چگونه با دردهای مزمن زندگی کنیم؟ 1

تصورات اشتباهی که در مورد بیماری روماتیسم وجود دارد

روماتوئید آرتریت در حدود 1% از جمعیت جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است، اما هنوز در ارتباط با این بیماری ابهامات و سوء تفاهم هایی وجود دارد. پزشکان متخصص روماتولوژی می گویند مردم در مورد بیماری روماتوئید آرتریت تصورات اشتباهی دارند.
آرتریت بیماری شایعی است و روماتوئید آرتریت اغلب با دیگر انواع آرتریت در ذهن مردم اشتباه گرفته می شود. بعلاوه از بسیاری جهات روماتوئید آرتریت هنوز مرموز و ناشناخته است. تحقیقات و درمان های جدید دائما در حال تغییر یافته های ما از این بیماری است. حتی متخصصان روماتولوژی نیز هر روز در حال کسب اطلاعات جدید در مورد این بیماری هستند، با اینحال در اینجا به بیان 8 تصور رایج که عامه مردم در مورد این بیماری دارند، می پردازیم.

1-روماتوئید آرتریت و آرتروز (arthritis) یکسان هستند.

واقعیت: روماتوئید آرتریت و آرتروز به هم شبیه نیستند. آنچه که ما به عنوان آرتروز می شناسیم استئوآرتریت یا پوکی استخوان است که ناشی از صدمه یا ساییدگی مفاصل در سنین بالاست. پوکی استخوان شایع ترین بیماری مفصلی در سنین میان سالی و پیری است.

در مقابل، روماتوئید آرتریت یک اختلال خود ایمنی پیش رونده و مزمن است. در پاسخ به عاملی ناشناخته، بدن آنتی بادی می سازد که به بافت های خود بدن حمله می کند. این حمله به خود، اکثرا مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد، اگرچه دیگر قسمت های بدن نیز در معرض خطر هستند. حملات بیماری را شعله وری یا عود می گویند که بصورت دوره ای اتفاق می افتد و یا در برخی از بیماران دائمی است.
همانطور که دیدید بین روماتوئید آرتریت و آرتروز تفاوت وجود دارد و اکثر مردم این دو را با هم یکی گرفته و فرقی بین آنها قائل نمی شوند. البته یکی از دلایل به اشتباه افتادن مردم آن است که مبتلایان به روماتوئید آرتریت اغلب آرتروز نیز دارند.

2-فقط مسن سالان به روماتوئید آرتریت مبتلا می شوند.

واقعیت: بیشتر افرادی که به روماتوئید آرتریت مبتلا هستند، بین 30 تا 55 سال سن دارند.
بیماری در این گروه سنی بیشتر دیده می شود، اما هرکس در هر سنی ممکن است به این بیماری دچار شود، حتی نوجوانان. در مقایسه، مسن سالان ممکن است به روماتوئید آرتریت شدیدتری مبتلا باشند چرا که این بیماری پیش رونده است و آنها مدت طولانی است که با این بیماری زندگی می کنند.

3-بیماری روماتوئید آرتریت آنچنان جدی نیست.

واقعیت: روماتوئید آرتریت می تواند سلامتی فرد را تهدید کند، به خصوص اگر به خوبی و آنچنان که شاید و باید درمان نشود.

بسیاری از بیماران روماتوئید آرتریت را بی اهمیت جلوه می دهند و گاه ماه ها و یا سال ها طول می کشد تا به پزشک خود مراجعه مجدد کنند. اکثر تخریب مفاصل در همین زمان رخ می دهد.
بیماری روماتوئید آرتریت باید به سرعت تشخیص داده شده و بطور منظم تحت درمان قرار گیرد تا مفاصل از آسیب و تخریب حفظ شوند. در اینصورت است که شما می توانید استقلال خود را حفظ کرده و فعالیت طولانی مدت داشته باشید.
بیماری روماتوئید آرتریت خطر ابتلا به سایر بیماری ها را نیز افزایش می دهد: بیماری های قلبی عروقی، عفونت ها و بیماری های ریوی در افراد مبتلا به روماتوئید آرتریت شایع تر است.

4-بیشتر مبتلایان به روماتوئید آرتریت نهایتا مجبور به استفاده از صندلی چرخ دار و کمک گرفتن از پرستار خانگی می شوند.

روماتوئید آرتریت در افراد مختلف به اشکال متفاوت بروز پیدا می کند، اما بیشتر مبتلایان به صورت مستقل و متکی به خود زندگی می کنند.
به دلیل طبیعت پیش رونده این بیماری، روماتوئید آرتریت باعث ناتوانی در بسیاری از مبتلایان می شود. در گذشته که علم روماتولوژی پیشرفت آنچنانی نکرده بود و داروهایی چون متوترکسات یا داروهای بیولوژیک کشف نشده بود، شاید این تصور درست بود. اما امروزه گام های بلند و امیدوار کننده ای در درمان این بیماری برداشته شده است و اکثر قریب به اتفاق مبتلایان به روماتوئید آرتریت در حفظ استقلال و اتکا به خود به خوبی عمل می کنند.
یکی از مطالعات اخیر نشان داده است که 94 درصد از مبتلایان به روماتوئید آرتریت با گذشت بیش از 10 سال از این بیماری به طور مستقل به فعالیت های طبیعی خود مشغولند.

5-بیشتر مبتلایان به روماتوئید آرتریت نمی توانند کار کنند.

واقعیت: مبتلایان به روماتوئید آرتریت ممکن است لازم باشد عادتها و وظایف شغلی خود را تغییر دهند، اما این به معنای یک عمر زندگی با ناتوانی نیست.

شاید این تصور زمانی درست بود، در سال های دور که درمان های امروزی وجود نداشت. قطعا بسیاری از مبتلایان به روماتوئید آرتریت مجبور به پرداخت هزینه هایی برای کارشان و یا محدود کردن فعالیت ها در زمان شعله ور شدن بیماری خواهند بود، اما گروه زیادی از مبتلایان به روماتوئید آرتریت بدون هیچ مشکلی به کار و فعالیت مشغولند.
در واقع در یک تحقیق نشان داده شد افرادی که بیش از 10 سال به روماتوئید آرتریت مبتلا بودند ارزش کار آنها نسبت به افراد سالم هم سن هیچ تفاوتی نداشت.

6-از آنجا که داروهای روماتوئید آرتریت می تواند سمی باشد، بهتر است تا زمانیکه بیماری پیشرفته شد درمان دارویی شروع نشود.

واقعیت: پزشکان هشدار می دهند این خطرناک ترین تصور اشتباهی است که ممکن است بیماران داشته باشند.
امروزه به طور قطع و یقین و در مطالعات متعدد اثبات شده است که درمان به موقع و زود هنگام روماتوئید آرتریت از آسیب مفاصل و ناتوانی فرد جلوگیری می کند. در حالت ایده آل، درمان دارویی باید بلافاصله پس از تشخیص بیماری شروع شود، تاخیر در درمان عواقب جبران ناپذیری برای بیمار به همراه خواهد داشت.
مطالعات فراوانی نشان داده است که درمان زود هنگام می تواند به طور کامل از پیشرفت روماتوئید آرتریت در برخی از بیماران جلوگیری کند.
این درست است که داروهایی که در درمان روماتوئید آرتریت استفاده می شود دارای اثرات جانبی است. و به ندرت اثرات جانبی داروها، بدتر از روماتوئید آرتریت درمان نشده هستند. یک آزمایش خون ساده و ملاقات با پزشک متخصص می تواند بسیاری از اثرات جانبی جدی داروهای روماتوئیدی را مشخص کند.

7-بسیاری از مبتلایان به روماتوئید آرتریت به سرطان نیز مبتلا می شوند.

واقعیت: در نتیجه افزایش التهاب و یا استفاده از داروها در روماتوئید آرتریت ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری های دیگر باشد. با این وجود بیشتر مبتلایان به روماتوئید آرتریت به بیماری سرطان دچار نمی شوند.
متوترکسات، داروهای بیولوژیک و یا هر دو ممکن است در افزایش این خطر شرکت کنند. با این حال روماتولوژیست ها از مصرف داروهای روماتیسمی دفاع می کنند. بیماران باید منافع و مضرات داروها را در کنار هم قرار دهند.
چنانچه روماتوئید آرتریت درمان نشود عواقب بسیار خطرناک و ویرانگری را در پی دارد و این در حالیست که سرطان لمفوما که انتظار می رود در بیماران روماتیسمی بروز پیدا کند غیر معمول است، اغلب به آرامی پیشرفت می کند و قابل درمان است.
در مقابل خطر ابتلا به سرطان روده در مبتلایان به روماتوئید آرتریت تا 40 درصد کاهش می یابد. نظریه ای که در این ارتباط وجود دارد اظهار می کند که استفاده از داروهای ضد التهابی که NSAID نامیده می شود (مثل آسپرین، موترین و ایبوپروفن) توسط بیماران روماتیسمی باعث جلوگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ می شود.

8-بیماران روماتیسمی به دلیل درد و خشکی مفاصل باید بیشتر ساعات روز را استراحت کنند.

واقعیت: مفاصل بیماران روماتوئیدی نیاز به کشش و ورزش دارند.

بیماران روماتوئیدی همراه با مصرف دارو باید ورزش و فعالیت فیزیکی داشته باشند تا تحرک خود را از دست ندهند. گاهی اوقات استراحت ضروری است، اما بیشتر افراد مبتلا به روماتوئید آرتریت لازم است بیشتر ورزش و تحرک داشته باشند تا استراحت.
استراحت و عدم تحرک برای مبتلایان به روماتوئید آرتریت اثر معکوس دارد. زمانی که مفاصل خشک و دردناک است طبیعی است که دوست دارید بیشتر استراحت کنید. با اینحال عدم تحرک یک چرخه معیوب بوجود می آورد. ماهیچه های اطراف مفصل بخش بزرگی از قدرت و ثبات مفاصل را تشکیل می دهد . تمام ماهیچه های بدن برای سالم ماندن به فعالیت مداوم نیاز دارند، اگر از آنها استفاده نکنید از دست می روند.

هر بیمار روماتیسمی می تواند یکی از انواع ورزش ها را انجام دهد:
-ورزش های کششی نیازمند اعمال انرژی و فعالیت حداقل است و باعث انعطاف پذیری مفاصل می شود.
-ورزش های ایروبیک سلامت مفاصل را افزایش داده و همچنین باعث شادابی و بهبود سلامت روح و جسم می شود.
-و بطور کلی از انجام ورزش های سنگین باید اجتناب شود./

منبع: کلینیک آنلاین روماتولوژی

رابطه ی بین رژیم غذایی و علائم آرتریت

آیا رژیم غذایی می تواند علائم آرتریت یا ورم مفاصل را بهبود ببخشد ؟ در این مقاله به طور کامل به این موضوع می پردازیم.

 

قرنهاست که در مورد تأثیرات عادات غذایی و مکمل های تغذیه بر آرتریت ادعاهایی می شود .برخی از این ادعاها،از شواهد پزشکی حمایت می کنند و برخی دیگر،تئوریهای قابل قبولی هستند.به هرحال، ما به اغلب این نوع ادعاها اطمینان خاطر نداریم.حتی اگر این شواهد نیز موجود نبودند،عقاید تغذیه ای سالم وبسیار زیادی وجود دارند که می توانید آنها را در نظر بگیرید .

 

مراقب وزنتان باشید:
پشت این موضوع شواهد بسیاری وجود دارند.چاقی یک عامل خطرناک و عمده برای آرتریت و استخوان است.از نظر تئوری،تنها کم کردن چند پوند وزن،نا آرامی را از انسان دور می کند.کاهش وزن،فشار بر مفاصل را کمتر می کند.طبق مطالعه ای ،محققین دریافتند که تنها کاهش یک پوند(438گرم) وزن ، باری که چهار پوند( ≈2000گرم)  به زانوها فشار وارد می کند را کم می کند.به علاوه ،باقی ماندن بر وزن دلخواه،احتمال تشدید بیماری را پائین می آورد.بهترین شانس بدست آوردن وزن سلامتی،فعالیت فیزیکی منظم همراه با ایروبیک و تمرینات ورزشی کششی است .

اسیدهای چرب امگا 3چربی،التهاب که عامل اصلی آرتریت روماتوئید است را بیشتر می کند.این نوع آرتریت بر اثر اختلال در سیستم دفاعی بدن و آب آوردن مفاصل به وجود می آید.کپسولهای قوی روغن ماهی که سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 هستند تأثیر ضد التهابی دارند.آزمایشات پزشکی،نتایج نسبتاً خوبی از این دارو بر بیمارانی که آرتریت روماتوئید دارند را نشان می دهند.این ها می توانند موجب دل درد ناگوار و اثرات جانبی روده ای که کالری بالایی دارند و نسبتاً گران هستند بشوند.به علاوه،فراوانی امگا 3 به خودی خود می تواند باعث کاهش میزان امگا 6 از منابعی مانند ذرت،کافیشه و روغن دانه ی کتان بشود.این بی تعادلی در واقع التهاب را افزایش می دهد. غذاهای سرشار از امگا 3 نیز مفیدند.این نوع غذاها خواص سلامتی دیگری نیز دارند به خصوص در رابطه با بیماریهای قلبی.بهترین منبع آن ماهی است مانند ماهی آزاد،ساردین،ماهی اسقومری، شاه ماهی و پوست مرغ و خروس.منابع دیگر امگا 3 ( که کمتر از ماهی قوت دارند ) شامل کتان زمینی،روغن دانه ی کتان،گردو و سبزیجات سبز می شود.

 

چربیهای اشباع شده و جامد:مطالعات قدیم،التهاب مزمن و چربیهای اشباع شده که در گوشت قرمز،غذاهای لبنی چرب،کره و پوست ماکیان یافت می شوند را مرتبط باهم می داند .در مورد چربیهای تبدیلی هم که در روغن های هیدروژنه یا جامد،انواع مارگارین،چیپس و دیگر غذاهای سرخ کردنی یافت میشوند همین نظر را دارند.چربیهای تک اشباع شده به نام روغن زیتون،کمتر التهاب را افزایش می دهند.بنابراین شواهد پزشکی کمتری موجود هستند که ثابت کنند این نوع رژیم غذایی مفید برای سلامتی قلب برای آرتریت نیز مفید باشد.

 

ویتامین د:مطالعات،میزان ویتامین د در خون را با افزایش خطر ابتلاء به آرتریت استخوان و آرتریت روماتوئید مرتبط می داند.تحقیق دیگری در این رابطه نشان داده که شدت بیماری آرتریت استخوان در افرادی که کمبود ویتامین د در بدن دارند سه برابر بیشتر از کسانی است که ویتامین د کافی دریافت کرده اند.اکنون میزان استانداردی که برای مصرف توصیه می شود روزی 400 واحد ( استاندارد جهانی ) است.اگر روزانه تا 1000 هم افزایش پیدا کند اشکالی ندارد.تنها چند غذا وجود دارند که سرشار از ویتامین د هستند . این غذاها شامل روغن ماهی و شیر مقوی و آب پرتقال هستند.بنابراین،اکثر افراد نیاز به استفاده از مکمل هایی دارند که 400 واحد آنها را تأمین کند . اگر هفته ای چند بار10 دقیقه بدون ضد آفتاب،آفتاب بگیرید هم میزان قابل توجهی از ویتامین د شما تأمین خواهد شد .

 

میوه و سبزیجات:
سبزیجات و میوه هایی که رنگ روشن دارند مانند پرتقال،فلفل،کدو تنبل،نارنگی و عنبه حاوی کاروتنوئیدی به نام بتا- کریپتوکسانتین و زیاکسانتین هستند.برخی از مطالعات معتقدند که رژیمهای غذایی غنی از کاروتنوئید التهاب را کم می کنند.محققین طی یک مطالعه ی سوئدی در مورد افرادی که از آرتریت روماتوئید رنج می بردند و سه ماه غذاهای مدیترانه ای ( شامل سبزیجات و میوه فراوان ) می خوردند دریافتند که التهاب در آنها کمتر و کارآیی مفصلهایشان بیشتر شد.تصمیم بگیرید که هر روز 7 تا 9 وعده میوه و سبزیجات مصرف کنید.سالهاست بین مردم مرسوم نیست که برای درمان آرتریت،سبزیجاتی به نام تاجریزی را از غذای خود حذف کنند.سبزی تاجریزی شامل گوجه فرنگی،سیب زمینی،فلفل و بادمجان می شود.آنها فکر میکردند که این نوع غذاها درد مفاصل و التهاب را کم می کنند.شواهد پزشکی چنین ادعایی را ثابت نکرده است .

 

مصرف مکمل ها :
اگر دچار آرتریت شده اید باید مصرف مکمل خود را محدود کنید.اما گفته شده که می توان از گلوکوزامین و سولفات کوندرویتین هنگام آرتریت استخوان استفاده کرد .این مطلب در نشریه ای درباره ی مصرف این دو مکمل به هنگام دچارشدن به آرتریت،در 21 فوریه در مجله ی پزشکی انگلستان منتشر شد . افرادی که زانو درد شدید ناشی از آرتریت استخوان دارند با ترکیب این دو مکمل این مطلب را به اثبات رسانده اند .جالب است بدانید که این مکمل ها بهتر از داروهای کاذبی که این افراد مصرف می کردند بر درد زانو جواب داد.
طی مطالعه ای اروپایی که قبلاً انجام گرفته بود گلوکوزامین با استامینوفن ( تیلنول) مورد مقایسه قرار گرفت .پس از چهار ماه شرکت کنندگان این مطالعه که گلوکوزامین مصرف می کردند علائم آرتریت استخوان در آنها از بین رفت .در این مطالعه از گلوکوزامینی استفاده شد که در آمریکا به فروش نمی رسید.اگر می خواهید از مکمل استفاده کنید،ترکیبی از سولفات گلوکوزامین و کوندرویتین را انتخاب کنید .توجه کنید تنها آرتریت استخوان است که از نتایج این مکمل ها بهره میبرد.افرادی که آرتریت روماتوئید دارند نمی توانند از آنها استفاده کنند.در کل گلوکوزامین و کوندرویتین عوارض کمی دارند.اگر به نرم تنان صدف دار آلرژی دارید از گلوکوزامین استفاده نکنید یا گلوکوزامینی در نظر بگیرید که از منابع گیاهی تهیه شده باشد.گلوکوزامین ممکن است قند خون را بالا ببرد . کوندرویتین می تواند با داروهای ضد انعقاد خون و ضد پلاکتهای خونی مانند وارفارین ( کامدین ) و آسپرین که خطر خونریزی را بالا می برد تداخل پیدا کند .

 

فوایدی فراتر از آرتریت:
 لیندا آنتینورو ،پزشک و فوق تخصص تغذیه در برایهام و بیمارستان بانوان،همچنین دارای مدرک تخصص دیابت و مشاور خدمات مشاوره ی تغذیه می گوید :
حتی اگر با تغییر رژیم غذایی نیز بهبودی حاصل نشد به هرحال این توصیه ها در بهبود حال شما و کاهش خطر ابتلاء به سکته قلبی و مغزی موثرند . افرادی که این توصیه ها را درپیش گرفتند کمتر در معرض ابتلاء به سرطان هستند .

 

منبع: گروه سلامت سیمرغ

انواع آرتریت و ورزش آن‌ها

- استئوآرتریت

این بیماری باعث ساییدگی و پارگی غضروف مفاصل می‌شود و درد مفصل ایجاد می‌کند.

برنامه مرتب ورزشی برای این افراد بسیار خوب است. با این کار عضلات اطراف مفاصل تقویت شده و از میزان وزن این افراد کم می‌شود. ولی از ورزش شدید جدا پرهیز کنید، زیرا ممکن است مفاصل را دردناک‌تر کند.

 

2- آرتریت روماتوئید

یک بیماری خود ایمنی می‌باشد و بدن با بافت‌های موجود در مفاصل می‌جنگد.

یک برنامه ورزشی شامل فعالیت و استراحت می‌باشد. هنگامی که خسته نیستید، ورزش کنید.

حداقل یک بار در روز ورزش کنید. اگر بعد از بیدار شدن ورزش کنید، سفتی و سختی مفاصل در صبح را کم می‌کنید.

برای این بیماران، ورزش‌های هوازی از قبیل: شنا و دوچرخه سواری بسیار مفید است.

همیشه درست بایستید و درست بنشینید.

 

3- استئوپروز (پوکی استخوان)

در این بیماری، بافت استخوان تحلیل رفته است. درد استخوان و شکنندگی استخوان از علائم این بیماری می‌باشد.

برنامه مرتب ورزشی داشته باشید. ورزش کردن باعث تقویت استخوان‌ها می‌گردد.

وزنه برداری، ورزش‌های قدرتی و ورزش‌های هوازی برای جلوگیری از استئوپروز مفید می‌باشند.

 

4- فیبرومیالژیا (Fibromyalgia)

درد و سختی عضلات، تاندون ها و مفاصل به نام فیبرومیالژیا خوانده می‌شود.

ورزش برای شما بسیار مفید است. تناسب اندام، بهبود خواب و کاهش درد از فواید ورزش برای افراد مبتلا به فیبرومیالژیا می‌باشد.

ورزش‌های هوازی و قدرتی برای این افراد خوب است.

برنامه مرتب ورزشی داشته باشید.

همیشه طرز ایستادن و نشستن خود را درست کنید.

 

5- Ankylosing spondylitis

یک نوع آرتریت نخاعی می‌باشد. بیمار، مفاصل مهره‌ها و خاصره خاجی را نمی‌تواند حرکت دهد.

ورزش برای این بیماران حیاتی می‌باشد.

کشش گردن، نخاع، شانه‌ها و ران‌ها از مهم‌ترین ورزش‌ها می‌باشد.

ورزش‌های قدرتی برای کمر و ران‌ها از ورزش‌های خوب برای درست ایستادن و نشستن می‌باشند.

شنا نیز یک ورزش عالی برای این افراد می‌باشد. اگر محدودیت حرکت در گردن دارید، از ماسک مخصوص تنفس در زیر آب استفاده کنید.

از حرکات ورزشی تند و سریع اجتناب کنید.

 

6- لوپوس

لوپوس نیز یک بیماری خود ایمنی می‌باشد. در این بیماری سیستم ایمنی بدن خوب کار نمی‌کند. این بیماری بر پوست، مفاصل، کلیه‌ها و دیگر اعضای بدن اثر می‌گذارد.

بهترین زمان برای ورزش کردن، وقتی است که خسته نیستید.

ورزش این افراد شامل نوع متعادل: کشش، قدرتی و هوازی می‌باشد.

پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری برای این بیماران خوب است.

قبل از رفتن به تختخواب، ورزش‌های کششی را انجام دهید.

از ورزش‌های با شدت زیاد جدا خودداری کنید.

 

ورزش در بیماران آرتریتی که مفاصل را جراحی می‌کنند

ورزش را ادامه دهید تا عضلاتی که مفاصل را حفاظت می‌کنند، تقویت شوند.

اسکی و دوچرخه سواری انجام ندهید، زیرا ممکن است مفاصل جدید تحت کشش زیاد قرار گیرند.

چند حرکت را با هم انجام ندهید.

ورزش‌های شدید و قدرتی را انجام ندهید.

بهترین ورزش‌ها بعد از جراحی مفصل، پیاده روی و شنا می‌باشند. بهتر است، از زیاده‌روی در این ورزش‌ها نیز جدا خودداری کنید، زیرا امکان دارد فشار زیادی را به مفاصل ترمیم شده، وارد کنند

اگر جراحی زانو یا ران انجام داده‌اید، از دویدن خودداری کنید.

اگر مفصل ران را جراحی کردید، بیش از حد خم و راست نشوید. نباید ورزش‌هایی را انجام دهید که زانو بالاتر از ران قرار گیرد و پاهای خود را ضربدری نکنید.

اگر شما خواهان اندامی متناسب هستید، می‌توانید به کلاس ورزشی بروید و از وسایل ورزشی استفاده کنید، مانند: تردمیل و دوچرخه ثابت.

 

نکات ضروری هنگام ورزش کردن

هنگامی ورزش کنید که درد و سفتی مفاصل را نداشته باشید و خسته نباشید.

لباس راحت و گشاد و کفش راحت بپوشید.

یک دوش آب گرم قبل از ورزش باعث تمدد اعصاب می‌شود.

هیچ گاه مفاصل را بیش از حد خسته نکنید.

ورزشی که موجب درد شدید می‌شود را فوراً قطع کنید.

اگر شما 2 ساعت بعد از ورزش احساس درد دارید، دفعه بعد آن ورزش را کمتر انجام دهید.

زمانی که مفصل گرم و ملتهب است، ورزش نکنید.

بهتر است ورزش‌های خوابیده را بر روی زمین انجام دهید.

ورزش را برای خود یک عادت مانند غذا خوردن و خوابیدن قرار دهید.

منبع:تبیان بخش سلامت

بررسی اثر امگا-3 در درمان مبتلایان به آرتریت روماتوئید

بررسی اثر امگا-3 در درمان مبتلایان به آرتریت روماتوئید




مصرف روغن ماهی بعنوان یکی از منابع غنی ویتامین دی D جهت کودکان از قرن نوزدهم در انگلستان آغاز گشته. با یافتن نقش احتمالی آن در کاهش شیوع بیماری های قلب و عروق در جوامع اسکیموهای گرین لند وارد مرحله جدیدی گردید. امگا-3 مانع تولید لوکوترین گشته و باعث سرکوب واسطه های ایمنی تولید کننده سایتوکاین ها می گردند. لذا اسید چرب امگا-3 موجود در روغن ماهی علاوه بر تاثیر بر چربی خون و بیماری های قلبی – عروقی و سکته مغزی در آرتریت روماتوئید نیز تجویز می شود.

در حال حاضر با توجه به افزایش تجویز روزافزون این مکمل توسط گروه پزشکی، کارآزمایی های انجام شده در این حوزه در پایگاه داده های اینترنتی معتبر مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج: در پایگاه های مورد نظر 18 مقاله کارآزمایی بالینی کنترل شده و یک مقاله مورد-شاهد منطبق بر معیارها یافت شد. در تمامی مطالعات محققین ارتباط معنی دار مثبت، گزارش نموده و عوارض عمده ای را مشاهده ننمودند.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش ها می توان امگا-3 را به عنوان یک مکمل دارویی موثر در درمان آرتریت روماتوئید محسوب کرده، و نظر به عوارض اندک آن، از امگا-3 بعنوان یک منبع طبیعی در درمان بهره برد./

منبع: دکتر کریمی، دکتر زهرا امامی؛ بررسی اثر امگا-3 در درمان مبتلایان به آرتریت روماتوئید؛ چهاردهمین کنگره سراسری طب فیزیکی و توانبخشی؛ 19-17 آذرماه سال 1389، کتاب خلاصه مقاله ص 44.

درمان در کلینیک مرکز جامع توانبخشی تبسم
جهت تماس با ما می توانید از ساعت 9 تا 21 با شماره تلفنهای زیرتماس بگیرید66572220 (ده خط)
و یا به آدرس:[e-mail]
ایمیل بفرستید.
در صورت تمایل به مراجعه حضوری به آدرس زیر مراجعه نمایید :بزرگراه چمران – ابتدای باقرخان غربی – پلاک 89 قدیم – 26 جدید طبقه دوم
دکتر بیژن فروغ