو سریع انجام میشود درد بیشتر است و اگر بیمار سعی کند زانوی خود را آرام باز کند شدت درد کمتر خواهد بود.

درد بیمار در هنگام برخاستن از زمین یا از روی صندلی زیاد است ولی بعد از چند قدم شدت درد بتدریج کاهش یافته و از بین میرود.

درمان:

درمان این دردها در غالب موارد با استفاده از روش های غیرجراحی موثر خواهد بود. مهمترین قسمت درمان غیرجراحی این دردها تقویت عضلات ران بخصوص عضله چهار سر ران است. این اقدام با انجام نرمشهای طبی صورت میگیرد که یکی از موثرترین آنها انقباض ایزومتریک عضله چهارسر ران است.

بر روی زمین نشسته و هر دو پای خود را بکشید. عضلات چهارسر هر دو ران خود را منقبض کنید. این انقباض باید با شدت باشد ولی نه در حدی که موجب افزایش درد زانو گردد. برای انقباض عضلات چهارسر ران میتوان زانو را به کف زمین فشار داد. انقباض به مدت ده ثانیه ادامه یافته و سپس قطع میشود. این حرکت را میتوان دو تا سه بار در روز و هر بار 10-5 مرتبه انجام داد. بتدریج تعداد نرمش ها را به 30-20 مرتبه دو تا سه بار در روز افزایش میدهیم.

در صورت ادامه یافتن درد باید به پزشک ارتوپد مراجعه کرد تا زانو را مورد بررسی دقیقتری قرار دهد.

 

منبع: ایران ارتوپد

مشاهده فیلم آموزشی درمان زانو درد

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

درمان زانو درد

درد زانو و درمان آن

-

 چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- درد راه رفتن را دشوار می‌کند.
- احساس می‌کنید زانو قادر به تحمل وزن بدن نیست.
- ورم شدید، قرمزی، یا تغییر رنگ زانو وجود دارد که بعد از ۲۴ ساعت از بین نمی‌رود.
- درد بی‌دلیل بیش از سه روز طول کشیده است.
- درد بعد از جراحت بعد از پنج روز از بین نرفته است.

- درد زانو نشانه چیست؟
کمی بلندتر قدم برداشتید و حالا زانویتان درد گرفته است. زانو درد چیز بسیار شایعی است. زانوان همیشه نسبت به وارد شدن ضربه و کبود شدن حساس بوده‌اند. و جوامع هر‌چه فعال‌تر می‌شوند، زانوان بیشتر در معرض سائیدگی قرار می‌گیرند و روز به روز بر مبتلایان به زانو درد افزوده می‌شود.
یک زمین خوردن، پیچ خوردن، یا ضرب دیدن زانو و نیز جراحت قدیمی که کاملاً التیام نیافته است حالا نسبت به تغییر هوا حساس شده و درد می‌گیرد. اما بیشترین دردها مکرر و خودبه‌خود زانو ناشی از کار زیاد آن است.
مفصل زانو دارای رباط‌های محکمی برای نگاه‌‌داری و محافظت، غضروفی به‌صورت یک بالشتک برای استخوان‌ها، و وترهائی برای اتصال ماهیچه‌ها به یکدیگر است. اما حتی این بافت‌های کشسان نیز محدودیت‌هائی دارند. خم شدن یا چرخیدن بیش از حد، دویدن زیاد، یا پرش می‌تواند باعث پارگی یا التهاب آنها شود.

آسیب وارد شده به این بافت‌ها به سطوح استخوانی مفصل زانو هم سرایت می‌کند. بافت‌های زانو مانند یک کمک فنر اتومبیل عمل می‌کنند و اگر توقف ناگهانی آن یا فشار بیش از حد بر آن زیاد باشد، فرسوده می‌شود. در فرسودگی کمک فنر شما صدای مالش فنر بر فلز را می‌شنوید و در زانو درد ناشی از ماش استخوان‌ها را بر هم احساس می‌کنید.

بسیاری از دردهای ناشی از کار زیاد زانو در زیر یا دور کشکک آن است که در گروه گرفتاری‌های زانو به نام نرم غضروفی کشکک قرار دارند.

اما همهٔ دردهای کار زیاد جزو این دسته نیستند. مثلاً نوجوانی در خانه دارید که درست زیر کشکک زانویش درد می‌کند؛ این درد ممکن است بیماری آزگوود - شلاتر یا درد شدید باشد که به‌علت کشیدگی زیاد وترهای متصل به ساق پا است. همراهی جست‌وخیز زیاد و رشد سریع ماهیچه‌ها و استخوان‌های نوجوان باعث دردهای شدید در جلو یا زیر زانو می‌شود.

انجام حرکت غلط زانو باعث التهاب غشای مفصلی می‌شود. مفصل در این حالت دردناک و شبیه به کیسه‌ای پر از آب می‌گردد. التهاب غشای مفصلی از ضربه دیدن یا پیچ خوردن زانو ناشی شده و خون یا مایع در بافت‌های آن جمع می‌شود.

یکی دیگر ناراحتی‌های ناشی از کار زیاد زانو نوعی التهاب کیسهٔ زلالی آن است. یعنی آزردن قسمت جلو زانو باعث پر از آب‌شدن کیسهٔ واقع در آن می‌شود. شایع‌ترین علت این گرفتاری زانو زدن زیاد بر روی سطوح سفت است.


همچنین زانو مستعد ابتلا به نوعی التهاب استخوانی غضروفی است که مرگ قسمتی از سلول‌های استخوان یا غضروف است. علت این ناراحتی معلوم نیست. بالاخره قطعه استخوان یا غضروف مرده می‌شکند و با قفل شدن زانو درد شدیدتری را به‌دنبال دارد.
در بعضی موارد، درد زانو از جائی دیگر بدن، مثل انگشتان پا، مچ پا، ستون مهره‌ها، یا لگن سرچشمه می‌گیرد. صاف بودن کف پا یا ضعیف بودن قوزک باعث چرخیدن بیش از حد پا به درون می‌شود که این حالت فشار زیادی بر زانو می‌آورد. و اگر وضعیت ایستادن یا را‌ه‌رفتن نادرستی بگیرید درد در زانو احساس می‌شود.


همچنین زانو هدفی مساعد برای انواع التهاب مفاصل است. التهاب استخوانی مفصلی ناشی از تخریب غضروف و بافت‌های دیگر در اثر فرسودگی است. التهاب شبه‌روماتیسمی مفاصل با رشد فزایندهٔ درد و تورم مفصل و بافت‌های متصل‌کنندهٔ آن مشخص می‌شود که با علائم دیگر، مثل خستگی، کاهش وزن و تب خفیف، همراه است. در نقرس نیز که یک اختلال سوخت‌وسازی است، با رسوب اسید اوریک در مفاصل و بافت‌های دیگر ایجاد التهاب مفصلی می‌شود.
علاوه بر همه، اینها، زانو محل مستعدی برای رشد تومور و کیست، و نیز عفونت‌های دردناک باکتریائی است.

- درمان درد زانو
کلید اصلی تسکین بیشتر دردهای زانو انجام ندادن حرکاتی است که درد را شروع کرده‌‌اند. تکرار این حرکات جرقهٔ شعله‌ور شدن پاسخ‌های شدید درد است. زانوی دردناک را با ملایمت و آرامش درمان کنید.
اصول چهار‌گانه را رعایت کنید. استراحت، یخ گذاشتن، بستن، و بالا گرفتن در تسکین دردهای ناشی از پیچ‌خوردگی و کار زیاد زانو مؤثر است. استراحت از همه مهم‌تر است. سپس، بعد از یک دوره محدودیت فعالیت، به‌تدریج به کارهای عادی باز گردید.
همراه با چند روز استراحت از یخ نیز استفاده کنید. گذاشتن ۱۵ دقیقه یخ چند بار در روز به تسکین درد کمک می‌کند. زانو را با پارچه‌ای کشسان ببندید، ولی نه محکم. و بالشی زیر زانو بگذارید تا مایع جمع شده در آن تخلیه شود.

مسکن بخورید. آسپیرین و ایبوپروفن مسکن‌های خوبی برای رفع ورم و درد زانو هستند. استامینوفن درد را آرام می‌کند، ولی بر التهاب تأثیری ندارد.

زانو را گرم کنید. گذاشتن یخ در آسیب‌های بار اول درد را کاهش می‌دهد. اما در بیشتر موارد، گرمای مرطوب مؤثرتر است. حولهٔ گرم و مرطوب، کیسهٔ آب گرم و حمام آب گرم به تسکین درد کمک زیادی می‌کند.
وزن کم کنید. اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن راه خوبی برای کم کردن فشار وارد بر زانو در هنگام راه رفتن است. این فشار تا ۸ برابر وزن بدن است. یعنی با کاهش ۵ کیلوگرم وزن ۴۰ کیلوگرم فشار از روی زانو برداشته می‌شود.
کفی در کفش بگذارید. گذاشتن کفی طبی در کفش مانع چرخش زیاد پا را به طرف داخل می‌شود. اگر این چرخیدگی زیاد است، باید کفی مخصوص بگذارید.

بالش زیر زانو بگذارید. اگر در حین کار باید زانو بزنید، بالشتک نرمی زیر آن بگذارید و گاه‌گاه استراحتی به زانو بدهید تا فشار مداوم بر آن نیاید.

چمباتمه نزنید. چمباتمه زدن و خم کردن کامل زانو فشار بسیار زیادی بر آن وارد می‌کند که ممکن است باعث پارگی غضروف یا وتر ماهیچه‌ٔ چهار سر ران شود. در برخی افراد، چمباتمه زدن مکرر باعث حملات درد می‌شود.
نوع ورزش را عوض کنید. ورزش‌هائی مثل شنا، دوچرخه‌سواری، و پیاده‌روی هم به اندازهٔ دویدن سودمندند، ولی کمتر زانو را آزار می‌‌دهند. اگر حتماً باید بدوید، خوب خود را گرم کنید، مسافت کوتاه‌تری را بدوید، سطح نرم‌تری را برای دویدن انتخاب کنید، و همیشه کفش‌های مخصوص دویدن بپوشید.

ورزش کنید. ضعف ماهیچه‌ای بیشترین علت زمینه‌‌ای دردهای زانو است. به‌همین دلیل ۸۰ درصد دردهای زانو با انجام برنامهٔ ورزشی مناسب برای تقویت ماهیچه‌ها، مخصوصاً ماهیچه‌های جلو و پشت ران، تسکین می‌یابند.


منبع»ویستا

علت صدای زانو

کدام صدای مفصلی را باید جدی گرفت؟

مفاصل خیلی از مردم هنگام حرکت صدای تلق تلوق، خرت خرت یا صداهایی شبیه به آن می کنند...

 شاید شما هم متوجه چنین صداهایی در مفاصل بدنتان شده و نگران باشید که آیا این وضعیت طبیعی است یا غیرطبیعی، اما صدا کردن مفاصل، نگران کننده نیست. علت ایجاد این صداها گوناگون است و فقط در موارد کمی به توجه جدی و درمان نیاز دارد و موارد نادری هم هستند که باید بیمار تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

 شایع ترین علت صدا کردن مفاصل بزرگ اندام تحتانی (به خصوص زانو) در افراد مسن، ساییدگی (آرتروز) مفصل است. در این موارد موقع خم و راست کردن مفصل، صدایی شبیه به خرت خرت احساس می شود. علت ایجاد این صدا از بین رفتن غضروف بین استخوان ها در مفصل است که باعث می شود استخوان ها مستقیم روی یکدیگر قرارگیرند و به تدریج سطحشان تراشیده و خراشیده شود. این نوع صدا بیشتر از زانو شنیده می شود ولی در سایر مفاصل مثل دست و گردن هم اتفاق می افتد. اگر ساییدگی در مفصل ثابت شود، درمان شامل تغییر روش زندگی؛ شیوه نشستن، دارودرمانی و فیزیوتراپی و به ندرت جراحی است.

 صداهای مفصلی طبیعی

 نوع دیگری از صدای مفاصل، در افراد جوان به خصوص در زانو، مچ پا، شانه یا مفصل لگن (هیپ) شایع است و هیچ ربطی هم به ساییدگی ندارد. ریشه این صداها، گاهی داخل خود مفصل و گاهی در بافت های اطراف آن است. این صداها خیلی تکراری و دایمی هستند و مثلا فرد با هر قدمی که برمی دارد، احساس می کند در زانو یا مچ پایش صدایی شنیده می شود.

دلایل ایجاد این صدا که گاهی آنقدر بلند است که به گوش اطرافیان هم می رسد، بسیار متعدد هستند ولی معمولا وقتی ایجاد می شوند که یک قسمت از بافت های داخل یا اطراف مفصل در حالت غیرمعمول قرار گرفته باشد و با حرکت به یک قسمت دیگر گیر کند و سپس آزاد شود. مبتلایان به این صدا به تدریج یاد می گیرند مفصل را در کدام جهت و چگونه حرکت دهند تا صدا ندهد. صداهای ایجاد شده با درد همراه نیستند و نیازی هم به درمان ندارند و تنها توصیه آن است که مفصل را در وضعیتی که باعث ایجاد صدا می شود، قرار نداد ولی اگر صداها با درد یا محدود شدن دامنه حرکتی عضو توأم شوند یا اخیرا به دنبال وارد آمدن ضربه شروع شده باشند، حتما باید به پزشک مراجعه کرد.

صد ای مفصلی ناشی از ضایعه

 صداها گاهی ناشی از یک ضایعه واقعی در مفصل هستند و حتی شاید به جراحی نیاز داشته باشند مثل پارگی مینیسک زانو، یا به دنبال بورسیت یعنی التهاب بورس و تجمع مایع در آن (کیسه نرم حاوی مایع که مثل یک بالشتک بین تاندون و استخوان ها قرار دارد) یا پارگی تاندون روتاتورکاف (تاندون چرخاننده بازو) که معمولا با درد همراه است و به درمان نیاز دارد.

در اطراف زانو، مفصل لگن (هیپ) و شانه تاندونی وجود دارد که اگر از روی یک زائده استخوانی یا تاندون دیگر جابجا شوند، ایجاد صدا می کنند. در این موارد باید جلوی وضعیت خاصی که باعث ایجاد صدا می شود، گرفت. هرگونه تکرار وضعیت که با درد و محدودیت حرکتی همراه باشد، به جراحی نیاز دارد. مورد نادر دیگر وجود ضایعه های جدید استخوانی به خصوص از نوع خوش خیم روی یک استخوان است که باعث گیر کردن تاندون به زائده می شود که به اقدام درمانی نیاز دارد.

 صدای مفصلی عمدی

 حالت آخر که بسیار هم شایع است، صدای مفاصل ناشی از کشیدن آنهاست که به خصوص در مفاصل انگشتان دست رخ می دهد. بعضی ها علاقه مندند انگشتان خود را بکشند یا آنها را در جهتی خم کنند تا با صدای ایجاد شده، احساس راحتی کنند. علت قطعی این صدا معلوم نشده است ولی به نظر می رسد به دنبال کشیده شدن مفصل،حجم دادن به آن بیشتر و با فشار منفی داخل آن، گازهای محلول در مایع مفصلی خارج می شود و حباب تشکیل می دهد و سپس حباب ها می ترکد و صدا ایجاد می شود. احتمال اینکه با تکرار این حرکت بافت های اطراف مفصل آسیب ببینند وجود دارد و کم کم باعث محدود شدن دامنه حرکتی مفصل و کم شدن قدرت مشت کردن دست و در آینده بروز آرتروز خواهد شد.

منبع:پرشین پرشیا

 

 

 

 

ساییدگی کشکک زانو

چگونه دچار ساییدگی زانو می شویم؟

اگر مجبور باشيد از پله‌ استفاده كنيد بايد به چند نكته توجه داشته باشيد. دقت كنيد آيا پله‌ها استاندارد هستند يعني ارتفاع پله‌ها 20 تا 30 سانتي‌متر است يا نه؟ اگر ارتفاع پله‌ها از حالت استاندارد بيشتر باشد ضرر بيشتري به شما در هنگام بالا و پايين رفتن، خصوصا پايين آمدن از پله‌ها وارد مي‌كند. اگر تعداد پله‌ها زياد باشد نيز ضرر زيادي به مفصل زانو خواهد رسيد. فكرش را بكنيد سنتان از 40 گذشته باشد و خداي نكرده در معرض پوكي استخوان باشيد ممكن است چقدر دچار زحمت شويد.
مثلا اگر كسي در طبقه چهارم خانه‌اي زندگي مي‌كند، مجبور است روزانه حدود 100 پله را بالا و پايين برود حتي اگر پله‌ها استاندارد باشند، توصيه مي‌شود پله‌ها را يكي‌يكي بالا برود.
يعني پاي راست روي پله دوم و سپس پاي چپ روي پله دوم و به همين ترتيب پله‌ها را بالا برود تا طبقه دوم كه هنوز خستگي عضلاني به شما فشار نياورده است، مي‌توانيد به همين روال پله‌ها را بالا برويد. اگر شما تندتند پله‌ها را بالا برويد در واقع ناخواسته باعث سايش زانو به سطح مفصلي زيرين آن خواهيد شد و سطح مفصلي را تخريب مي‌كنيد. براي همين بايد در پاگرد استراحت كنيد و دوباره پله‌ها را يكي‌يكي بالا برويد. اگر شما به مشكل قلبي دچاريد بهتر است در هر پاگرد، يعني بعد از بالا رفتن از هفت تا هشت پله، استراحت كوتاهي داشته باشيد.
اگر هم به مشكلات و دردهاي كمري و زانودرد مبتلا هستيد، بهتر است در نبودن آسانسور و اگر مجبوريد از پله‌ها استفاده كنيد، آنها را از پهلو بالا برويد يعني به ديوار تكيه داده و به همين شيوه يكي‌يكي پله‌ها را بالا برويد. اين حالت بايد خصوصا در موقع پايين آمدن از پله‌ها رعايت شود. شما بايد به ديوار تكيه كرده ابتدا يك پا و سپس پاي ديگر را روي پله پايين‌تر قرار دهيد. اين مساله مهم را بايد در هنگام پايين آمدن از سطح شيب‌دار نيز مدنظر قرار بدهيد. كساني كه در مناطق كوهستاني زندگي مي‌كنند و خانه‌هايشان در سطح شيب‌دار تندي واقع است، بايد در هنگام پايين آمدن، همانند اسكي‌بازان عمل كرده و به حالت زيگزاك يا مارپيچي و عمود بر سطح شيب‌دار پايين بيايند تا كمترين فشار به زانوها وارد شود.
مبادا به حالت مستقيم و پياده‌روي عادي پايين بياييد چون بيشترين فشار را وارد كرده و به كشكك زانو آسيب مي‌زنيد. اين نكات را با تاكيد بيشتري به خانم‌ها يا آقاياني توصيه مي‌كنم كه بار دستشان است و خريد كرده‌اند و اين فشار مضاعف را به زانوها مي‌آورند. اگر كشكك زانو آسيب ببيند، درد شديد و آب آوردن زانو در انتظارتان است. با رعايت‌ نكردن اين نكات به مرور زمان آسيب جبران‌ناپذيري به سلامت خود وارد مي‌كنيد.

۹راه برای جلوگیری از آسیب و درد زانو

درد زانو اغلب یا به علت آسیب شدید قبلی است یا به علت حرکات مکرری که ،به خصوص با افزایش سن ، با گذشت زمان به زانو فشار وارد می کنند. برخی از اقدامات هستند که می توان با رعایت آنها از آسیب و درد زانو جلوگیری کرد.

روبرت گوتلین،DO، مدیر توانبخشی ورزشی یک مرکز پزشکی واقع در شهر نیویورک،می گوید :" یکی از رایج ترین مواردی که باعث آسیب های زانو می شود حرکات کششی دوندگان است که زمانی اتفاق می افتد که شما پاهای خود را گرفته و پاشنه خود را به باسن تان می چسبانید.همه ما این کار را انجام می دهیم، اما همین کار یکی از مواردی است که می تواند درد زانو را افزایش دهد.با خم کردن کامل زانو ، کشکک زانو در استخوان های پایینی فشرده می شود."

دکتر گوتلین  می گوید حرکات کششی دوندگان می تواند زمینه ساز ساییدگی غضروف کشکک زانو شود ، که در آن بافت غضروفی زیر کشکک زانو سفت می شود که رایج ترین شکل درد زانو است.او می گوید " فشردن مکرر کشکک زانو سبب ساییدگی بیشتر غضروف می شود."

گوتلین می گوید که،عموماً، بهترین راه جلوگیری از آسیب زانو با آشنایی با بدن خود و یادگیری چگونگی ورزش صحیح آغاز می شود.اگر زانو های شما به گونه ای هستند که ، به عنوان مثال،  مستعد ابتلا به درد مزمن از ورم مفاصل می باشند، ورزش ضربه زن ، ایده خوبی نیست.در سالن های ورزشی به جای تردمیل از یک دستگاه بیضوی استفاده کنید.

نکاتی برای جلوگیری از آسیب زانو

علاوه بر پیشنهاد های گوتلین می توان با انجام کارهای زیر از آسیب و درد زانو جلوگیری کرد:

1- وزن خود را حفظ کنید.از آنجایی که وزن اضافی می تواند شانس ایجاد استئوآرتریت را افزایش دهد، وزن را متناسب با قد و سن خود نگه دارید تا فشار روی زانو ها را کم کرده و از احتمال افزایش آسیب زانو جلوگیری کنید.

2- کفش های مناسب و متناسب بپوشید.آنها در حفظ توازن و شکل مناسب پاها و در نهایت جلوگیری از آسیب های زانو به شما کمک خواهند کرد.

3- گرم کنید.قبل از شروع هر ورزشی بدن خود را گرم کرده و سپس حرکات کششی انجام دهید.اگر ماهیچه های جلو و پشت ران خود را کشش دهید، تنش تاندون ها کم شده و در نهایت فشار بر روی زانو کم می شود.

4- ورزش های کم ضربه انجام دهید.در سالن ورزشی از دستگاه پارو یا دستگاه اسکی صحرایی استفاده کنید.هر دوی اینها تمرین بدنی قوی با ضربه زنی کمتر به زانوها را فراهم می کنند.

5- شنا یا پیاده روی کنید.برای ورزش خارج از سالن ، ورزش شنا یا پیاده روی را انتخاب کنید.

6- تمرین با وزنه.ماهیچه های پایتان را برای حفاظت بهتر از زانوها تقویت کرده و با تمرین با وزنه ها از صدمات جلوگیری کنید.اما ابتدا حتماً با یک کارشناس در مورد شیوه درست برداشتن وزنه برای جلوگیری از درد زانو مشورت کنید.

7- فعالیت خود را کاهش ندهید.کاهش فعالیت به ضعف و افزایش احتمال آسیب پذیری منجر خواهد شد.

8- شدت حرکات ورزشی خود را به طور ناگهانی تغییر ندهید.برای جلوگیری از درد زانو به تدریج شدت را افزایش دهید.

9- درمان فیزیکی را در نظر بگیرید.اگر مصدومیت زانو دارید به یک درمانگر فیزیکی مراجعه کنید که می تواند در تنظیم یک رژیم ورزشی مناسب به شما کمک کند.

شاید دیده باشید که برخی افراد با مشکلات زانو در حین ورزش یا سایر اوقات زانوی خود را می بندند.گوتلین می گوید: مردم عموماً این کار را به این علت انجام می دهند که از آن احساس رضایت می کنند.اگرچه این کار به زانو صدمه ای وارد نمی کند اما برای جلوگیری از آسیب نیز کمکی نخواهد کرد.اگر می خواهید زانوی خود را ببندید، خیلی سفت نبندید زیرا آن کار نیز سبب مشکل زانو خواهد شد.

منابع:نورپرتال.مهدیرلاکس

ده ورزش برای تقویت زانو

اگر می خواهید زانوانی قوی و محکم داشته باشید ، توصیه می کنیم این ورزش ها را انجام دهید.

1)محكم كردن زانو:
بنشینینید و پاها را مقابل خود دراز كنید ,زانوی خود را هر چه محكم تر راست كنید ,آن را به زمین فشار دهید و هم زمان پا را از مچ به سمت خود بكشید .زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید,سپس آن را كاملا شل كنید (سه بار در روز هر بار 10مرتبه)

 

2)محكم كردن زانو در حالت ایستاده یا نشسته:
باید این تمرین را در فعالیت های روزمره خود بگنجانید .برای مثال هنگامی كه برای مدت طولانی نشسته اید به دفعات زانوی خود را راست كنید

3)محكم كردن زانو با حمایت پاشنه:
بنشینید و پاهای خود را دراز كنید .جسمی (مانند حوله ای? تا شده یا یك تكه چوب به ارتفاع پنج سانتی متر )را زیر پاشنه خود قرار دهید ,عضلات ران را سفت كنید و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بكشید .تا ده بشمارید ,سپس عضلات را شل كنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار ده مرتبه انجام دهید .

4)بالا بردن پا در وضعیت كشیده :
بنشینید و پاها را راست كنید .درحالیكه زانو را در وضعیت كشیده قفل كرده اید ,پای آسیب دیده را بالا ببرید ,سپس تا نزدیكی زمین پایین بیاورید .این تمرین را به صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی كنید به سی برسانید.

5)بالا بردن پا با وزنه :
بنشینید و پاهای خود را راست كنید .وزنه ای روی مچ پا قراردهید ,پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید سپس به آرامی پایین بیاورید.برای شروع,وزنه نباید از یك كیلوگرم بیشتر باشد وزنه را به تدریج سنگین تر كنید. مراقب باشید كه زانو در وضعیت كشیده باشد.تمرین را با 5بار شروع كنیدو به تدریج به 5سری ده تایی برسانید.

6)چرخش مفصل ران:
بنشینید و مفصل های پاهای خود را راست كنید.در حالی كه زانو را در همان وضعیت كشیده قفل كرده اید پا را بالا ببرید و دایره هایی را با پای خود در فضا رسم كنید و آن را به سری های ده تایی برسانید این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام دهید.

 

7)حركت الفبا:
بنشینید و پاهای خود را راست كنید ,در حالی كه زانو را صاف نگه داشته اید پا را بالا ببرید و بدون توقف حروف الفبا را در فضا بنویسید.وقتی این تمرین برایتان آسان شد,آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

8)بالا بردن پا در وضعیت نشسته :
بنشینید و پاها را راست كنید .در حالی كه زانو را در وضعیت كشیده قفل كرده اید پا را بالا ببرید به صورت عرضی آن را به یك سو ببرید و به آرامی به سمت مركز برگردانید و آن گاه به نرمی پایین بیاورید.این حركت را با هر پا 5 بار تكرار كنید و به تدریج به سه سری ده تایی برسانید,سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

9)دور كردن مفصل ران :
به پهلو بخوابید ,به نحوی كه پای آسیب دیده بالا قرار گیرد .زانو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید,تا سه بشمارید و سپس به آرامی پایین بیاورید.با 5 بار شروع كنید ,به تدریج تعداد تمرین را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.

10)بالا بردن پا در وضعیت دمر:
روی شكم بخوابید.زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب كمی بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ كنید ,سپس به تدریج پا را پایین بیاورید .این تمرین را باهرپا 5 بار انجام دهید,به تدریج آن را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید  .

 

منبع:سیمرغ