طب سوزنی ممکن است به باردارشدن کمک کند

---

هنگامی که زوجی سعی می‌کنند بچه‌دار شوند و موفق نمی‌شوند، ممکن است فشار عاطفی و مالی زیادی را تحمل کنند. اما ممکن است به شکلی غیرقابل‌انتظار، طب سوزنی به این زوج‌ها کمک کند.

---

به گزارش هلث‌دی نیوز، کارشناسان پزشکی اعتقاد دارند که این درمان باستانی چینی که شامل فروکردن سوزن‌های باریک متعدد در نقاط معین بدن است، باروری را هم در مردان و هم در زنان بهبود می‌بخشد.

 

دکتر لیزا لیلین‌فیلد، متخصص پزشکی خانواده و کنترل درد در مرکز طب تلفیقی کاپلان در مک‌لئان در وایومینگ در این باره می‌گوید: "طب سوزنی حدود 3000 سال سابقه دارد. این شیوه بی‌خطر است و عارضه جانبی ندارد. درست است که طب سوزنی تنها کاری نیست که برای درمان ناباروری  می‌توان انجام داد، اما این شیوه به بدن کمک می‌کند تا اثرات بالقوه درمان‌های باروروی را به حداکثر برساند."

 

دکتر جیمی گریفو رئیس مرکز باروری دانشگاه نیویورک و رئیس بخش غدد تناسلی در مرکز پزشکی لانگون در این دانشگاه می‌گوید: "طب سوزنی دوای همه دردها نیست، اما به برخی از بیماران کمک می‌کند تا احتمال موفقیت‌شان در باروری را بالا ببرند.

این روش غیرمتعارف به کنترل استرس ناباروری کمک می‌کند و به بهبود میزان بارداری و کیفیت زندگی در برخی از افراد خواهد انجامید."

طب سوزنی با کاهش استرس ناباروری و بهبود جریان خون به تخمدان‌ها و رحم به بهبود باروری زن کمک کند

به گفته لیلین‌فیلد طب سوزنی علاوه بر تخفیف دادن استرس ممکن است با بهبود بخشیدن جریان خون به تخمدان‌ها و رحم نیز به بهبود باروری زن کمک کند. بهبود جریان خون ممکن است به ضخیم‌تر شدن پوشش داخلی رحم کمک کند و شانس باروری را افزایش دهد.

 

طب سوزنی ممکن است به تصحیح مشکلات دستگاه عصبی‌- هورمونی بدن هم کمک کند. به گفته لیلین‌فیلد طب سوزنی ممکن است به فعال کردن مغز برای آزاد کردن هورمون‌هایی که تخمدان‌ها را تحریک می کنند، غده‌های فوق‌کلیوی و سایر اندام‌های دخیل در تولید مثل کمک کند. او می‌گوید اثر طب سوزنی بر دستگاه عصبی‌-هورمونی ممکن است به تحریک تولید اسپرم در مردان هم کمک کند.

 

بررسی‌های انجام شده درباره اثر طب سوزنی بر باروری، نتایج متناقضی داشته است. برخی از این بررسی‌ها بیانگر سودمندی این شیوه بوده‌اند و برخی دیگر اثر مفیدی را نشان نداده‌اند.

 

گیفو می‌گوید این نتایج متفاوت ممکن است به طراحی این تحقیقات مربوط باشد. دو وضعیتی که طب سوزنی در بیشترین موارد اثر مفید در آن نشان داده است، باروری آزمایشگاهی (IVF) و ناباروی به علت سندروم تخمدان پلی‌کیستیک است.

 

درمان ناباروری با استفاده از طب سوزنی

طب سوزنی قرار دادن سوزن استریل فوق العاده باریک در نقاط خاصی از بدن است که در کانال ها یا مریدین ها قرار دارد. این مسیرها در هر دو قسمت بیرونی و داخلی بدن وجود دارد. زمانی که این نقاط سوزن زده شوند، می توانند مسیری که در عملکردهای مختلف بدن هستند را کنترل کنند. طب سوزنی در مشکلاتی از ناباروری مانند کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید  کمک کننده است.

 

آیا طب سوزنی می تواند در درمان ناباروری مورد استفاده قرار گیرد؟

طب سوزنی اغلب به همراه درمان گیاهی، برای قرن ها در درمان برخی از علل ناباروری مورد استفاده قرار گرفته است؛ به عنوان مثال طب سوزنی و گیاهی نمی تواند در چسبندگی لوله های رحمی که در نتیجه بیماری التهابی لگن یا اندومتریوز رخ می دهد، مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، در این وضعیت، فرد هنوز هم می تواند از طب سوزنی و گیاهی به دلیل اثر بالقوه بهبود عملکرد تخمدانی فولیکولار بهره مند شود. علاوه بر این، این روش نشان داده است که طب سوزنی می تواند جریان خون به اندومتر (پوشش داخلی دیواره رحم) را افزایش دهد و به تسهیل در ضخامت و افزایش پوشش آن کمک کند.

اگر نقاط طب سوزنی در یک خانم باردار اشتباه انتخاب شود، خطر سقط جنین وجود دارد. لذا افراد تنها باید توسط متخصص طب سوزنی در درمان اختلالات ناباروری، تحت درمان قرار گیرند

چه زمانی باید درمان طب سوزنی را شروع کرد؟

طب سوزنی شبیه به درمان فیزیکی است، زیرا که یک روش فرایندگرا از مداخله پزشکی است. انجام بیشتر آن بهتر از انجام کمتر آن است. بیماران معمولا مدت سه تا چهار ماه قبل از تلقیح، در لقاح آزمایشگاهی IVF (لقاح خارج رحمی) و یا انتقال تخمک اهدایی، مورد درمان قرار می گیرند. به نظر می رسد که در این دوره از درمان، اثر درمانی دارد.

در یک مطالعه توسط استنر- ویکتورین و همکاران از بخش زنان و زایمان مرکز باروری در دانشگاه گوتنبرگ اسکاندیناوی، زنان برای دریافت درمان های طب سوزنی قبل و بعد از انتقال جنین تشویق می شوند. مشاهدات بالینی مرکز برکلی برای تولیدمثل سالم نشان می دهد که موثرترین درمان های ناباروری شامل ترکیبی از طب سوزنی، طب گیاهی و مداخلات طب سنتی است. با این حال، گاهی اوقات، هنگامی طب سوزنی و داروهای گیاهی مورد استفاده قرار می گیرد که مداخلات طب سنتی صورت نمی گیرد.

 

چه زمانی باید طب سوزنی را متوقف کرد؟

به طور معمول اکثرسقط چنین ها در سه ماهه اول حاملگی رخ می دهد. لذا برای کمک به پیشگیری از سقط جنین، اغلب ممکن است درمان تا هفته دوازدهم به طول انجامد.

 

آیا نقاط طب سوزنی پس از تلقیح، لقاح خارج رحمی، یا اهدا تخمک، نسبت به قبل تفاوت دارد؟

متخصص طب سوزنی نباید بعد از تلقیح و یا انتقال تخمک، در ناحیه لگن شکمی سوزن بزند. شش اندام در طب سوزنی منع استفاده دارد که هنگام حاملگی و یا شک در سقط جنین، باید از آن ها اجتناب کرد. این اندام ها عبارتند از 21 نقطه در کیسه صفرا ، 12 نقطه در معده،4 نقطه در روده بزرگ، 6 نقطه در طحال ،60 نقطه در مثانه و هر نقطه از شکم.

 

خطرات ناشی از طب سوزنی؟

در استفاده از طب سوزنی برای درمان ناباروری، حداقل خطر وجود دارد. هنگامی که یک زن باردار است، اگر نقاط طب سوزنی اشتباه انتخاب شود، ممکن است خطر سقط جنین ایجاد شود. این یکی از دلایل عوارض درمان طب سوزنی است که افراد تنها باید توسط متخصص طب سوزنی در درمان اختلالات ناباروری، تحت درمان قرار گیرند. طب سوزنی برای هر کسی، بدون در نظر گرفتن آسیب شناسی و یا این که از چه داروهایی مصرف می کند، منع استفاده ندارد.

 

به طور معمول چه نوع از بیماران ناباروری، طب سوزنی می شوند؟

طب سوزنی می تواند در درمان هر نوع اختلال در باروری مورد استفاده قرار گیرد، از جمله اسپاسم لوله ها ( اسپاسم لوله ها اغلب با طب سوزنی برطرف می شود، اگر چه لوله های مسدود شده به طب سوزنی پاسخ نمی دهند).

طب سوزنی اغلب در ترکیب با گیاهان برای درمان افزایش هورمون محرک فولیکول (FSH)، سقط های مکرر، ناباروری باعلت ناشناخته (ایدیوپاتیک)، نقص فاز لوتئال، هیپرپرولاکتینمی (وقتی که توسط پرولاکتینوما ایجاد نشده باشد)، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) با چرخه آنوولاتوری و عامل مردانه از جمله مردان مبتلا به اسپرم هایی با دی ان ای متفرق، مورد استفاده قرار می گیرد.

منبع:تبیان

درمان گزگز پاها در خواب

در این مطلب راه های درمان دارویی و خانگی سندرم پای بیقرار را برای شما بیان می کنیم.

 

دارو درمانی

1- دوپامین : به ارسال پیام ها بین سلول های عصبی کمک می کند.

2- داروهای بیماری پارکینسون

3- روپی‌نیرول (Ropinirole) و پرامی‌پکسول (pramipexole) : این دو دارو به گیرنده های دوپامین متصل می شوند و مانند دوپامین در مغز عمل می کنند.

4- داروهای ضدتشنچ و داروهای ضد اضطراب.

5- برخی مواقع که بیماری شدید است، از داروهای مخدر ومسکن همانند کدئین استفاده می شود.

6- کمبود آهن نیز در بروز این سندرم موثر است، لذا اگر میزان آهن بدنتان کم باشد، پزشک برای شما قرص آهن را تجویز می کند.

 

نکته: مصرف هر نوع دارویی باید با دستور پزشک باشد، نه خودسرانه.

 

درمان های خانگی

1- پیاده روی کنید و بنتان را بکشید. پیاده روی یکی از مهمترین راه ها برای درمان این سندرم می باشد. در طول روز، ورزش های ملایم تا سبک را انجام دهید تا از علائم این سندرم در شب بکاهید. ورزش های کششی برای ماهیچه ساق پا، ران ها و تاندون های پشت زانو ممکن است مفید باشد.

 

2- کمپرس سرد و یا گرم: در برخی بیماران،کمپرس آب گرم و یا استحمام با آب گرم، درد پای بی قرار را درمان می کند. برای برخی دیگر، کمپرس سرد و دوش آب سرد مفید می باشد.

 

3- ماساژ :ماساژ برای شل کردن عضلات پاها مفید می باشد.

عضلات خود را بمالید و با این کار، جریان خون را بهبود بخشید و درد را تسکین دهید.

4- رابطه جنسی با همسرتان داشته باشید. هنوز اطلاعات دقیقی در این رابطه وجود ندارد، اما ممکن است به دلیل آرامشی باشد که بعد از رابطه جنسی ایجاد می شود.

 

5 - دم کرده گیاه بابونه بنوشید. این دم کرده، خواب آور می باشد و از این لحاظ برای این بیماران مفید است.

 

6 - ذهن خود را مشغول سازید. فعالیت ذهنی باعث تحریک مغز می شود و علائم این سندرم را کنترل می کند. لذا جدول حل کنید، مطالعه کنید و یا مقاله ای بنویسید. حتی صحبت کردن نیز برای این بیماران مفید می باشد.

 

عواملی که باعث بدتر شدن پای بیقرار می شوند؟

- استرس و اضطراب: روش های از بین برنده استرس از قبیل: تنفس عمیق و یوگا ممکن است مفید باشد.

 

- سیگار و الکل : یکی از دلایلی که شما بایدسیگار و الکل را ترک کنید، بهبود سندرم پای بی قرار است.

 

- ورزش سخت و شدید : ورزش های شدید مخصوصا اگر در شب انجام دهید، در برخی افراد باعث بدتر شدن علائم این سندرم می شوند.

 

- داروها : داروهای ضد تهوع و ضد حساسیت، گیرنده های دوپامین را مسدود می کنند و باعث بدتر شدن علائم می شوند. داروهای ضد افسردگی باعث افزایش سروتونین و داروهای ضد جنون نیز باعث بدتر شدن شرایط این بیماری می شوند. لذا با تجویز پزشک، دارو مصرف کنید.

 

- کافئین : کافئین تحریک کننده می باشد، در نتیجه اگر نزدیک به زمان خواب، آن را مصرف کنید، با خواب تداخل دارد. چای، قهوه، نوشابه، نوشیدنی های ورزشی و حتی شکلات را مصرف نکنید و ببینید که در بهبود علائم بیماری شما تاثیر دارد یا نه.

سندرم پای بی قرار ثانویه

سندرم پای بیقرار ثانویه در اثر یک بیماری یا شرایط دیگر ایجاد می شود، مثل بارداری یا بیماری ها.

 

- بارداری : حدود 20 درصد زنان باردار از این بیماری رنج می برند. در سه ماه آخر بارداری، این سندرم خود را نشان می دهد. کمبود آهن یکی از علل آن می باشد. علائم این بیماری با تولد نوزاد از بین خواهد رفت.

 

- بیماری ها: در برخی افراد مبتلا به دیابت و نارسایی کلیوی، این سندرم دیده شده است.

اغلب با درمان این بیماری ها، علائم این سندرم نیز بهبود می یابد.

منبع: تبیان

نکاتی برای جلوگیری از کمردرد دوران حاملگی

 بیش از نیمی از زنان در دوران بارداری دچار کمردرد می شوند،  کمر درد به دنبال افزایش انحنای ستون فقرات و به دلیل شل شدن مفاصل لگن و کشش عضلات رخ می دهد.

دکتر فرناز اهدایی وند در این زمینه گفت: کمر درد به علت خم شدن، بلند کردن و یا راه رفتن بیش از حد و یا ایستادن طولانی مدت رخ می دهد و کمر درد با افزایش سن حاملگی تشدید می شود.

وی با اشاره به این که درد های عضلانی معمولا در بعد از ظهر ها و شب ها زیاد تر می شود، به مادران باردار توصیه کرد: با چمباتمه زدن به جای خم شدن در هنگام برداشتن اشیا از زمین، حمایت کردن پشت و کمر با بالش در هنگام نشستن، استفاده از کمربند و شکم بند های طبی و حمایتی مخصوص قسمت پایینی شکم می توان کمردرد را کاهش داد.

وی افزود: کم کردن زمان ایستادن و افزایش زمان استراحت، ورزش عضلات پشت شکم و پوشیدن کفش مناسب و خودداری از پوشیدن کفش های پاشنه بلند از دیگر راه های کاهش کمر درد در زنان باردار است.

منبع:ابهام لینک

حالت مناسب بدن در زمان بارداری

حالت مناسب عبارت است از حالتی که وقتی بدن شما در آن وضعیت قرار می گیرد (نشسته ، خوابیده ،ایستاده) کمترین فشار بر روی اعضای بدن شما مثل کمر یا زانو یا مفاصل شما وارد شود.گرچه در این دوران با افزایش سایز شکم نقطه ثقل بدن عوض شده و تعادل مادر به هم می خورد و باعث فشار بر روی اعضای ذکر شده می شود،در صورتی که توصیه های گفته شده در این مقاله را رعایت کنید این عدم تعادل کمترین فشار را بر روی اعضای شما وارد می کند.

نحوه صحیح ایستادن در دوران بارداری

- صاف بایستید سر تان را به سمت جلو و عقب و اطراف کج نکنید و چانه خود را بالا بگیرید
- لاله گوش در خط وسط شانه ها قرار گیرد

- شانه ها را عقب بدهید و سینه خود را به سمت جلو
- زانوهایتان را راست کنید
- بالای سرتان در راستای سقف باشد
- نوک پاهای خود را در یک جهت بصورت مستقیم قرار دهید و وزن خود را بصورت متعادل بر روی هر ۲ پا تقسیم کنید.از کفش مناسب که کمترین فشار را بر روی کمر وارد می کند استفاده کنید(کفش مناسب کفشی است که تمامی قوس های طبیعی پا را پوشش دهد و پاشنه آن نه خیلی کوتاه باشد و نه خیلی بلند)
لطفا به مقاله بدترین کفش ها برای پای شما مراجعه کنید
- در یک وضعیت به مدت طولانی نایستید
- اگر نیاز است در موقعیتی در مدت طولانی بایستید حتما یک جعبه کوچک یا میز عسلی کوچک زیر پای خود قرار دهید و پای خود را هر چند دقیقه یکبار عوض کنید
- اگر در آشپزخانه کار می کنید مثلا شستن ظرف درب کابینت را باز کرده و یک پای خود را از زانوخم کرده و داخل کابینت قرار دهید و هر ۱۵ دقیقه یکبار پای خود را تعویض کنید

نحوه صحیح نشستن در دوران حاملگی
- به نحوی بر روی صندلی بنشینید که شانه های شما به سمت عقب تمایل داشته باشد و کمر خود را صاف کنید جوری که باسن شما پشتی صندلی را لمس کند
‫-‬ یک عدد بالشتک کوچک یا حوله رول شده بین منحنی کمر خود یا پشتی صندلی قرار دهید
‫-‬ اگر پای شما به زمین نمیرسد یک جهبه کوچک زیر کف پای خود قرار دهید تا زانوان شما هم سطح باسن شما قرار گیرد
‫-‬ در یک وضعیت بیش از ۳۰ دقیقه ننشینید
-در صورتی که روی صندلی نشسته اید و تصمیم دارید پشت سر خود را نگاه کنید به جای اینکه از کمر بچرخید کل بدنتان را بچرخانید
-  در صورتی که کمر درد دارید سعی کنید تا جایی که امکان دارد از نشستن بپرهیزید

الگوی صحیح بلند کردن بار در دوران حاملگی

-موقع بلند کردن بار حتما کمک بگیرید  اگر مجبورید خودتان باری را بلند کنید توجه کنید که بار بیش از ۱۰ کیلوگرم نباشد
- قبل از بلند کردن بار جای پای خود را محکم کنید
- در صورتی که بار بر روی زمین قرار دارد و برای بلند کردن آن نیاز به خم شدن دارید توجه کنید که هرگز از کمر خم نشوید برای این کار زانوی خود را کاملا خم کنید(بنشینید) در حالی که کمر شما صاف است (مانند تصویر) بار را بگیرید،تا جایی که امکان دارد بار را به بدن خود بچسبانید.شکم خود را صاف کنید و با کمک عضلات پای خود بار را به آرامی و یکنواخت بلند کنید

-سعی کنید تمام فشار به پای شما وارد شود
- به هیچ وجه اجسام سنگین را با فشار به کمر بلند نکنید

الگوی صحیح خوابیدن در دوران حاملگی
در حالت عمومی زنان حامله نباید به پشت یا طاق باز و روی شکم بخوابند.خوابیدن به پشن مخصوصا پس از ماه سوم حاملگی باعث افزایش ضربان قلب و فعالیت بیشتر قلب می شود.در این وضعیت وزن بدن کاملا بر روی یکی از شریان های اصلی بدن می افتد که وظیفه بازگشت خون از پاها و ساق ها و لگن به قلب را دارد،بعلاوه اینکه این نحوه خوابیدن می تواند باعث ایجاد کمر درد شود
‫-‬ خوابیدن بر روی شکم در دوران حاملگی صحیح به نظر نمی رسد اولا اینکه این حالت اصلا مناسب نیست و ثانیا این حالت منجر می شود به جنین فشار وارد شود و باعث کاهش جریان خون می شود
‫- ‬نگران تغییر وضعیت بدن در نیمه های شب نباشید این اتفاق تغریبا اجتناب ناپذیر است و تحت کنترل شما نمی باشد و اگر در حالتی قرار گیرید که مناسب نباشد به خاطر عدم راحتی بیدار می شوید
‫-‬ تعدادی از پزشکان توصیه می کنند که زنان حامله به سمت چپ بدنشان نخوابند چون در این حالت کمترین خون رسانی به جنین و رحم و اعضای داخلی بدن مثل کلیه ها انجام می شود.
- صرف نظر از نوع خوابیدن باید حتما زیر سر خود بالش قرار دهید (اما نه زیر شانه خود) و ارتفاع بالش باید به اندازه ای باشد که کمترین فشار به گردن و شانه شما وارد شود

منبع: کلینیک آنلاین روماتولوژی

راه ‌رهایی از کمردردهای مزمن

آیا هرچه تلاش کرده و روش‌های مختلف را آزمایش می‌کنید؛ اما هنوز هم کمردردهای شدید به کابوس شبانه شما مبدل شده است؟ خوب جای نگرانی نیست؛ چون دکتر نورمن مارکوس، کارشناس سلامت دانشگاه نیویورک در آمریکا در مقاله جدید خود، راهی برای نجات شما از کمردردها ارائه کرده و به نتایج موفقیت‌آمیزی دست یافته است.

دکتر مارکوس رئیس بخش تحقیقات دردهای ماهیچه‌ای در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک در این مقاله تحت عنوان "نشانه اولیه" می‌نویسد، افرادی که در جستجوی مشاوره پزشکی هستند، بیش از هر چیز به دنبال راهی برای رهایی از کمردردهای مزمن و آزاردهنده خود می‌گردند.

همچنین براساس گزارش شبکه خبری سی.بی.اس، آمار انستیتوهای ملی بهداشت در آمریکا نشان می‌دهد از هر ۵ آمریکایی، ۴ نفر در طول عمر خود دچار کمردردهای ناتوان‌کننده می‌شوند؛ اما دکتر مارکوس در این مقاله ۱۰ نکته و توصیه‌ مهم برای پیشگیری از بروز این قبیل دردها ارائه می‌کند که در اکثر موارد مفید و رضایت‌بخش بوده‌اند.

وی خاطرنشان می‌کند: تختخواب موضوع مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد، در این خصوص توصیه می‌شود هنگام شب در جای خود حرکت و چرخش و جابه‌جایی داشته باشید و اگر از تشک‌های بادی استفاده می‌کنید، آن را کنار بگذارید.

این موضوع که در رختخواب و قبل از خواب رفتن چه کاری انجام می‌دهید نیز حائز اهمیت است. بهترین کار این است که از مطالعه کردن یا تماشای تلویزیون در رختخواب پرهیز کنید، چون در این حالت ناچار هستید سر خود را برای مشاهده بالا نگهدارید، بنابراین فشاری به ماهیچه‌های شما وارد می‌شود که ممکن است باعث انقباض آنها و بروز درد در ناحیه گردن شود. مدت طولانی در یکجا ننشینید. به‌نظر می‌رسد که ماندن در یک وضعیت خاص به مدت طولانی روی ماهیچه‌های وضعی بدن فشار وارد می‌کند،‌ بنابراین باید مرتب وضعیت بدن خود را در هر حالتی که هستید، تغییر دهید. پاهای خود را روی هم بیندازید.

دکتر مارکوس توصیه می‌کند؛ وقتی ناچار هستید ساعات طولانی در یک مکان خاص بنشینید، مانند نشستن در سالن تئاتر بهتر است که به طور متناوب پاهای خود را روی هم انداخته و آنها را در این حالت تعویض کنید، این کار کمک می‌کند که کمر و ماهیچه‌های ران شما حرکت کند.

در اطراف منزل، جای مناسب برای لوازم خانگی پیدا کنید. لوازم خانگی را که به طور دائمی و منظم استفاده می‌شوند باید در قفسه‌ها و محل‌هایی بگذارید که براحتی قابل دسترسی باشند؛ به طوری که برای دست یافتن به آنها نیازی به خم شدن و حرکات کششی زیاد نداشته باشید. مراقب باشید کیف پول خود را کجا گذاشته‌اید، اغلب مردان عادت دارند کیف پول خود را در جیب پشت شلوارشان می‌گذارند و در همین وضعیت روی صندلی می‌نشینند. دکتر مارکوس توصیه می‌کند به طور کلی از نشستن با کیف در جیب پشتی خودداری کنید، چون این کار سبب بروز دردهای مزمن در ناحیه پشت کمر می‌شود. فقط یک "نه" بگویید. از بلند کردن وزنه و اشیای سنگین خودداری کنید.

مارکوس تاکید می‌کند، اگر در این شرایط قرار گرفتید تقاضای کمک کنید یا منتظر کمک بمانید یا برای کمک دیگران کرایه بدهید؛ اما اگر هیچ کدام میسر نشد، از این کار کلا صرف نظر کنید، یک "نه" بگویید و بروید.وقتی به هر دلیل واقعا ناچار می‌شوید که شیء سنگینی را بلند کنید، با خم کردن زانوها و نشیمنگاه کاملا بنشینید و در حین بلند کردن شیء سنگین باید آن را نزدیک بدن خود قرار دهید؛ به طوری که ماهیچه‌های پا، حداکثر فشار بار را تحمل کنند. قبل از پارو کردن برف بهتر است، یک پیاده‌روی کوتاه داشته باشید تا بدنتان گرم شود، همچنین با استفاده از یک وسیله برف‌روبی و پاروی کوچک‌تر می‌توانید در هر بار بلند کردن آن وزن کمتری به کمر خود وارد کنید.

نکته آخر فقط به زنان توصیه می‌شود. زنان باید پس از بارداری‌ حتما وزن خود را کاهش دهند و ماهیچه‌های وضعی و شکمی خود را قوی کنند، چون این ماهیچه‌ها در دوران بارداری کشیده شده و ضعیف می‌شوند.

علاوه بر تمام توصیه‌های بالا، دکتر مارکوس همچنین تاکید می‌کند؛ در محل کار صفحه کلید رایانه‌ها نباید روی میزهای بلند قرار بگیرد، بلکه باید از میزهایی برای قرار دادن صفحه کلید استفاده شود که پایین‌تر از دستان کارمندان باشد تا در ناحیه گردن، شانه‌ها و ماهیچه‌های پشت کشیدگی ایجاد نشود و از این طریق از بروز درد در ناحیه پشت جلوگیری شود.

كفش مناسب در حاملگي

در طي حاملگي اندام تحتاني خانمهاي حامله ممكن است دچار تورم، گرفتگي عضلاني، سندرم پاي بي قرار، نرمي مفاصل و يا كمر دردي شوند كه به اندام تحتاني تير مي كشد. درد پا نيز در خانمهاي حامله شايع است.يكي از مهمترين جنبه ها در استفاده از كفش در خانمهاي حامله وجود حداكثر جذب شوك است يعني كف كفش مخصوصآ پاشنه آن بايد به اندازه كافي نرم باشد تا هنگام راه رفتن ضربه وارده به پا و نهايتآ ستون فقرات گرفته شود.

كفشهاي كه پاشنه نرمي دارند در اين زمان توصيه مي شود. اگر مادري قصد ورزش دارد حتمآ بايد علاوه بر استفاده از كفش با كف نرم، ورزش را روي سطوح نرم انجام دهد مثلآ دويدن روي اسفالت مي تواند ضربه زيادي را به ستون فقرات وارد سازد.

به هيچ عنوان نبايد از كفشهاي پاشنه بلند استفاده شود زيرا با افزايش انحناي كمري علاوه بر آسيب هاي مختلف به پا عوارض زيادي را براي فرد حامله به دنبال دارند. اگر فرد حامله دچار تورم پاها مي باشد بهتر است از كفشهاي بنددار يا داراي چسبك (ولكرو) استفاده كند كه مي توان تا حدودي با تغيير تورم اندازه آنها را تنظيم نمود. كفشهاي ورزشي كفشهاي مناسبي در اين دوره مي باشند. اگر فرد حامله قصد پوشيدن كفش پاشنه دار را دارد نبايد پاشنه بيشتر از 5/2 سانتيمتر باشد.

در اكثر موارد در طي حاملگي اندازه كفش در حدود يك شماره يا بزرگتر مي شود. افزايش وزن در طي حاملگي همچنين شل شدن رباطها و زردپي ها كه در طي حاملگي بصورت طبيعي اتفاق مي افتد باعث كاهش قوس كف پا شده و اندازه پا بنظر بزرگتر مي رسد. بايد توجه كرد كه اين پديده طبيعي است.

لذا به خانمهاي حامله توصيه مي شود كفشهاي بزرگتري بپوشند و كفش بصورتي باشد كه قسمت قدامي آن جادار باشد (كفش جلو تنگ نباشد) و قسمت داخلي آن برجسته باشد. در صورت وجود تورم درپاها بايد به اين مسئله بيشتر دقت كرد. تغييرات ديگري نيز ممكن است در طي حاملگي در پا رخ دهد كه نيازمند استفاده از كفي هاي خاص در كفش باشد. اين تغيرات مي تواند علاوه بر درد پا باعث كمر درد شوند در اين زمينه ميتوانيد از پزشك خود راهنمائي بخواهيد .

منبع:سایت پزشک آنلاین

نکته بهداشتی روز: تسکین کمر درد دوران بارداری

نکته بهداشتی روز: تسکین کمر درد دوران بارداری

زنان > سلامتی- همشهری آنلاین:

وزن شکم یک زنان باردار بر کمر او فشار می‌آورد که ممکن است به کمردرد شدیدی منجر شود.

برای کاهش دادن کمردرد در حین بارداری به این توصیه‌ها عمل کنید:
کفش‌هایی را انتخاب کیند که حمایت خوبی از قوس کف پایی ایجاد کند و پاشنه‌های کوتاه داشته باشند، اما بی‌پاشنه نباشند.
هنگامی که می‌خواهید اشیای سنگین را بلند کنید، از کس دیگری کمک بخواهید.
هنگامی که برای مدتی زیاد باید بایستید، یک پای خود را روی یک جعبه یا یک چارپایه کوتاه بگذارید.
اگر تشک‌تان نرم است، یک صفحه سفت زیر آن بگذارید. تشک‌تان را خودتان بلند نکنید.
برای بلند کردن اشیا، روی زانوهای‌تان چمباتمبه بزنید و پشت‌تان را صاف نگهدارید.
از صندلی استفاده کنید که از پشت‌تان حمایت کند، و یک بالش کوچک را در پشت‌تان در گودی کمر بگذارید.
اگر روی پهلو می‌خوابید، یک بالش میان زانوهای‌تان بگذارید.
از ماساژ ملایم پشت برای تسکین درد استفاده کنید، یا قراردادن بالشتک گرم‌کننده یا کیسه یخ روی کمرتان را به کار برید.
در مورد دکترتان در مورد انجام ورزش‌هایی که عضلات پشت‌تان را تقویت می‌کند، سوال کنید.

منبع : همشهری

ورزش های مخصوص برای بهبود کمردرد بارداری

ورزش های مخصوص برای بهبود کمردرد بارداری

80 درصد از زنان در طی بارداری خود دچار کمردرد می شوند که شدت آن می تواند کم باشد و فرد تنها بعد از ایستادن به مدت طولانی احساس ناراحتی کند یا اینکه شدید باشد و نتواند کارهای روزانه خود را انجام دهد.

اگر چه کمردرد می تواند علامتی از درد زایمان باشد ، ولی در کل در اثر تغییراتی که در بدن رخ می دهد، بوجود می آید.

عوامل موثر بر ایجاد کمردرد در دوران بارداری :

- هورمون هایی که در طی بارداری  در بدن تولید می شوند، باعث عدم استحکام مفاصل می شوند، در نتیجه با رشد جنین لگن خاصره هم بزرگتر می شود.

- افزایش وزن در حدود 11 تا 16 کیلوگرم در طی بارداری باعث وارد آمدن وزن زیادی دراطراف کمر و شکم می شود.

- افزایش کشش وضعی بدن برای جبران تغییراتی که در مرکز ثقل بدن زن باردار رخ می دهد.

خانم باردار با احساس کمردرد تصور می کند فقط باید استراحت کند و هیچگونه حرکت ورزشی را انجام ندهد، در حالیکه حرکات ورزشی  آرام و تحرک باعث کاهش اسپاسم عضلات، بهبود عمل ستون فقرات و کاهش درد می شود. همچنین مقدار انرژی بدن را افزایش می دهد و باعث درد کمتر، زایمان بهتر و بهبود سریع تر بعد از زایمان می شود.

اجزاء تشکیل دهنده یک برنامه ورزشی منظم برای بهبود کمردرد در طی بارداری شامل تمرینات قلبی- عروقی ، تمرینات استحکام دهنده و تمرینات کششی است.

تمرینات قلبی- عروقی :

ورزشی که در مدت زمان مشخص باعث افزایش ضربان قلب شود ، بعنوان تمرین قلبی- عروقی محسوب می شود. پیاده روی ، دوچرخه سواری و شنا برای بیشتر خانم های باردار مناسب هستند و باید 3 تا 5 روز در هفته و هر بار به مدت 20 تا 45 دقیقه انجام شوند.

خانم های باردار باید توجه داشته باشند که حتماً با شدت ملایم تا متوسط ورزش کنند و هرگز با ورزش شدید خود را خسته نکنند.

به خاطر داشته باشید که هر نوع ورزشی  بهتر از ورزش نکردن است. حتی 10 دقیقه پیاده روی قبل از ناهار مفید است.

تمرینات استحکام دهنده :

تقویت عضلات شکم ، کمر، لگن، باسن و ران باعث پیشگیری و کاهش درد در ناحیه کمر می شود. این حرکات بایستی به آرامی و به طور کنترل شده اجرا شوند. 3 تا 10 دقیقه این حرکت را نگه دارید ( روی این حرکت مکث کنید ) و بعد استراحت کنید و مجدداً آن را تکرار کنید . باید 10 تا 30 بار این حرکت تکرار شود.

در مرحله ای که به عضلات خود فشار می آورد( در زمان 10-3 دقیقه ) نفس خود را بیرون بدهید و در مرحله استراحت ، هوا را به داخل ریه هایتان بکشید ( نفس خود را داخل بکشید) .

* برای عضلات شکمی : به پشت دراز بکشید و زانوها را خم کنید و کف پاها را روی زمین بگذارید. دست هایتان را زیرپشتتان قرار دهید به طوریکه بین زمین و پشت شما فاصله باشد. سپس کمر خود را به زمین بچسبانید و مجدداً آن را بلند کنید. باسن شما باید در حالت RELAX باشد. این حرکت ورزشی را هنگام دراز کشیدن، ایستادن یا نشستن می توانید انجام دهید.

* برای عضلات پشت و باسن : کف دست ها و زانوهای خود را روی زمین بگذارید، در حالیکه ستون فقرات شما کاملاً راست باشد. حرکت قبلی ( برای عضلات شکمی ) را انجام دهید ، یعنی کمر خود را به آرامی خم و راست کنید . سپس دست راست و پای چپ خود را بلند کنید ، طوریکه در راستای ستون فقرات شما باشند. مدتی در این حالت بمانید. سپس به آرامی دست و پای خود را پائین بیاورید. این بار دست چپ و پای راست خود را بلند کنید و به آرامی پایین بیاورید و به همین ترتیب ادامه دهید. اگر انجام این حرکت برای شما سخت است، می توانید دست و پای خود را بطور جداگانه بالا ببرید ، یعنی فقط دست یا پای خود را بلند کنید ، نه هر دو را با هم.

* برای عضلات شکم ، باسن و ران : پشت به دیوار بایستید . سپس سر، شانه و کمر خود را به دیوار بچسبانید، در حالیکه پاهای شما 30 تا 60 سانتیمتر با دیوار فاصله داشته باشند.

کمر خود را به سمت دیوار فشار دهید و به حالتی که می خواهید بنشینید، به سمت پایین بیایید، طوریکه زانوهای شما زاویه 90 درجه را تشکیل دهند( یعنی کاملاً ننشینید). سپس به آرامی به حالت اول خود برگردید، در حالیکه پشت و باسن شما به دیوار چسبیده باشد.

تمرینات کششی :

این گروه از حرکات ورزشی نیز مانند حرکات قبلی در درمان و پیشگیری از کمردرد دوران بارداری مهم هستند. پس هیچ وقت آنها را فراموش نکنید. برای افزایش انعطاف پذیری کمر، این دسته از حرکات را هر روز بعد از انجام یک سری حرکات ورزشی و در مرحله گرم شدن بدن باید انجام دهید. باید20 تا 30 ثانیه این حرکت را نگه دارید( نه بیشتر) ، سپس استراحت کنید و مجدداً به همین ترتیب سه بار آن را تکرار کنید.

بیشترین عضلاتی که در ایجاد کمردرد مؤثر هستند، عضلات پشت بدن، سینه ها، پشت ران و گردن است. به همین دلیل ما هم فقط حرکات کششی مخصوص این عضلات را برای شما بیان می کنیم:

* کشش پشت بدن : روی دست ها و زانوهای خود بنشینید. دست هایتان را به سمت جلو بکشید. در صورت لزوم بالش کوچکی زیر شکمتان بگذارید تا از آسیب احتمالی محفوظ باشید. سپس روی زانوهایتان بنشینید و دست ها را بلند کرده و به جلو بکشید تا در ستون فقرات خود احساس کشش کنید.

* کشش عضلات پشت ران : یک صندلی مقابل خود بگذارید و یکی از پاهایتان را روی آن قرار دهید. در حالیکه پشتتان را صاف نگه داشته اید، به جلو خم شوید تا کشیدگی را در عضلات پشت ران احساس کنید. اگر نمی توانید راحت بایستید یا زانوهایتان خم می شود، به جای صندلی از یک وسیله کوتاه تر استفاده کنید.

* کشش عضلات سینه : کاملاً صاف بایستید، طوریکه سر رو به بالا و کمر صاف باشد. دست هایتان را از پشت به هم قفل کنید و بدون اینکه شانه هایتان به سمت جلو خم شوند، بازوهایتان را به سمت عقب بکشید تا کشیدگی را در قسمت جلوی شانه ها و بازوها احساس کنید.

* کشش عضلات گردن : در حالت نشسته یا ایستاده سر را به سمت جلو بیاورید و سپس به یک طرف ( چپ یا راست ) خم کنید. سپس دستی را که سر به آن سمت خم شده است، پشت سرتان ببرید و سرتان را کمی به سمت عقب فشار دهید. سپس به آرامی سرتان را به سمت دیگر برگردانید. این حرکت کمک می کند تا کشش لازم به عضلات گردن وارد شود.

سخن پایانی

با توجه به تغییرات بسیاری که در دوران بارداری  در بدن رخ می دهد، کمردرد از مشکلات رایج این دوران است و نرمش بدنی روشی ساده برای بهبود کمردرد  است.

به خاطر داشته باشید که همیشه علائم کمردرد خود در دوران بارداری را با پزشک در میان بگذارید تا از بی خطر بودن این حرکات ورزشی اطمینان حاصل کنید و از راهنمایی ها و ممنوعیت های موجود مطلع شوید.

البته بعضی از خانم های باردار ممکن است نیاز به درمان ویژه و جدی تری برای بهبود کمردرد داشته باشند.

امیدوارم توانسته باشم با ارائه این تمرینات ورزشی ، کمک کوچکی برای بهبود کمردرد شما مادران آینده کرده باشم.

منبع : WWW.SPINE-HEALTH.COM/TOPICS/CONSERV/PREG/PREG01.HTML

مترجم : ولدخانی – کارشناس تغذیه تبیان

بارداری بعدازضایعه نخاعی: داستان واقعی از زندگی دو زن نخاعی

داشتن فرزند برای هر زنی ازدوران کودکی یک رویا محسوب می شود. غریزه های مادری معمولا” قوی هستند و اشتیاق برای داشتن فرزند،اغلب از اولویتهای مهم زندگی است.

احتمال داردشما به عنوان یک زن مبتلا به آسیب نخاعی علاقه به داشتن فرزند داشته باشید. اما ممکن است فکرکنیدکه نمی توانید صاحب فرزند شوید یا اینکه بدن شما توانائی بارداری راندارد. امکان دارداحساس کنید که به خاطر محدودیتهای جسمی بعدازآسیب، دیگرنمی توانیدوظایف یک مادررا انجام دهید.ولی واقعیت درست عکس این است. بسیاری اززنان نخاعی دارای فرزند هستند. آنان توانائی داشتن فرزند را بطورکامل دارند و ازنظر بدنی می توانند امکان بارداری و مادرشدن را داشته باشند.

آنجلین (Angeline)

وقتی که آنجلین درسال ۱۹۶۸ تصمیم به داشتن فرزندگرفت، هیچ کسی نمی دانست چه چیزی درانتظاراوست. درآن زمان اطلاعات درمورد ضایعات نخاعی بسیارناچیز بودو حتی درموردمسائل بارداری بعدازآسیب نخاعی خیلی کمتر.اما این موضوع باعث توقف آنجلین نشد. او همیشه برای رسیدن به اهداف خود راه حل هایی را پیدامی کرد.آنجلین درخاطرات خود چنین به یادمی آورد:”من در گذشته خیلی بی توجه بودم و درمورد کارهائی که قادربه کنترل آنها نبودم، نگرانی زیادی نداشتم. روزها یم را سپری می کردم و هرکاری که دوست داشتم انجام می دادم.خانواده هم مشوق من بودند وبا این فلسفه که زندگی می گذرد،گذران می کردیم و فکرمی کردیم هر آنچه که لازم باشد بعدا” آنجام خواهیم داد”.

بعداز اینکه آنجلین ازدانشکده فارغ التحصیل شد، تصمیم گرفت با شخصی به نام دان (Don) ازدواج کند .کسی که حالا ۳۵ سال است که شوهر او است. اومی گوید: ” ما درباره ناتوانی من یا در مورد داشتن فرزند صحبتی با هم نداشتیم. فقط می دانستیم که به هم علاقه داریم ومی خواهیم با هم ازدواج کنیم.”.زمانی که آنجلین باردارشد، او به خوبی با ناتوانی خود در زندگی تطبیق پیدا کرده بود.اعتمادبه نفس او تاحدی بود که درمورد مادرشدن به خودش اطمینان داشت. او توضیح می دهدکه ” وقتی نمی دانستم که چه اتفاقی خواهدافتاد، در مورد آینده و داشتن فرزند ، هیچ نگرانی احساس نمی کردم. به اندازه کافی استقلال داشتم ومی دانستم که قادرخواهم بود با چالشهائی که فراروی من قرار دارند،مبارزه کنم “.


به مرور چالش ها فرارسیدند. یکی ازمشکلاتی که آنجلین درطول دروره حاملگی باآن مواجه شد ،کاهش میزان حرکت اوبه دلیل افزایش وزن بود. این موضوع باعث شد که جابجائی او سخت ترانجام شود. مشکلات دیگری در کنترل فعالیتهای زندگی روزمره وجودداشتند./ برای مثال پوشیدن لباس و اجرای کامل اجابت مزاج برای او خیلی سخت ترشده بود. او با گذاشتن وقت اضافی برای هرکاری ،به آرامی و محتاطانه مشکلات خودراحل می کرد. ازسوی دیگر،او درتشخیص زایمان درست و زایمان غلط دچارمشکل بود. درچندهفته آخرحاملگی نیزنیازداشت یک نظارت خیلی دقیق داشته باشد.

با وجودچالش های دوران بارداری ، زایمان و وضع حمل او به آسانی انجام گردید.آنجلین و دان ، تولد مری کلی (Mery Kelly)، اولین دخترخودرا جشن گرفتند.سه سال بعد آنجلین دومین دخترخودرا به دنیا آورد.اوآلکساندرا نام داشت وبدون هیچ مشکلی متولدشد.

آنجلین و دان به عنوان یک پدرومادر راههائی را برای تسهیل وظایف خود تعیین نمودند.دان ، میزی ساخت که آنجلین می توانست ویلچرخودرا تا حدی زیرآن برده و بتواند کهنه های بچه را عوض کند. بعدها او اصلاحات بیشتری روی میز انجام داد وبابرش قسمت بالایی آن محلی را برای قراردادن وان بچه ایجاد نمود.درموقع خرید وانجام فعالیتهای دیگر، آنجلین به این فکرافتاد که یک سیستم کمربند برای نگهداشتن وحفظ ایمنی بچه ها درآغوش خوددرست کند.این سیستم به او کمک می کردتا سر خوردن بچه جلو گیری کند.

درحال حاضر، آنجلین سه نوه دارد و به زندگی مستقل و مفیدخودادامه می دهد.توصیه اوبه زنان نخاعی که می خواهندصاحب اولادشوند، این است که: ” اجازه ندهیدکه نگرانی ها بر شما غلبه پیداکنند و نگذارید که فرصتها برای بدست آوردن چیزی که واقعا”به دنبال هستید،ازبین برود. امکان دارد هرچیزی که می خواهیدمطابق انتظار شما نباشد،ولی حداقل تلاش خودرابکنید و می توانید درجستجوی راههائی باشیدکه به اهداف خودبرسید”.

ملیزا (Melissa)

برای ملیزا هم که درسن ۱۷ سالگی دراثر تصادف خودرو ازناحیه T5 دچار آسیب نخاعی شده بود، دوران بارداری، زمانی بود که نیازبه یکسری هماهنگیها داشت. ملیزا وقتی به خاطرات گذشته ودوران بارداری خود فکر می کندمی گوید:”وزن من بیش ازحد زیاد شده بود وبه همین علت جابجائی من خیلی سخت تر انجام می شد و ازافتادن خیلی می ترسیدم “.
شوهراو یعنی بو (Bo) رمپی ساخت وآن را درکنارسکو ی تخت ملیزا وهم سطح با آن قرارداد.این موضوع باعث شدکه ویلچرملیزا تا سطحی معادل تخت او بالا بیاید ،درنتیجه جابجائی او با مشکل کمتری انجام گیرد. بو تخت او را تنظیم و تثبیت کرد تا جابجائی او به روی تخت آسانترشود.

ازطرفی ملیزا مجبوربود برنامه دفع ادرار خودرا در مدت بارداری تغییردهد.با اجرای برنامه سونداژ متناوب او بطورمکرر دچار ناراحتی می شد. تغییر سونداژ او واستفاده ازسوندهای دائمی برای بقیه مدت دوران حاملگی باعث شدکه مشکل او برطرف شود.

ولی چیزهائی وجودداشت که درزمان وضع حمل مشکلاتی را ایجاد می کرد. بعدازتجربه یک زایمان غلط ، وضع حمل درست ملیزا نزدیک به ۷ هفته قبل از تاریخ مقتضی او دیرتر آغازشد. او یک فشاردرشکم خوداحساس کرد و با اورژانس تماس گرفت. متاسفانه اعضای تیم پزشکی با مسائل افراد نخاعی آشنائی نداشتند.آنان نمی دانستند ملیزا اتونومیک دیس رفلکسی(AD) را تجربه کرده و نیازبه توجهات پزشکی اورژانس دارد.AD وضعیت تهدیدکننده ای است که می توانددرافرادنخاعی با سطح ضایعه بالاتراز سطح T6 بروزپیدا کند.ملیزا به خاطرمی آوردومی گوید:” من واقعا” ترسیده بودم !. موقعی که آنها فشارخون مرا گرفتند،فکر کنم که خیلی بالابود، ولی آنها گفتندکه غیرعادی نیست”.

خوشبختانه ملیزا درست به موقع به بیمارستان رسید.او ساعت ۱۲:۵۲ ظهر به بیمارستان آورده شد ودخترش ،کارلی ، درساعت ۱:۰۵ به دنیا آمد. ملیزا یک زایمان طبیعی داشت واثرات AD خیلی زود کاهش پیداکرد. به دلیل تولد پیش از موعد ،کارلی بایدتا ۱۲ روز دربیمارستان می ماندتا مشکلات ریوی او برطرف شود.حالا او ۲ سال سن دارد وخیلی زیباشده است.کودک نوپائی است که نشانی از تولدهیجان انگیزاو دیده می شود.

علیرغم زایمان خطرناک وناراحتی هائی که دردوران بارداری درشیوه زندگی ملیزا ایجادشد، اوهم اکنون احساس خوشبختی می کند.او می گوید:” من کارلی را فرشته کوچولو می نامم.چندسال پیش آبسه هائی در شکم من ایجادشدکه باعث زخم تخمدانها ولوله های فالوپ من گردید.به من گفته شده بودکه احتمال حاملگی من خیلی خیلی کم است . ولی من بادارشدم و آن باورکردنی نبود”.

نتیجه گیری

داشتن فرزندرویائی است که می تواندبه تحقق بپیوندد.ولی نیاز به همت و التزام دارد.زنان مبتلابه آسیبهای نخاعی بایدبدانندکه ممکن است نیاز باشد دردوران بارداری ،شیوه مراقبتهای فردی مانند برنامه های دفع ادرار و اجابت مزاج خودرا تغییردهند. امکان دارد لازم باشدکه اصلاحاتی درمنزل خود انجام دهید تا بتوانید کنترل بهتری برای انجام کارهای خود داشته باشید. همچنین ممکن است ضرورت داشته باشدوسیله نقلیه ای خودراطوری تغییر دهید که دسترسی به صندلی عقب وقراردادن فرزندخود وخروج ازخودرو برای شما راحت تر باشد.

پیش بینی تدارکات و داشتن برنامه ریزی های قبلی به شما کمک خواهد کردکه ازبعضی عوارض پیشگیری نمائید.قبل ازبارداری با پزشک خود مشورت کنید تا هرگونه تغییری درمورد داروهای مصرفی شما لازم است انجام گیرد. چرا که مصرف بعضی ازداروها می توانندبرای جنین خطرناک باشند. با متخصصین زایمانی که درهمسایگی شما قراردارند صحبت کنید و پزشکی پیداکنید که درزمینه مسائل آسیبهای نخاعی تجربه داشته باشد. بعد از همه این کارها، گروهی را درنظربگیرید که در دوران بارداری شما دردسترس باشند. اطمینان حاصل کنیدکه پزشک متخصص شما با یکی از متخصصین فیزیوتراپی (پزشکی که درزمینه امورتوانبخشی تخصص دارد) درمورد مقوله هائی مانند AD ، دفع ادرارومدفوع و زخم فشاری مشورت داشته باشد.

فرزندداری یک کار گروهی است . شما می توانید مسئولیتها را با همسرتان تقسیم کنید تا به کنترل موضوع بارداری کمک نمائید. همانطورکه همسران آنجلین وملیزا دراصلاح منزل آنان نقش مهمی داشتند. بعضی از زنان ممکن است درصورت نیازاز دوستان وخویشاوندان خود کمک بگیرند. حتی ممکن است لازم باشد مواقعی رابرای استفاده ازکمک دیگران درنظربگیرید. اکثر افراد ،درصورتی که بدانندچه کاری باید انجام دهند،تمایل به کمک دارند.

به خاطرداشته باشیدکه فرصت ازدواج،تشکیل خانواده و شادکامی برای هرکسی پیش می آید. گاهی اوقات راه دستیابی فرق می کند،ولی این راه قابل دسترس است. با یک نگرش خوب و برنامه ریزی وآمادگی صحیح هیچ چیز غیرممکن نیست.آنجلین وملیزا دومثال اززندگی حقیقی هستند.

منبع: مترجم «مهندس عباس کاشی» – انتشار: مرکز ضایعات نخاعی جانبازان

درمان در کلینیک مرکز جامع توانبخشی تبسم

جهت تماس با ما می توانید از ساعت 9 تا 21 با شماره تلفنهای زیرتماس بگیرید

66572220 (ده خط)

و یا به آدرس : 

[e-mail]

ایمیل بفرستید.

در صورت تمایل به مراجعه حضوری به آدرس زیر مراجعه نمایید:

بزرگراه چمران – ابتدای باقرخان غربی – پلاک 89 قدیم – 26 جدید طبقه دوم 

دکتر بیژن فروغ

بارداری بعدازضایعه نخاعی: داستان واقعی از زندگی دو زن نخاعی

داشتن فرزند برای هر زنی ازدوران کودکی یک رویا محسوب می شود. غریزه های مادری معمولا” قوی هستند و اشتیاق برای داشتن فرزند،اغلب از اولویتهای مهم زندگی است.

احتمال داردشما به عنوان یک زن مبتلا به آسیب نخاعی علاقه به داشتن فرزند داشته باشید. اما ممکن است فکرکنیدکه نمی توانید صاحب فرزند شوید یا اینکه بدن شما توانائی بارداری راندارد. امکان دارداحساس کنید که به خاطر محدودیتهای جسمی بعدازآسیب، دیگرنمی توانیدوظایف یک مادررا انجام دهید.ولی واقعیت درست عکس این است. بسیاری اززنان نخاعی دارای فرزند هستند. آنان توانائی داشتن فرزند را بطورکامل دارند و ازنظر بدنی می توانند امکان بارداری و مادرشدن را داشته باشند.

آنجلین (Angeline)

وقتی که آنجلین درسال ۱۹۶۸ تصمیم به داشتن فرزندگرفت، هیچ کسی نمی دانست چه چیزی درانتظاراوست. درآن زمان اطلاعات درمورد ضایعات نخاعی بسیارناچیز بودو حتی درموردمسائل بارداری بعدازآسیب نخاعی خیلی کمتر.اما این موضوع باعث توقف آنجلین نشد. او همیشه برای رسیدن به اهداف خود راه حل هایی را پیدامی کرد.آنجلین درخاطرات خود چنین به یادمی آورد:”من در گذشته خیلی بی توجه بودم و درمورد کارهائی که قادربه کنترل آنها نبودم، نگرانی زیادی نداشتم. روزها یم را سپری می کردم و هرکاری که دوست داشتم انجام می دادم.خانواده هم مشوق من بودند وبا این فلسفه که زندگی می گذرد،گذران می کردیم و فکرمی کردیم هر آنچه که لازم باشد بعدا” آنجام خواهیم داد”.

بعداز اینکه آنجلین ازدانشکده فارغ التحصیل شد، تصمیم گرفت با شخصی به نام دان (Don) ازدواج کند .کسی که حالا ۳۵ سال است که شوهر او است. اومی گوید: ” ما درباره ناتوانی من یا در مورد داشتن فرزند صحبتی با هم نداشتیم. فقط می دانستیم که به هم علاقه داریم ومی خواهیم با هم ازدواج کنیم.”.زمانی که آنجلین باردارشد، او به خوبی با ناتوانی خود در زندگی تطبیق پیدا کرده بود.اعتمادبه نفس او تاحدی بود که درمورد مادرشدن به خودش اطمینان داشت. او توضیح می دهدکه ” وقتی نمی دانستم که چه اتفاقی خواهدافتاد، در مورد آینده و داشتن فرزند ، هیچ نگرانی احساس نمی کردم. به اندازه کافی استقلال داشتم ومی دانستم که قادرخواهم بود با چالشهائی که فراروی من قرار دارند،مبارزه کنم “.


به مرور چالش ها فرارسیدند. یکی ازمشکلاتی که آنجلین درطول دروره حاملگی باآن مواجه شد ،کاهش میزان حرکت اوبه دلیل افزایش وزن بود. این موضوع باعث شد که جابجائی او سخت ترانجام شود. مشکلات دیگری در کنترل فعالیتهای زندگی روزمره وجودداشتند./ برای مثال پوشیدن لباس و اجرای کامل اجابت مزاج برای او خیلی سخت ترشده بود. او با گذاشتن وقت اضافی برای هرکاری ،به آرامی و محتاطانه مشکلات خودراحل می کرد. ازسوی دیگر،او درتشخیص زایمان درست و زایمان غلط دچارمشکل بود. درچندهفته آخرحاملگی نیزنیازداشت یک نظارت خیلی دقیق داشته باشد.

با وجودچالش های دوران بارداری ، زایمان و وضع حمل او به آسانی انجام گردید.آنجلین و دان ، تولد مری کلی (Mery Kelly)، اولین دخترخودرا جشن گرفتند.سه سال بعد آنجلین دومین دخترخودرا به دنیا آورد.اوآلکساندرا نام داشت وبدون هیچ مشکلی متولدشد.

آنجلین و دان به عنوان یک پدرومادر راههائی را برای تسهیل وظایف خود تعیین نمودند.دان ، میزی ساخت که آنجلین می توانست ویلچرخودرا تا حدی زیرآن برده و بتواند کهنه های بچه را عوض کند. بعدها او اصلاحات بیشتری روی میز انجام داد وبابرش قسمت بالایی آن محلی را برای قراردادن وان بچه ایجاد نمود.درموقع خرید وانجام فعالیتهای دیگر، آنجلین به این فکرافتاد که یک سیستم کمربند برای نگهداشتن وحفظ ایمنی بچه ها درآغوش خوددرست کند.این سیستم به او کمک می کردتا سر خوردن بچه جلو گیری کند.

درحال حاضر، آنجلین سه نوه دارد و به زندگی مستقل و مفیدخودادامه می دهد.توصیه اوبه زنان نخاعی که می خواهندصاحب اولادشوند، این است که: ” اجازه ندهیدکه نگرانی ها بر شما غلبه پیداکنند و نگذارید که فرصتها برای بدست آوردن چیزی که واقعا”به دنبال هستید،ازبین برود. امکان دارد هرچیزی که می خواهیدمطابق انتظار شما نباشد،ولی حداقل تلاش خودرابکنید و می توانید درجستجوی راههائی باشیدکه به اهداف خودبرسید”.

ملیزا (Melissa)

برای ملیزا هم که درسن ۱۷ سالگی دراثر تصادف خودرو ازناحیه T5 دچار آسیب نخاعی شده بود، دوران بارداری، زمانی بود که نیازبه یکسری هماهنگیها داشت. ملیزا وقتی به خاطرات گذشته ودوران بارداری خود فکر می کندمی گوید:”وزن من بیش ازحد زیاد شده بود وبه همین علت جابجائی من خیلی سخت تر انجام می شد و ازافتادن خیلی می ترسیدم “.
شوهراو یعنی بو (Bo) رمپی ساخت وآن را درکنارسکو ی تخت ملیزا وهم سطح با آن قرارداد.این موضوع باعث شدکه ویلچرملیزا تا سطحی معادل تخت او بالا بیاید ،درنتیجه جابجائی او با مشکل کمتری انجام گیرد. بو تخت او را تنظیم و تثبیت کرد تا جابجائی او به روی تخت آسانترشود.

ازطرفی ملیزا مجبوربود برنامه دفع ادرار خودرا در مدت بارداری تغییردهد.با اجرای برنامه سونداژ متناوب او بطورمکرر دچار ناراحتی می شد. تغییر سونداژ او واستفاده ازسوندهای دائمی برای بقیه مدت دوران حاملگی باعث شدکه مشکل او برطرف شود.

ولی چیزهائی وجودداشت که درزمان وضع حمل مشکلاتی را ایجاد می کرد. بعدازتجربه یک زایمان غلط ، وضع حمل درست ملیزا نزدیک به ۷ هفته قبل از تاریخ مقتضی او دیرتر آغازشد. او یک فشاردرشکم خوداحساس کرد و با اورژانس تماس گرفت. متاسفانه اعضای تیم پزشکی با مسائل افراد نخاعی آشنائی نداشتند.آنان نمی دانستند ملیزا اتونومیک دیس رفلکسی(AD) را تجربه کرده و نیازبه توجهات پزشکی اورژانس دارد.AD وضعیت تهدیدکننده ای است که می توانددرافرادنخاعی با سطح ضایعه بالاتراز سطح T6 بروزپیدا کند.ملیزا به خاطرمی آوردومی گوید:” من واقعا” ترسیده بودم !. موقعی که آنها فشارخون مرا گرفتند،فکر کنم که خیلی بالابود، ولی آنها گفتندکه غیرعادی نیست”.

خوشبختانه ملیزا درست به موقع به بیمارستان رسید.او ساعت ۱۲:۵۲ ظهر به بیمارستان آورده شد ودخترش ،کارلی ، درساعت ۱:۰۵ به دنیا آمد. ملیزا یک زایمان طبیعی داشت واثرات AD خیلی زود کاهش پیداکرد. به دلیل تولد پیش از موعد ،کارلی بایدتا ۱۲ روز دربیمارستان می ماندتا مشکلات ریوی او برطرف شود.حالا او ۲ سال سن دارد وخیلی زیباشده است.کودک نوپائی است که نشانی از تولدهیجان انگیزاو دیده می شود.

علیرغم زایمان خطرناک وناراحتی هائی که دردوران بارداری درشیوه زندگی ملیزا ایجادشد، اوهم اکنون احساس خوشبختی می کند.او می گوید:” من کارلی را فرشته کوچولو می نامم.چندسال پیش آبسه هائی در شکم من ایجادشدکه باعث زخم تخمدانها ولوله های فالوپ من گردید.به من گفته شده بودکه احتمال حاملگی من خیلی خیلی کم است . ولی من بادارشدم و آن باورکردنی نبود”.

نتیجه گیری

داشتن فرزندرویائی است که می تواندبه تحقق بپیوندد.ولی نیاز به همت و التزام دارد.زنان مبتلابه آسیبهای نخاعی بایدبدانندکه ممکن است نیاز باشد دردوران بارداری ،شیوه مراقبتهای فردی مانند برنامه های دفع ادرار و اجابت مزاج خودرا تغییردهند. امکان دارد لازم باشدکه اصلاحاتی درمنزل خود انجام دهید تا بتوانید کنترل بهتری برای انجام کارهای خود داشته باشید. همچنین ممکن است ضرورت داشته باشدوسیله نقلیه ای خودراطوری تغییر دهید که دسترسی به صندلی عقب وقراردادن فرزندخود وخروج ازخودرو برای شما راحت تر باشد.

پیش بینی تدارکات و داشتن برنامه ریزی های قبلی به شما کمک خواهد کردکه ازبعضی عوارض پیشگیری نمائید.قبل ازبارداری با پزشک خود مشورت کنید تا هرگونه تغییری درمورد داروهای مصرفی شما لازم است انجام گیرد. چرا که مصرف بعضی ازداروها می توانندبرای جنین خطرناک باشند. با متخصصین زایمانی که درهمسایگی شما قراردارند صحبت کنید و پزشکی پیداکنید که درزمینه مسائل آسیبهای نخاعی تجربه داشته باشد. بعد از همه این کارها، گروهی را درنظربگیرید که در دوران بارداری شما دردسترس باشند. اطمینان حاصل کنیدکه پزشک متخصص شما با یکی از متخصصین فیزیوتراپی (پزشکی که درزمینه امورتوانبخشی تخصص دارد) درمورد مقوله هائی مانند AD ، دفع ادرارومدفوع و زخم فشاری مشورت داشته باشد.

فرزندداری یک کار گروهی است . شما می توانید مسئولیتها را با همسرتان تقسیم کنید تا به کنترل موضوع بارداری کمک نمائید. همانطورکه همسران آنجلین وملیزا دراصلاح منزل آنان نقش مهمی داشتند. بعضی از زنان ممکن است درصورت نیازاز دوستان وخویشاوندان خود کمک بگیرند. حتی ممکن است لازم باشد مواقعی رابرای استفاده ازکمک دیگران درنظربگیرید. اکثر افراد ،درصورتی که بدانندچه کاری باید انجام دهند،تمایل به کمک دارند.

به خاطرداشته باشیدکه فرصت ازدواج،تشکیل خانواده و شادکامی برای هرکسی پیش می آید. گاهی اوقات راه دستیابی فرق می کند،ولی این راه قابل دسترس است. با یک نگرش خوب و برنامه ریزی وآمادگی صحیح هیچ چیز غیرممکن نیست.آنجلین وملیزا دومثال اززندگی حقیقی هستند.

منبع: مترجم «مهندس عباس کاشی» – انتشار: مرکز ضایعات نخاعی جانبازان

درمان در کلینیک مرکز جامع توانبخشی تبسم

جهت تماس با ما می توانید از ساعت 9 تا 21 با شماره تلفنهای زیرتماس بگیرید

66572220 (ده خط)

و یا به آدرس : 

[e-mail]

ایمیل بفرستید.

در صورت تمایل به مراجعه حضوری به آدرس زیر مراجعه نمایید:

بزرگراه چمران – ابتدای باقرخان غربی – پلاک 89 قدیم – 26 جدید طبقه دوم 

دکتر بیژن فروغ