مشاهده فیلم آموزشی درمان دیسک کمر

مشــاهده فیــلم آموزشـــی

بر روی لیـــنک زیر کلیــــک کـــنید

درمــان دیســک کـــمر

مشاهده فیلم آموزشی فیزیوتراپی

مشــاهده فیــلم آموزشـــی

بر روی لیـــنک زیر کلیــــک کـــنید

فیــزیوتــراپی اصــفهان

مشاهده فیلم آموزشی تعریف فیزیوتراپی(قسمت 1)

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید

تعریف فیزیوتراپی(قسمت ۱)

مشاهده فیلم آموزشی تعریف فیزیوتراپی(قسمت ۲)

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید

تعریف فیزیوتراپی(قسمت ۲)

فیزیوتراپی در درمان استئوآرتریت

روش های مختلف فیزیوتراپی در بهبود حرکات مفصلی ، کاهش درد وافزایش کارایی بیماران مبتلا به این عارضه نقش برجسته ای دارند . این روش ها بخصوص وقتی به صورت منظم انجام شوند باافزایش دادن میزان آب درحد مطلوب در مفصل وکپسول  مفصلی در کاهش یا رفع علائم موثرند . در ادامه به بیان نقش روش های مختلف فیزیوتراپی در درمان استئوآرتریت مفصل های بدن می پردازیم .

گرمای مطلوب 

در این روش با استفاده از حوله گرم ومرطوب یا انجام استحمام یا استفاده از کیسه های گرمازای حاوی مایع مفصل گرم می شود این روش چنانچه 3 بار در روز و هر بار به مدت 20 – 15 دقیقه انجام شود می تواند نقش مهمی در رفع علائم و درد داشته باشد

 

گرمای عمقی

در این روش متخصص مربوطه با استفاده از دیاترمی امواج کوتاه یا میکروویو یا استفاده از امواج اولتراسوند سبب ایجاد گرمای عمقی در مفصل می شود . ثابت شده است که دیاترمی امواج کوتاه همراه با ماساژ با یخ دوره ای و ورزش های مناسب یک برنامه بسیار مفید برای کاهش یا رفع علائم بیماران مبتلا به آرتروز مفصل های بدن می باشد .

گرمای عمقی نباید برای بیمارانی که دچار التهاب حاد مفاصل هستند به کار روداین روش بخصوص در آرتروز مفصل شانه و برای آزاد کردن تاندون های این مفصل کاربرد دارد .

سرما درمانی 

در این روش با استفاده از کیسه های حاوی یخ یا یخ پیچیده شده داخل حوله درد و التهاب مفصل را کاهش می دهد .

آب درمانی 

آب درمانی می تواند درد و خشکی مفصل ها را کاهش دهد . ورزش و راه رفتن در داخل استخر شاید بهتر باشد چرا که آب وزن وارد بر مفاصل را کاهش می دهد .

تحریک الکتریکی از طریق پوست ( TENS  ) 

این روش درمانی می تواند سبب کاهش یا رفع درد شود .در این روش از طریق الکترود هایی که روی پوست قرار می گیردامواج الکتریکی به مفصل یا نقاط دردناک انتقال می یابد . لباسهایی طراحی شده اند که مجهز به این سیستم هستند و فرد در طول روز آن را می پوشد و در هنگام درد با فعال کردن سیستم علائمش رفع می گردد .

بیوفیدبک 

این روش می تواند سبب شل شدن علات و رفع اسپا.... آنها و افزایش کنترل فرد بر روی درد شود .

طب سوزنی 

این روش یک روش سنتی چینی است که در آن در نفاط خاصی از بدن که به چاکراههای اصلی بدن ارتباط دارند سوزن فشار داده می شود واز این طریق تسکین درد ایجاد می گردد .

فشار نقاط حساس 

در این روش همان نقاط مورد بحث در طب سنتی چینی را نه توسط سوزن بلکه توسط فشارانگشت تحریک می کنند . 

 

منبع:فیزیوتراپیست های بدون مرز 

آب درمانی را در فصل تابستان فراموش نكنید

آب گرم های طبیعی کشور به دلیل ایجاد گرما در مفصل موجب تقویت مفاصل و کاهش بیماری آرتروز در افراد می شود.

 

 با بیان اینکه آرتروز مفاصل در بزرگسالان شایع تر است  چند عامل می تواند زمینه ساز ابتلا به آرتروز باشد از جمله هر چه سن بالاتر رود خطر ابتلا به این بیماری بیشتر می شود. 

 

 افزایش وزن و تغذیه نامناسب  از جمله عواملی است  که فرد را دچار التهاب می کند مهمترین عوامل پیشگیری

 کننده از بیماری التهاب مفاصل حفظ وزن مناسب بدن است چون زیاد بودن وزن موجب فشار  زیادی بر مفاصل

 بویژه مفصل زانو می شود و در دراز مدت سبب فرسایش بیشتر آن می گردد. 

 ورزش منظم استراحت مناسب و حفاظت از مفاصل از فشارهای کاری زیاد از عوامل پیشگیری کننده دیگر است. 

 استفاده صحیح از مفاصل تقویت مناسب عضلات فیزیوتراپی و جراحی از راه های درمان این بیماری است.

آرتروز بیماری است که مشخصه آن تخریب پیش رونده غضروف مفصل است که اگر این غضروف ها آسیب ببیند شروع آرتروز تلقی می شود. 

 

 

 

فیزیوتراپی دیسک کمر(قسمت ۲)

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد 

فیزیوتراپی دیسک کمر(قسمت ۲)

فیزیوتراپی دیسک کمر(قسمت ۱)

مشاهده فيلم آموزشي 

بر روي لينك زير كليك كنيد 

فیزیوتراپی دیسک کمر

نقش فیزیوتراپی در درمان شکستگی استخوان

 

بدون شک مهمترین قسمت درمان شکستگی ها بازپروری( Rehabilitation )آن ها است. در اغلبشکستگی ها نیازی به جااندازی وجود ندارد. در اغلب شکستگی ها نیازی به بیحرکت کردن وجود ندارد ولی در همه شکستگی ها باید فیزیوتراپی انجام شود و نتیجه درمان بطور مستفیم متاثر از نتیجه فیزیوتراپی است.

 

فیزیوتراپی چگونه انجام میشود

 

 مرحله فیزیوتراپی بلافاصله پس از شروع درمان شکستگی آغاز میشود. هدف از فیزیوتراپی دو چیز است. اول اینکه کارآیی اندام را تا حد ممکن حفظ کنیم و مانع از کاهش کارآیی آن در طول مدت درمان شویم و دوم اینکه وقتی شکستگی در حال جوش خوردن است سعی کنیم کارآیی از دست رفته آنرا به آن برگردانده و کارکرد Function آنرا به وضعیت قبل از شکستگی برگردانیم.

 

 برای فیزیوتراپی، بیمار باید تحت نظر یک فیزیوتراپیست کارآزموده باشد مگر در شکستگی های جزئی که با آموزش، خود بیمار میتواند اقدامات مورد نیاز را انجام دهد. نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت نحوه انجام فیزیوتراپی است.

 

در بیشتر کلینیک های فیزیوتراپی اقداماتی که برای بیماران انجام میشود منحصر میشود به متصل کردن دستگاه هایی به بدن بیمار برای گرم کردن موضع درد و یا دادن تحریک الکتریکی به اندام. این روش ها گرچه میتوانند مفید باشند ولی قسمت بسیار کوچکی از بازپروری را تشکیل میدهند. 

 

مهمترین قسمت بازپروری که زیر نظر یک متخصص فیزیوتراپی انجام میشود انجام انقباضات عضلانی، حرکات اندام و نرمش های لازم است. متخصص فیزیوتراپیست این حرکات را به بیمار آموزش داده و آنها را در کلینیک فیزیوتراپی انجام میدهد ولی قسمت اعظم کار باید به توسط خود بیمار و در منزل انجام شود.

 

اشتباه ترین فکر که در اکثر بیماران وجود دارد اینست که بازپروری را متخصص فیزیوتراپی و در کلینیک فیزیوتراپی انجام میدهند. این فکر مطلقا اشتباه بوده و پیروی از آن موجب مشکلات جبران ناپذیری برای بیمار میشود. قسمت عمده بازپروری، انجام حرکات و نرمش های مخصوص است و وظیفه متخصص فیزیوتراپی آموزش آنها به بیمار بوده و وظیفه بیمار انجام آن نرمش ها بطور مکرر و مداوم در منزل است.

 

 

 تنها انجام مداوم نرمش ها است که میتواند تضمین کننده یک بازپروری مناسب و بدست آوردن یک نتیجه مناسب از درمان شکستگی باشد.

بیمار باید از اندام درمان شده اش مانند قبل از شکستگی استفاده کرده و آن را در فعالیتهای روزمره بکار گیرد مگر کارهای خاصی که فیزیوتراپیست آنها را ممنوع کرده باشد.

 

 

بازپروری بعد از درمان بسته شکستگی چگونه است

 

وقتی برای درمان شکستگی از گچ یا آتل استفاده شده است بیمار باید مفاصلی را که خارج از گچ قرار دارند بطور مرتب حرکت دهد. بطور مثال اگر برای شکستگی مچ دست از گچ استفاده شده و فسمت پایینی گچ تا کف دست کشیده شده است بیمار باید در طول روز بطور مرتب تمامی مفاصل انگشتان دستش را حرکت داده و انگشتان خود را مرتبا باز و بسته کند.

 

مفاصلی که در داخل گچ بیحرکت شده اند تا موقعی که در گچ هستند قابل حرکت دادن نیستند ولی بیمار میتواند عضلات زیر گچ را بدون حرکت دادن مفاصل بطور مرتب منقبض و منبسط کند. به این نوع انقباضات عضلات انقباض ایزمتریک Isometric contraction میگویند و انجام آنها برای حفظ قدرت عضلات حیاتی است.

 

 

بازپروری بعد از درمان باز شکستگی چگونه است

 

وقتی که شکستگی بیمار به وسیله جراحی و با استفاده از ایمپلنت هایی مثل پیچ، پلاک یا نیل بیحرکت و فیکس شده است بیمار باید هر چه زودتر حرکات تمامی مفاصل اندامش را شروع کند. دیر شروع کردن این حرکات موجب خشک شدن مفاصل میشود. این حرکات دو دسته اند. دسته ای از حرکات بصورت غیر فعال یا پاسیو Passive انجام میشوند.

 

 به این معنا که خود بیمار مفصل را با قدرت عضلات اطراف آن حرکت نمیدهد بلکه مفصل را با دست گرفته و آنرا خم و راست میکند و یا فرد دیگری مفصل او را خم و راست میکند. دسته ای دیگر از حرکات بصورت فعال یا اکتیو Active انجام میشوند یعنی بیمار با استفاده از قدرت عضلات اطراف مفصل، آن مفصل را خم و راست میکند.

 

به تدریج که حرکات مفصل به وضعیت مطلوبی رسید بیمار با اضافه کردن وزنه هایی به اندام، سعی در انجام نرمش هایی برای افزایش قدرت عضلات اطراف شکستگی میکند. هرچه قدرت عضلات اطراف شکستگی بیشتر باشند شکستگی زودتر جوش میخورد.

 

 

غفلت از حرکات لازم برای بازپروری اندام شکسته شده موجب افزایش تورم اندام، کاهش قدرت عضلانی و از همه بدتر محدود شدن حرکات مفصلی در اندام شکسته شده گشته و میتواند عوارض جبران ناپذیری را بدنبال داشته باشد.

 

 

منبع:فیزیوتراپیست های بدون مرز 

 

نقـش فیـزیـوتـر اپـی در درمان فـتق دیسک کمـر

 

 

در ناحیه گردن و کمر ضخامت دیسک از جاهای دیگر مهره‌های پشت بیشتر است در نتیجه فضای بین مهره‌ها زیاد است و دامنه حرکت بالاست و مهره‌ها از ثبات مناسبی برخوردار نیستند

 

نقـش فیـزیـوتـر اپـی در درمان فـتق دیسک کمـر:

فتق دیسک مهره در ناحیه گردن و کمر بسیار شایع است. علت شیوع در این 2 ناحیه نسبت ضخامت دیسک به ارتفاع مهره است. 

 

لیگامان‌های طولی خلفی بلند هم وقتی به کمر می‌رسند ضخامتشان کم می‌شود. پارگی دیسک زمانی رخ می‌دهد که به طرف جلو یا چپ و راست خم شده‌ایم. در این هنگام گودی کمر کم می‌شود و بالطبع مهره‌ها آسیب‌پذیرتر هم می‌شوند. اگر دیسک به صورت فتق باشد درمان چندان مشکل نیست ولی وقتی یک تکه از دیسک کنده شود و داخل کانال بیفتد، ممکن است درمان جراحی نیز لازم باشد.

 

در فتق دیسک کمر عضلات کمری به اسپاسم فرو می‌روند و گودی کمر کمتر و تقریبا صاف می‌شود پس فیزیوتراپ باید تلاش کند تا اسپاسم عضلات را از بین ببرد. بیمار را به صورت طاق‌باز و روی شکم خوابانده و دست‌ها را در پهلو قرار می‌دهیم و به بیمار می‌گوییم نفس عمیق بکشد و نفس را در سینه نگه دارد و بعد آهسته نفس را از دهان بیرون دهد. با این تنفس عمیق و آرام شکم حرکت می‌کند و عضلاتی که باعث سفتی ناحیه کمر شده بودند بدون اینکه روی کمر فشار وارد آید شل می‌شوند.

 

به این ترتیب عضلات ناحیه کمر را به‌طور غیرمستقیم آزاد می‌کنیم. (معمولا با یک جلسه فیزیوتراپی مشکل بیمار حل می‌شود) در مرحله دوم به بیمار می‌گوییم در همان حالت خوابیده آرنج را خم کند و کف دست‌ها را روی زمین قرار داده، سپس به اندازه بازو بلند شود و تاکید می‌کنیم که عضلات لگن و ستون فقرات را وارد انقباض نکند و از 1001 تا 1010 بشمارد.

 

در مرحله بعد از بیمار می‌خواهیم کف دست‌ها را روی زمین قرار دهد و بنشیند تا گودی کمر را به 30 درجه برساند. این کار را باید به طور مرتب انجام دهند. همان‌طور که می‌دانیم فتق دیسک‌کمر جانبی پشتی است و با فیزیوتراپی فتق را به طرف جلو می‌فرستیم. این اعمال کاملا بی‌خطر هستند. 70 تا 80 درصد کمردردها به راحتی درمان می‌شوند و نیازی به عمل جراحی ندارند.

 

اگر فتق دیسک کمر درمان نشود به درد مزمن تبدیل می‌شود. در نوع مزمن، بیمار دچار مشکلات روحی‌روانی نیز می‌شود و آستانه درد بیمار آنقدر پایین می‌آید که حتما نیاز به داروهای آرام‌بخش و خواب پیدا می‌کند. تمرین‌های درست فیزیوتراپ وقتی است که درد به تدریج کم شده و به طرف مرکز حرکت کند یعنی اگر درد بیمار در ناحیه پاست به زانو و سپس به کمر برسد. وخیم‌ترین وضعیت در تمرین‌های نادرست وقتی است که کمر بهبودیافته و درد پا شروع شود.

 

اگر درد بیمار بیش از 3 ماه طول بکشد یعنی مزمن شده است و درمان هم به مراتب سخت‌تر می‌شود. متاسفانه بعد از 3 ماه عضلات آتروفی شده و شاهد تغییر فرم در پا خواهیم بود.

منبع:وبلاگ دکتر دقاق زاده

آشنایی با رشته طب فیزیکی وتوانبخشی

طب فیزیکی و توانبخشی یا Physical Medicine & Rehabilitation یکی از رشته های پزشکی بالینی می باشد. پزشکان عمومی بعد از طی دورۀ هفت ساله پزشکی می توانند وارد دورۀ رزیدنتی این رشته شده و پس از ۴-۳ سال تحصیل و کسب مهارتهای علمی و عملی لازم به عنوان متخصص این رشته شناخته خواهند شد.

      این رشته در سال ۱۹۴۷ در آمریکا بنیان گذاری شد. درحال حاضر حدود ۳۰۰۰۰ متخصص طب فیزیکی و توانبخشی در سرتاسر دنیا به فعالیت مشغولندکه سهم ایران دراین میان کمتراز ۳۰۰ نفر می باشد.

     این رشته بصورت مختصر ” فیزیاتری” Physiatry و متخصصین این رشته “فیزیاتریست” Physiatrist نام دارند که از لغت یونانی physikos به معنای “فیزیک” و iatreia به معنای “هنر درمان” گرفته شده است. فیزیاتریست از درمانهای غیر داروئی در کنار سایر درمانهای متداول در درمان بیماریها استفاده میکند و علاوه بر درمان بیماری در جهت رسیدن به حداکثر عملکرد بیمار و بهبود کیفیت زندگی تلاش مینماید

     این رشته پزشکی ، بیشترین تشابه را با ارتوپدی دارد، اما با این تفاوت که رویکرد آن غیر جراحی  است.متخصص طب فیزیکی و توانبخشی معتقد به درمان به صورت تیمی یا گروهی بوده و در این راستا در موارد لزوم از مشاوره و همکاری متخصصین رشته های دیگر بالینی و جراحی بخصوص رشته های اورتوپدی، جراحی اعصاب (نوروسرجری) و داخلی اعصاب (نورولوژی)  استفاده می کند .

 همچنین از کارشناسان مربوطه با رشته های فیزیوتراپی ،کار درمانی ، گفتار درمانی، حرکت و ورزش درمانی اورتوپدی فنی، ماساژ درمانی و مددکار اجتماعی جهت درمان و کسب حداکثر نتایج استفاده می گردد.

   محدودۀ فعالیت این رشته را در سه محور زیر می توان خلاصه کرد:

۱- تشخیص ودرمان غیر جراحی بیماریها و اختلالات سیستم عصبی-عضلانی-اسکلتی (Neuro Musculo Skeletal) در اندام های فوقانی و تحتانی و ستون فقرات 

۲- نوار عصب و عضله (الکترودیاگنوز)  Electro diagnosis

3-  Rehabilitation Medicine  شامل برنامه ریزی و تعیین نوع توانبخشی تخصصی

همانطور که از نام این رشته می توان دریافت طب فیزیکی و توانبخشی با استفاده از قوانین فیزیکی و حرکتی حاکم بر بدن انسان سعی در تشخیص و درمان بیماریها دارد و علاوه بر درمانهای دارویی، بیشتر تلاش و تأکید بر استفاده از درمانهای فیزیکی و غیر جراحی از طریق استفاده از درمانهای دستی و آموزش ورزشهای درمانی می باشد. در این راستا از پدیده های فیزیکی (Physical Modalities) بطور شایع استفاده می شود که از مهمترین آنها می توان موارد زیر را نام برد:

گرما (Heat therapy)

سرما (Cold therapy)

انرژی های صوتی (Ultra Sound)

انرژی های تابشی (Radiation therapy مانند اشعه مادون قرمز IR و ماوراء بنفش UV)

لیزر (Laser)

انرژی های الکتریکی (TENS- فارادیک

انرژی های مغناطیسی (Magnet)

Vibration و…

     استفادۀ صحیح و بجا از این پدیده های فیزیکی و شناخت تأثیر متقابل آنها بر بافتهای بدن، امروزه نقش مهمی در درمان. بیماریهای عصبی-عضلانی-اسکلتی دارد.

برای درمان چه بیماریهائی می توان به متخصص طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه نمود؟

      بطور خلاصه انواع بیماریهایی که ناتوانیِها و معلولیتهای جسمی ایجاد می نمایندباید تحت درمان طب فیزیکی و توانبخشی قرار گیرند شامل ارزیابی ، تشخیص ، درمان،پیشگیری و ارائه روشهای توانبخشی در افراد دارای بیماریها و ناتوانی­های عصبی، اسکلتی – عضلانی و درد مزمن مثل درمانهای غیر جراحی بیماریهای ستون فقرات و اندامها(کمر درد ، گردن درد ، بیماری دیسک ، آرتروز، استئوپروز) ، توانبخشی بیماریهای روماتیسمی، آسیبهای ورزشی ، سکته مغزی ، آسیب نخاع ، ام اس ، محدودیتهای حرکتی، میوپاتی، فلج مغزی، نوروپاتی محیطی ، قطع عضو، توانبخشی قلبی ریوی ، سالمندان و همچنین تجویز اندام مصنوعی ، بریس و کفش طبی ، ورزش و فیزیوتراپی، کاردرمانی، مانیپولاسیون در کنار روشهای داروئی درمانی می توانید با متخصص طب فیزیکی و توانبخشی مشاوره نمائید.

 

طب فیزیکی وتوانبخشی و درمان شکستگی استخوان ها

 برای بهبود مناسب پس از شکستگی ،  باید به اقدامات طب فیزیکی وتوانبخشی اهمیت داد.

نادیده گرفتن  اقدامات توانبخشی ویا کم اهمیت شمردن  آن،  عواقب وخیمی در بردارد. پس از آسیب  و شکستگی اندامها،  اگر عضو آسیب دیده برای مدت طولانی بی حرکت بماند و ورزشهای توصیه شده توسط پزشک انجام نگیرد،   اندام دچار ادم(تورم)، تحلیل ولاغری عضلات، سفتی مفاصل، ارتروز، و اختلال در حرکت مفصل  شده وگاهی   مواقع دیگر نمی توان از ان اندام استفاده کرد. 

در شکستگی  استخوانها ممکن است جا انداختن استخوان غیر ضروری باشد وحتی نیازی به بی حرکتی اندام نباشد، اما انچه ضروری است اقدامات توانبخشی است. 

توانبخشی باعث می شود  هنگامی که استخوان در حال جوش خوردن است ، عملکرد عضو اسیب دیده  حفظ شود ، همچنین توانبخشی در ادامه باعث بازگردانیدن عملکرد عضو،  بحالت طبیعی می شود . 

پزشک متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی بر حسب  ماهیت شکستگی،   در درجه اول، استفاده فعال از اندام را به بیمار آموزش می دهد یا برای او ورزش های ویژه و فیزیوتراپی  وتوانبخشی تخصصی تجویز می کند. استفاده فعال از اندام با نظر پزشک ، مهمترین اقدام در جهت توانبخشی و بازتوانی عضو اسیب دیده است.در شرایط ویژه ای که غلبه بر بی حرکتی دشوار است(مانند  محدودیت حرکتی زانو پس  ازشکستگی تنه استخوان ران یا فمور)، حرکات غیر فعال تجویز می شود.

منبع:دکتر رئیسی 

چند نکته در رابطه با کمردرد

  قابليت ارتجاع مفاصل بعضي از افراد بيش از حد معمول است و ممكن است بتوانند با پاهای صاف به طور كامل خم شوند. از نظر علمي به اين وضعيت، ((بيش تحركي)) (hyper mobility) گفته مي شود و به خصوص اكثر ژيمناست ها از اين ويژگي برخوردار هستند . مشاهده شده است كه اين افراد در اثر تكرار حركات شديد دچار ساییدگی مفاصل و كشيدگي بيش از حد رباط ها مي شوند.

·         فیزیوتراپی( درمان فيزيكي) در كمردردهايي كه بيش از چند هفته طول كشيده اند نقش مهمي در ايجاد تحرك و تقويت عضلات پشت و شکم و اطراف مهره ها و در نتيجه، درمان دردهاي مزبور دارد.

·         نحوه انجام فيزيوتراپي، مدت آن و وسايل مورد استفاده در آن، بر حسب هر بيمار و وضعيت بدني و سني وي متفاوت است. استفاده از سرما، گرما، لامپ هاي فرو سرخ، اولتراسوند، كشش، ماساژ، تحريك الكتريكي عصب از راه پوست (TENS) جزء برنامه هاي فيزيوتراپي است. فيزيوتراپي معمولاً زمينه را براي درمان هاي دراز مدت بعدي (مانند تمرينات ورزشی مخصوص) آماده مي كند. كشش، موجب كاهش فشار وارده بر اعصاب مي شود.

·         طب سوزنی در اثر تحريك آزاد شدن مواد شيميايي موسوم به ((آندورفين)) و ((آنكفالين)) در مغز و نخاع مسير حس درد را مسدود مي كند و در بعضي از افراد براي تسكين دردهاي ناحيه پشت و کمر موثر واقع مي شود.

·         بستن كمربند طبي ، حركات پشت و كمر را محدود مي كند و با اين كار موجب تسكين درد اين نواحي مي شود ولي پوشيدن دراز مدت آن ها موجب عدم تحرك و سفتي و خشكي كمر و پشت مي شود. بنابراين بايد هرچه زودتر فعاليت هاي معمولي را شروع كرد و از كمر بندهاي مزبور به طور طولاني استفاده ننمود.

 

منبع:برگرفته از کتاب کمردرد

هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای گردن

هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای از علل مهم تحریک ریشه های گردنی و درد گردن با انتشار به اندام است. علت ایجاد این بیماری همانطور که از نامش پیدا است جابجا شدن دیسک بین مهره ای به پشت و فشار به ریشه های عصبی ستون مهره در ناحیه گردن و در نتیجه تحریک این ریشه های عصبی است.

 

 

علائم فتق دیسک گردن

مهمترین علامت این بیماری درد است. درد معمولا در پشت سر، پشت گردن و پشت هر دو کتف حس میشود. در صورتیکه به ریشه عصبی فشار وارد شود علائم فشار به عصب هم وجود خواهد داشت. این علائم عبارتند از

• درد : درد بیمار بصورت تیر کشنده به شانه، بازو، ساعد و دست انتشار پیدا میکند.

• اختلال حسی : بر حسب اینکه کدام ریشه عصبی در گردن تحت فشار قرار بگیرد قسمت های متفاوتی از اندام فوقانی و دست ممکن است دچار کاهش حس، خواب رفتگی و گز گز شود.

• اختلال حرکتی : بر حسب اینکه کدام ریشه عصبی در گردن تحت فشار قرار بگیرد عضلات متفاوتی در اندام فوقانی و گردن دچار کاهش قدرت میشوند. در صورت مزمن شدن بیماری، ممکن است عضله مربوط به عصب مورد نظر دچار لاغری شود.

بررسی های تکمیلی

پزشک معالج از رادیوگرافی  ساده برای دیدن تغییرانی که همراه این بیماری در استخوان و مهره های گردنی ایجاد شده است استفاده میکند. تشخیص فشار به نخاع و ریشه های عصبی با استفاده از ام آر آی  داده میشود. انجام  نوار عصبی میتواند به پزشک در تشخیص فشار به ریشه های عصبی و تشخیص عصب مبتلا شده کمک کند.

درمان فتق دیسک بین مهره ای گردن

برای درمان از روش های زیر استفاده میشود

• گردنبند طبی : این گردنبند ها حرکات گردن را قدری محدود میکنند و به عضلات گردن اجازه میدهند مدتی استراحت کنند و این موجب میشود فشار به ریشه های عصبی کمتر شود. نکته مهم اینست که این گردنبند ها نباید به مدت طولانی بسته شوند چون موجب ضعیف شدن عضلات گردن و بدتر شدن وضعیت بیمار میشود.

• فیزیوتراپی : میتواند با انجام دادن نرمش های طبی مخصوص برای افزایش قابلیت انعطاف گردن و تقویت عضلات گردن به رفع علائم کمک کند. گاهی اوقات از کشش سر و گردن هم برای کاهش علائم استفاده میشود.

• دارو : پرشک معالج ازداروهای ضد التهابی مثل بروفن وناپرکسن ، داروهای شل کننده عضلات و گاهی اوقات از تزریق مستقیم کورتیکوستروئید در اطراف ریشه های عصبی برای کاهش مشکلات بیمار استفاده میکند.

• تزریق کورتیکواستروئید : در صورتیکه اقدامات فوق نتواند موجب کاهش مشکلات بیمار شود تزریق کورتیکواستروئید در فضای اپیدورال روش بعدی درمان است. این تزریق به توسط متخصصین جراحی اعصاب و یا متخصصین بیهوشی (فوق تخصص درد) انجام میشود

 

• جراحی : در صورت عدم پاسخ درمانی مناسب به روشهای ذکر شده و یا در مواردی که بیمار از نظر حرکتی دچار فلجی شده باشد از روش های جراحی استفاده میشود.

 

جراحی فتق دیسک بین مهره ای گردنی

جراحی به روش های مختلفی انجام میشود که عبارتند از

• فورامینوتومی : در روش فورامینوتومی Foraminotomy سوراخی که ریشه عصبی از آن خارج میشود (به آن سوراخ فورامن میگویند) و فشار به عصب به علت تنگی آن سوراخ ایجاد شده، گشاد میشود تا عصب آزاد تر شود

• دیسککتومی : در روش دیسککتومی Discectomy دیسک بین مهره ای که موجب فشار به ریشه عصبی میشود خارج میگردد. این جراحی معمولا همراه با فیوژن مهره ها انجام میشود

• فیوژن مهره ها : فیوژن Fusion به معنی جوش دادن است. در فیوژن مهره ها ابتدا دیسک بین مهره ای خارج شده و سپس یک قطعه استخوان به جای آن گذاشته میشود تا بدین وسیله دو مهره مجاور به هم جوش بخورند. در این عمل مهره ها کمی بیشتر از هم فاصله میگیرند. این افزایش فاصله و حرکت نکردن مهره ها موجب میشود فشار کمتری به عصب وارد شود

 

منبع: ایران ارتوپد 

مشاهده فیلم آموزشی درمان بیماری مفصلی با فیزیوتراپی

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

 درمان بیماری مفصلی با فیزیوتراپی

اگر دچار کمردرد یا درد مفصلی مزمن هستید،بخوانید

ورزش آستانه تحمل درد را بالا می‌برد. در افرادی که دچار درد مزمن هستند، آستانه درد پایین می‌آید، به عبارت دیگر میزان کمتری از درد باعث می‌شود فرد احساس ناراحتی بیشتری کند. ورزش‌های هوازی تقویت‌کننده قلب و عروق، تمرین‌های قدرتی و تمرین‌های کششی برای افزایش انعطاف‌پذیری بدن به شما کمک می‌کند تا آستانه تحمل دردتان را بالا ببرید.

چطور شروع کنیم؟

اگر دچار درهای مزمن برای مثال کمردرد یا دردهای مزمن مفصل‌های لگن، زانو یا شانه هستید، نباید برنامه تمرینی‌تان را بدون مشاوره شروع کنید. ابتدا با پزشک‌تان مشورت کنید و به دنبال کمک گرفتن از یک کارشناس- فیزیوتراپیست یا تمرین‌دهنده ورزشی - باشید تا یک برنامه تمرینی متناسب با وضعیت‌ بدن تان به شما بدهد.

یک تمرین‌دهنده خوب در ابتدا یک ارزیابی "وضعیت قرارگیری بدنی" (posture) انجام می‌دهد. تمرین‌دهنده به نحوه نشستن، ایستادن و راه رفتن شما دقت می‌کند و بر اساس آنها تمرین‌های لازم را مشخص می‌کند.

ما در طول زندگی دچار عدم‌تعادل‌هایی در وضعیت قامت‌مان - چگونگی ایستادن یا نشستن- می‌شویم. ممکن است هنگام حمل بچه‌‌تان روی یک طرف لگن‌تان فشار بیشتری بیاورید. ممکن است کیف‌تان را روی یک شانه‌تان حمل کنید. عدم تعادل‌هایی که به این ترتیب به وجود می‌آید، اغلب ممکن است باعث درد پشت، لگن، زانو یا شانه‌ها شود.

از جمله ساده‌ترین اقداماتی که می‌توانید برای تسکین درد پشت، یا درد سایر مفاصل انجام دهید، انجام تمرین‌های ساده و بی‌خطر کششی است:

• به پشت روی فرش یا تشک دراز بکشید. ساق پاهای‌تان را روی یک کاناپه یا صندلی بگذارید، به طوری که ساق پاهای‌تان از پاشنه پا تا پشت زانو به طور کامل روی آن تکیه کند. در این حالت در وضعیتی مشابه نشستن پشت صندلی قرار دارید، به جز اینکه در این حالت روی ستون فقرات‌تان هیچ فشاری وارد نمی‌شود.

• روی شکم روی یک توپ تعادلی دراز بکشید و بگذارید بدن‌تان از طرفین توپ آویزان شود.

• به پشت دراز بکشید و زانوهای‌تان را به سمت قفسه سینه‌تان ببرید. این وضعیت بدنی را وضعیت "نوزاد خوشحال" می‌گویند.

• چمباتبه زدن یک تمرین ساده دیگر است که ممکن است به کاهش درد شما کمک کند. اگر در هنگام چمباتمبه زدن احساس درد دارید، مربی‌تان می‌تواند شکل‌های تغییریافته این وضعیت بدنی را به شما پیشنهاد کند. هر چه توانایی‌تان برای چمباتمبه زدن بیشتر شود، به میزان بیشتری دردتان کاهش پیدا می‌کند و قدرت‌تان برای انجام فعالیت‌هایی مانند بالا و پایین‌رفتن از پله‌ها بیشتر می‌شود.

چه ورزشی را انجام دهیم؟

به جز تمرین‌های کششی ساده‌ای که در بالا ذکر شد، یکی از مهمترین ورزش‌هایی که به بهبود درد مزمن پشت کمک می‌کند، ورزش‌های هوازی است که آمادگی قلبی-عروقی فرد را هم بهبود می‌بخشند. بررسی‌ها نشان داده‌اند انجام ورزش‌های هوازی با کاهش کمردرد و زانو هم همراه است.

مسئله کلیدی یافتن تمرینی است که در حین انجام آن دچار درد نشوید. ممکن است با پیاده‌روی سریع روی تردمیل این تمرین‌ها را آغاز کنید. اگر دردتان با انجام تمرین بهتر شد، می‌توانید در قدم بعدی تمرین با "ماشین الیپتیکال" را امتحان کنید.

اگر هنوز درد زیادی را احساس می‌کنید، می‌توانید ورزش‌های آبی مانند شنا را امتحان کنید و یا در کلاس‌های انجام ورزش‌های هوازی درون آب (آکوا- ایروبیک) شرکت کنید. غوطه‌وری درون آب برای افراد با کاهش فشار وارد شده بر مفاصل به کاهش درد افراد دچار درد مفصل کمک می‌کند. با انجام ورزش‌های آبی می‌توانید تمرین‌های هوازی و تمرین‌های مقاومتی را بدون وارد کردن فشار بر مفاصل‌تان انجام دهید.

تمرین‌های قدرتی نیز می‌توانند به تسکین کمردرد و مفاصل کمک کنند. سوالی که مطرح می‌شود این است که تمرین آزاد با وزنه‌ بهتر است یا انجام این تمرین‌ها بر روی ماشین‌های ورزشی؟ کارشناسان می‌گویند هر دو نوع تمرین جایگاه خاص خودشان را دارند.

هنگامی که فردی دچار مشکلات مفصلی برای اولین بار به تمرین با وزنه می‌پردازد، استفاده از ماشین‌های ورزشی می‌تواند فرد را در انجام حرکاتش هدایت کند؛ اما هنگامی که از ماشین ورزشی استفاده می‌کنید، تنه‌تان را روی آن تکیه دارد، در حالیکه در هنگام انجام فعالیت واقعی چنین تکیه‌گاهی وجود ندارد.

بنابراین بهتر است ترکیبی از تمرین آزاد با وزنه و تمرین استقامتی روی ماشین را انجام دهید، به این نحو که ابتدا بیشتر با ماشین تمرین کنید، و بعد با افزایش آمادگی بدنی‌تان بیشتر به تمرین آزاد با وزنه بپردازید.

ورزش‌هایی که نباید انجام دهید

افرادی که دچار مشکلات مفصلی ایجاد کننده درد شدید هستند، معمولا باید از ورزش‌هایی که فشار و ضربه شدیدی به مفاصل وارد می‌آورد، خودداری کنند. برای مثال بسیاری از افراد دوست دارند بدوند و دویدن ورزشی عالی است، اما فشار زیادی روی مفاصل وارد می‌کند. بسکتبال نیز ورزشی است که فشار زیادی روی مفاصل می‌آورد زیرا در حین آن جهیدن، جابجایی سریع و حرکات در جهات متفاوت انجام می‌شود.

بسیاری از افرادی دچار درد مزمن پشت یا مفاصل در مورد اینکه آیا می‌توانند به ورزش دلخواه‌شان برای مثال تنیس یا گلف بازگردند یا نه، سوال می‌کنند.

متاسفانه این نوع ورزش‌ها فشار زیادی روی ستون فقرات ایجاد می‌کند برای مثال در تنیس یا گلف در زدن ضربات از یک طرف بدن‌تان بیشتر استفاده می‌کنید؛ به این ترتیب بر یک طرف بدن فشار بیش از حدی می‌آید و طرف دیگر بدن بیش از حد در حالت استراحت قرار می‌گیرد و عدم تعادلی در وضعیت قرار گیری بدن رخ خواهد داد.

برای حل این مشکل باید راه‌های دیگری را برای تقویت طرفی از بدن که در ورزشی مانند تنیس یا گلف کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، پیدا کنید.

باید به یک متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی  مراجعه کنید تا به شما تمرین‌هایی برای متعادل کردن تاثیر حرکات مکرر در یک طرف بدن را بدهد. انجام تمرینات پایه‌ای برای تقویت تنه می‌تواند در این مورد به شما کمک کند؛ انجام تمرین‌های چرخشی و پیچشی با "توپ طبی" (توپ سنگینی به قطر تقریبا به اندازه عرض شانه‌های یک فرد معمولی، حدود 35 سانتی‌متر که برای تمرین‌های قدرتی استفاده می‌شود) نیز مفید است.

درد مزمن با کاهش کیفیت زندگی همراه است؛ انجام تمرین‌های ورزشی می‌تواند به نحوی تاثیرگذار کیفیت زندگی شما به حالت عادی بازگرداند. دلیلی برای نشستن و دردکشیدن وجود ندارد.

 

منبع:بیماران روماتولوژی

دیسک کمر و درمان غیر جراحی آن

الف) استراحت:

انواع مختلف استراحت عبارتند از: خوابيدن در بستر، كمربندهاي مخصوص (بريس) و يا حتي برخي ورزش را هم (با مكانيسم برگرداندن قدرت عضلاني و كاهش فشار بر مفاصل مجاور آنها) نوعي درمان استراحتي مي دانند.


استراحت در بستر: گاه درد به حدي شديد است كه بيمار نمي تواند فعاليت‌هاي روزمره را حتماً با استفاده از ضد دردها، آرام بخش‌ها و بستن كمربندهاي مخصوص تحمل كند. در چنين شرايطي بايد او را به بستر فرستاد. بخاطر داشته باشيد كه مفاصل آسيب‌ديده فقرات ،‌وزن بدن را تحمل مي‌كنند ، و تنها راهي كه مي‌تواند فشار را بردارد، استراحت در بستر است.

 طبق بررسي هاي بعمل آمده مشخص شد كه بيشترين كاهش فشار بر ديسك بين مهره اي در حالت خوابيدن روبه بالاست. چرخيدن بدن يا نشستن ، اين اثر را كاهش مي دهند. مطالعات اخير نشان داده اند كه حداكثر مدت زمان لازم براي استراحت در بستر دو تا سه روز است مدت بيشتر از اين مي تواند از طرفي باعث تصوّرات غلط بيمار در مورد بيماريش شود. از طرف ديگر كاهش توده عضلاني و استخواني، همچنين عوارض قلبي ريوي در استراحت هاي طولاني تر شايعترند.
اگر به مسائل فوق، ضربه هاي اقتصادي ناشي از نرفتن بيمار به محل كار را نيز اضافه كنيم اهميت اين مسئله بيشتر مي شود. تعديل فعاليت ها: تعديل فعاليت ها مي‌تواند نقش مهمي در درمان كمردرد ها ايفا كند. خم شدن، يا بلند كردن اشياء سنگين مي توانند كمردرد را تشديد كنند و ممكنست محدود كردن اينگونه كارها بسادگي باعث بهبود درد بيمار شود.


اورتوزها (كمربندهاي مخصوص) : استفاده از كمربندهاي مخصوص (بريس ها) براي درمان كمردرد از همان اوايل پيدايش كمردرد مرسوم بوده است و شايد بتوان بريس هاي متنوع و پيشرفته امروزي را نواد گان كمربندهاي ساده اوليه دانست. بريس ها براي بيحركت كردن فقرات كمري، ثابت كردن حركات غيرطبيعي ، حفظ ترتيب فقرات و اصلاح دفورميتي آنها بكار مي روند. بريس وسيله اي مناسب در درمان خميدگي ستون فقرات به طرفين (اسكوليوزيس) است، اما نمي تواند هيچ يك از اهداف فوق را در درمان حالات دژنراتيو فقرات برآورده نمايد. استفاده روتين از اورتوزها براي درمان كمر درد توصيه نمي شود. بريس ها در كنترل حركات مهره هاي اول تا چهارم (L1-L4) موفقند اما تنها در صورتي مي توانند حركات مهره هاي چهارم‌ ـ پنجم كمري و پنجم كمري ـ اول خارجي (S1/L5 & L4/L5) را مهار كنند كه حداقل يك ران را در بر گرفته باشند. اغلب كمر دردها بمرور زمان خود بخود بهبود مي يابند بشرطي كه با درمانهاي بيمورد و بستن بريس، عضلات كمري و جداره شكم را ضعيف نكرده باشيم.

تراكشن (كشش): قرنهاست كه كشش براي درمان كمر درد مورد استفاده قرار گرفته است ، اساس استفاده از كشش اين تئوريست كه «كشش عضلات و جدا كردن فقرات باعث اثرات مثبتي بر ديسك خواهد شد» حتي برخي معتقدند كه جدا كردن فقرات از هم باعث جا افتادن ديسك برجسته خواهد شد!!! انواع مختلفي از كشش وجود دارند كشش دائمي در بيمارستان ، نوع متناوب در فيزيوتراپي، اتوتراكشن (تحت كنترل بيمار)، و تراكشن هاي جاذبه اي. مقدار وزنه مورد نياز براي تاثير بر ديسك بين مهره اي حداقل 25% وزن بدن است، كه يا بيمار را جابجا خواهد كرد و يا تحمل نخواهد شد. امروزه عقيده بر اينست كه تراكشن ارزش و جايگاه چنداني در درمان كمر درد ندارد.



ب) درمانهاي طبي: معمولاً داروهاي ضد درد، اولين خط درماني در برخورد با كمردردها را به خود اختصاص مي دهند، از جمله داروهاي انتخابي در اين راستا مي توان به استامينوفن، ايبوپروفن، ايندومتاسين و... يا حتي داروهاي مخدر اشاره كرد. امروزه استفاده از داروهاي مخدر خصوصاً در درمان كمردردهاي مزمن توصيه نمي شود، چون باعث افزوده شدن مصرف مزمن مخدرها (اعتياد) به دليل كمردرد مزمن خواهد شد بهمين دليل جايگاه چنداني براي اين داروهاي مخدر قائل نيستند. داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي: بعلت اثرات ضد دردي، ضد التهابي و فعاليت ضد تب، اين داروها را مي‌توان از جمله پر مصرف ترين داروها دانست. سنتزپروستاگلاندين‌ها كه عمل حساس سازي پايانه هاي آزاد عصبي و ايجاد درد را بعهده دارند توسط اين داروها مهار مي شود.

بيشترين عارضه اين داروها اثر بر دستگاه گوارش و كليه هاست. اين عوارض در سنين بالاتر شايعترند، در صورت پيدايش عوارض گوارشي، درمانهاي حمايتي مثل بلوكرهاي رسپتورH 2 (سايمتيدين) لازم خواهد بود. احتباس آب نيز از ديگر عوارض اين داروهاست كه مي‌تواند در بيماران هيپرتنسيو(فشار خوني) مشكل آفرين شود. دو تا بيست درصد مصرف كنندگان اين داروها دچار زخم معده يا اثني عشر مي شوند. مصرف اين داروها بايد ده روز قبل از عمل جراحي قطع شود تا اثرات ضد پلاكتي آنها كاهش يابد..

كورتيكواستروئيدها: اكثراً سعي بر عدم استفاده از اين داروهاست. بعضاً يك درد راديكولر حاد چندان شديد است كه برنامه درماني كوتاه مدت تهاجمي سه تا هفت روزه را طلب مي كند. بايد مراقب باشيم كه به تجويز اين داروها عادت نكنيم. شل كننده هاي عضلاني: اين داروها نيز دردرمان كمردرد جايگاه شايعي را به خود اختصاص داده‌اند محل تاثير واقعي اين داروها، سيستم اعصاب مركزي است.

 ضد افسردگي ها: بسياري از بيمارانيكه از كمردردهاي مزمن رنج مي برند، درجاتي از افسردگي را نشان مي دهند. ضد افسردگي ها با افزايش توليد سروتونين در سيستم اعصاب مركزي، باعث مهار درد مي شوند. همچنين ضدافسردگي ها با افزايش فعاليت سيستم مخدرهاي درون بدن و كاهش اضطراب، و گرفتگي عضلاني، در بهبودي بيمار موثرند. به عوارض جانبي و تداخل اثر اين داروها، خصوصاً با داروهاي ضد فشار خون و ضد افزايش فشار داخل چشم(گلوكوم) توجه داشته باشيد. ج) كمپرس سرد يا گرم: يخ: قطعات يخ با كاهش سيركولاسيون منطقه، باعث كاهش تورم، اسپاسم و در نهايت درد مي شود. يخ را مي توان بصورت ماساژ و آن هم فقط براي دردهاي حاد كمر مورد استفاده قرار داد.


 گرما: گرما مي تواند سطحي (مادون قرمز، يا كيسه آب گرم) يا عمقي (اولتراسوند يا دياترمي باموج كوتاه) باشد. گرما با افزايش جريان خون در منطقه ملتهب يا آسيب ديده، متابوليت‌هاي سمي را از محيط دور كرده ، اكسيژن رساني را بهبود مي‌بخشد.گرما همچنين باعث افزايش قابليت كشش كلاژني مي شود كه بدينوسيله در افزايش قابليت انعطاف نسوج كمك مي كند. توجه: استفاده از گرما را در فاز حاد آسيب پيشنهاد نمي كنيم!


د) مانيپولاسيون، ماساژ و فيزيوتراپي: كسانيكه به مانيپولاسيون و كايروپراكتيس اعتقاد دارند. انجام حركات پاسيو، شديد و ناگهاني، بيشتر از محدوده طبيعي را براي تقويت عضلات موثر مي دانند. ازجمله عواقب خطرناك اين روش مي توان به هر نياسيون شديد ديسك بين مهره‌اي و ايجاد علائم عصبي در موارديكه ضايعه فشارنده مثل تومور يا ديسك برجسته عامل مولد درد باشد اشاره كرد. برخي مقالات، مانيپولاسيون توسط افراد كاركشته و وارد را در بهبودي كمردردهاي حاد (نه مزمن) موثر مي دانند. مانيپولاسيون در مبتلايان به ديسك هر نيه شده بزرگ، مبتلايان به علائم عصبي ناشي از ديسك يا در حضور اوستئوپروز و نيز دريافت كنندگان داروهاي ضد انعقادي توصيه نمي شود.


فيزيوتراپي: فيزيوتراپي شيوه درماني ديگريست كه در آن يا حركات آهسته تر و محتاطانه تر مفاصل بصورت كنترل شده، سعي مي شود بتدريج مقدار حركت مفصل را افزايش داده و به محدوده طبيعي برسانيم براي اين كار روش هاي مختلفي وجود دارد. ورزش هاي فلكسيوني ويليامز: براي تقويت عضلات شكمي و كاهش قوس زياد كمر بكار مي رود و باعث باز شدن سوراخهاي بين مهره اي و فاست ها مي شود.

 ورزش هاي اكتسانسيوني مك كنزي: اين ورزش ها براي بازگرداندن هسته هرنيه شده ديسك بين مهره اي به محل خود بكار مي روند. فيزيوتراپيست ها معتقدند كه در صورت تاثير مناسب ورزش هاي اكستانسيوني، درد سنتزاليزه شده و از آن پس مي توان ورزش هاي ويليامز را براي از بين بردن اين درد سنتزاليزه در پايين كمر مورد استفاده قرار داد. ورزشهاي ويليامز بيشتر براي بهبودكمر دردهائي كه با راه رفتن يا ايستادن تشديد مي شوند موثرند. اما ورزش هاي مك كنزي به دردهائي اثر مي كنند كه با پا تير ميكشند و با نشستن بدتر مي شوند. هـ ) درمان تزريقي: انواع مختلفي از تزريقات را در بيماران مبتلا به كمردرد انجام مي دهند.

اغلب اين تزريق ها حاوي داروهاي بيحسي موضعي و استروئيد هستند. البته شكي در مورد اثرات كوتاه اين درمانها وجود ندارد اما تاثير دراز مدت آنها بشدت مورد ترديد است.

و) تحريك الكتريكي (TENS) : اساس اين روش تئوري gate است كه استفاده از تحريكات الكتريكي را موجب بسته شدن دريچه هاي انتقال ايمپالس هاي درد مي داند.


 ز) طب سوزني: امكان دارد اين روش با تحريك آزاد شدن اندورفين ها اثر خود را اعمال كند، تاثير بر انتقال ايمپالس هاي درد نيز مكانيسم احتمالي ديگر تاثير اين نوع درمان است. ح) تغذيه و كمر درد: اغلب بيماران در مورد نقش تغذيه در بهبودي كمردرد مي پرسند. غير از توصيه هائي كه براي بيماران مبتلا به پوكي استخوان مي شود.

همچنين تذكر اهميت كاهش وزن در افراد چاق، توصيه ديگر براي اين بيماران بنظر نميرسد.

 ط) بيوفيدبك Relaxation Therapy اغلب مبتلايان به كمردرد در جاتي از افسردگي را دارند، و در اين راستا حساسيت گيرنده هاي درد و درك شدت آن افزايش مي بايد. بعبارت ديگر ايمپالس هاي ضعيف درجات بالاتري از پاسخ را باعث مي‌شوند. در اين روشهاي درماني سعي مي شود زمينه هاي روحي براي مبارزه با درد تقويت شود.

 پيشگيري از كمردرد: جمله معروف «پيشگيري بهتر از درمان است» در مورد كمردرد هم صدق مي كند. اما بايد توجه داشت كه متاسفانه پيرشدن يا Aging وضعيتي طبيعي و اجتناب ناپذير است كه در هشتاد درصد جمعيت، درجاتي از كمردرد را پديد مي آورد.

اما بايد توجه داشته باشيم كه اجتناب از سيگار، حفظ وزن در محدوده طبيعي ، استفاده صحيح از ستون فقرات، درست نشستن، درست ايستادن، ورزش صحيح و... در كاهش شيوع كمردرد موثرند. مدت درمان طبي: اغلب علل كمردرد غير از تنگي كانال نخاعي و ديسكهاي بزرگ برجسته خودبخود محدود شونده هستند. امروزه مگر در موارد خاص كه جراحان و متخصصان مربوطه آنها را بخوبي مي دانند، بايد حداقل شش هفته درمان طبي مناسب قبل از پيشنهاد به عمل جراحي صورت گيرد.

البته باز هم بر اين نكته تاكيد مي كنيم كه در برخي شرايط مثلاً وجود علائم عصبي خصوصاً اگر پيش رونده باشند. وجود علائم درگيري اسفنكتري و... جراحي زودرس براي بيمار ارزشمند خواهد بود.


منبع:پرستار فردا

مشاهده فیلم آموزشی فیزیوتراپی زانو

مشاهده فیلم آموزشی

بر روی کینک زیر کلیک کنید 

فیزیوتراپی زانو

نقـش فیـزیـوتـراپـی در درمان فـتق دیسک کمـر

 

فتق دیسک مهره در ناحیه گردن و کمر بسیار شایع است. علت شیوع در این ۲ ناحیه نسبت ضخامت دیسک به ارتفاع مهره است. در ناحیه گردن و کمر ضخامت دیسک از جاهای دیگر مهره های پشت بیشتر است در نتیجه فضای بین مهره ها زیاد است و دامنه حرکت بالاست و مهره ها از ثبات مناسبی برخوردار نیستند. ..

 

لیگامان های طولی خلفی بلند هم وقتی به کمر می رسند ضخامتشان کم می شود. پارگی دیسک زمانی رخ می دهد که به طرف جلو یا چپ و راست خم شده ایم. در این هنگام گودی کمر کم می شود و بالطبع مهره ها آسیب پذیرتر هم می شوند. اگر دیسک به صورت فتق باشد درمان چندان مشکل نیست ولی وقتی یک تکه از دیسک کنده شود و داخل کانال بیفتد، ممکن است درمان جراحی نیز لازم باشد.

 

در فتق دیسک کمر عضلات کمری به اسپاسم فرو می روند و گودی کمر کمتر و تقریبا صاف می شود پس فیزیوتراپ باید تلاش کند تا اسپاسم عضلات را از بین ببرد. بیمار را به صورت طاق باز و روی شکم خوابانده و دست ها را در پهلو قرار می دهیم و به بیمار می گوییم نفس عمیق بکشد و نفس را در سینه نگه دارد و بعد آهسته نفس را از دهان بیرون دهد. با این تنفس عمیق و آرام شکم حرکت می کند و عضلاتی که باعث سفتی ناحیه کمر شده بودند بدون اینکه روی کمر فشار وارد آید شل می شوند.

 

به این ترتیب عضلات ناحیه کمر را به طور غیرمستقیم آزاد می کنیم. (معمولا با یک جلسه فیزیوتراپی مشکل بیمار حل می شود) در مرحله دوم به بیمار می گوییم در همان حالت خوابیده آرنج را خم کند و کف دست ها را روی زمین قرار داده، سپس به اندازه بازو بلند شود و تاکید می کنیم که عضلات لگن و ستون فقرات را وارد انقباض نکند و از ۱۰۰۱ تا ۱۰۱۰ بشمارد.

 

در مرحله بعد از بیمار می خواهیم کف دست ها را روی زمین قرار دهد و بنشیند تا گودی کمر را به ۳۰ درجه برساند. این کار را باید به طور مرتب انجام دهند. همان طور که می دانیم فتق دیسک کمر جانبی پشتی است و با فیزیوتراپی فتق را به طرف جلو می فرستیم. این اعمال کاملا بی خطر هستند. ۷۰ تا ۸۰ درصد کمردردها به راحتی درمان می شوند و نیازی به عمل جراحی ندارند.

 

اگر فتق دیسک کمر درمان نشود به درد مزمن تبدیل می شود. در نوع مزمن، بیمار دچار مشکلات روحی روانی نیز می شود و آستانه درد بیمار آنقدر پایین می آید که حتما نیاز به داروهای آرام بخش و خواب پیدا می کند. تمرین های درست فیزیوتراپ وقتی است که درد به تدریج کم شده و به طرف مرکز حرکت کند یعنی اگر درد بیمار در ناحیه پاست به زانو و سپس به کمر برسد. وخیم ترین وضعیت در تمرین های نادرست وقتی است که کمر بهبودیافته و درد پا شروع شود.

اگر درد بیمار بیش از ۳ ماه طول بکشد یعنی مزمن شده است و درمان هم به مراتب سخت تر می شود. متاسفانه بعد از ۳ ماه عضلات آتروفی شده و شاهد تغییر فرم در پا خواهیم بود.

 

منبع:پرشین پرشیا

 

 

ورزش های پارگی رباط صلیبی

آموزش ورزش های پارگی رباط صلیبی

 

ام اس و فیزیوتراپی

 

فیزیوتراپی چیست؟

  به زبان ساده می‌توان فیزیوتراپی را علم درمان به‌وسیله حرکت و روش‌های فیزیکی دانست. به اشخاصی که در این مورد تحصیل کرده‌اند فیزیوتراپیست می‌گویند.

 

ام اس و فیزیوتراپی

یکی از مشکلات اصلی ما، ضعف و محدودیت در حرکت است که از طرفی به‌علت درگیری قسمت‌های حرکتی در مغز و نخاع و از طرف دیگر به‌علت کم تحرکی خودمان است شاید شما هم به یکی از علل زیر حرکات خود را محدود کرده‌اید:

افسردگی و بی‌حوصلگی، ترس از افتادن و جراحات و یا ناآگاهی (مثلاً ترس از مضر بودن فعالیت). کم بودن تحرک خود دارای عوارضی است مانند کوتاه شدن و ضعیف‌تر شدن عضلات، زخم بستر، یبوست و ...

حتماً تابه‌حال با فردی که دست یا پایش شکسته است برخورد داشته‌اید و شاهد بوده‌اید که پس از درمان شکستگی و باز کردن گچ، بیمار در انجام حرکات آن عضو ناتوان شده و نیازمند به فیزیوتراپی برای مدتی محدود می‌باشد. فرق ما با چنین بیمارانی در این است که برای مدت نامحدودی به فیزیوتراپی محتاجیم. شاید فکر کنید عملی نیست که همه روزه به یک فیزیوتراپیست رجوع کنید و شاید انجام مداوم این کار از نظر وقت و یا هزینه غیرممکن باشد. اما با یک روش ساده می‌توانیم این مشکل را حل کنیم:

۱. ابتدا به یک فیزیوتراپیست حاذق و دلسوز مراجعه کنید. یافتن او اصلاً مشکل نیست! کافی است به یک مرکز فیزیوتراپی رجوع کنید و در صورتی که در آنجا راحت بودید و حس کردید به مشکلات شما توجه می‌شود و برایتان دقیقاً برنامه‌ریزی می‌کنند، می‌توانید همیشه به همان فیزیوتراپیست مراجعه کنید. بدیهی است علاوه بر دقت و توجه متخصص مربوطه، سلیقه شخصی شما هم بسیار مهم است و مثلاً فیزیوتراپیست انتخابی فردی دیگر، ممکن است برای شما انتخاب مناسبی نباشد.

۲. متخصص فیزیوتراپی شما را معاینه می‌کند و حرکت‌های مناسب را به شما توصیه می‌کند و به صلاحدید ایشان چند جلسه‌ای در همان مرکز تمرین می‌کنید.

۳.   حرکاتی که فعلاً لازم دارید، تعداد و چگونگی انجام روزانه آن‌هارا در خانه بیاموزید و در صورت نیاز به وسایل کمکی، آن‌ها را از فروشگاه‌های این نوع لوازم تهیه کنید و یا اگر می‌توانید مشابه آن‌ها را برای خود بسازید.

۴.   همه روزه در منزل زمانی را به حرکات فیزیوتراپی اختصاص دهید و ضمن انجام این ورزش‌ها سعی کنید بیشتر به بهبودی و تندرستی فکر کنید.

۵. به صلاحدید فیزیوتراپیست هر چند هفته به او مراجعه کنید تا هم درستی انجام تمرینات را بررسی کند و هم درصورت لزوم ،آنها را تغییر دهد.

چند توصیه کلی:

-منظور ما از انجام حرکات فیزیوتراپی رسیدن به وضعیت بهتر جسمی و روحی است نه شرکت در مسابقات المپیک! پس در انجام ورزش‌ها منظور ما، انجام تعداد کمی حرکت در نوبت‌های متعدد در طی روز است.

-حرکات را تا مرز رسیدن به خستگی انجام بدهید. در صورت تمایل پس از مدتی استراحت می‌توان دوباره حرکات را تکرار کرد.

-هر موقعیتی که انجام حرکت را آسان کند مفید است، بنابراین با توجه به سبک شدن وزن بدن در آب، شنا یکی از مفیدترین ورزش‌ها برای شما می‌باشد. البته نیازی به شنای حرفه‌ای نیست و اندکی هم که در آب دست و پایتان را تکان دهید بسیار مفید است.

 

منبع:انجمن مولتیپل اسکلروز ایران

 

فیزیوتراپی تنها روش درمان سکته مغزی

 

 

سکته مغزی آسیب عصبی حاد ناشی از اختلال خونرسانی به قسمتی از بافت مغز که ناشی از انسداد رگ مغزی به وسیله یک لخته خونی و یا پارگی یکی از عروق تغذیه کننده آن قسمت بافت مغز می‌باشد.
به بیان دیگر اگر خونرسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف گردد٬این قسمت از مغز دیگر نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد.این وضعیت را اصطلاحاً سکته مغزی می‌نامند.سکته مغزی می‌تواند به عللی مانند بسته شدن یا پاره شدن یکی از رگ‌های خون رسان مغز ایجاد شود.

حدود سه چهارم علائم سکته‌ مغزی به دلیل انسداد رگ‌های خونی رخ می‌دهد که در پی آن از ورود خون غنی از اکسیژن به مغز جلوگیری به عمل می‌آید. این نوع اختلال، "سکته مغزی ایسکمیک"، نامیده می‌شود.

 

آسيب در بخش‌هاي مختلف مغز

 

مشكلات شما پس از سكته مغزي به اين مساله مربوط مي‌شود كه كدام قسمت از مغز شما آسيب ‌ديده است و ميزان اين آسيب چقدر است. افرادي كه دچار سكته مغزي مي‌شوند معمولا دچار مشكلاتي در زمينه حس و حركت مي‌شوند. درد، بي‌حسي و سوزش اندام‌ها مي‌‌تواند وجود داشته باشد. گرفتگي ماهيچه، ضعف و اختلال در راه رفتن نيز در بعضي از افراد ديده مي‌شود. البته ممكن است در حس لمس يا احساس گرما و يا سرما مشكل داشته باشند. بعضي‌ها هم اختلال بلع يا مشكلات دفعي را تجربه مي‌كنند.
در برخي موارد ديده شده است كه فرد نمي‌‌تواند اشياي موجود در يك سمت بدن را ببيند و اگر سرش را به آن سمت برنگرداند متوجه آن اجسام نمي‌شود. از آن بدتر اختلالات زبان و تفكر است. در اين حالت شخص حرفهاي ديگران يا مطالب نوشته شده را متوجه نمي‌شود و قادر به خواندن و نوشتن نيست. او حتي نمي‌تواند افكار خود را بيان كند و گاهي دچار اختلال حافظه و يادگيري مي‌شود.
مشكلات عاطفي از ديگر مواردي است كه در بعضي از افراد دچار سكته مغزي ديده مي‌شود. سكته مغزي مي‌تواند باعث احساس ترس، اضطراب، عصبانيت، غمگيني و سوگ در خود فرد يا حتي اطرافيان شود.
اين عارضه به طور كلي موجب آسيب نواحي‌اي از مغز مي‌شود كه قسمت‌هاي مختلف بدن را كنترل مي‌كنند، ولي نواحي ديگر مغز مي‌توانند تا حدي كار نواحي آسيب ديده را جبران كنند. بيشتر مبتلايان قادر خواهند بود تعداد زيادي از مهارت‌هاي از دست رفته خود را بازيابند. البته بعضي‌ها پس از سكته مغزي دچار مشكلات پايداري مي‌شوند ولي بيش از نيمي از مبتلايان قادر خواهند بود پس از سكته مغزي توانايي مراقبت از خود را بازيابند.

 

بازتواني پس از سكته مغزي را جدي بگيريد

 

بهترين راه براي بهتر شدن پس از سكته مغزي شروع بازتواني است. در بازتواني سكته مغزي به شما آموزش داده مي‌شود تا حد ممكن كارهايتان را خودتان انجام دهيد و مستقل باشيد و اين كه با تغييرات به وجود آمده در مغز و بدن خود به دنبال سكته كنار بياييد.
همچنين مي‌آموزيد كه خود را با زندگي در خانه، خانواده و جامعه مطابقت دهيد.
بازتواني هنگامي كه در بيمارستان هستيد آغاز مي‌شود. پس از ترخيص از بيمارستان مي‌توانيد بازتواني را در خانه يا يك مركز توانبخشي دنبال كنيد. بيشتر برنامه‌هاي بازتواني شامل 3 ساعت درمان روزانه هستند كه 5 يا 6 روز در هفته انجام مي‌شود.
نكته كليدي بازتواني، اقداماتي است كه از بروز مجدد سكته مغزي جلوگيري كند. براي آن كه سالم بمانيد بايد دارو مصرف كنيد و در زندگي خود تغييراتي دهيد. از تيمي كه مسوول بازتواني شما هستند مي‌توانيد اطلاعات لازم را در مورد نرمش‌ها، رژيم غذايي و ساير موارد كسب كنيد. شما بيشترين شانس را براي بازيابي توانايي‌هاي خود در يك ماه اول پس از سكته داريد. بنابراين مهم است كه بازتواني را زود شروع كنيد و آن را به طور منظم دنبال كنيد.
براي بيشتر مردم بازتواني يك فرآيند مادام‌العمر است. در اين ميان حمايت خانواده و دوستان بسيار مهم است. ممكن است بيشتر توانايي‌هاي خود را در چند هفته يا چند ماه اول بازيابيد اما مي‌توانيد پس از گذشت چند سال باز هم بهبودي بيشتري كسب كنيد. فقط ممكن است اين اتفاق به آرامي رخ دهد و نياز به زمان زياد و تلاش مداوم داشته باشد. بنابراين نااميد نشويد و به تلاش خود ادامه دهيد.
احساس ناراحتي و نااميدي پس از سكته مغزي شايع است، هر چند مقابله با احساسات، سخت به نظر مي‌رسد. با تيم توانبخشي خود در مورد احساساتتان صحبت كنيد و اگر نياز داريد براي افسردگي خود درمان لازم را دريافت كنيد. سعي كنيد با كساني كه قبلا دچار سكته مغزي شده‌اند صحبت كنيد و از طرز برخورد آنها با مشكلات، تجربه كسب كنيد. بايد بدانيد كه سكته مغزي شما روي اطرافيانتان هم اثر مي‌گذارد. آنها هم به اندازه شما نگران هستند. بنابراين به آنها اجازه دهيد تا به شما كمك و در برنامه بازتواني شما شركت كنند.

 

 

 

فيزيوتراپي راه درمان سکته مغزی

 

 سكته مغزي مي‌تواند باعث ضعف يا فلج نيمي از بدن و مشكلات تعادل شود. فيزيوتراپي كمك مي‌كند كه تا حد ممكن كنترل ماهيچه‌ها و حركت فرد به حالت عادي بازگردد.
فيزيوتراپي خيلي زود به دنبال سكته مغزي در منزل يا بيمارستان آغاز مي‌شود. اگر فرد توانايي جابه‌جايي نداشته باشد، فيزيوتراپ از وضعيت مناسب آنها در تخت اطمينان حاصل مي‌كند و وضعيت آنها را به طور منظم تغيير مي‌دهد تا از خشك شدن ماهيچه‌ها و مفاصل جلوگيري كند. اگر فردي كه دچار سكته مغزي شده است نمي‌تواند روي تخت يا صندلي بنشيند فيزيوتراپ به او كمك مي‌كند تا تعادل خود را حفظ كند. پس از اين مرحله شخص مي‌تواند با كمك بايستد و به آرامي راه برود.
درمان اندام‌هاي ضعيف يا فلج با حركات كوچك و ساده آغاز مي‌شود. با پيشرفت شخص و قوي‌تر شدن او حركات پيچيده‌تر، آزمايش مي‌شوند و او تشويق مي‌شود تا هر دو سمت بدنش را به كار بگيرد. اين كار از استفاده بيش از اندازه از سمت سالم جلوگيري مي‌كند.
درمان گرفتگي عضلات اين بيماران تلفيق انجام حركات نرمشي و مصرف داروهاي ضداسپاسم مي‌باشد. در صورتي كه گرفتگي عضلات رفع نشود انتخاب آخر جراحي خواهد بود كه روي مغز يا روي عضلات و مفاصل صورت مي‌گيرد. جراحي موجب از بين رفتن درد و بازيابي برخي از حركات مي‌شود.
به ياد داشته باشيد كه درد خود را به پزشك اطلاع دهيد تا براي برطرف كردن آن راهي پيدا كند. البته روش‌هايي وجود دارند كه با امتحان كردن آنها مي‌توانيد درد خود را كاهش دهيد. مثلا استفاده از كيسه آب گرم و نرمش‌هاي سبك موجب كاهش درد مي‌شوند. اندام‌هاي ضعيف يا فلج را با قرار دادن در وضعيت مناسب يا با استفاده از آتل‌هاي مخصوص مي‌توان در مقابل درد محفاظت كرد. درد شانه كه به علت تحمل وزن ناشي از دست فلج به وجود مي‌آيد را مي‌توان با قرار دادن دست روي يك بالش يا بالا نگه داشتن آن كنترل كرد.

 

چرا فیزیوتراپی بعد از سکته مغزی ضرورت دارد؟

 

- انعطاف پذیری سیستم عصبی بعداز سکته هدایت شده و کنترل شده نیست.فیزیوتراپیست خاصیت انعطاف پذیری(نروپلاستیسیتی) سیستم عصبی بعد از آسیب را در جهت صحیح هدایت می کند

 

-در زمان های اولیه آسیب(به ویژه شش ماه اول), نروپلاستیسیتی بیشتر است.

 

-فیزیوتراپیست باعث بهبود انعطاف پذیری در مفاصل(جهت جلوگیری از کوتاهی های عضلانی و خشکی مفاصل به علت بی حرکتی) براساس اصول علمی می گردد.

 

-درمان فیزیوتراپی براساس ارزیابی های اولیه و مجدد بیماران صورت می گیرد.ازنظر یک فیزیوتراپیست هر بیمار سکته مغزی منحصر به فرد بوده و به درمان خاص خود نیاز دارد

 

-فیزیوتراپیست به دلیل آگاهی از آناتومی عضلات اندام های فوقانی,تحتانی و تنه نقش مهمی در تنظیم یک برنامه درمانی موثر دارد

 

-ارزیابی قدرت عضلات اندام ها به صورت فعال,به فیزیوتراپیست این امکان را می دهد که با توجه به وضعیت بیمار,او را از یک سطح پایین تر به یک سطح بالاتر ارتقائ دهد

 

-فیزیوتراپیست به دلیل آشنایی با علم نوروآناتومی,نوروفیزیولوژی و علوم اعصاب, با دیدگاه علم کنترل حرکتی(Motor Control)به بیمار می نگرد.علم کنترل حرکتی علاوه بر سیستم عضلانی,اهمیت ویژه ای برای سیستم عصبی درنظر می گیرد

 

-فیزیوتراپیست موفق,برنامه اصلی خود را با توجه به وضعیت بیمار بر آموزش های حرکتی و تمرینات متمرکز می کند.سطح تمرینات با پیشرفت بیمار گسترده تر می شود

 

-فیزیوتراپیست با شناختی که از کل مفاصل بدن و نوروفیزیولوژی دارد,وضعیت های صحیح ایستادن و راه رفتن را به بیمار و همراهان او آموزش می دهد.چراکه آموزش های غلط منجر به الگوهای حرکتی ناصحیح می گردد و درنهایت باعث اختلال در میزان بهبودی و کیفیت آن می شود

 

-فیزیوتراپیست ها با تجربه ای که در درمان بیماران سکته مغزی دارند,نحوه انجام تمرینات عملکردی را با توجه به شرایط بیمار به او آموزش می دهند.تمرینات عملکردی باعث به کارگیری مفاصل بیشتری در یک عمل خاص می گردد و به تدریج با پیشرفت بیمار,سرعت تمرین و سطح آن افزایش می یابد

 

-با توجه به اینکه در بسیاری از موارد ترمیم و بازسازی مغزی بعد از تروما و آسیب عروقی,از یک الگوی هدف مند پیروی نمی کند و گاها با ایجاد پدیده ای بنام اسپاستیسیتی(Spasticity) الگوهای غلطی را در اندام ها ایجاد می کند,فیزیوتراپیست با آگاهی از این مسئله از همان ابتدای درمان تا حد زیادی این حالت نامناسب را کنترل می کند

 

-تنظیم یک برنامه منظم جهت افزایش هماهنگی (Coordination) و تعادل (Balance) میان گروه های عضلانی در وضعیت های مختلف که با توجه به شرایط و پیشرفت بیمار تغییر می یابد

 

-تاکید بر ایجاد حرکات ارادی و افزایش سرعت عمل همراه با حداکثر دقت

 

-گسترش حرکات ارادی ازطریق تحریکات کلامی-بینایی و تفسیر حرکت قبل از انجام آن

 

-ایجاد انگیزه لازم و افزایش اعتماد به نفس ازطریق تشویق با تحریک سیستم های هیجانی مغز

 

عوامل موثر بر میزان کیفیت درمان فیزیوتراپی بیماران سکته مغزی:

 

-تاکید بر انجام تمرین (Exercise)طبق نظر فیزیوتراپیست

 

-آموزش صحیح تمرینات به بیمار و همراهان او طبق نظر فیزیوتراپیست

 

-درمان های دارویی طبق نظر متخصص مربوطه

 

-میزان همکاری بیمار

 

-تکرار تمرینات در منزل توسط بیمار و با همکاری خانواده فرد

 

-انگیزه و اراده بیمار

 

-سطح آسیب و میزان توانایی مغز جهت بازسازی مجدد

 

-سن و وزن بیمار

 

-وجود یا عدم اختلالات عضلانی -اسکلتی و بیماری های مفصلی

 

-وجود یا عدم بیماری قلبی-عروقی,بیماری تنفسی و بیماری های دیگر

 

-زمان کافی و طولانی فیزیوتراپی

 

-روحیه فرد و تلاش برای بهتر شدن

 

-میزان امید به زندگی

 

منبع:-فیزیوتراپی

 

 

 

 

آرنج تنیس بازان (تنیس البو Tennis elbow)

درد آرنج بیماری شایعی است که باعث درد و ناتوانی در افراد زیادی می شود. این بیماری بعلت فراوانی در وزرزشکاران تنیس باز بنام آرنج تنیس بازان معروف شده اما علائم آرنج تنیس بازان در تمام افراد بخصوص افرادی که بر روی آرنج فشار وارد می سازند دیده می شود.

 

علت بیماری آرنج تنیس بازان یا تنیس البو

افرادی که با دست کار می کنند و حرکاتشان تکراری است دچار بیماری تنیس البو می شوند مثلا در افرادی که شستشو بخصوص چلاندن و پیچاندن را انجام می دهند زیاد دیده می شود. بلند کردن اجسام به شکل ناصحیح موقع خرید نیز یکی دیگر از علل این حالت است. برخی افراد دچار وسواس می باشند و کارهای تکراری شست و شو را انجام می دهند. این افراد نیز مستعد بیماریهای مختلف از جمله آرنج تنیس بازان می باشند.

 

 

بیماری های که ممکن است اشتباه شوند

علل مختلفی باعث درد آرنج می شوند. یکی از شایعترین علل آن که بطور شایعی توسط پزشکان به آن دقت نمی شود درگیری عصب گردنی است که در آرنج حس می شود. گاهی درد تیر کشنده نبوده و مشکل گردن خود را در آرنج نشان می دهد.

 

 

متحصصین طب فیزیکی بیشتر با این یافته آنا می باشندو بیماران مدتها حتی برای چند سال با تزریق و فیزیوتراپی آرنج و حتی گچ گرفتن آرنج و یا جراحی هنوز درد آرنج دارند ولی درمان مشکل در گردن با عث درمان سریع درد آرنج می شود. علت آن لزوما دیسک گردن نیست بلکه درگیری مفاصل گردن می تواند خود را به این حالت نشان دهد.

یکی از علل درد ارنج که کمتر شناخته شده اما در اکثر کتابها موجود است درگیری عصب رادیال در پشت ساعد است. نوار عصب و عضله می تواند به افتراق این حالت کمک کند.

تشخیص

تشخیص این بیماری بر اساس معاینه است در صورت شک به علل دیگر تسهای تشخیصی مثل عکس ساده و نوار عصب درخواست می شود.

 

 

 

 

 

درمان بیماری آرنج تنیس بازان

درمان آرنج تنیس بازان اکثرا با درمانهای طب فیزیکی انجام می شود و شامل موارد زیر است:

1. ابتدا سعی می کنیم فشار کار را کم کنیم و نحوه گرفتن و بلند کردن اشیا را به بیمار پاموزش دهیم.

2. ماساژ می تواند به درمان بیماری کمک نمایید

3. بعد از کم شدن علایم بیمار بتدریج ورزشهایی برای تقویت تاندون و عضله باید شروع شود. این ورزشها جلوی عود بیماری را می گیرند.

 

4. تزریق پی ار پی در موارد مزمن کمک کننده است

5. تزریق کورتون می تواند باعث کاهش درد شود اما باید همراه با ورزشهای مناسب باشد

6. بستن بریس یا همان آرنج بند مخصوص: بریس آرنج تنیس بازان حدود 7-6 سانتیمتر پهنا دارد و باید آنرا طوری بست بلکه حدود دوونیم سانتیمتر زیر محل درد آن بسته شود. بیس باید محکم بسته شود اما نه آنقدر محکم که باعث درد و تورم درد دست شود

 

 

۶. استفاده از شاک ویو تراپی در موارد مزمن موثر است

۷. گاهی از چسب درمانی برای درمان آرنج تنیس بازان استفاده می شود.

۸. استفاده از لیزر در موارد حاد و درد شدید باعث کاهش درد می شود

۹. فیزیوتراپی

۱۰. دارو: دارو های ضد التهاب در موارد حاد و تزریق بوتاکس در موارد مزمن کمک کننده است.

 

منبع:وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

 

 

 

جراجی پارگی رباط صلیبی

 

در موارد زیر  پارگی رباط صلیبی فدامی را جراحی می کنیم

 

1. اگر بیمار به اقدامات درمانی غیر جراحی طب فیزیکی و فیزیوتراپی ، تمرین درمانی پاسخ مناسبی ندهد. و مکررا دچار درد، قفل شدن و خالی شدن زانو باشد

 

2.       بیمار جوان که در مسابقات شرکت می کند و مایل به برگشتن به مسابقات قهرمانی است و دایم در معرض پیچش زانو است مثل اسکی یا اگر بیمار بخواهد شدت تمرینات خود را بدون استفاده از بریس افزایش دهد.

 

3.       اگر بیمار جوانی درگیری همزمان منیسک زانو داشته بادشد. چون برای ترمیم مینیسک باید حتما زانو پایداری خوبی داشته باشد وگرنه ترمیم مینیسک بخوبی جواب نمی دهد در این حالت باید رباط صلیبی نیز ترمیم شود.

 

5 روش جدید درمان کمردرد

اگر کمردرد مزمن، کلافه ‌تان کرده؛ حداقلش این است که می ‌توانید دل ‌تان را به این نکته خوش

کنید که شما تنها نیستید! طبق آمارهای موجود، از هر 10 آمریکایی بالغ، 8 نفر در طول عمر خودش


کمردرد شدیدی را تجربه کرده و پس از سرماخوردگی، کمردرد اولین علت مرخصی ‌های استعلاجی در این کشور است و...
در یک برآورد سرانگشتی، کمردرد برای اقتصاد آمریکا سالانه 90 میلیارد دلار آب می‌ خورد. آمار و ارقام بالا را با در نظر گرفتن نسبت جمعیتی آمریکا و سایر کشورهای جهان، می‌ توان کم و بیش به کشورهای دیگر نیز تعمیم داد.

پزشکان، فیزیوتراپیست‌ ها و مهندسان پزشکی هر کدام شیوه های تازه ‌ای را برای تسکین و درمان این درد ناخوشایند می ‌آزمایند. ستون فقرات انسان، سیستم پیچیده ‌ای است که محافظت از نخاع را بر عهده دارد. این سیستم در اصل از مهره‌ ها و غضروف ‌هایی تشکیل شده که عضله ‌ها و رباط‌ های بسیار محکمی آن ها را پابرجا نگه می ‌دارند. اما مهره ‌های بخش کمری ستون‌ فقرات وظیفه دیگری هم دارند و آن تحمل وزن بدن است. درواقع 5 مهره در این ناحیه وجود دارند که دیسک بین آن ها شبیه بالشتک عمل می‌ کند و همه ضربه‌ های ناگهانی وارد به کمر را خنثی می ‌‌کند. اما با بالا رفتن سن، کم‌ کم عضله‌ ها تحلیل می ‌روند، استحکام استخوان ‌ها کم می‌ شود و دیسک ‌های بین ‌مهره ‌ای هم خاصیت ارتجاعی خود را از دست می ‌دهند. در نتیجه ستون فقرات کمری دیگر خاصیت انعطاف ‌پذیری و تحمل این ضربه ‌ها را ندارد. متاسفانه اکثر بیماران پس از درمان هم کاملا بهبود پیدا نمی‌ کنند یا حتی عوارض درمانی مشکل‌ های جدیدی را برای آن ها به وجود می ‌آورد. اما از سویی دیگر پزشکان و محققان هم دست از تلاش برنمی ‌دارند. در سال‌ های اخیر چند روش جدید برای درمان کمردرد معرفی شده که بعضی از آن ها واقعا موثر به نظر می‌ رسند.


1- محرک‌ های الکتریکی؛ معجزه هایی کوچک
باربارا سوئینی، یک خانم 63 ساله آمریکایی است که تقریبا از 20 سال پیش با کمردرد دست و پنجه نرم ‌کرده است. او روش‌ های درمانی مثل خوردن مُسکن، فیزیوتراپی، تزریق داخل نخاع و حتی استفاده از مخدری به نام متادون را تجربه کرده بود اما هیچ ‌وقت کمردرد او بهبود پیدا نکرد. در نهایت چون کانال نخاعی خانم سوئینی بیش از حد تنگ شده بود و به نخاع او فشار می‌ آورد، راهی جز عمل جراحی باقی نماند. در این عمل، جراحان دو مهره کمری را به هم متصل کردند تا فشار از روی اعصاب نخاعی برداشته شود. اما پس از آن، این خانم حتی برای سرپا ایستادن هم مجبور بود از عصا استفاده کند. در سال 2006 میلادی خبری مبنی بر تولید گسترده "دستگاه ضربان ‌ساز ضد درد" منتشر شد. این دستگاه که حجمی به اندازه یک ساعت جیبی اشغال می ‌کند پیام‌ های الکتریکی به نخاع می‌ فرستد و مانع ارسال پیغام درد به سمت مغز می ‌شود. باربارا سوئینی با شنیدن این خبر تصمیم گرفت این روش درمانی را هم امتحان کند. دکتر زاخاری لوین طی یک عمل ساده اما ظریف، ضربان ‌ساز را در بدن بارابارا جاسازی و سپس رابطی بین ضربان ‌ساز و نخاع تنظیم کرد. در نهایت با چند بخیه کوچک عمل جراحی تمام شد و باربارا همان روز به خانه برگشت اما این بار بدون عصا. در حال حاضر او هیچ دردی ندارد و برخلاف 20 سال گذشته از زندگی لذت می ‌برد.



2- کمربند مادون ‌قرمز
سال 1800 میلادی اشعه مادون‌ قرمز کشف شد. تا به امروز موارد استفاده گوناگونی از این اشعه شناخته شده که معروف ‌ترین آن ها گرم کردن غذا به کمک این اشعه است. اما اخیرا مخترعی کانادایی برای درمان کمردرد، کمربندی ساخته که اشعه مادون ‌قرمز ساطع می‌ کند. تحت تاثیر این اشعه، خون ‌رسانی در ناحیه کمر بهتر و در

نتیجه احساس درد هم کمتر می‌ شود. حتی در سال 2006 محققان کانادایی پس از انجام مطالعه‌ ای اعلام کردند که این کمربند قادر است علایم دردناک نیمی از بیماران را کاملا از بین ببرد. لارنس گوردون، مخترع این کمربند در واقع یک پرورش ‌دهنده اسب بود. پس از این که حین اسب‌ سواری کمرش آسیب دید به فکر ساختن چنین وسیله ‌ای افتاد. به عقیده گوردون بهترین زمان بستن کمربند شب‌ ها حین خواب است اما در طول روز هم می ‌توان از آن استفاده کرد. البته این دستگاه هنوز از طرف پزشکان مورد تایید قرار نگرفته و عوارضی هم از آن گزارش شده است. مثلا در برخی افراد پوست ناحیه زیر کمربند قهوه‌ ای رنگ شده که این مساله استفاده از دستگاه را مورد تردید قرار می ‌دهد. در ضمن قیمت فعلی این کمربند 2335 دلار است بنابراین خرید آن برای هر کسی ممکن نیست.


3- ساختن دوباره دیسک با سلول بنیادی
اکثر روش‌ های درمانی فقط علایم را از بین می ‌برند ولی علت اصلی ایجاد کمردرد همچنان به قوت خود باقی می‌ ماند. اما در دانشگاه منچستر انگلستان دکتر استفان ریچاردسون روش جدیدی برای درمان قطعی کمردرد ابداع کرده است. او در ابتدا سلول ‌هایی را از مغز استخوان بیماران به عنوان سلول بنیادی می‌ گیرد و پس از پرورش این سلول ‌ها در محیط آزمایشگاه آن ها را در ژلی از کلاژن ‌های انسانی مخلوط می ‌کند. درنهایت این مخلوط را از طریق برش جراحی کوچکی بین مهره‌ ها قرار می ‌دهند تا سلو‌ل ‌های بنیادی، خودشان دیسک بین ‌مهره ‌ای جدیدی بسازند. دکتر ریچاردسون می ‌گوید: "این روش کاملا بی‌ خطر و بدون عوارض جانبی است، چون سلول از بدن خود بیماران گرفته می ‌شود. در ضمن برش جراحی این قدر کوچک است که بیماران می‌ توانند همان روز به خانه برگردند."
تحقیق‌ های کلینیکی روی این روش درمانی تا 2 سال آینده ادامه خواهد داشت. اما دکتر ریچاردسون معتقد است 5 سال دیگر روش ساخت دیسک با سلول‌ بنیادی وارد همه مراکز درمانی آمریکا خواهد شد و کابوس غضروف‌ های آسیب ‌دیده و کمردرد برای همیشه از بین خواهد رفت.


4- ثابت کردن مهره‌ ها با پیچ‌ های پلاستیکی قابل ارتجاع
هر ساله حدود 200 هزار آمریکایی به دلیل از بین رفتن دیسک‌ های بین‌ مهره ‌ای مجبور به انجام عمل جراحی روی کمر می ‌شوند. در این جراحی در واقع 2 مهره مجاور توسط پیچ‌ هایی فلزی به هم متصل می ‌شوند تا جابه ‌جایی آن ها روی نخاع فشار نیاورد. البته این عمل عارضه ‌ای دایمی همراه دارد. در واقع پس از این جراحی بیمار دچار محدودیت ‌هایی در حرکت می ‌شود. چون محدوده حرکات کمر نسبت به قبل کاهش می ‌یابد. اما اخیرا تکنیکی به نام دینزی وارد عرصه جراحی کمر شده که با وجود متصل کردن دو مهره، دامنه حرکات طبیعی کمر را از بین نمی‌ برد. در این تکنیک برای ثابت کردن مهره‌ ها از مواد پلاستیکی و قابل انعطاف به جای پیچ فلزی استفاده می ‌شود. این مواد به شکل لوله‌ هایی در هر دو طرف مهره‌ ها قرار می ‌گیرند و با وجود نگه داشتن مهره ها در کنار هم قدرت تحرک کمر را از بین نمی ‌برند. این تکنیک در آمریکا در سال 2004 میلادی به تصویب رسید اما سال ‌هاست که در اروپا این روش به جای اتصال مهره ‌ها توسط پیچ فلزی استفاده می ‌شود.


5- تشک‌ های جدید
مطالعه ‌ای در سال 2006 میلادی نشان داد که تشک‌ های کهنه یک علت عمده برای شروع کمردرد محسوب می ‌شود. این مطالعه توسط محققی به نام دکتر جاکوبسون روی 59 زن و مرد آمریکایی انجام شد. در پایان همه این 59 نفر که مبتلا به کمردرد بودند فقط چهار هفته پس از تعویض تشکی که روی آن می ‌خوابیدند، بهبود پیدا کردند. جالب اینجا است که هیچ دارو یا روش خاصی هم به‌عنوان درمان جانبی در اختیار آن ها قرار نگرفت. البته تشک طبی، تکنولوژی جدیدی محسوب نمی ‌شود اما آگاهی از این که استفاده از تشک‌ های کهنه چقدر به ضرر بدن تمام می ‌‌شود، نکته قابل ‌تاملی است.

منبع:بیماریهای ناعلاج

انواع فیزیوتراپی

»  فیزیوتراپی در اطفال
قریب به ۱۰% از کودکانی که به دنیا می آیند دچار نوعی از معلولیت می باشند که با فیزیوتراپی به موقع می توان در معلولیت موجود اقدامات موثری را انجام داد و از جمله این معلولیتها عبارتند از : فلج مغزی ، فلج اطفال ، فلج زایمانی (ارب پالزی) ، تور تیکولی (کودکانی که با گردن کج به دنیا می آیند) ، اختلال در مچ پا (مثل کف پای صاف ، و پا چنبری و غیره).

 

»  فیزیوتراپی در بیماریهای زنان
   فیزیوتراپی در بیماری های زنان را با هدف کاهش درد و از بین بردن برخی عفونتها و چسبندگی ها که در بافتهای مختلف دستگاه تناسلی ایجاد می شود و نیز تقویت عضلات ناحیه شکم و اطراف لگن انجام داد و از جمله این موارد عبارتند از : کمر درد که منشا آن بیماری های زنان است ، ضعف عضلات ناحیه شکم و لگن و بیمار های التهابی و در برخی از جراحی های دستگاه تناسلی زنان و غیره.

 

»  فیزیوتراپی در اعمال جراحی
حال عمومی بیماران و جلوگیری از ایجاد و کنترل و حفظ دامنه حرکات مفاصل اطراف محل عمل برای از بین بردن درد و جسبندگی و محدودیت حرکتی می توان از فیزیوتراپی استفاده کرد و از جمله موارد آن عبارتند از : سوختگیها و در برخی اعمال جراحی در ناحیه فک و صورت و غیره.

 

»  فیزیوتراپی در بیماریهای پوستی
در بیماریهای پوستی می توان با کاهش درد به بهبودی سریع و بهتر صدمات پوستی کمک کرد و از جمله این بیماریهای پوستی عبارتند از : سوختگی پوست و زنا و آکنه و لوپوس و در اعمال جراحی پلاستیک و اعمالی که برای زیبایی انجام می شود با کنترل چسبندگی محل عمل و غیره.

»  فیزیوتراپی در بیماران بستری در بخشهای بیمارستان
با توجه به اینکه وقتی بیماران عزیز در بیمارستان بستری می شوند از هر گونه حرکت عاجزند که به دنبال آن خشکی مفاصل و ضعف عضلات و نیز تجمع ترشحات درریه آنها و نیز بیماریهای زخم بستر آنها را تهدید می کند و برای پیشگیری از بوجود آوردن این مشکلات لازم است بعد از تجویز پزشک هر روز حداقل یک نوبت فیزیوتراپیست با انجام حرکات فعال و غیرفعال و نیز تمرینات تنفسی و همچنین با ارائه راهنمایی های لازم از به وجود آوردن گرفتاری بیشتر پیشگیری می کند و زمینه لازم برای توانبخشی بیمار را فراهم می کند.

»  فیزیوتراپی در بیماریهای قلبی و تنفسی
فیزیوتراپی در بیماران تنفسی شامل اصلاح الگوی تنفسی تقویت عضلات سیستم تنفسی و تخلیه ترشحات داخل ریه و مجاری تنفسی و همچنین تحریک رفلکس سرفه و آموزش روشهای تنفسی و تمرینات تنفسی می باشد و همچنین آموزش وضعیت های خاص برای تخلیه ترشحات از ریه می باشد و برای درمانی در بیمارستان قلبی شامل : بهبودی وضعیت بیمار و نیز افزایش کارایی سیستم قلبی عروقی که از جمله موارد قلبی ِ تنفسی عبارتند از : جراحی در ناحیه قفسه سینه ، ضعف در عضلات سیستم تنفسی ، شکستگی دنده ها ، بیماریهای تنفسی مثل پنومونی یا ذات الریه ، آمبولی ریه ، آبسه ریه ، برونشکتازی ، آتلکتازی ، برونشیت مزمن ، آمفیزم و آسم و سرطان عناصر تنفسی و غیره . و نیز بیماری هایی همچون ایسکمی قلبی ، ترومبوفلبیت ، واریس و غیره.

»  فیزیوتراپی در سالمندان
با توجه به اینکه سالمندان عزیز با بالا رفتن سن و کاهش فعالیت روزانه دچار ضعف و ناتوانی می شوند لازم است زیر نظر فیزیوتراپیست ماهر به حرکت ورزشی ادامه داده و از بروز مشکلات پیشگیری نمایند. در پایان اشاره به این نکته ضروری است که یکی از دلایل ثمر بخش بودن درمان بیماران در کشور های پیشرفته وجود ارتباط تنگاتنگ بین پزشک معالج از قبیل : جراح ارتوپد ، جراح اعصاب ، داخل اعصاب ، متخصص روماتولوژی ، متخصص قلب و عروق و متخصص ریه و جراح و … با سایر کادر درمان همچون تیم توانبخشی (فیزیوتراپیست) می باشد بنابرین اگر روزی بتوانیم بین پزشک معالج و فیزیوتراپیست ارتباط تنگاتنگ درمانی را بیش از پیش تقویت کنیم فیزیوتراپی می تواند گام بلندی را در درمان فیزیکی بیماران سکته مغزی ، فلج اندام ها ، آرتروز زانو ، ضایعات مفاصل و ستون فقرات و عوارض شکستگی ، ضایعات نخاعی ، بیماران قلبی و عروقی و ریوی و … بردارد.

 

منبع: فیزیوتراپی

 

درد دست نشانه چیست ؟

درد دست

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

- دست بیش از دو روز است که درد دارد.
- درد با کار یا ورزش بدتر می‌شود.
- دست گرفتار درد حس ندارد.
- دست تغییر شکل داده یا ورم کرده است.
- دست را نمی‌‌توان دراز کرد.
- درد دست همراه با درد قفسهٔ سینه یا تنگی ممکن است علامت حملهٔ قلبی باشد. در این‌صورت یک فوریت پزشکی است.

- درد دست نشانهٔ چیست؟
دست ابزار انعطاف‌پذیر عجیبی است. می‌توان آن را برای کارهای مختلف، از پرتاب توپ گرفته تا حمل کیسهٔ خرید و تکان دادن برای خداحافظی، به کار گرفت. ولی، مانند هر ابراز دیگر، دست نیز تا حدی تحمل دارد.
درد دست علل متعددی دارد، ولی اغلب تا یک علت ردیابی می‌شود: خستگی ماهیچه‌ها. درد و خستگی امروز دست ممکن است فردا بهتر شود، در این‌صورت چیز مهمی نیست. اما اگر بدون هیچ دلیل مشخصی درد می‌آید و می‌رود، و باز بر می‌گردد، ممکن است ناشی از التهاب مفصل باشد.

تقریبا سخت ترین بیماری گردن دیسک گردن می باشد. ماده غضروفی بین مهره های گردنی جلو می اید و موجب فشار روی اعصاب گردنی می شود و همچنین یک واکنش التهابی بسیار شدید را ایجاد می کند.اغلب درد یا بی حسی یا گزگز مورمور به دست ها تیر می کشد . خصوصا وقتی این درد به دست چپ تیر میکشد عده ای درد دست چپ و بیماری قلبی را مرتبط می دانند و به دنبال درمان ان می روند. درد گاهی فقط در دست ها احساس می شود بدون انکه فرد دردی را در گردن خود به یاد اورد. درمان دیسک گردن بسیار سخت می باشد و اغلب همکاری زیاد بیمار ار میطلبد.

اگر درد به تدریج زیاد می‌شود و ورم آزاردهنده‌ای دارد، احتمالاً دچار شکستگی استخوان ساعد یا بازو شده‌اید. ممکن است فکر کنید شکستگی استخوان چیز واضحی است، ولی گاهی استخوانی می‌شکند، بدون آنکه انسان متوجه شود. مثلاً ممکن است ضربه‌ای به دستتان بزنید یا زمین بخورید و احساس درد نکنید تا زمانی که فعالیت دست زیاد شود یا فشاری بر ناحیهٔ شکسته وارد آید.

آسیب دیدن مچ دست هم می‌‌تواند باعث درد شدید ساعد شود. از شایع‌ترین این دردها آسیب ناشی از تکرار یک حرکت است، مثل تایپ کردن، چکش زدن یا برداشتن تکراری یک چیز. این درد هر روز بدتر می‌شود، چون دست استراحت نمی‌کند. بالاخره کشیدگی بافت‌ها بر توانائی دست به بهبود غلبه می‌کند. گرچه آسیب‌دیدگی عمدتاً در مچ است، اما درد مچ دست ممکن است تا آرنج بالا رود.

آسیب دیدن بازو کمتر اتفاق می‌افتد، چون ماهیچه‌های زیادی دور آن را گرفته است. یکی از شایع‌ترین آسیب‌دیدگی‌های بازو که به درد منجر می‌شود التهاب وتر ماهیچهٔ دو سر است که در آن، وتر نزدیک به شانه کوفته یا پاره شده است و درد فزاینده‌ای در ماهیچهٔ دو سر بازو ایجاد می‌کند.

درد هر جای بدن نیز می‌تواند به بازو مربوط باشد. مثلاً برداشتن اجسام سنگین ممکن است وترهای شانه را ملتهب کند که صورت درد بازو خود را نشان می‌‌دهد.

درد شدیدتر منتشر به پائین دست چپ علامتی سنتی حملهٔ قلبی است. این درد ممکن است با تهوع، تنگی نفس یا درد قفسهٔ سینه همراه باشد. اما گاهی درد دست چپ تنها علامت آن است.

- درمان درد دست
درمان درد دست بستگی به محل و شدت آسیب‌دیدگی دارد. ولی در اینجا چند مورد یادآوری می‌شود.
دست را راحت بگذارید. اگر درد دست شدید نیست و تغییری در آن مشاهده نمی‌شود، آسان‌ترین درمان، یعنی استراحت، را انجام دهید. چند روز دستتان را از انجام فعالیت معاف کنید.

کار دست را کم کنید. اگر استراحت مطلق برای دستتان امکان ندارد و باید کار کند، مقدار فعالیتش را نصف کنید و در فاصلهٔ آن چنند بار به آن استراحت دهید. کار کردن افراد تا حدی که فعالیت آنها باعث ایجاد درد نشود اشکالی ندارد، اما کارکردن آنها با درد زیاد غیر عاقلانه است. درد یک علامت هشداردهنده است.
دست را بالا بگیرید. در هنگام استراحت، دست را تا حد سینه بالا بیاورید. مثلاً وقتی دراز کشیده‌اید، آن را روی یک یا دو بالش نرم بگذارید.

دست را خنک کنید. یک قطعه یخ را بر روی ناحیهٔ دردناک بمالید تا پوست نسبت به آن بی‌حس شود، البته نه بیشتر از چهار دقیقه. مواظب باشید رنگ دست سفید یا آبی نشود. یا یک بستهٔ شیمیائی آمادهٔ ”خنک‌کننده سریع“ را در یک حوله پیچیده و آن را تا ۲۰ دقیقه بر روی دست بگذارید. هر ۱۰ دقیقه یک‌بار پوست را کنترل کنید.
مسکن بخورید. در صورت لزوم، از داروهای ضددرد مجاز، با رعایت دستورات آن، استفاده کنید.
به پزشک خبر دهید. اگر با همهٔ این کارها هنوز درد دارید، به پزشکتان اطلاع دهید. درمان‌های بیشتر ممکن است شامل استفاده از کورتیزون برای کاهش ورم، گچ گرفتن، و در موارد شدیدتر انجام عمل جراحی برای تصحیح اختلال درونی بدن باشد.


منبع:ویستا

 

درمان کمردرد بدون جراحی

حدود 80تا 90درصد افراد حداقل برای یک‌بار در زندگی خود، کمردرد را تجربه می‌کنند. کمردرد، دردی است که در ناحیه کمر، بین آخرین مهره سینه‌ای یا پشتی تا پایین باسن احساس می‌شود اما ممکن است آسیبی در همین نواحی اتفاق بیفتد ولی علائم آن در مناطق دیگر مثل اندام‌های تحتانی ایجاد شود.

کمر‌درد ویژگی‌هایی دارد که به‌واسطه این ویژگی‌ها خیلی مورد توجه قرار می‌گیرد و لازم است که حتماً درمان شود؛ ازجمله اینکه شایع‌ترین بیماری بعد از سرماخوردگی، کمردرد است. دکتر وحید صمدی، متخصص فیزیوتراپی در این زمینه می‌گوید: کمردرد ازجمله دردهایی است که احتمال مزمن‌شدن آن در بیمار مبتلا وجود دارد و حتی پس از درمان ممکن است که مجدداً عود کند. کمردرد همچنین می‌تواند هزینه‌های زیادی را به بیمار، خانواده او و جامعه تحمیل کند. بیماران بعضاً هزینه‌های زیادی را صرف درمان کمردردشان می‌کنند و گاه دچار ناتوانی، ازکارافتادگی و ازدست‌دادن شغل می‌شوند که چون خیلی از مبتلایان جزو افراد فعال جامعه و کارگران بخش صنعت هستند، این ازکارافتادگی‌ها بار مالی و هزینه‌های اقتصادی زیادی را به جامعه تحمیل می‌کنند.

وی در مورد علل ایجاد کمردرد می‌گوید: کمردرد علت‌های مختلفی می‌تواند داشته باشد ولی به‌طور کلی آن را به دو نوع مکانیکال و غیرمکانیکال تقسیم‌بندی می‌کنند. کمردرد مکانیکال، کمردردی است که بر اثر آسیب‌هایی در مهره‌ها، مفاصل فاست، دیسک، رباط‌ها و عضلات به‌وجود می‌آید. حدود 95درصد کمردردها از نوع کمردرد مکانیکال هستند. کمردرد غیرمکانیکال، کمردردی است که بر اثر عواملی مثل بیماری‌های رماتیسمی و التهابی، عفونت‌ها و تومور، ایجاد و تنها پنج درصد کمردردها را شامل می‌شود که البته درمان‌های تخصصی خودش را دارد. بحث ما در مورد کمردردهای مکانیکال است که تعداد زیادی از بیماران هم مبتلا به این نوع هستند.

به گفته وی خیلی از کمردردها هستند که به دلیل آسیب دیسک ایجاد نمی‌شوند بلکه علت آنها آسیب و درگیری قسمت‌های دیگر ستون فقرات مثل مفاصل فاست، رباط‌ها و عضلات است. حتی در بعضی از بیمارانی که در MRI آنها برآمدگی یا بیرون‌زدگی دیسک کمر مشاهده می‌شود، در معاینه‌های بعدی علائم فشار روی اعصاب نخاعی را نمی‌بینیم و اصلاً علت کمردرد آنها آسیب دیسک نیست. این متخصص فیزیوتراپی در مورد بیماری‌ها و مشکلات مختلفی که می‌توانند کمردرد را ایجاد کنند می‌گوید:

یکی از شایع‌ترین علت‌های ایجاد کمردرد، کشیدگی‌ها یا استرین‌های عضلانی است. بر اثر انجام فعالیت سنگین یا حرکات ناگهانی و شدید، عضلات تنه می‌توانند دچار کشیدگی یا پارگی شوند. عامل شایع دیگر، ایجاد نقاط دردناک به اسم نقاط ماشه‌ای در عضلات تنه است. علت دیگر می‌تواند کشیدگی رباط‌های ستون فقرات باشد. مفاصل فاست ستون فقرات می‌توانند دچار درگیری یا اختلال شوند. بارها اتفاق می‌افتد که فردی به جلو خم می‌شود و در بازگشت، دچار کمردرد ناگهانی می‌شود که احتمال درگیری فاست مطرح است. وی همچنین از آسیب‌های دیسک (به‌صورت فتق و بیرون‌زدگی)، آرتروز مهره‌های کمری و سرخوردگی مهره که به‌خصوص در مهره پنج کمری اتفاق می‌افتد به‌عنوان دلایل دیگر ایجاد کمردرد در افراد نام می‌برد.

وی در مورد تنگی کانال نخاعی می‌گوید: در سنین بالا بر اثر ازبین‌رفتن مفاصل فاست و دیسک‌ها، سوراخ بین‌مهره‌ای یا کانال نخاعی ممکن است تنگ شود و به نخاع یا اعصاب نخاعی فشار وارد شود که به آن تنگی کانال نخاع می‌گویند. دکتر صمدی، در مورد راه‌های درمان کمردرد نیز می‌گوید: در بیشتر مواقع، کمردرد به‌راحتی و بدون نیاز به مداخلات جراحی درمان می‌شود؛ یعنی با درمان‌های طبی و فیزیوتراپی و اصطلاحاً درمان‌های نگهدارنده، قابل درمان است اما در تخصص ما یعنی رشته فیزیوتراپی، ما ابتدا بیمار را به‌طور کامل و دقیق ارزیابی و معاینه می‌کنیم تا منشأ و علت درد را مشخص کنیم؛

یعنی ما با مشاهده وضعیت ستون فقرات، توجه به انحرافات احتمالی آن، لمس و انجام تست‌های اختصاصی به یک تشخیص درست می‌رسیم و بعد از تشخیص، یک پروتکل درمانی مناسب را طرح‌ریزی می‌کنیم. از نظر وی به‌طور کلی درمان‌های فیزیوتراپی به سه دسته تقسیم‌بندی می‌شوند: اولین دسته، استفاده از روش‌ها و تجهیزات الکتروتراپی است؛ دسته دوم درمان‌های فیزیوتراپی و درمان‌های دستی هستند؛ دسته سوم درمان‌های فیزیوتراپی و استفاده از تمرین‌درمانی یا تجویز ورزش‌های مناسب است.

منبع:همشهری آنلاین

دردهای عصبی چه جور دردی هستند؟

آیا تاکنون حملاتی از درد بی اندازه تیز و خنجری را تجربه کرده اید؟ یا اینکه تاکنون مبتلا به درد سوزشی و بی امان شده اید؟ اینها نمونه هایی از دردهای عصبی هستند که اغلب افراد با آن مواجه شده اند.

دردهای عصبی، دردهای تیزی هستند که در مسیر یکی از عصب های شما ایجاد می شوند. علت آنها ممکن است آسیب یا تحریک عصی باشد اما در بسیاری از موارد علت آنها نامعلوم است. درد ممکن است دارای زمینه ای از احساس سوزش باشد که دردی بی امان با آن همراهی می کند. این درد به صورت حملات چند لحظه ای یا چند دقیقه ای ظاهر می شود و ممکن است چند روز یا چند هفته تکرار شود. در خلال یک مرحله حاد از این اختلال، ممکن است نسبت به هر نوع تماس یا درد نسبتاً ملایم، واکنش و حساسیت افراطی از خود نشان دهید.ممکن است حتی حواسی که در حالت معمول دردناک نیستند در شما ایجاد درد کنند.

برخی از دردهای عصبی ممکن است توسط ویروس عامل بیماری زونا، یا عفونت تبخال ایجاد شوند. دردعصبی زونا می تواند فرد را از کار و زندگی بیندازد. این بیماری به طور معمول باعث درد سوزشی ثابتی می شود که شدیدتر و واضح تر از دردهای ناشی از فرو رفتن اشیای نوک تیز در بدن است. تماس یا حرکت ناحیه درگیر، حتی حرکتی مثل عطسه کردن می تواند به حمله جدید ازدرد منجر گردد.

دردعصبی ممکن است تا هفته ها، ماه ها یا گاهی سال ها بعد از برطرف شدن تمامی علایم و نشانه های ویروس ادامه یابد. مشخصه درد عصب سه قلو شایع ترین نوع درد عصبی، درد شدید، تیز و شبیه برق گرفتگی در یک طرف صورت است که اغلب با صحبت کردن، جویدن یا مسواک زدن دندان ها تحریک می شود.

نوعی درد عصبی موسوم به درد عصب زبانی، حلقی هم وجود دارد که مشخصه آن حملات راجعه ای از درد شدید درناحیه پشت حلق، لوزه ها، گوش میانی و قاعده زبان است. این حملات ممکن است با حرکاتی مثل حرف زدن یا بلع غذا تشدید شوند. درد عصب زبانی، حلقی در مواردی فوق العاده زجر آور است. درد عصب پس سری باعث درد در ناحیه پشت سر می شود که معمولاً پشت گوش ها به داخل پوست سر تیر می کشد. درد عصب بین دنده ای هم در لابه لای دنده ها حس می شود.

دردهای عصبی معمولاً پس از ۴۰ سالگی آغاز و اغلب در سالمندان روی می دهد. تشخیص دردهای عصبی به طور کلی مبتنی بر علایم و نشانه های شما و رد کردن سایر اختلالاتی که ممکن است علایم و نشانه های مشابهی ایجاد کنند ، می باشد.

دردهای عصبی چه قدر جدی هستند؟
اگر چه ممکن است درد، شما را از کار و زندگی عاجز کند اما هیچ خطری جان شما را تهدید نمی کند. حملات درد در فواصل متغیری روی می دهند اما هر چه مسن تر می شوید فاصله بین حملات هم کوتاه تر می گردد.
برای درمان دردهای عصبی، خط اول درمان معمولاً مشتمل بر داروهایی است که علایم و نشانه ها را تسکین می دهند. نوع دارویی که پزشک برای شما تجویز می کند بستگی به نوع درد عصبی و شدت علایم و نشانه های آن دارد. در صورت موثر نبودن داروها، اقدامات دیگری از جمله جراحی ممکن است در دستور کار قرار گیرد.
استفاده از داروهای ضد درد در رفع دردهای عصبی موثر است. به طور مثال استفاده از مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن و بروفن می تواند به رفع نشانه های خفیف بیماری کمک کنند. برای رفع دردهای شدیدتر پزشک خانواده تان ضد درد قوی تری تجویزخواهد کرد. فراموش نکنید در صورت مصرف طولانی مدت یا زیادتر از مقدار داروهای ضد دردقوی ممکن است دچار تهوع، درد یا خون ریزی معده و زخم های گورشی شوید بنابراین توجه کنید که مقادیر زیاد این ترکیبات می تواند مشکلاتی برایتان فراهم کند. داروهای ضد افسردگی نیز با دخالت در فرایندهای شیمیایی مغز که باعث احساس درد می شوند قادر به تسکین دردهای خفیف تا متوسط هستند. این داروها درد را از بین نمی برند ولی تحمل آن را آسان تر می سازند.دقت کنید که استفاده از داروهای ضد افسردگی نیزدارای برخی اثرات جانبی است. این عوارض شامل سرگیجه، خشکی دهان، تهوع، ضعف عضلانی، یبوست و افزایش وزن است. برای کمک به کاهش این نشانه ها، پزشک تان احتمالاً درمان را با مقادیر کم دارو آغاز می کند و به تدریج بر مقدار آن می افزاید.

بلوک عصب
اگر مصرف دارو نتواند کاهش درد عصبی را در پی داشته باشد پزشکان از بلوک عصب استفاده می کنند. در این حالت می توان مقداری از یک ماده بی حس کننده موضعی را به منظور بی حس کردن و رفع درد برای یک مدت محدود، در ناحیه مورد نظر تزریق کرد. یک رویکرد طولانی مدت می تواند مشتمل بر بلوک عصب درگیر، با مصرف داروهای خوراکی موسوم به «عصب کش» باشد.این داروها بافت عصبی را در منطقه درگیر تخریب کرده و به رفع درد کمک می کنند.

فیزیوتراپی
فیزیوتراپی می تواند با به کارگیری روش های حساسیت زدایی به تسکین درد کمک کند.تحریک جلدی عصب با استفاده از جریان برق از جمله اقداماتی است که گاهی در درمان درد عصبی زونا استفاده می شود. این روش که «تنس» نامیده می شود، مستلزم کارگذاشتن الکترودهایی در منطقه دردناک است. الکترودها به محرک قابل حمل کوچکی که همراه شماست وصل می شوند. این محرک تکانه های الکتریکی ظریف و بدون دردی ایجاد می کند که از طریق الکترودها به مسیر عصبی مجاور منتقل می شوند. برای کنترل درد، به راحتی می توانید دستگاه «تنس» را خاموش و روشن کنید. چگونگی بر طرف شدن درد توسط این تکانه ها به درستی مشخص نیست. یک نظریه آن است که تکانه های الکتریکی باعث تولید آندروفین یعنی مسکن های طبیعی بدن، می گردد.

 

منبع : پزشکان

 

فیزیوتراپی در آسیب های ورزشی

فیزیوتراپی (Physiotherapy) عبارت است از درمان فیزیکی یا جسمی که توسط فیزیوتراپیست انجام می گیرد. فیزیوتراپیست ازطریق عوامل فیزیکی و مکانیکی، کاربرد تکنیک های خاص و تمرینات طبی با آگاهی از آناتومی عضلات و مفاصل، فیزیولوژی اعصاب، حرکت شناسی و الکتروتراپی به درمان بیماری ها و اختلالات عصبی-عضلانی-اسکلتی (نوروماسکولواسکلتال) می پردازد.

مهمترین عوامل فیزیکی و مکانیکی، تکنیک ها و روش ها در درمان توسط فیزیوتراپیست ها عبارتنداز:

# گرما

# سرما

# جریان های الکتریکی با فرکانس پایین (مانند تنس، فارادیک و اینترفرنشیال)

# عوامل الکترومغناطیسی (مانند مادون قرمز، ماورای بنفش، لیزر و دیاترمی)

# امواج ماورای صوتی

# ماساژ

# آب

# حرکات مفصلی

# کشش # تمرینات طبی

# تمرینات ویژه ورزشکاران حرفه ای     اهداف فیزیوتراپی با توجه به اینکه فیزیوتراپی در بسیاری از اختلالات و بیماری های دستگاه عصبی-عضلانی-اسکلتی (Neuromusculoskeletal system) کاربرد دارد، اهداف فیزیوتراپی با توجه به نوع بیماری یا اختلال زمینه ای متفاوت است. به طورکلی اهداف فیزیوتراپی ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

# کاهش دردهای عضلانی و مفصلی

# کاهش اسپاسم عضلانی # کاهش التهاب و تورم

# تسریع در پروسه ترمیم بافتی

# بهبود دامنه حرکتی (ROM) مفاصل

# جلوگیری از ضعف و آتروفی عضلانی

# تقویت عضلات

# افزایش انعطاف پذیری

# بهبود کنترل حرکتی (Motor control) ازطریق افزایش تعادل، هماهنگی و آموزش برنامه هایی جهت ایجاد مهارت های حرکتی

# استقلال هرچه سریع تر بیمار جهت برگشت به فعالیت های روزمره

# پیشگیری از آسیب مجدد ازطریق آموزش به بیمار، خانواده و جامعه

# بهبود فعالیت دستگاه تنفسی

# افزایش کارایی دستگاه قلبی-عروقی

# حمایت های روحی، تقویت اراده و افزایش انگیزه بخش های فیزیوتراپی یک مرکز فیزیوتراپی می تواند شامل دو یا سه بخش زیر باشد:

# بخش الکتروتراپی

# بخش تمرین درمانی (مکانوتراپی)

# بخش آب درمانی (هیدروتراپی) کاربردهای فیزیوتراپی

# فیزیوتراپی در ارتوپدی

# فیزیوتراپی در بیماری ها و اختلالات دستگاه عصبی مرکزی (CNS)

# فیزیوتراپی در بیماری ها و اختلالات دستگاه عصبی محیطی (PNS)

# فیزیوتراپی در میوپاتی ها و گروه میاستنی

# فیزیوتراپی در بیماری های روماتیسمی

# فیزیوتراپی در بیماری های تنفسی

# فیزیوتراپی در بیماری های قلبی-عروقی

# فیزیوتراپی در سوختگی ها

# فیزیوتراپی در جراحی ها

# فیزیوتراپی در آسیب های ورزشی

# فیزیوتراپی در مشکلات زنان و زایمان

# فیزیوتراپی در اطفال و کودکان فیزیوتراپی در آسیب های ورزشی امروزه انجام فیزیوتراپی در ورزشکاران آسیب دیده (به ویژه ورزشکاران حرفه ای) از اهمیت خاصی برخوردار است.

بازگرداندن ایمن و هرچه سریع تر یک ورزشکار حرفه ای به مسابقات ورزشی معمولا توسط یک فیزیوتراپیست قابل و مجرب امکان پذیر است. آشنایی فیزیوتراپیست از علم کنترل حرکت (Motor control) به وی این امکان را می دهد که در بازگرداندن یک ورزشکار حرفه ای به سطح مطلوب، مسئله پیشگیری از آسیب های مجدد را نیز درنظر داشته باشد. زیرا بدون درنظرگرفتن تمریناتی جهت بهبود هماهنگی عصبی-عضلانی-اسکلتی (Neuromusculoskeletal coordination) پروسه درمان کارا و موثر نخواهد بود.

   منبع:فیزیوتراپی برزکار