نخاع -آسب نخاعی

نخاع

یک دسته از بافت عصبی که اصطلاحا به آن نخاع میگویند، از طریق مجرا یا کانالی که در داخل مهره ها وجود دارد، از مغز به سمت پایین می آید. ریشه های عصبی از طناب نخاعی خارج شده و مسافتی کوتاه در کانال را طی می کننند،سپس از هر سمت مهره(چپ و راست) یک عصب خارج می شود تا قسمت مربوط به خودش (تنه،دستها یا پاها)را عصب رسانی کند.

آسیب های پشت:

به دلیل اینکه طناب نخاعی پیغام ها را به بقیه بدن میبره و برمیگردونه در صورت آسیب دیدن،این ارتباط هارو قطع میکنه و میتونه منجر به تغییر یا از دست دادن حس،ایجاد درد و ضعف حرکتی بشه ف تعداد دست و پایی که فلج میشه مربوط به اینه که کجای نخاع آسیب ببینه. اگر صدمه به طناب نخاعی در ناحیه گردن باشه،میتونه هم دست و هم پا رو فلج کنه. اما اگر در ناحیه های پایین تر  سینه ای یا کمری صدمه ببینن ، فقط عضلات پاها درگیر این موضوع میشن.تو اکثر موارد اعصابی که از طناب نخاعی خارج میشن آسیب میبینن ، نه خود نخاع!

در اثر صدمات مستقیم لیگامانها،تاندوم ها و مفصل ها و سایر ساختمان هایی که در مهره یا اطراف آن قرار داره،درد میتونه در همون قسمت پشت بوجود بیاد اما چون همان اعصابی که این بافت ها رو عصب رسانی میکنن پاهارو هم عصب رسانی میکنن،ممکنه در پاها هم درد ایجاد بشه، و فکر کنیم مشکل اصلی در پاهاست در حالیکه علت رو باید در مهره های کمر پیدا کرد.

در ضمن، ممکنه فشار وارده روی اعصاب بصورت تولید درد و تغییر در حس و ضعف عضلات پاها  خودشو نشون بده.

از اونجایی که پشت انشان ساختمان پیچیده ای داره ،درد در اون ناحیه میتونه دلایل مختلفی  داشته باشه.معمولا  اکثر حملات پشت درد یا کمر درد بدون
نیاز به بررسی بیشتر  بهبود پیدا می کنند، بنابراین معمولا نیازی به بررسی و آزمایش های پیچیده نیست.


منبع:سمپادیا

نخاع و آسیب های نخاعی

طناب نخاعی استوانه ای از بافت عصبی كه ضخامت آن تقریباً به اندازه انگشت كوچك است و 38 تا 45 سانتی متر طول دارد. این طناب از سوراخ جمجمه شروع می شود به طوری كه از بالا با بصل النخاع در ارتباط است و درون كانال ستون مهره ای تا سطح قاعده بدنه الویه مهره كمری 1 L پائین كشیده شده است و در آنجا به دسته ای از رشته های عصبی به نام اعصاب دم اسبی ختم می شود. این اعصاب از مناطق كمری و خاجی ستون فقرات بیرون می آیند. طناب نخاعی از 31 قسمت تشكیل شده است كه از هر كدام یك جفت عصب خارج می شود. ضخامت این طناب در نقاط مختلف متفاوت است و در نواحی گردنی و كمری قدری ضخیم تر است. زیرا در این ناحیه عصب بزرگی برای نواحی دست و پا از نخاع خارج می شود. این دو ناحیه را برجستگی های گردنی و كمری نخاع می گویند.

اعمال طناب نخاعی

1 – رابط میان مغز و اعصابی است كه به بخش های طرفی تنه و دست و پا می روند.

2 – مركز مهم اعمال رفلكسی است .

اعصاب نخاعی شامل : 8 جفت گردنی ، 12 جفت توراسیك ( سینه ای )، 5 جفت عصب كمری ، 5 جفت خاجی ، 1 جفت دنبالچه ای

معلول ضایعه نخاعی

به فردی اطلاق می شود كه به هر علتی اعم از تروما یا ضربه، بیماری های مادرزادی، بیمارهای عفونی، تومور مغزی یا سرطان، بیماری های مغزی و عروقی و یا حتی مراحل پیشرفته ضایعات دیسكوپاتثی، نخاع از زیر منطقه بصل النخاع تا ناحیه انتهای شبكه دم اسبی كه توسط ستون فقرات محافظت می شوند دچار آسیب شده و مقدار ضایعه آن از قسمتی تا قطع كامل و یا له شدگی و تغییرات استحاله ای باشد كه نتیجه آن ایجاد عوارض حركتی و حسی و یا اتونومیك یك یا چند اندام و تنه است.

ضایعات طناب نخاعی و ریشه های آن

1 – كنكشن CONCUSSION كه باعث ایجاد علائم عصبی خفیفی شده و پس از چند ساعت بهبود می یابند.

2 – كوفتگی نخاع : CONTUSION كه منجر به ادم و خونریزی سطحی طناب نخاعی می شود.

3 – فشردگی نخاع : COMPRESSION كه با ادم وایسكمی شدید همراه بوده و منجر به نكروز می شود. این ضایعه ممكن است دائمی باشد و یا این كه پس از مدتی به آهستگی تخفیف یابد.

4 – قطع كامل نخاع : كه منجر به از بین رفتن كلیه اعمال فیزیولوژیكی نخاع در زیر محل ضایعه به طور دائمی می شود. این ضایعه در اثر زخم شدن به عقب؛ چرخیدن و فشردگی نخاع ایجاد می شود.

اتیولوژی آسیب های نخاعی

ضربات شدید و ناگهانی ، تصادف رانندگی ، سقوط از بلندی ، صدمات زمان تولد، صدمات ناشی از گلوله ، صدمات ناشی از ورزش

1 – عوامل با منشاء خارجی :

2 – عوامل با منشاء داخلی : تومورهای معزی و نخاعی ، عفونت ها ؛ میلیت ، اختلالات عروقی ، تغییرات دژنراتیو( تخریب دیسك) ، ادم ، هماتوم و پارگی دیسك ،مولییپل اسكلزوزیس ، اختلالات مایعات نخاعی ، التهاب سلول های نخاعی

عوارض آسیب های نخاعی

صدمه و آسیب به مهره های گردنی یا شكستگی بالای 4 C مشكلات خاصی را در عمل تنفس به وجود آورده و باعث توقف كامل تنفس می شود صدمه زیر 4C در صورت فعال بودن عصب فرنیك باعث تنفس دیافراگماتیك خواهد شد.2 – سیستم قلبی و عروقی : هرگونه قطع عرضی در طناب نخاعی بالاتر از سطح T5 ا ثر اعصاب سمپاتیك را بر سیستم قلبی و عروقی از بین می برد و باعث مشكلات فوری شامل برایكاردی – هیپوتانسیون و كاهش برون ده قلبی می شود.3 – سیستم ادراری: رتانسیون ادراری یك علامت شایع در صدمات حاد نخاعی و شوك نخاعی است. مثانه با توجه به فقدان اثر مهاری مغز بسیار تحریك پذیر می شود در نتیجه مكرراً مقدار كمی ادرار دفع خواهد كرد كه دفع مثانه به طور كامل صورت نگرفته و این امر منجر به اتساع مثانه و احتباس ادرار و بروز عفونت و سنگ های ادراری می شود.4 – سیستم معده ای – روده ای: چنانچه طناب نخاعی بالاتر از 5 T و به طور عرضی قطع شود فقدان عصب رسانی سمپاتیك ممكن است كه منجر به ایجاد اتساع ایلئوس و معده شود.

1 – سیستم تنفس:

مشكلات دفعی ؛ سختی و احتباس مدفوع نیز ایجاد می شود.

5 – شوك نخاعی و هیپورفلكس خود به خودی: شامل انبساط مثانه (در اثر استاز ادراری) و انبساط روده و زخم فشاری .6 – AUTONOMICDYSREFLEXIA (HYPER REFLEXIA)

هایپرورفكسی معمولاً در ضایعات نخاعی بالای سطح 6 T به وجود می آید. اگر یك محرك شدید احشایی و یا یك محرك دائمی روی استخوان های زیر ناحیه ضایعه وجود داشته باشد و یا مثانه این بیماران تحت كشش بیش از حد قرار گیرد. علائم آن عبارت اند از سردرد؛ عرق نواحی بالای سطح ضایعن؛ گرفتگی بینی؛ تیره شدن بینایی؛ فشارخون؛ تندی و یا كندی ضربان قلب؛ كشش بیش از اندازه مثانه در این بیماران به علل زیر حادث می شود :

الف ) گرفتگی سوند تخلیه كننده

ب ) پر شدن كیسه ادرار

ج ) غلط بسته شدن سوند

د) عمل تعویض سوند

هـ ) اتساع بیش از حد مثانه

و) افزایش گاز در روده ها و افزایش و تجمع مدفوع و یا هر نوع تحریك روی ركتوم ( مثل هموروئید)

ز) تحریكات پوستی مثل سوختگی – كه جت جلوگیری از آن بایستی عوامل ایجاد كننده را حتی الامكان برطرف نمود.

7 – هایپروترمیا :HYPERTHERMIA

ممكن است دمای بدن این بیماران تحت تأثیر محیط گرم؛ افزایش یابد كه باعث علائم زیر می گردد:

الف ) پوست گرم؛ قرمز و خشك

ب ) احساس ضعف

ج) سرگیجه

د) اختلال بینایی

هـ) سردرد

و) تهوع

ز) دمای بالا

ج ) نبض نامنظم و ضعیف

جهت كاهش هایپروترمیا و تنظیم دمای بدن بیمار بایستی از روش های زیر استفاده نمود

بیمار به طور خودكار مدت زمانی را كه می تواند در یك محیط گرم باقی بماند را به دست آورد. از مایعات استفاده كند. از لباس های نازك نخی و سبك استفاده كند. جهت جلوگیری از آفتاب زدگی از كلاه استفاده كند. از اسپری خنك كننده استفاده نماید. اطراف بیمار جریان هوا برقرار باشد و اگر دمای بدن بیمار از 40 سانتی گراد بیشتر شد به پزشك مراجعه كند.

8 – هیپروترمیا HYPOTHERMIAهمچنین وقتی كه یك بیمار نخاعی در محیط سرد به مدت طولانی قرار گیرد علائم زیر به وجود می آید:

الف ) پوست سرد

ب ) لرز

ج ) كاهش دمای بدن

د) كاهش 

فشارخون ؛ نبض و تنفس

هـ) پریشانی كه بایستی برای رفع آن از لباس گرم استفاده نمود و بیمار از محیط سرد خارج شود و اندام های او را با حوله های گرم پوشاند.

9 – ORTHOSTATIC HYPOTENSION (POSTURAL HYPOTENSION)

از آنجا که این بیماران اكثراً در وضعیت درازكش قرار دارند هنگام تغییر وضعیت و قرار گرفتن در حالت نشسته و یا ایستاده به علت تجمع خون در اندام های تحتانی و محوطه شكم دچار كاهش ناگهانی فشارخون همراه با 

سرگیجه  می شوند كه با استفاده از جوراب كشی در ناحیه اندام های تحتانی و شكم بند در ناحیه شكم و همچنین تغییر وضعیت بیمار به صورت تدریجی می توان از آن جلوگیری نمود. اگر در روی ویلچر بیمار دچار این حالت شد با افقی نمودن ویلچر می توان از كاهش فشارخون جلوگیری نمود و پس از بهبود حالت بیمار به تدریج به وضعیت اولیه برگرداند. البته كاهش فشارخون می تواند به علت كاهش دفع ادرار نیز باشد كه پس از دفع ادرار بهبود می یابد.10- SPINAL CORD CYST

تجمع مایع داخل كانال نخاعی به علت تغییرات نرولوژیكی در 5 تا 10% بیماران نخاعی به وجود می آید كه ممكن است از چند ماه تا چند سال بعد از ضایعه به وقوع بپیوندد علائم آن بشرح زیر است: كاهش ناگهانی درد و یا حس بیمار و یا افزایش ناگهانی و زیاد درد – افزایش عرق و تعریق غیر طبیعی – اتونومیك دیسرفلكس.

همچنین در بیماران ضایعه نخاعی سطوح 4 T به بالا به علت فلج عضلات بین دنده ای بیمار؛ فعالیت های تنفسی كاهش یافته و به علت كم شدن و یا از بین رفتن رفلكس سرفه و بازدم قوی زمینه مناسبی جهت ایجاد بیماری های ریوی مثل پنومونی ؛ آتكلتازی و غیره ؛ فراهم می گردد كه CHEST PT و آموزش های لازم تنفسی برای جلوگیری از عوارض ریوی اهمیت فراوانی دارد.

منبع : سایت بهزیستی اصفهان

مشکلات بعد از آسیب نخاعی

پیش زمینه

کسانی که به تازگی ضایعه نخاعی را تجربه می کنند، احتمال دارد که دربسیاری از جنبه های زندگی با مشکلات خیلی پیچیده ای مواجه شوند. گذشته از آن سازگاری با زندگی همراه با ناتوانی ( اغلب روی ویلچر ) کار آسانی نیست. ممکن است بیماران ، بعد از ضایعه نخاعی افکار و دغدغه های روحی-روانی زیادی را تجربه نمایند و در مورد تاثیری که آسیب نخاعی بر روی شیوه زندگی، روابط شخصی و وضعیت مالی آنها می گذارد ،نگرانی پیداکنند. ناراحتی و غم و احساس استرس شایع و طبیعی هستند. ولی، اگر غم و اندوه بر روی مراقبت شخصی بیمار تاثیر بگذارد، باعث می شود که او خود را از دیگران جدا کند یا وی را وادار کند که از داروها و یا سایر مواد آرام بخش استفاده نابجا نماید. این برهه دقیقا” زمانی است که او به کمک احتیاج دارد. بطورکلی نزد افراد مبتلا به آسیب نخاعی خطر خودکشی مخصوصا” در ۱۰ سال اول بعد از ضایعه نخاعی افزایش پیدا می کند.

عوارض دستگاه ادراری

آسیبهای نخاعی با تاثیر بر روی اعصابی که با مثانه مرتبط هستند ، می توانند باعث بروز مشکلات ادراری از جمله ناتوانی در کنترل دفع ادرار شوند. از دست دادن کنترل ادرار ،خطر عفونت های دستگاه ادراری را افزایش می دهد. همچنین ممکن است سبب عفونت کلیه و سنگهای کلیوی و مثانه گردد. نوشیدن مقدار زیادی مایعات و استفاده از سوندهای مناسب ( لوله باریک و نرمی که از طریق مجرای ادرار به مثانه وارد شده تا ادرار به خارج مکش نماید )بصورت چندین بار در روز می تواند به پیشگیری ازعوارض ادراری کمک نماید.

مشکلات کنترل مدفوع

بعد از ضایعه نخاعی، کنترل ارادی دفع مدفوع از طریق روده مختل و یا از بین می رود که این مسئله می تواند منجر به بی اختیاری دفع مدفوع ( ناتوانی در کنترل دفع) گردد. مصرف رژیم غذایی غنی از فیبر می تواند به تنظیم کارکردروده ها کمک نماید. داروها و یکسری تجهیزات وجود دارندکه می توانند جهت کنترل دفع مواد زائد ازروده ها مورد استفاده قرار گیرند.

زخم های فشاری

نشستن یا خوابیدن در یک وضعیت ثابت و به مدت طولانی می تواند باعث ایجاد زخمهای فشاری گردد که زخم بستر یا  decubitus نیز نامیده می شود. افراد دارای آسیب نخاعی بطور قابل توجهی در معرض زخمهای فشاری قرار دارند ،زیرا آسیب نخاعی،توانائی حس فرد را کاهش و یا از بین می برد و باعث بروز اختلال در درک مشکلات ، هنگام بروز زخم می شود. تغییر دادن مکرر وضعیت بدن ( و در صورت نیاز با کمک دیگران ) بهترین راه جلوگیری از بروز این زخمها می باشد.

تشکیل لخته در وریدهای عمقی و آمبولی ریوی

نشستن به مدت طولانی می تواند باعث کاهش جریان خون در وریدها شده و منجر به تشکیل لخته های خون شود.این لخته های خون می توانند در سیاهرگهای عمقی بدن ایجاد گردند(ترمبوزیس وریدهای عمقی) وممکن است عاملی برای انسداد شریانهای موجود در ریه ها باشند ( آمبولی ریوی ). لخته های بزرگ می توانند باعث انسداد جریان خون شده و حتی موجب مرگ افراد گردند. بنابراین افراد مبتلا به آسیب های نخاعی نیاز به استفاده از وسایل و داروهایی دارند که بتوانند از تشکیل لخته هاجلوگیری کنند.

مشکلات ریوی و تنفسی

ضعیف شدن عضلات شکم و قفسه سینه درافرادنخاعی، باعث مشکلتر شدن تنفس و سرفه کردن آنان می شود. افرادی که دارای آسیب نخاعی در سطوح گردنی و سینه ای هستند،در معرض پنومونی(عفونت ریه) و سایر عوارض ریوی قرار دارند. استفاده از داروها و روشهای درمانی مختلف می تواند به رفع مشکلات مذکور کمک نماید. در برخی از موارد، افراد مبتلا به آسیب نخاعی ممکن است به تزریق سالانه واکسن آنفولانزا و سایر روشهای ایمن سازی بدن نیاز داشته باشند.

اتونومیک دیس رفلکسی

آسیب طناب نخاعی در سطوح بالائی قفسه سینه ،می تواند منجربه بروز حالاتی شود که اتونومیک دیس رفلکسی نامیده می شود. این شرایط خطرناک موقعی ایجاد می گردد که هرگونه تحریک یا درد در ناحیه پائین سطح آسیب، علائمی را صادرمی کند که قادر نیستند به مغز ارسال شوند و در نتیجه یک واکنش انعکاسی ایجاد می شود که ممکن است باعث انقباض عروق خونی گردد. در نتیجه فشار خون افزایش پیدا کرده و میزان ضربان قلب افت پیدا می کند که این حالت می تواند منجر به سکته یا حمله ناگهانی شود. تغییر دادن وضعیت استقراربدن یا حذف عوامل تحریک که ممکن است چیز ساده ای مانند پر بودن مثانه و یا لباس های تنگ باشند، می تواند به فرد کمک نماید.

اسپاسم عضلانی

در برخی از افراد نخاعی، اسپاسم های عضلانی به صورت پرش دستها و پاها مشاهده می شود. متاسفانه، این موضوع به این مفهوم نیست که آنها در حال بهبودی هستند. بلکه انعکاس های غیرطبیعی مذکوربه این دلیل اتفاق می افتند که بعضی از اعصاب موجود در سطوح پائین طناب نخاعی، بعد از بروزضایعه نخاعی ،حساس تر می شوند که باعث به بوجودآمدن انقباضات عضلانی می گردند. ولی، به دلیل آسیب نخاعی، مغز دیگر جهت تنظیم انقباضات، نمی تواند علائم را به اعصاب پائین تر ارسال نماید. اگر اسپاسم ها شدت پیدا کنند،اجرای اقدامات درمانی ضرورت پیدامی کند.

مسئله کنترل وزن

بعد از ضایعه نخاعی، تا مدتی کاهش وزن و تحلیل عضلات شایع هستند. ولی به مرور،تغییر در شیوه زندگی و فعالیت ها ممکن است سرانجام به افزایش وزن منجر شود که می تواند باعث بروز مشکلاتی برای فردگردد. ازجمله جابجایی او ( یا برای بلند کردن او ) از یک جا به جای دیگر با سختی انجام خواهدگرفت و همچنین امکان دارد در معرض خطر بیماریهای قلبی و عوارض دیگری قرار گیرد. بنابراین بهتر است با کمک کارشناسان تغذیه و متخصصین توانبخشی ،برنامه مناسبی برای فعالیتهای ورزشی و رژیم غذایی او تنظیم شود.

اختلالات جنسی

بسیاری از مردان مبتلا به آسیب نخاعی، حتی مردانی که دارای احساس خیلی کمی در ناحیه تناسلی خود می باشند، دارای قدرت نعوظ هستند. ولی ممکن است که قوام آن جهت انجام فعالیت جنسی به اندازه کافی نباشد و یا به مدت کافی دوام نداشته باشد.ازسوی دیگر قدرت باروری نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. بطورکلی۹۰درصد از مردان مبتلا به آسیب نخاعی ،قادر به انزال در حین آمیزش نمی باشند. اما، این موضوع بدین مفهوم نیست که مردان نخاعی نمی توانند فعالیت جنسی داشته باشند و یا پدر شوند. پزشکان، متخصصین ارولوژی و باروری که در زمینه آسیب های نخاعی نیز تخصص دارند می توانند روشهایی را برای بهبود عملکرد جنسی و باروری بیماران نخاعی ارائه دهند. زنان مبتلا به آسیب نخاعی نیز می توانند در مورد تغییرات فعالیت های جنسی و قدرت باروری خود با پزشکان مشورت نمایند. معمولا” در زنان نخاعی ،هیچگونه تغییرات فیزیکی که مانع از آمیزش جنسی یا بارداری شود، دیده نمی شود. ولی ممکن است میزان ترشحات مهبل و رسیدن به اوج لذت جنسی در آنها کاهش پیدا کند .همچنین درنتیجه آسیب نخاعی، تغییرات زیادی در شکل بدن ایجاد می شود که بر روی فعالیت جنسی آنان تاثیر می گذارند. بعلاوه احتمال دارد که بارداری با خطر زیادی همراه باشد. بنابراین خیلی مهم است که زنان نخاعی قبل از باردار شدن با یک پزشک مشورت نمایند.

درد

بیماران نخاعی، در نتیجه آسیب نخاع و یا صدمات حاصل ازسایر قسمتهای بدن که درجریان حادثه ایجاد شده اند، ممکن است دردزیادی را تجربه کنند.دراین راستا ، حتی احتمال دارد که درد در مناطقی از بدن احساس شود که فاقد حس بوده و یا حس کمی دارند. همچنین ممکن است که درد بواسطه استفاده بیش از حد بعضی ازعضلات، در قسمتی از بدن بوجود آید. برای مثال، خیلی از افرادی که به مدت طولانی ، جهت حرکت خود از ویلچرهای دستی استفاده می نمایند، دچار آسیب تاندونهای قسمت شانه  می گردند. بطورکلی هر نوع دردی، می تواند بر روی فعالیتهای روزمره فردتاثیر منفی داشته باشد. مصرف داروها و اصلاح فعالیتهای جسمی می توانند به کنترل درد کمک کنند.

آسیب های جدید

داشتن ضایعه نخاعی،می تواند فرد را برای آسیب هر یک از قسمتهای بدن که دارای ضعف و یا عدم حس هستند، مستعد نماید. این افراد ممکن است بدون اینکه متوجه شوند دچار حوادثی مانندسوختگی و یا بریدگی وازاین قبیل شوند.بنابراین افرادنخاعی بایستی اقدامات لازم برای پیشگیری از آسیب های جدید راپیش بینی کنند.دراین خصوص بهتراست که افرادنخاعی بدن خود را از حیث هر نوع بریدگی و یا زخمی که نیازمند توجه پزشکی است، معاینه نمائید.

منبع:انجمن معلولین ضایعات نخاعی

آزمایش تازه در درمان ضایعات نخاعی

جام جم آنلاین , زنی در کره جنوبی که 20 سال فلج بود پس از درمان نخاع آسیب دیده اش با سلول های گرفته شده از خون بند ناف , راه می رود.
به گزارش خبر گزاری فرانسه از سئول, ( هوانگ می سون ) , 37 ساله , از دو دهه پیش که پیشتش در تصادفی آسیب دید, فلج شده بود.

او هفته گذشته هنگامی که بار دیگر با کمک یک عصای چهار پایه ( واکر) کنفرانس مطبوعاتی که برای اعلام خبر این پیروزی بزرگ از طرف دانشمندان کره جنوبی تشکیل شده بود , راه می رفت , چشمانش پر از اشک شد.
دانشمندان کره گفته اند : این نخستین مورد اعلام شده در جهان است که بیماری دچار صدمه نخاعی با موفیت با سلول های خون بند ناف درمان شده است .

اگر چه دانشمندان کره هشدار دادند که تحقیقات بیشتر و تایید کارشناسان بین المللی لازم است اما مورد هوانگ مو می تواند پیشرفتی بزرگ در جهت درمان صدمات وارده به نخاع باشد.
استفاده از سلول های بند ناف مشکلات استفاده جنجالی از جنین در تحقیقات سلول های جنینی را نیز نخواهد داشت.

دکتر سونگ چانگ هون عضو گروه تحقیق و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه ( چوسان) در شهر کوانگجو در جنوب غربی کره ی  جنوبی گفت: همه ی ما از بهبود سریع حال بیمار متعجب شدیم. هوانگ در مقابل دوربین های تلویزیونی و عکاسان از صندلی چرخدار خود بلند شد و با کمک عصای (واکر) چهار پایه چند قدم به عقب و جلو برداشت.

او گفت:این برای من معجزه است. به خواب هم نمی دیدم دوباره روی پاهایم بلند شوم. تحقیقات پزشکی نشان داده است که از سلول های بند ناف می توان برای ترمیم ارگان ها یا قسمت های آسیب دیده ی بدن استفاده کرد.
با پیشرفت در این زمینه می توان بیماری هایی را که در حال حاضر درمان ناپذیر به حساب می آیند درمان کرد یا حتی شاهد تولید ارگان های جدید برای جایگزینی اعضای آسیب دیده یا از کار افتاده بود.

این سلول های خاص خون  بند ناف بر خلاف سلول های جنینی در بدن فرد دریافت کننده آنها با واکنش دفاعی نامناسبی مواجه نمی شوند.
در درمان این زن در کره سلول های خاص از خون بند ناف که بلافاصله پس از تولد یک بچه منجمد و برای دوره زمانی خاص کشت شده بود جدا وسپس مستقیما" به قسمت آسیب دیده نخاع تزریق شد.

هان هون رئیس(هیستو ستم)بانک خون بند ناف مورد حمایت دولت در سئول گفت:جدا کردن سلول های خاص از خون منجمد شده ی بند ناف یفتن سلول های دارای ژن های هماهنگ با سلول های  گیرنده و انتخاب جای درست بدن برای تزریق سلول ها از دشواری های فنی موجود است.

اعضای این گروه می گویند:برای تایید نتیجه ی این درمان آزمایش های بیشتری لازم است. اوه ایل هون محقق دیگر گفت:این فقط یک مورد است و ما به آزمایش ها و اطلاعات بیشترنیاز داریم.

منبع:وبلاگ نخاع و ضايعات نخاعي