ورزش های ایزومتریک راهکاری اثر بخش در کنترل درد

با توجه به مزیت ورزش های ایزومتریک از جمله آسان و کم هزینه بودن و اثر بخشی در کنترل درد، انجام آن در کلیه سنین توصیه می شود.

 

ارتقای سلامت یک نیاز اساسی انسانی است درد کیفیت زندگی را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. 

 ورزش های ایزومتریک نوع خاصی از ورزش ها هستند که باعث انقباضات ثابت در ماهیچه ها ی بدون حرکت و تغییر در زاویه مفصل می شوند. 

به طور کلی مکانیسم های که برای کاهش درد توسط این ورزش ها بیان شده است عبارتند: از فعال شدن ماهیچه ها ،فعالیت اپیوئیدها، افزایش فشار خون که منجر به تخریب بارورسپتورها  و افزایش حساسیت با رورفلکس هستند .

 انقباض ماهیچه ای در یک سمت بدن باعث اثر بی دردی در سمت دیگر بدن نیز می شود که بیان کننده پاسخ مرکزی به کاهش درد است. 

امروزه بیشترین استفاده از این نوع ورزش ها در بازتوانی بیماران دچار ضعف عضلانی بیماران با مشکلات حرکتی جراحی دیسمنوره و دردهای کمر و گردن طی بارداری است. 
با توجه به مزیت های ورزشهای ایزومتریک از جمله آسان و کم هزینه بودن عدم نیاز به مکان و زمان وسیع به خصوص شرایط زندگی شهر نشینی انجام این ورزش ها در كلیه سنین توصیه می شود. 

 

آرتروز ستون فقرات یا اسپوندیلوز

آرتروز ستون فقرات یا اسپوندیلوز در حقیقت ...

با افزایش سن ،بمرور میزان آب و محتوای پروتئینی غضروف های بدن كاهش می یابد. این تغییرات موجب ضعیف تر شدن وشكنندگی بیشترمفاصل و سطوح غضروفی خواهد شد ( این تغییرات كه اغلب با افزایش سن پدید می آیند در اصطلاح علمی دژنراسیون نامیده می شوند ) .

همانطوریكه می دانید قسمت قابل توجه و مهمی از مهره های ستون فقرات و مفاصل بین مهره ای 

( فاست ها ) از غضروف درست شده است و بهمین دلیل با گذشت زمان در معرض تغییرات دژنراتیو ( تغییر محتوای آب و پروتئین و تغییر حالت طبیعی ) می باشند .

این تغییرات همان حالتیست كه به اسم آرتروز ( در اصطلاح عامیانه اش ) نامیده می شود.

دژنراسیون دیسك را در اصطلاح علمی اسپوندیلوزیس می نامند .

رادیوگرافی ساده ، ام ، آر ، آی و سی تی اسكن می توانند اسپوندیلوز مهره ای را بصورت كاهش فاصله بین مهره های مجاور ، و در موارد پیشرفته بشكل تغییر شكل مهره های درگیر و دفورمه شدن آنها نشان دهند . مراحل زودرس و اولیه ی این تغییرلت در ام، آر، آی بشكل تیره رنگ شدن دیسك مبتلا در مقایسه با دیسك های سالم دیده می شوند .

وقتی دیسك بین مهره ای دچار این تغییرات شد استعداد بیشتری برای فتق و بیرون زدگی پیدا می كند.

دژنراسیون دیسك میتواند باعث درد موضعی در محل مبتلا شود و این حالت در هر محلی از ستون فقرات محتمل است . درگیری دیسك های گردن باعث درد گردن خواهند شد ، دژنراسیون دیسك های ناحیه پشت با دردهای جدار قفسه سینه ، و درگیری دیسك های كمری باعث كمر دردهای آزار دهنده خواهند شد . 

این حالات در همه ی گروه های سنی می توانند دیده شوند اما در سالمندان شایع ترند . فتق بیشتر دیسك و بیرون زدگی قابل توجه تر آن می تواند علائم و مشكلات پیچیده تری را ایجاد كرده و حتی با دردهای انتشاری به دست یا پاها (دردهای سیاتیكی ) و یا علائم حسی ، حركتی مثل ضعف در قدرت عضلانی و گاه بی اختیاری و عدم كنترل بر ادرار و مدفوع و نیز ناتوانی در راه رفتن و لنگش پاها تظاهر كند .

علائم دیسک کمر + video

درصورتی که فتخ دیسک بین مهره های کمری باعث وارد شدن فشار و آسیب به رشته های عصبی در ناحیه کمر بشود این بیماری می تواند همراه با احساس درد تیر کشنده به ناحیه باسن، پشت رانها، پشت ساق و حتی کف پاها بشود.

در ادامه بحث بیرون زدگی دیسک بین مهره های کمر، امروز می خواهیم در مورد علائم این بیماری با شما بیشتر صحبت کنیم.

بیرون زدگی و فتخ دیسک بین مهره های کمری معمولا با احساس درد خودش را نشان می دهد این درد می تواند بطور ناگهانی و شدید شروع بشود و یا در بعضی از موارد یک دردی است که بطور مزمن و تدریجی شدت آن افزایش پیدا می کند. معمولا این درد همراه با احساس خشکی در ناحیه کمر است و در بعضی از موارد با اسپاسم عضلات اطراف کمر هم ممکن است همراه باشد.
 درصورتی که فتخ دیسک بین مهره های کمری باعث وارد شدن فشار و آسیب به رشته های عصبی در ناحیه کمر بشود این بیماری می تواند همراه با احساس درد تیر کشنده به ناحیه باسن، پشت رانها، پشت ساق و حتی کف پاها بشود. و در بعضی از موارد این دردها می توانند همراه با احساس گزگز بی حسی و خواب رفتگی در ناحیه پا باشند و در مواردی که آسیب به رشته های عصبی شدید باشد می تواند احساس ضعف و کاهش قدرت در عضلات پاها و یا اختلال در راه رفتن همراه این علائم مشاهد شود .

برای تشخیص بیرون زدگی دیسک بین مهره های کمری یکی از روشهای خیلی خوب استفاده از تصویربرداری به کمک دستگاه MRI است که با تصویر برداری سه بعدی که توسط این دستگاه صورت می گیرد سلامت و یا آسیب دیدگی دیسک های بین مهره ای تشخیص داده می شود.

برای اینکه تشخیص بدهیم که آیا بیرون زدگی دیسک بین مهره ای به رشته های عصبی آسیب وارد کرده یا نه، می توانیم از تست نوار عصب و عضله پاها استفاده کنیم که با استفاده از این تست وضعیت سلامت رشته های عصبی اندامهای تحتانی قابل بررسی هستند البته گرفتن شرح حال و معاینه دقیق فیزیکی توسط پزشک اولین گام در تشخیص این بیماری است و تا زمانی که پزشک براساس یافته های کلینیکی به چنین مشکلی شک نکند معمولا اقدام به درخواست تصویربرداری MRI و یا تست الکترو دیاگنوز نخواهد کرد.

من در قسمتهای بعد در مورد روشهای درمان این بیماری با شما صحبت خواهم کرد.


منبع:سیمرغ

درد سیاتیک از لگن تا انتهای پاها

---

سیاتیک، نام یک عصب است. این عصب طولانی‌ترین عصب داخل بدن شماست که از لگن تا انتهای پا ادامه دارد و در طول مسیر خود به شاخه‌های متعددی تقسیم می‌شود.

---

هر گونه فشار بر روی این عصب می‌تواند باعث ایجاد درد در تمام طول عصب شود. این درد به‌طور تدریجی شروع شده و با گذشت زمان افزایش می‌یابد و در هنگام نشستن، برخاستن، عطسه و یا سرفه‌کردن نیز بدتر می‌شود.

 

علائم

درد سیاتیک می تواند از یک درد خفیف گرفته تا ناتوانی و از کارافتادگی کامل متغیر باشد. احساس خارش، سوزش، بی‌حسی و ضعف عضلانی نیز وجود دارد.

 

علل

- فتق دیسک ‌بین‌ مهر‌ه‌ای یا بیرون‌زدگی دیسک بین ‌مهره‌ای : دیسک‌های بین مهره‌ای، صفحاتی از جنس غضروف هستند که مهره‌ها را از هم جدا می‌کنند. دیسک‌های سالم، ستون مهره‌ها را انعطاف‌پذیر نگه‌ داشته و مهره‌ها به‌راحتی بر روی هم می لغزند. با افزایش سن، این دیسک‌ها شروع به تحلیل رفتن می‌کنند و خشک می شوند. این مسئله موجب بیرون رانده‌شدن دیسک از محل خود (فتق) و فشار بر روی ریشه عصبی می‌شود.

- تنگی ستون مهره‌ها در قسمت کمر

- بیماری اسپوندیلولیستزی

- نشانگان پیریفورمیس : اسپاسم عضله ای که در نزدیکی عصب سیاتیک قرار دارد، باعث فشار بر عصب می‌شود.

- تومورهای نخاعی

- تومورهای عصب سیاتیک

- تصادفات رانندگی و یا ضربه دیدن ستون مهره‌ها

استراحت به مدت یک تا چند روز سبب بهبودی نسبی بیماری می‌شود. ولی استراحت به مدت طولانی، علائم را بدتر خواهد کرد

عوامل خطر

- سن : تحلیل دیسک‌‌های ‌بین مهره‌ای کمری از سن 30 سالگی شروع می‌شود. تنگی‌های ستون مهره‌ای، افراد را در سنین بالاتر از 50 سال درگیر می‌کنند.

 

- شغل : افرادی که شغلشان نیاز به چرخش مکرر کمر دارد، آنهایی که بارهای سنگین حمل می‌کنند و کسانی که به‌مدت طولانی رانندگی می‌کنند.

 

- فعالیت‌های بدنی : افرادی که برای مد‌ت طولانی می‌نشینند و کم ‌فعالیت هستند.

 

- عوامل ژنتیکی : دانشمندان دو ژن را شناسایی کرده‌اند که وجود آنها باعث ابتلا به بیماری سیاتیک می شود.

 

- بیماری دیابت : به‌دلیل آسیب و تخریب اعصاب بدن.

 

کی باید به پزشک مراجعه کرد؟

- اگر درد شما بیش از شش هفته طول کشید.

- اگر درد از ابتدا شدید بود و روزبه‌روز بدتر شد.

- اگر درد به ‌دنبال یک آسیب شدید ایجاد شده است و یا اگر علاوه بر درد، دچار مشکلاتی در اجابت مزاج شده‌اید و یا درد با بی‌حسی و ضعف عضلات کمر یا پا همراه است.

 

راه های تشخیص

- پزشک در مورد سابقه بیماری سوال خواهد کرد.

- معاینه بالینی کامل

- بررسی قدرت عضلات و رفلکس‌ها

- تصویربرداری

 

درمان

- استراحت به مدت یک تا چند روز سبب بهبودی نسبی بیماری می‌شود. ولی استراحت به مدت طولانی، علائم را بدتر خواهد کرد.

برای بلند کردن اجسام یا کودک از زمین، هرگز از قسمت کمر خم نشوید، بلکه زانوهای خود را خم کنید و بنشینید و جسم یا کودک را بلند کنید

- کیسه یخ : مقداری یخ در یک حوله تمیز قرار دهید و آن را به مدت حداقل 15 تا 20 دقیقه بر روی ناحیه دردناک قرار دهید. این عمل را روزی 4 مرتبه تکرار کنید. کیسه یخ باعث کاهش التهاب در محل می‌شود.

 

- کیسه‌ ‌آب گرم : پس از 48 ساعت از شروع درد، در نواحی آسیب‌دیده از گرما استفاده کنید. چنانچه درد شما ادامه داشت، به‌طور متناوب کیسه‌های گرم و سرد را بر روی ناحیه مبتلا قرار دهید.

 

- انجام حرکات کششی: ورزش‌های کششی به شما کمک می‌کنند تا زودتر خوب شوید‌.

 

- داروهای ضددرد مثل آسپیرین، استامینوفن و بروفن. ولی استفاده زیاد این داروها، بسیار زیان‌آور است. این داروها دارای عوارض جانبی نظیر: تهوع، خونریزی معده و یا زخم‌های دستگاه‌ گوارشی هستند. پمادهای پیروکسیکام و دیکلوفناک هم مناسب اند.

 

- فیزیوتراپی : اگر دیسک‌ از جای خود بیرون زده است، فیزیوتراپی در بهبودی آن موثر است. هدف از فیزیوتراپی، کمک به قرارگیری بدن در وضعیت صحیح، تقویت عضلاتی که از کمر شما حمایت می‌کنند و تقویت انعطاف‌پذیری بدن است.

 

- ورزش‌های معمولی: ورزش موجب آزاد کردن آندورفین‌ها می‌شود. آندورفین‌ها، واسطه‌های شیمیایی هستند که از رسیدن پیام‌های درد به مغز جلوگیری می‌کنند.

 

- اگر درمان‌های بالا در طی چند ماه نتوانند درد را کاهش دهند، انجام درمان‌های دیگر نظیر: تزریق کورتون به پرده نخاعی و یا انجام عمل جراحی ضرورت پیدا می کند.

 

پیشگیری

1- ورزش کردن : باید تمرکز، بیشتر روی عضلات شکم و کمر باشد، زیرا این عضلات جهت قرار گرفتن در وضعیت مناسب بدنی ضروری هستند. ورزش‌هایی نظیر: یوگا، دوچرخه‌های ثابت و تردمیل؛‌‌ به قوی نگاه داشتن این عضلات کمک می‌کنند.

هنگام حمله های حاد سیاتیک عصبی نباید ورزش کرد. در سیاتیک مزمن، ماساژ و تمرین های ورزشی کمک کننده است.

 

2- درست نشستن: یک صندلی خوب باید به‌خوبی از قوس کمری شما حمایت کند. اگر چنین نیست، از یک بالشتک نرم در پشت کمرتان استفاده کنید.

برای مدت طولاتی در یک جا ننشینید و در فواصل بین نشستن‌تان، حتما راه بروید

3- ایستادن، خوابیدن و بلند کردن اجسام به طور صحیح : اگر باید برای مدت زمان طولانی بایستید، به‌طور متناوب بر روی یک پایتان تکیه کنید و به پای دیگر استراحت دهید.

روی یک تشک نسبتا سفت بخوابید و از بالش‌ جهت حمایت کمرتان استفاده کنید، ولی از بالش‌هایی که موجب می‌شوند گردن شما بیش از حد بالا برود به هیچ‌وجه استفاده نکنید.

برای بلند کردن اجسام یا کودک از زمین، هرگز از قسمت کمر خم نشوید، بلکه زانوهای خود را خم کنید و بنشینید و جسم یا کودک را بلند کنید. جسم سنگین را نزدیک به بدنتان حمل کنید.

 

10 حرکت ورزشی برای بهبود درد سیاتیک

1- بخوابید و پاها را خم کنید، زانوها را به هم فشار دهید. با دست ها زانوها را از هم جدا کنید، ‌در حالی که عضله های مقابل مقاومت می کنند. 30 ثانیه این کار را ادامه دهید.

 

2- بخوابید و پاها را خم کنید. پاها را یکی یکی راست کنید، اما ران ها را موازی هم نگه دارید. هر پا را 30 ثانیه بالا نگه دارید.

 

3- به پهلو دراز بکشید، باسن کمی خمیده و سمت دردناک رو به بالا باشد. پای دردناک را یک دقیقه عقب و جلو ببرید.

 

4- روی لبه تخت بنشینید، ‌از عقب به دست ها تکیه دهید. هر پا را به نوبت دراز و خم کنید. این حرکت را 8 بار تکرار کنید.

 

5- روی صندلی بنشینید. پاها کمی خمیده است، دست ها را روی پاها بگذارید. از کمر به جلو خم شوید و دست ها تا نوک انگشتان پا برود. این حرکت را 4 بار تکرار کنید.

 

6- روی زمین بنشینید و پاها را دراز کنید. به جلو خم شوید و نوک پاها را لمس کنید. این حرکت را چند بار تکرار کنید.

 

7- بایستید و پای دردناک را آرام به جلو و عقب ببرید. این حرکت را 5 دقیقه انجام دهید.

 

8- دست ها را روی باسن بگذارید و سنگینی خود را به روی پای راست بدهید و آن را خم کنید و پای چپ را به سمت چپ دراز کنید. بایستید و حرکت را با پای دیگر تکرار کنید. این حرکت را از هر طرف 8 بار تکرار کنید.

 

9- بایستید و دست ها را روی باسن بگذارید. از کمر، به جلو و عقب خم شوید. این حرکت را 8 بار تکرار کنید.

 

10- یک میله افقی را بالای سر قرار دهید. به آرامی بالا تنه را به چپ و راست بچرخانید.

منبع:تبیان

با کمر درد خود با احتیاط برخورد کنید

 کمر درد حاد

با کمر درد خود با احتیاط برخورد کنید و گرنه عواقب بیشتر و وخیم تری در انتظار شماست.

تقریبا هر کسی کمر درد را در طول زندگی خود تجربه می کند. شاید بعد از یک اسباب کشی یا ورزش های سنگین یا حتی یک فعالیت ساده به کمر درد دچار شده اید و اکنون مجبورید در خانه استراحت کنید و از کار و زندگی عقب بمانید. این کمر درد ها ممکن است به علت یک تصادف ناگهان شدت پیدا کند یا ممکن است کم کم و در طول چند ساعت شدت آن زیاد شود در بیشتر موارد کمر درد نتیجه کشش یا پیچش نا خواسته است در بیشتر موارد با 2 تا 6 هفته درمان می تواند درمان شود البته هیچ درمان قطعی و تضمینی برای کمر درد وجود ندارد. و همینطور تشخیص صحیح درد می تواند در آرام کردن آن نقشی اساسی ایفا نماید.

 

علت کمر درد من چیست؟

عللی که باعث ایجاد کمر درد می شوند شامل:

·         بلند کردن وزنه های سنگین به شکلی نا مناسب

·         فعالیت های سنگین ناگهانی

·         پرت شدن از بلندی، تصادف، ورزش های حرفه ای یا سنگین

·         وضعیت بد هنگام خوابیدن یا لمیدن

·         بد نشستن و بد ایستادن

·         طولانی خم شدن به سمت جلو

·         نگه داشتن گوشی تلفن با شانه (کسانیکه به خاطر شغلشان این کار را هر روز و طولانی مدت انجام می دهند.)

·         حمل کیف یا کوله سنگین وزن یا به مدت طولانی

·         کشیدگی و صدمه دیدن عضلات کمر

شرایط فیزیکی که می توانند منجر به کمر درد شوند یا عبارتند از:

·         ضعف عضلانی

·         اضافه وزن

·         بارداری

 

چه درمان هایی برای کمر درد وجود دارد؟

خانه یا بیمارستان؟

اولین چیزی که باید به آن توجه داشته باشید این است که آیا به یک پزشک متخصص نیاز دارید یا خیر؟

اگر کمر درد دارید و این علائم را مشاهده می کنید. با یک پزشک مشورت نمایید:

·         احساس کرختی یا به سختی حرکت دادن دست و پا

·         اگر مشکلاتی در کنترل ادرار خود دارید یا بی نظمی هایی مشاهده می کنید

·         اگر تب و سر درد دارید و در حال پیشروی است

·         اگر سن شما بیش از 60 سال است و به مدت طئلانی استروید مصرف کرده اید

·         اگر در دست چپ یا سینه احساس درد دارید.

·         حامله هستید

·         پس از 72 ساعت و انجام خود درمانی بهبودی حاصل نشد

 

درمان های خانگی

اگر هیچ یک از علائم فوق را مشاهده نکرده اید می توانید این کار ها را انجام دهید تا کمر آزرده خود را در شرایط بهتری قرار دهید

بهترین درمان فقط استراحت نیست. مراقب فعالیت های روزانه خود باشید بسیاری از کار هایی که به صورت روزمره انجام می شود می تواند به سلامت کمر شما لطمه بزند بهترین راه حل این است که علت اصلی مشکل کمر خود را بیابید سپس می توانید بهترین کار را انجام دهید مثلا اگر طولانی نشستن باعث کمر درد شما شده است بهتر است گاهی بلند شوید و حرکات نرمشی مناسب انجام دهید چه بسا اگر از ابتدا همین کار های ساده را انجام می دادید اکنون به کمر درد دچار نمی شدید. اما پس از اینکه از علت کمر درد خود مطمئن شدید می توانید با نرمش های مناسب بدون اینکه به کمر خود فشار وارد کنید سرعت بهبود را افزایش دهید. البته باید به اندازه کافی استراحت کنید.

سرد و گرم

 یک همام گرم یا کمپرس سرد و گرم می تواند باعث آرام شدن عضلات و نسوج ملتهب شوند. به خاطر داشته باشید سرد کردن همیشه باید اول باشد یک کیسه یخ را دور پارچه ای بپیچید تا از سرما زدگی جلوگیری کنید و آنرا به مدت 20 دقیقه روی محل درد قرار دهید. می توانید این کار را چندین بار در روز انجام دهید. یخ التهاب و ورم را می خواباند و عکس العمل های عصبی را به درد کاهش می دهد.

برای کاهش اثر گرفتگی عضلات کمر ( توصیه می شود 48 ساعت پس از شروع اولین درد این کار را انجام دهید.) می توانید از حمام آب گرم استفاده کنید یا می توانید از لامپ های فیزیوتراپی استفاده کنید تا عضلات کمر شل شوند.

با یک قرص درد را تخلیه نمایید

 دارو های ضد التهاب غیر استرویدی مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسی سریم می تواند تورم و سختی درد را کاهش دهد. در مورد هر کدام از اینها با توجه به علت درد نکاتی وجود دارد که دکتر دارو ساز بهترین مشاوره را می تواند به شما بدهد.

نگهدارنده کمر

 اگر مدت طولانی باید در اتومبیل یا محل کار بنشینید و چاره ای ندارید بهتر است از کرست ها و آتل های مخصوص و طبی استاندارد استفاده کنید ولی نباید کمر خود را به آن عادت دهید مثلا وقتی که به خانه می رسید بلافاصله آنرا باز کنید به عبارت دیگر طولانی مدت از آن استفاده نکنید و اجازه دهید ماهیچه های شما وظیفه اش را انجام دهد. چون اگر این عضلات ضعیف شوند احتمال صدمه دیدن مجدد بیشتر می شود.

اگر پس از 72 ساعت و انجام این کار ها کمر درد شما بهبود قابل توجهی نیافت با پزشک خود تماس بگیرید.

 

چگونه از صدمه دیدن مجدد جلوگیری نماییم؟

برای جلوگیری از صدمه دیدن مجدد کمر تقویت و افزایش انعطاف پذیری عضلات، تاندون ها و لگامنت هایی که نگه دارنده کمر شما هستند بسیار اهمیت دارد. برای این منظور می توانید این کار ها را انجام دهید:

تمرین

·         ورزش هایی که به کمر و مفاصل فشار وارد نمی کنند مانند دوچرخه سواری، پیاده روی و شنا مفید هستند. اگر نمی توانید در بیرون از خانه ورزش کنید می توانید از تردمیل، دوچرخه ثابت و دیگر دستگاههای ورزشی استفاده کنید. اگر توان خرید آنها را ندارید این دستگاهها در هر سالن ورزشی وجود دارند به علاوه اینکه با مربی ورزشی هم می توانید مشکل کمر خود را در میان بگذارید تا به شما در تقویت عضلات کمر کمک کنند.

·         با تقویت عضلات شکم و کمر یک آتل طبیعی برای کمر خود ساخته اید که از کمر شما محافظت می کند.

·         حرکات کششی را به آرامی انجام دهید تا انعطاف پذیری آنها بیشتر شود.

 

اصلاح شیوه زندگی

·         رژیم غذایی مقوی و متعادل که دارای مقدار کافی کلسیم، ویتامین D و فسفر داشته باشد مصرف کنید.  فسفات بیش از نصف جرم مواد معدنی استخوان را تشکیل می دهد، ویتامین D به جذب میزان لازم کلسیم و فسفات کمک می کند. وقتی که فسفر خیلی زیاد شود بدن کلسیم را از استخوان ها خارج می کند تا با فسفر ترکیب کند و آنرا از بدن خارج نماید. بنابراین استخوان ها شکننده می شوند.

·         از مصرف سیگار و نوشیدنی های الکلی خود داری نمایید.

·         وزن خود را در حد متعادل نگه دارید. وزن اضافی فشار بیش از اندازه به ستون مهره ها و دیسک ها وارد می نماید.

·         به اندازه کافی آب بنوشید 70 درصد وزن بدن آب است و آب کافی در بدن به سلامت دیسک ها میان مهره ای و ساختار ستون فقرات  کمک می کند.

·         مشکلات بینایی خود را رفع کنید بینایی ضعیف سبب می شود که فرد نتواند به خوبی بسیاری از حرکات را انجام دهد که نتیجه آن وارد آمدن فشار بیشتر به ستون فقرات است.

 

فیزیک بدن خود را حفظ نمایید

هنگام ایستادن

·         پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید و زانو های خود را در یک حالت قفل نکنید.

·         از قوس دادن پایین کمر به داخل و بیرون کمر به بیرون و پایین انداختن شانه های خود بپرهیزید.

·         سینه ها و شانه ها را صاف نگه دارید.

·         چانه خود را طوری نگه دارید که عضلات فک و گردن شما راحت باشد.

 

هنگام نشستن

·         پاهای خود را به راحتی روی زمین قرار دهید طوری که نه فشار زیادی روی آن باشد و نه آویزان باشد. و زاویه زانو ها و باسن شما 90 درجه باشد.

·         اجازه دهید کمر شما قوس طبیعی خود را داشته باشد.

·         سینه و شانه ها را صاف نگه دارید.

·         چانه خود را طوری نگه دارید که عضلات فک و گردن شما راحت باشد.

 

هنگام رانندگی

·         صندلی خود را طوری تنظیم کنید پشت شما عمودی باشد. و کمر شما توسط صندلی حمایت شود و ارتفاع پشت سری باید طوری تنظیم شود که ارتفاع پشت سری با چانه شما هم سطح باشد.

·         زانو ها باید کمی خمیده باشند و تا حد امکان هم سطح با باسن شما باشد.

·         آرنج ها باید کمی خمیده باشند به طوریکه شانه های شما راحت باشند.

 

هنگام خواب

·         از تشکی سفت استفاده کنید. اگر تخت شما فنر دارد با قرار دادن یک صفحه تخته ای روی فنر و زیر تشک می توانید موقتا فرورفتگی تخت خواب خود را جبران کنید.

·         به پشت یا به پهلو بخوابید هنگامی که به پهلو می خوابید بهتر است بین زانو های خود یک بالش قرار دهید تا ستوان مهره های شما در وضعیت مناسبی قرار گیرد.

و اما در پایان به خاطر داشته باشید که پزشک معالج شما بهترین منبع اطلاعات است همه چیز را با او در میان بگذارید و با اطمینان کمر خود را معالجه نمایید.

توجه داشته باشید این مطالب فقط برای اطلاعات عمومی شما بیان شده است. و این اطلاعات نباید جایگزین مراجعه شما به پزشک معالج شود


منبع:مجله آنلاین