علائم و درمان آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید

 

آرتریت روماتوئید، یک بیماری خود ایمنی می‌باشد که بدن با بافت‌های موجود در مفاصل می‌جنگد و باعث آسیب به غضروف و استخوان می‌گردد. آرتریت روماتوئید یا همان روماتیسم مفصلی در میان زنان شایع‌تر است.

علت این بیماری مشخص نیست، ولی داشتن سابقه فامیلی و سیگار کشیدن در ایجاد آن موثرند.

نشانه‌های آرتریت روماتوئید

درد مفصل دوم یا سوم انگشتان، درد مچ دست، عدم توانایی حرکت انگشتان دست بعد از بیدار شدن از خواب، کاهش وزن، احساس خستگی فوری، احساس خواب آلودگی بعد از غذا خوردن، درد مفصل زانو.

درمان آرتریت روماتوئید

برای درمان روماتیسم مفصلی توصیه های زیر را در نظر بگیرید:

1- کاهش وزن: هر 350 گرم افزایش وزن، باعث افزایش فشار در زانو می‌گردد. اگر شما 3 تا 4 کیلو وزن کم کنید، درد شما نصف می‌گردد و مدت بیماری کوتاه می‌شود.

2- ورزش کردن و کشش بدن برای تقویت عضلات و مفاصل

3- پیاده روی

4- شنا کردن و انجام ورزش‌های آبی

5- شرکت در کلاس‌های یوگا باعث کاهش مقدار ورم می‌گردد.

6- گلوکزآمین و کندرویتین سولفات، دو مکمل می‌باشند که به طور طبیعی در غضروف نیز وجود دارند. این 2 مکمل برای حفظ سلامت مفاصل تحت نظر پزشک مصرف می‌شوند.

7- مصرف روغن ماهی، موجب کاهش ورم آرتروز می‌شود.

8- ویتامین D و کلسیم نیز به حفظ سلامت غضروف کمک می‌کنند. تحقیقی نشان داد که مقدار کم ویتامین D ممکن است موجب افزایش بروز بیماری آرتریت روماتوئید گردد.

9- ویتامین‌های C، E و B6 در درمان این بیماری موثر نیستند، اما می‌توانند از این بیماری پیشگیری کنند. ویتامین C کمک می‌کند که سیستم ایمنی بدن کار خود را به خوبی انجام دهد. همچنین ترشح هورمون‌های استروئید را تحریک می‌کند که در کاهش درد و تقویت مفاصل موثرند. بهتر است این ویتامین را بعد از غذا مصرف کنید. این ویتامین در گوجه فرنگی، لیمو، توت فرنگی، گریپ‌فروت و سبزیجات سبز رنگ یافت می‌شود.

 

منبع:ایران ارتوپد

علائم و درمان آرتریت روماتوئید در کودکان

آرتریت‌ روماتویید کودکان عبارت‌ است‌ از یک‌ بیماری‌ التهابی‌ بافت‌ همبند، عمدتاً بافت‌ مفاصل‌، که‌ در کودکان‌ رخ‌ می‌دهد. امکان‌ دارد با آرتریت‌ ناشی‌ از بیماری‌ لایم‌ اشتباه‌ شود. مفاصلی‌ که‌ درگیر می‌شوند معمولاً عبارتند از:

زانو، آرنج‌، مچ‌ پا، و گردن‌. التهاب‌ می‌تواند عضلات‌ نزدیک‌ مفصل‌، غضروف‌، و غشاهای‌ پوشاننده مفصل‌ را نیز متأثر سازد. این‌ بیماری‌ بین‌ سنین‌ ۵-۲ سالگی‌ آغاز می‌شود، و اغلب‌ تا جوانی‌ بهبود می‌یابد. این‌ بیماری‌ در دختران‌ چهار برابر شایع‌تر از پسران‌ است‌.

درمان آرتریت روماتوئید

بیماری‌ ممکن‌ است‌ خفیف‌ یا شدید باشد و این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر درمان قطعی و دائمی ندارد اما با تشخیص‌ زودهنگام‌، می‌توان‌ درد بیمار را تخفیف‌ داد، از بروز ناتوانی‌ و معلولیت‌ جلوگیری‌ به‌ عمل‌ آورد، و عمر طبیعی‌ توأم‌ با فعالیت را برای‌ بیمار به‌ ارمغان‌ آورد.

با درمان‌ محافظه‌کارانه‌، علایم‌ در ۷۵% بیماران‌ در عرض‌ یک‌ سال‌ بهبود می‌یابند. اما حدود ۱۰% - ۵% بیماران‌، علیرغم‌ درمان‌، نهایتاً معلولیت‌ پیدا خواهند نمود. داروهای موثر در آرتریت‌ روماتوئید عبارتند از:

* داروهای‌ ضد التهاب‌ غیراستروئیدی‌، از جمله‌ آسپیرین و سایر سالیسیلاتها

* داروهای‌ کورتونی که‌ معمولاً درد را به‌ طور سریع‌ و مؤثر برای‌ مدت‌ کوتاهی‌ برطرف‌ می‌کنند، اما در استفاده‌ طولانی‌مدت‌، کمتر اثر بخش‌ هستند. این‌ داروها ممکن است همچنین از تخریب‌ پیش‌ رونده مفصل‌ جلوگیری‌ کنند.

توجه‌ داشته‌ باشید که‌ تزریق‌ کورتیزون‌ به‌ داخل‌ مفصل‌ نیز درد را فقط‌ به‌ طور موقتی‌ بهبود می‌بخشد. ولی گاهی‌ اثرات‌ جانبی‌ زیانباری‌ به‌ بار می‌آورند.

* داروهای ضد روماتیسمی مانند ترکیبات‌ طلا، سولفاسالازین، پنی‌سیلامین، کلروکین و ...

* داروهای‌ سرکوب‌ کننده ایمنی‌ مثل متوتروکسات و ...

* گاهی اوقات ممکن است در مفاصل شدیدا آسیب دیده جراحی لازم باشد.

علایم‌ شایع‌ آرتریت روماتوئید

    * درد، تورم‌، و خشکی‌ در مفاصل‌ انگشتان‌ پا، زانو، مچ‌ پا، آرنج‌، شانه‌، یا گردن‌. درد ممکن‌ است‌ به‌ طور ناگهانی‌ یا تدریجی‌ آغاز شود و ممکن‌ است‌ در تنها یک‌، یا بسیاری‌ از مفاصل‌ وجود داشته‌ باشد.

* امکان‌ دارد کودک‌ بدون‌ این‌ که‌ قادر به‌ توضیح‌ باشد، از راه‌رفتن‌ امتناع‌ کند.

* دمای‌ بدن‌ هر روز و معمولاً در عصر تا حدود ۴/۳۹ درجه سانتیگراد بالا می‌رود. تب‌ به‌ طور شایع‌ با بثورات‌ پوستی‌ و لرز همراه‌ است‌.

* بی‌اشتهایی‌، کاهش‌ وزن‌

* کم خونی

* تحریک‌پذیری‌، بی‌حالی‌

* تورم‌ گره‌های‌ لنفاوی‌

* درد و قرمزی‌ چشم‌

* درد قفسه صدری‌ به‌ قدری‌ شدید است‌ که‌ بر قلب‌ تأثیر می‌گذارد.

* هر حمله‌ معمولاً چند هفته‌ به‌ طول‌ می‌انجامد و در طی‌ دوران‌ کودکی‌، بیماری‌ هر از چندگاهی‌ شعله‌ور می‌شود و دوباره‌ فروکش‌ می‌کند. علایم‌ را معمولاً می‌توان‌ با درمان‌ تحت‌ کنترل‌ درآورد.

* متأثر شدن‌ بافت‌هایی‌ غیر از مفاصل‌، مثلاً التهاب‌ چشم‌، بزرگ‌ شدن‌ طحال‌، التهاب‌ پرده دور قلب‌ یا عضله قلب.

* تغییر شکل‌ و به‌ هم‌ خوردن‌ ساختمان‌ مفصل‌ به‌ طور دایمی‌ ،عوارض‌ احتمالی‌

منبع:متخصص جراحی و ارتوپدی تهران