درمان روماتیسم مفصلی
روماتیسم مفصلی سبب درگیری مفاصل می شود و سبب بروز سفتی و درد و تورم مفاصل می شود. اگر یک زانو یا دست مبتلا به این بیماری شود سایر مفاصل نیز درگیر خواهند شد. این بیماری معمولاً بیش از یک مفصل را درگیر کرده و هر مفصلی را دچار می کند. معمولاً احساس خستگی و گاهی اوقات تب ایجاد می شود.
بعضی بیماران فقط برای چند ماه یا یک سال یا نهایتاً دو سال مبتلا به این بیماری بوده و بعد از طی این دوره بدون ایجاد هیچگونه ضایعه ای، بیماری رفع می شود.
بعضی نیز گاهگاهی دچار علائم بوده و گاهی بهبود می یابند. دربعضی بیماران نیز ممکن است بیماری بسیار شدید بوده و برای سالها یا تمام عمر باقی بماند. این فرم بیماری منجر به بروز صدمات شدید به مفاصل می شود.
منظور از درمان این بیماری کاهش درد و ورم، کاهش یا توقف تخریب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کیفیت زندگی فرد است. روشهای درمانی مورد استفاده در بیماری روماتیسم شامل تغییر در شیوه زندگی، استفاده از داروها، جراحی، روشهای درمانی جایگزین یا تکمیلی نظیر فیزیوتراپی، کاردرمانی، وسایل کمککننده به مفصل و وسایل کمک حرکتی میباشند.
داروهای ضدالتهابی مانند انواع کورتونها، داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی و داروهای غیراستروئیدی برای درمان روماتیسم استفاده میشوند.
با توجه به اینکه این بیماری در اثر اختلال سیستم ایمنی بدن ایجاد میشود و داروهای مصرف شده نیز سیستم ایمنی را ضعیفتر میکنند، افراد باید در مقابل بیماریهای عفونی و ویروسی ایمن شوند.
نشانههای روماتیسم مفصلی
بیماری شروع آهسته یا ناگهانی دارد و با علائم درد، تورم، گرمی، محدودیت حرکت و خشکی صبحگاهی مفاصل همراه است. درد مفاصل با استراحت و بیحرکتی تشدید شده و به مرور زمان در طی روز و با کار کردن و فعالیت آرام تسکین پیدا میکند.
التهاب مفصل به مرور زمان باعث تخریب غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و به دنبال آن تغییر شکل مفصل میشود.
دكتر بيژن فروغ استاد دانشگاه ،رئیس بخش بیمارستان فیروزگر و مدیر گروه طب فیزیکی و توانبخشی دانشگاه،موسس مرکز تحقیقات دانشگاه، عضو انجمن بین المللی درد، عضو انجمن جهانی طب فیزیکی ،عضو انجمن جهانی توانبخشی مغز و اعصاب WFNR،عضو مرکز تحقیقات ضایعات نخاعی ،عضو مرکز تحقیقات دیابت