علائم آرتریت انگشتان دست چیست

مهمترین علامت آرتریت در مفاصل انگشتان دست درد است. محل درد مفصل گرفتار شده است. پس این درد میتواند در هر کدام از مفاصل اینترفالانژیال و یا متاکارپوفالانژیال و یا مفصل کارپومتاکارپ شست دست حس شود.

درد ناشی از آرتریت معمولا وقتی ایجاد میشود که فرد شروع به انجام کاری با دست میکند و انگشتان خود را حرکت میدهد. بعد از چند دقیقه و با ادامه فعالیت، درد بتدریج کاهش میابد و بعد از اتمام فعالیت و شروع استراحت ممکن است درد مجددا شروع شود. وقتی شدت آرتریت زیاد میشود درد حتی در موقع استراحت هم وجود دارد.

در آرتریت مفصل کارپومتاکارپ شست دست محل درد در محل اتصال شست به مچ دست است. شدت درد این مفصل در هنگام مشت کردن دست بیشتر شده و بیمار در مشت کردن دست خود دچار ضعف میشود.

   

              تورم مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال انگشت سوم دست

مفاصل گرفتار معمولا متورم و بزرگتر از معمول شده و ممکن است کمی گرمتر شوند. از دیگر علائم آرتریت مفاصل انگشتان دست خشکی و محدود شدن حرکتی است که با شدت یافتن بیماری بیشتر میشود. در این موارد حرکت مفصل میتواند همراه با احساس یک صدای جیرجیر یا Crepitus باشد.

 

در روماتیسم مفصلی شکل مفاصل انگشتان تغییر میکند. در این بیماری انگشتان دست در محل مفاصل متاکارپوفالانژیال به طرف انگشت کوچک منحرف میشوند. به این تغییر شکل یا دفرمیتی Deformity اولنار دریفت Ulnar drift میگویند. این تغییر شکل مفصلی موجب درد و ضعف شده و کاربرد انگشتان در فعالیت های روزانه را مشکل میکند.

مفاصل اینترفالانژیال انگشتان دست هم در استئوآرتریت و هم در روماتیسم مفصلی میتوانند دچار تغییر شکل شوند. دو نوع تغییر شکل یا دفرمیتی ممکن است در انگشتان دست بدنبال ابتلا به روماتیسم مفصلی ایجاد شود که یکی از آنها تغییر شکل بتونیر و دیگری تغییر شکل سوان نک است.

در تغییر شکل بتونیر Boutonniere deformity یا جا دکمه ای مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال خم یا فلکس Flex شذه و مفصل اینترفالانژیال دیستال به سمت پشت منحرف میشود.

                دفرمیتی بتونیر در انگشت دوم دست

در تغییر شکل سوان نک Swan neck deformity یا گردن قو مفصل اینترفالانژیال دیستال خم یا فلکس شده و مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال به سمت پشت منحرف میگردد.

                                                                   دفرمیتی سوان نک در انگشت سوم دست

هم استئوآرتریت و هم روماتیسم مفصلی میتوانند موجب برجسته شدن سطح پشتی مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال شود که به آن ندول بوخارد یا بوشارد Bouchard’s node میگویند.

استئوآرتریت موجب برجسته شدن سطح پشتی مفصل اینترفالانژیال دیستال میشود که به آن ندول هبردن Heberden’s node میگویند.

   ندول هبردن در مفاصل اینترفالانژیال دیسال انگشت

     

علائم آرتروز مفصل کارپومتاکارپ شست در رادیوگرافی

 

تشخیص آرتریت مفاصل دست

در ابتدا پزشک به مشکلات و ناراحتی های بیمار گوش داده و از وی سوالاتی میکند. معاینه مفاصل انگشتان دست بصورت دیدن آنها و بررسی حرکات آنها است. بررسی های پاراکلینیکی بخصوص انجام رادیوگرافی ساده میتواند به تشخیص این بیماری کمک کند.

 

منبع:ایران ارتوپد

دارویی برای كاهش درد مفاصل

این دارو در اشكال قرص، كپسول شیاف و البته آمپول وجود دارد و یكی از داروهای ضد التهابی اما از نوع غیر استروئیدی است كه التهاب و درد مفاصل را تخفیف می‌دهد پیروكسیكام در اشكال قرص، كپسول شیاف و البته آمپول وجود دارد و یكی از داروهای ضد التهابی اما از نوع غیر استروئیدی است كه التهاب و درد مفاصل را تخفیف می‌دهد. بنا بر این فقط در اختلال‌های مفصلی ـ اسكلتی و عضلانی مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، نقرس حاد و اسپوندیلیت آنكلوزان تجویز و مصرف می‌شود و به طور موقت درد‌های اسكلتی را تسكین می‌دهد. اما به دلیل نیمه عمر كوتاهی كه دارد به طور روزانه مصرف می‌شود.

 جذب گوارشی خوبی دارد و با توجه به این‌كه تا حدودی جذب موضعی نیز دارد، از فرم موضعی آن نیز به شكل ژل استفاده می‌شود. ماهیت پیروكسیكام از كجاست؟پیروكسیكام همانند داروهای آسپرین، بروفن و ایندو متاسین نوعی ضد التهاب غیراستروئیدی است كه تولید موادی به نام پروستاگلاندین‌ها را مهار می‌كند. پروستاگلاندین پایانه‌های عصبی درد را تحریك می‌كند و سبب ایجاد حس درد می‌شود. پس همان‌طور كه می‌بینید پیروكسیكام تنها التهاب و درد را كاهش می‌دهد و در درمان بیماری‌های ذكر شده نقشی ندارد. احتیاط در استفاده از پیروكسیكامبه طور كلی این دارو همانند آسپرین و دیگر هم خانواده‌های خود خطر ایجاد زخم‌های گوارشی را بالا می‌برد، بنابراین در كسانی كه سابقه زخم یا خونریزی گوارشی دارند نباید مصرف شود. این دارو تداخلات دارویی پر اهمیتی با داروهای كاهنده فشار خون مانند آتنولول و لوزارتان و كاپتوپریل و هم خانواده‌های آنها دارد و سبب می‌شود كه اثر آنها كم شود.

بنابراین بیماران مبتلا به فشار خون بالا باید در مصرف پیروكسیكام با پزشك خود در این مورد مشورت كنند.  پیروكسیكام اثر داروهای ضد انعقادی مانند آسپرین، هپارین و وارفارین و كلوپیدوگرل و... را افزایش می‌دهد و خطر خونریزی را برای مصرف‌كنندگان این داروها به دنبال دارد. پیروكسیكام با داروهای دیگری مانند لیتیوم، كلستیرامین و... نیز تداخل دارد. به طور كلی تزریق این دارو در هیچ شرایطی برای كودكان مورد تائید قرار نگرفته است و برای درمان علائم آرتریت جوانان هم هرگز توصیه نمی‌شود.

 همچنین تزریق عضلانی آمپول پیروكسیكام، آسیب بافتی را در پی دارد و برای كاهش این عارضه حتما باید به صورت عمیق در عضله سرینی تزریق شود. نكته قابل توجه آن است كه دردهای خفیف تا متوسط اسكلتی معمولا به درمان‌های خوراكی و موضعی جواب می‌دهند و نیازی به استفاده از داروهای ضد درد تزریقی نیست. تزریق آمپول پیروكسیكام می‌تواند سبب ایجاد عوارض ناخواسته‌ای مانند فلج برگشت‌ناپذیر پا شود، بنابراین هیچ‌گاه بدون تجویز پزشك اقدام به تزریق این دارو نكنید. 


منبع:واضح  

رابطه ی بین رژیم غذایی و علائم آرتریت

آیا رژیم غذایی می تواند علائم آرتریت یا ورم مفاصل را بهبود ببخشد ؟ در این مقاله به طور کامل به این موضوع می پردازیم.

 

قرنهاست که در مورد تأثیرات عادات غذایی و مکمل های تغذیه بر آرتریت ادعاهایی می شود .برخی از این ادعاها،از شواهد پزشکی حمایت می کنند و برخی دیگر،تئوریهای قابل قبولی هستند.به هرحال، ما به اغلب این نوع ادعاها اطمینان خاطر نداریم.حتی اگر این شواهد نیز موجود نبودند،عقاید تغذیه ای سالم وبسیار زیادی وجود دارند که می توانید آنها را در نظر بگیرید .

 

مراقب وزنتان باشید:
پشت این موضوع شواهد بسیاری وجود دارند.چاقی یک عامل خطرناک و عمده برای آرتریت و استخوان است.از نظر تئوری،تنها کم کردن چند پوند وزن،نا آرامی را از انسان دور می کند.کاهش وزن،فشار بر مفاصل را کمتر می کند.طبق مطالعه ای ،محققین دریافتند که تنها کاهش یک پوند(438گرم) وزن ، باری که چهار پوند( ≈2000گرم)  به زانوها فشار وارد می کند را کم می کند.به علاوه ،باقی ماندن بر وزن دلخواه،احتمال تشدید بیماری را پائین می آورد.بهترین شانس بدست آوردن وزن سلامتی،فعالیت فیزیکی منظم همراه با ایروبیک و تمرینات ورزشی کششی است .

اسیدهای چرب امگا 3چربی،التهاب که عامل اصلی آرتریت روماتوئید است را بیشتر می کند.این نوع آرتریت بر اثر اختلال در سیستم دفاعی بدن و آب آوردن مفاصل به وجود می آید.کپسولهای قوی روغن ماهی که سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 هستند تأثیر ضد التهابی دارند.آزمایشات پزشکی،نتایج نسبتاً خوبی از این دارو بر بیمارانی که آرتریت روماتوئید دارند را نشان می دهند.این ها می توانند موجب دل درد ناگوار و اثرات جانبی روده ای که کالری بالایی دارند و نسبتاً گران هستند بشوند.به علاوه،فراوانی امگا 3 به خودی خود می تواند باعث کاهش میزان امگا 6 از منابعی مانند ذرت،کافیشه و روغن دانه ی کتان بشود.این بی تعادلی در واقع التهاب را افزایش می دهد. غذاهای سرشار از امگا 3 نیز مفیدند.این نوع غذاها خواص سلامتی دیگری نیز دارند به خصوص در رابطه با بیماریهای قلبی.بهترین منبع آن ماهی است مانند ماهی آزاد،ساردین،ماهی اسقومری، شاه ماهی و پوست مرغ و خروس.منابع دیگر امگا 3 ( که کمتر از ماهی قوت دارند ) شامل کتان زمینی،روغن دانه ی کتان،گردو و سبزیجات سبز می شود.

 

چربیهای اشباع شده و جامد:مطالعات قدیم،التهاب مزمن و چربیهای اشباع شده که در گوشت قرمز،غذاهای لبنی چرب،کره و پوست ماکیان یافت می شوند را مرتبط باهم می داند .در مورد چربیهای تبدیلی هم که در روغن های هیدروژنه یا جامد،انواع مارگارین،چیپس و دیگر غذاهای سرخ کردنی یافت میشوند همین نظر را دارند.چربیهای تک اشباع شده به نام روغن زیتون،کمتر التهاب را افزایش می دهند.بنابراین شواهد پزشکی کمتری موجود هستند که ثابت کنند این نوع رژیم غذایی مفید برای سلامتی قلب برای آرتریت نیز مفید باشد.

 

ویتامین د:مطالعات،میزان ویتامین د در خون را با افزایش خطر ابتلاء به آرتریت استخوان و آرتریت روماتوئید مرتبط می داند.تحقیق دیگری در این رابطه نشان داده که شدت بیماری آرتریت استخوان در افرادی که کمبود ویتامین د در بدن دارند سه برابر بیشتر از کسانی است که ویتامین د کافی دریافت کرده اند.اکنون میزان استانداردی که برای مصرف توصیه می شود روزی 400 واحد ( استاندارد جهانی ) است.اگر روزانه تا 1000 هم افزایش پیدا کند اشکالی ندارد.تنها چند غذا وجود دارند که سرشار از ویتامین د هستند . این غذاها شامل روغن ماهی و شیر مقوی و آب پرتقال هستند.بنابراین،اکثر افراد نیاز به استفاده از مکمل هایی دارند که 400 واحد آنها را تأمین کند . اگر هفته ای چند بار10 دقیقه بدون ضد آفتاب،آفتاب بگیرید هم میزان قابل توجهی از ویتامین د شما تأمین خواهد شد .

 

میوه و سبزیجات:
سبزیجات و میوه هایی که رنگ روشن دارند مانند پرتقال،فلفل،کدو تنبل،نارنگی و عنبه حاوی کاروتنوئیدی به نام بتا- کریپتوکسانتین و زیاکسانتین هستند.برخی از مطالعات معتقدند که رژیمهای غذایی غنی از کاروتنوئید التهاب را کم می کنند.محققین طی یک مطالعه ی سوئدی در مورد افرادی که از آرتریت روماتوئید رنج می بردند و سه ماه غذاهای مدیترانه ای ( شامل سبزیجات و میوه فراوان ) می خوردند دریافتند که التهاب در آنها کمتر و کارآیی مفصلهایشان بیشتر شد.تصمیم بگیرید که هر روز 7 تا 9 وعده میوه و سبزیجات مصرف کنید.سالهاست بین مردم مرسوم نیست که برای درمان آرتریت،سبزیجاتی به نام تاجریزی را از غذای خود حذف کنند.سبزی تاجریزی شامل گوجه فرنگی،سیب زمینی،فلفل و بادمجان می شود.آنها فکر میکردند که این نوع غذاها درد مفاصل و التهاب را کم می کنند.شواهد پزشکی چنین ادعایی را ثابت نکرده است .

 

مصرف مکمل ها :
اگر دچار آرتریت شده اید باید مصرف مکمل خود را محدود کنید.اما گفته شده که می توان از گلوکوزامین و سولفات کوندرویتین هنگام آرتریت استخوان استفاده کرد .این مطلب در نشریه ای درباره ی مصرف این دو مکمل به هنگام دچارشدن به آرتریت،در 21 فوریه در مجله ی پزشکی انگلستان منتشر شد . افرادی که زانو درد شدید ناشی از آرتریت استخوان دارند با ترکیب این دو مکمل این مطلب را به اثبات رسانده اند .جالب است بدانید که این مکمل ها بهتر از داروهای کاذبی که این افراد مصرف می کردند بر درد زانو جواب داد.
طی مطالعه ای اروپایی که قبلاً انجام گرفته بود گلوکوزامین با استامینوفن ( تیلنول) مورد مقایسه قرار گرفت .پس از چهار ماه شرکت کنندگان این مطالعه که گلوکوزامین مصرف می کردند علائم آرتریت استخوان در آنها از بین رفت .در این مطالعه از گلوکوزامینی استفاده شد که در آمریکا به فروش نمی رسید.اگر می خواهید از مکمل استفاده کنید،ترکیبی از سولفات گلوکوزامین و کوندرویتین را انتخاب کنید .توجه کنید تنها آرتریت استخوان است که از نتایج این مکمل ها بهره میبرد.افرادی که آرتریت روماتوئید دارند نمی توانند از آنها استفاده کنند.در کل گلوکوزامین و کوندرویتین عوارض کمی دارند.اگر به نرم تنان صدف دار آلرژی دارید از گلوکوزامین استفاده نکنید یا گلوکوزامینی در نظر بگیرید که از منابع گیاهی تهیه شده باشد.گلوکوزامین ممکن است قند خون را بالا ببرد . کوندرویتین می تواند با داروهای ضد انعقاد خون و ضد پلاکتهای خونی مانند وارفارین ( کامدین ) و آسپرین که خطر خونریزی را بالا می برد تداخل پیدا کند .

 

فوایدی فراتر از آرتریت:
 لیندا آنتینورو ،پزشک و فوق تخصص تغذیه در برایهام و بیمارستان بانوان،همچنین دارای مدرک تخصص دیابت و مشاور خدمات مشاوره ی تغذیه می گوید :
حتی اگر با تغییر رژیم غذایی نیز بهبودی حاصل نشد به هرحال این توصیه ها در بهبود حال شما و کاهش خطر ابتلاء به سکته قلبی و مغزی موثرند . افرادی که این توصیه ها را درپیش گرفتند کمتر در معرض ابتلاء به سرطان هستند .

 

منبع: گروه سلامت سیمرغ