فواید ورزش درمانی در درمان کمردرد

همه دردهای کمر از یک قماش نیستند. در بعضی افراد این درد بخاطر ضعف عضلات کمر است و در بعضی به خاطر سابقه یک ضربه و یا در بعضی بخاطر دیسک کمر و … . بنابراین یک قانون کلی برای درمان بیماران نداریم و درمان ویژه هر بیمار باید برای او طراحی شود. در پزشکی تاکید بر روی هر فرد خاص است و بنابراین هیچگاه نمی توان قوانین درمانی را به همه بیماران تعمیم داد. ورزش درمانی یکی از روشهای درمان کمر درد است که باعث درمان انواع مختلف کمردرد می شود. ورزش تاثیرات مختلفی روی اعضاء بدن می گذارد که این تاثیرات دارای فواید درمانی زیادی هستند و به این شکل باعث درمان علتهای اصلی کمردرد می گردد.

اکنون به تعدادی از تاثیرات درمانی ورزش اشاره میکنیم:

۱_ ورزش منظم، باعث کاهش وزن افراد چاق و رسیدن به وزن متناسب می شود این موضوع فشار وارد بر کمر را کم کرده و باعث درمان کمردردهایی میشود که به خاطر اضافه وزن ایجاد شده اند.

۲_ ورزش باعث بیشتر شدن انعطاف بدنی می گردد انعطاف بدنی ، توانایی حرکات در جهات مختلف را افزایش می دهد و کمردر های حاصل از خشکی کمر را درمان می کند.

۳_ به وسیله ی ورزشهای مخصوص می توان عضلات شکم و کمر را تقویت کرد. عضلات قوی از ستون فقرات محافظت می کنند و از آسیب دیدگی آن جلوگیری می نمایند عضلات نیرومند می توانند از دیسکهای آسیب دیده حفاظت کنند و کمردردهای حاصل از صدمات دیسک را درمان نمایند.

مشاهده فیلم آموزشی ورزش و درد های سیاتیکی

مشاهده فیلم آموزشی 

بر روی لینک زیر کلیک کنید 

ورزش و درد های سیاتیکی 

منبع:کلینیک توانبخشی آرمان 

تردمیل بهتر است یا دوچرخه ثابت؟

 

 

تردمیل
بسیاری از افراد به علت این که فرصت کافی برای رفتن به باشگاه های ورزشی ندارند تصمیم می گیرند که داخل منزل ورزش کنند و به همین علت به فکر تهیه یک ابزار ورزشی مناسب نظیر تردمیل یا دوچرخه ثابت می افتند؛ در چنین مواقعی است که توجه فرد به این معطوف می شود که کدامیک از این دو وسیله ورزشی مناسب تر است؟

 

واقعیت آن است که هر یک از این دو وسیله ورزشی مزایای خاص خود را دارند؛ به طور مثال تردمیل وسیله ورزشی مناسبی است که  الگوی حرکتی روزانه انسان یا در واقع همان راه رفتن را تقلید می کند که این یک مزیت است.

 

همچنین بسیاری از انواع تردمیل ها امکان نشان دادن ضربان قلب هنگام ورزش، میزان کالری مصرفی در طول مدت ورزش و مسافت طی شده را دارند و بدین طریق می توان شدت ورزش را تعیین کرد و بر اساس شدت تعیین شده در نسخه ورزشی، به ورزش پرداخت.
متخصصان پزشکی ورزشی معتقدند، افرادی که بیماری خاصی ندارند و از دردهای مزمن زانو رنج نمی برند می توانند از تردمیل برای داشتن یک فعالیت ورزشی هوازی مناسب در منزل استفاده کنند و درصورتی که به بیماری مزمنی نظیر بیماری قلبی، دیابت،  پرفشاری خون یا… دچارند پیش از شروع ورزش حتما با یک متخصص پزشکی ورزشی مشورت کنند.

 

برای افرادی که درد جلوی زانو دارند، استفاده از دوچرخه چه ثابت و چه متحرک توصیه نمی ‌شود. البته این موضوع مطلق نیست و با تنظیم زین دوچرخه، به نحوی که زانو زیاد خم نشود، می‌ توان از درد زانو جلوگیری کرد ولی به هر حال به این افراد توصیه می ‌شود به جای دوچرخه ‌سواری، پیاده‌ روی یا شنا انجام دهند

 

دوچرخه ثابت
دوچرخه ثابت نیز همانند تردمیل مزایای زیادی برای ورزش در منزل دارد. به گفته متخصصان گرچه میزان حداکثر اکسیژن مصرفی که شاخص مناسبی از استقامت قلبی – عروقی است هنگام استفاده از دوچرخه ثابت به اندازه تردمیل افزایش نمی یابد، اما این وسیله ورزشی به علت نیاز به فضای کمتر و همچنین تولید صدای کمتر گزینه مناسبی برای بسیاری از افراد است.
افزون بر این، توصیه می شود مبتلایان به آرتروز زانو و دردهای اسکلتی – عضلانی برای شروع یک برنامه ورزشی هوازی از این وسیله استفاده کنند.

 

استفاده از دوچرخه ثابت ، یکی از روش‌ های رایج در ورزش‌ های هوازی است که در مقایسه با راه ‌پیمایی و تند راه رفتن، ویژگی خاصی ندارد و حتی به نسبت کمتری، ظرفیت هوازی را افزایش می ‌دهد و به علت استفاده از عضله ‌های چهار سر رانی، با خستگی زودتری همراه است.

 

استفاده از این دوچرخه‌ ها تنها به عنوان یک نوع ورزش هوازی به افراد توصیه نمی ‌شود؛ بلکه باید همراه با پیاده‌ روی تند یا دویدن آهسته باشد. به علاوه، افرادی که قصد دارند عضله‌ های چهار سر ران و عضله‌ های لگن و ساق‌ شان را تقویت کنند می‌ توانند از این نوع دوچرخه‌ ها استفاده کنند.

 

در عین حال، استفاده از دوچرخه‌ های دستی برای تقویت اندام فوقانی به خصوص عضلات شانه و قفسه سینه توصیه می‌ شود. از طرفی این دوچرخه‌ ها مجهز به سیستم تنظیم مقاومت هستند که می ‌توان با افزایش مقاومت، ورزش‌ های هوازی را شدت داد و به تبع آن، قدرت عضلانی خود را بالا برد.

 

البته بسته به شدت برنامه ورزشی، زمان و دور چرخ مقاومت تعیین می‌ شود. بنابراین برنامه ورزشی در افراد مسنی که قصد دارند از این دوچرخه‌ ها استفاده کنند، بهتر است در ابتدا به مدت نیم ساعت دوچرخه‌ سواری و زمان بین ۲ یا ۳ ست ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ ای تقسیم شود.

 

دوچرخـه ثابـت بـهتـر اسـت یا متـحرک؟
در اکثر موارد استفاده از دوچرخه ثابت بیشتر توصیه می ‌شود به خصوص افرادی که وزن بالایی دارند، خانم‌ های باردار، افرادی که مشکلات حس عصبی پا دارند یا به نوعی راه رفتن برای شان مشکل‌ است.
مبتلایان به پوکی استخوان یا کسانی که دچار مشکلات بینایی یا تعادلی هستند بهتر است از دوچرخه ثابت استفاده کنند. اکثر این افراد نمی ‌توانند از دوچرخه متحرک استفاده کنند زیرا به دلیل مشکلاتی که دارند، ممکن است تعادل خود را از دست بدهند و دچار شکستگی و صدمه‌ های جسمانی شوند. در حالی که دوچرخه ثابت از ثبات بیشتری برخوردار است، تعادل آن ها را حفظ می ‌کند و می ‌توانند از فواید این ورزش بهره‌ ببرند.

 

برای افرادی که درد جلوی زانو دارند، استفاده از دوچرخه چه ثابت و چه متحرک توصیه نمی ‌شود. البته این موضوع مطلق نیست و با تنظیم زین دوچرخه، به نحوی که زانو زیاد خم نشود، می‌ توان از درد زانو جلوگیری کرد ولی به هر حال به این افراد توصیه می ‌شود به جای دوچرخه ‌سواری، پیاده‌ روی یا شنا انجام دهند. برای استفاده از دوچرخه متحرک فرد باید از لحاظ بینایی، حسی و تعادلی کاملا سالم باشد.

 

دوچرخه ثابت برای چه افرادی مناسب است؟
استفاده از این دوچرخه ‌ها به همه افراد به خصوص افرادی که مشکل تعادل دارند یا مبتلا به صرع هستند یا اختلال بینایی یا مشکلات ارتوپدی پا دارند، توصیه می ‌شود. به دلیل این که افراد تعادل بیشتری روی آن ها دارند و با خطر کمتری مواجه هستند.

 

در ضمن این ورزش برای افرادی که دچار پوکی استخوان هستند، به دلیل این که حین دویدن یا راه رفتن امکان شکستگی در این افراد بسیار است، توصیه می‌ شود؛ به شرط این که زیاد روی فرمان دوچرخه خم نشوند و تنه‌ شان حالت ایستاده و صاف داشته باشد.

 

افراد دیابتی که دچار زخم پا هستند و راه رفتن طولانی باعث زخم شدن پاهای شان می ‌شود نیز بهتر است از این دوچرخه‌ ها استفاده کنند.
استفاده از این دوچرخه ‌ها برای افرادی که اخیرا روی زانوی خود عمل جراحی انجام داده ‌اند یا خانم ‌های جوانی که مشکل زانو دارند و بیشترین ناراحتی، درگیری مفصل کشکک و استخوان ران ‌شان است، توصیه نمی ‌شود.
در صورتی که این افراد زاویه پا را با رکاب تنظیم کنند می ‌توانند از این دستگاه استفاده کنند در غیر این صورت بیش از حد خم شدن زانوها باعث تشدید درد می ‌شود.

 

در ضمن هنگام استفاده از این دستگاه بهتر است که دوچرخه‌ متناسب با شرایط فرد تنظیم شود یعنی فاصله زین با زمین و زین تا رکاب‌ ها و زین با فرمان متناسب باشد.
سایز دوچرخه‌ نیز باید مناسب باشد و مهم‌ تر از همه این که دوچرخه‌ های موجود در سالن‌ های بدن ‌سازی دارای تنظیم مقاومت هستند و افراد تازه ‌کار باید حداقل در یکی ‌دو هفته اول از تنظیم مقاومت خودداری کنند.

 

برای استفاده از دوچرخه ثابت این نکات را رعایت کنید:

شورت ورزشی بالشتک دار و کفش مناسب بپوشید.

دستورات آموزشی مربوط به تنظیمات دوچرخه و برنامه ریزی آن را بخوانید.

زین دوچرخه را طوری تنظیم کنید که هنگام نشستن بر روی آن ساق پای‌ تان هنگامی که پدال در پایین ‌ترین نقطه خود است، اندکی خم شده باشد.

پا زدن را به آهستگی بدون مقاومت یا با دنده پایین شروع کنید.

به تدریج دنده و مقاومت را بالا ببرید.

می ‌توانید حالت بالا رفتن از تپه را با بالا بردن مقاومت و “ایستادن” هنگام پا زدن شبیه ‌سازی کنید. به طور مشابهی با برداشت مقاومت و پایین ‌آوردن دنده حالت سرازیرشدن از شیب را بازسازی کنید.
برای این که عضلات هامسترینگ (عضلات پشت ران) و عضلات گلوتئال (عضلات باسن) را بیشتر تمرین دهید، می ‌توانید از پدال ‌های بدون تسمه گیرنده استفاده کنید.

 

همیشه پس از ورزش با دوچرخه ثابت خودتان را سرد کنید و تمرین‌ های کششی انجام دهید.
در پایان ذکر این نکته مهم است که برای شروع یک برنامه ورزشی و تداوم آن حتی در داخل منزل تهیه وسایل ورزشی متعدد و گران قیمت الزامی نیست؛ بلکه با پیروی از یک برنامه ورزشی علمی، همه جانبه و متناسب با شرایط جسمانی فرد، بدون صرف هزینه می توان به آثار مفید بی شمار ورزش دست یافت.


منبع:روزنامه پزشکان ایران

 

رابطه کمر درد با ورزش ( درمان کمر درد با ورزش)

کمردرد ممکن است ناگهان شروع شده و یا تدریجی باشد. کمردرد حاد، اغلب با صدمات فیزیکی به دنبال بلند کردن وسایل سنگین و یا فعالیت‌هایی مثل حفر چاه و یا کار کردن در باغ ایجاد می‌شود. درد معمولاً به علت کشیدگی عضلات و یا رباط‌ها ایجاد می شود. صدمات ممکن است با فعالیت کردن تشدید شوند.

 در خیلی از موارد، علایم طی 2 تا 1۴ روز برطرف می‌شوند.درد کمری که پایدار باشد ممکن است با تغییر وضعیت بهتر شود. درد ممکن است با فشارهای عاطفی و تنش و استرس بیشتر شود. هنگام بارداری نیز ممکن است درد بیشتر شود. زیرا مادر باردار باید اضافه وزن ناشی از بارداری و جنین را تحمل کند همچنین به علت تأثیرات هورمونی رباط‌ها نرم‌تر می‌شوند

 دلیل دیگر کمردرد افتادگی و یا دیسک کمر است که به دلیل فشارهای اعصاب نخاعی و یا طناب نخاعی ایجاد می‌شود. درد کمر در این کمردردها ممکن است ناگهانی باشد و یا تدریجی شروع شود و همراه با سیاتیک می‌باشد که در این صورت درد در پشت یک یا هر دو پا احتمال می‌شود.کمردرد دائمی ممکن است همراه با اختلالات مفصلی باشد.

در افراد بالای ۴۵ سال شایع‌ترین علت کمردرد استئوآرتریت است، در حالیکه در افراد جوان‌تر ممکن است در اثر اسپوندیلت انکلوزان است که معاصل نخاعی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.در موارد کمتر شایع، کمردرد ناشی از اختلالات استخوانی مثل بیماری پاژت استخوان و یا سرطان استخوان و یا سرطان‌هایی که به استخوان‌ها هم دست‌اندازی کرده‌اند و ممکن است ایجاد شود.

در بعضی موارد، اختلالاتی که ارگان‌های داخلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند می‌توانند موجب ایجاد درد در کمر شوند. مثل اختلالات مربوط به دستگاه تناسلی زنان بیماری‌های التهابی و عفونت‌های سیستم ادراری مثل پروستاتیت.

دردکمر می‌تواند به شکل‌های مختلف باشد. شما ممکن است احساس:

• درد تیز در یک ناحیه از کمر

• در بسیاری از موارد، درهنگام خم شدن

• درد در ناحیه کمر که باسن و پاها کشیده شده و گاهی همراه با کرختی و سستی است.

درد کمر که همراه با کاهش وزن د شدید در ناحیه کمر و باسن که با نشستن شدید شده و با ایستادن بهتر می‌شود.

• Stiffness و درد باشد و یا همراه با اشکال در کنترل روده و مثانه ممکن است به دنبال اختلالات جدی زمینه‌ای است. و در صورتی که این علایم پیشرفت کرد باید فوراً با پزشک خود مشورت کنید.

در بسیاری از موارد، شما می‌توانید با استفاده از داروهای از بین برنده درد، کمردرد خود را از بین ببرید. اگر درد از بین نرفت ممکن است توسط پدهایی که آن را توسط آب داغ گرم کرده‌اید ودر پشت خود قرار می‌دهید درد را تسکین بدهید.

اگر درد شدید است، ممکن است با استراحت در بستر راحت‌تر شوید. اما نباید بیش از 2 روز در بستر استراحت کنید. حرکت کردن را به محض آمادگی آغاز و به تدریج به فعالیت‌های روزمره و طبیعی خود برگردید. اگر درد شدیدتر شد و یا هنوز باقی ماند و اجازه حرکت کردن به شما را نداد باید با پزشک خود مشورت کنید.وقتی کمردردتان بهتر شد، باید به شیوه صحیح وضعیت خود توجه داشته باشید 

تا از برگشت مجدد آن جلوگیری کنید.بیاموزید که چگونه اجسام را به طور صحیح بلند کنید. ورزش منظم انجام دهید و با کشش عضلات پشت، به نخاع کمرتان فشار وارد نشود و انعطاف‌پذیر شود

بسیاری از موارد کمردرد بدون درمان برطرف می‌شود اما مشکلات باید درمان شوند. اصلاح وضعیت بدن و آموختن روش‌های بلند کردن اجسام خطرات را کاهش می‌دهد.

 در تعداد کمی از افراد، درد ناحیه کمر طولانی‌ مدت شده و موجب غیبت از کار و فعالیت‌های اجتماعی شده و ممکن است منجر به افسردگی شود. درمان مؤثر درد در این موارد ضروری است و ادامه دادن فعالیت‌های فیزیکی، ناتوانی را کاهش می‌دهد. افرادی که دچار افسردگی می‌شوند با داروهای ضدافسردگی درمان خواهند شد.

بسیاری از موارد کمردرد بدون درمان برطرف می‌شود اما مشکلات باید درمان شوند. اصلاح وضعیت بدن و آموختن روش‌های بلند کردن اجسام خطرات را کاهش می‌دهد. در تعداد کمی از افراد، درد ناحیه کمر طولانی‌ مدت شده و موجب غیبت از کار و فعالیت‌های اجتماعی شده و ممکن است منجر به افسردگی شود. درمان مؤثر درد در این موارد ضروری است و ادامه دادن فعالیت‌های فیزیکی، ناتوانی را کاهش می‌دهد. افرادی که دچار افسردگی می‌شوند با داروهای ضدافسردگی درمان خواهند شد.بطور کلی می‌توان انواع ورزش‌ها را به سه گروه کلی تقسیم‌بندی کرد که عبارتند از؛

1- ورزش‌های قدرتی (Strengthening) که در آنها انقباضات متوالی عضلانی تا حدی انجام می‌شوند که خستگی پدید آید.

2-  ورزش‌های کششی یا انعطاف‌پذیری (Stretching) که در آنها کشش‌های آهسته برای مدت خاصی به عضلات وارد می‌شود.

3-  ورزش‌های هوازی (Aerobic) که در آنها دستجات مختلف عضلات بصورت مداوم به تمرین و حرکت واداشته می‌شوند. بطور کلی برای پیشگیری از ایجاد آسیب باید ورزش‌ها را به آهستگی و اصولی انجام دهیم. خصوصاَ حبس کردن نفس در طول حرکات قدرتی یاکششی را به شما پیشنهاد نمی‌کنیم بلکه باید به آرامی و بطور معمول نفس کشید، بطوریکه درخلال فعالیت بازدم و در خلال ریلاکس شدن دم انجام شود.تحقیقات مختلف نشان داده‌اند که ابتلاء به کمردرد در ورزش‌کاران (با روش‌‌های صحیح و علمی) کمتر از سایرین بوده و در صورت بروز سرعت بهبودی آنها بیشتر از بقیه است.

فواید ورزش درمانی در درمان کمردرد

ورزش درمانی باعث درمان انواع مختلف کمردرد می شود ورزش تاثیرات مختلفی روی اعضاء بدن می گذارد که این تاثیرات دارای فواید درمانی زیادی هستند و به این شکل باعث درمان علتهای اصلی کمردرد می گردد

اکنون به تعدادی از تاثیرات درمانی ورزش اشاره میکنیم

1_ ورزش منظم، باعث کاهش وزن افراد چاق و رسیدن به وزن متناسب می شود این موضوع فشار وارد بر کمر را کم کرده و باعث درمان کمردردهایی میشود که به خاطر اضافه وزن ایجاد شده اند

2_ ورزش باعث بیشتر شدن انعطاف بدنی می گردد انعطاف بدنی ، توانایی حرکات در جهات مختلف را افزایش می دهد و کمردر های حاصل از خشکی کمر را درمان می کند

3_ به وسیله ی ورزشهای مخصوص می توان عضلات شکم و کمر را تقویت کرد عضلات قوی از ستون فقرات محافظت می کنند و از آسیب دیدگی آن جلوگیری می نمایند عظلات نیرومند می توانند از دیسکهای آسیب دیده حفاظت کنند و کمردردهای حاصل از صدمات دیسک را درمان نمایند

آموزش روش صحیح نرمشها جهت درمان کمردرد

1_ پیاده روی و دویدن آرام: پیاده روی باعث کاهش وزن می شود و میتوان گفت بهترین ورزش جهت کم کردن وزن ، پیاده روی یا دویدن آرام می باشد پیاده روی علاوه بر کاهش وزن باعث پیشگیری از گسترش پوکی استخوان می شود

پیاده روی در فضای باز و محیطی آرام و نشاط بخش باعث درمان افسردگی و ناراحتی روانی و کمردرد های حاصل از این ناراحتی می شود

روش انجام:پیاده روی را از مقدار کم ( پنج دقیقه در روز) شروع کرده و اندک اندک آن را زیاد کنید و به نیم ساعت در روز برسانید

مقدار پیاده روی برای کاهش وزن باید از 20 دقیقه بیشتر باشد

پیاده روی باید با سرعتی متوسط انجام گیرد برای بدست آوردن سرعت پیاده روی باید از ضربان قلب استفاده کنید برای این کار نبض خود را رد حین پیاده روی بشمارید سپس با استفاده از فرمول زیر سرعت پیاده روی را بدست آورید

(تعداد نبض در یک دقیقه در حالت پیاده روی = سن _180)

اگر نبض شما کمتر می زند ، سرعت خود را بالا ببرید و اگر نبض شما سریعتر می زند ،باید سرعت پیاده روی را کمتر کنید

2_ شنا و انجام حرکات در آب:شنا یکی از ورزشهای مفید برای بسیاری از کمردردها می باشد فشار آب روی عضلات بدن باعث قوی و مستحکم شدن آنها می شود آب باعث کاهش وزن بدن می گردد و فشار وارد بر ستون فقرات کم می شود از طرفی آب در برابر حرکات بدن مقاومت می کند و انجام حرکات نیاز به قدرت بیشتری دارند

روش انجام:ابتدا به طور آرام وارد قسمت کم عمق استخر شوید و از شیرجه زدن و جهش در آب خودداری کنید سپس به طور آرام در آب قدم بزنید بعد به طرف پشت و از سمت چپ و راست در آب قدم بزنید و بعد از آن سعی کنید از جلو و سپس از پشت روی آب دراز بکشید

3_ انجام حرکات روی صندلی

حرکت اول:روی صندلی بنشینید و بدن را به سمت جلو خم کنید هنگام خم شدن به سمت جلو عضلات خود را راحت قرار دهید و شانه ها را به سمت جلو آزاد کنید و اجازه دهید دستان شما به طرف پایین کشیده شوند 5 ثانیه در این حالت قرار بگیرید ، سپس به حالت اول بر گردید و 5 ثانیه صبر کنید ، این حرکت را سه بار تکرار کنید

حرکت دوم:روی صندلی نشسته و یک زانوی خود را به بغل بگیرید و 10 ثانیه صبر کنید ، سپس زانوی دیگر را در بغل گرفته و 10 ثانیه صبر کنید این حرکت را پنج بار تکرار کنید

4_ انجام حرکات به حالت دراز کش

حرکت اول: به پشت روی زمین دراز بکشید و سپس زانوهای خود را توی شکم خود جمع نمائید و با دستهای خود دور زانوها را قلاب کرده و زانوها را به طور کامل به شکم بچسبانید 10 ثانیه در این حالت باقی بمانید و سپس به آرامی پاها را رها کرده و روی زمین بگذارید واین حرکت را 3 مرتبه انجام دهید ( انجام این حرکت در هنگام کمردرد اشکالی ندارد)

حرکت دوم:به پشت روی زمین دراز بکشید اکنون دستهای خود را به حالت کشیده در بالای سر خود قرار دهید و سعی کنید بدن خود را بکشید ( مثل اینکه می خواهید خود را چند سانتی متر بلندتر کنید) در این حالت عضلات شما کشیده می شود و قوس کمر شما بیشتر می شود به طوری که احساس می کنید تنها پاشنه های پا و بالای کمر شما روی زمین است 10 ثانیه در این حالت باقی بمانید سپس 10 ثانیه به حالت دراز کش استراحت کنید این حرکت را 3 مرتبه تکرار کنید( این حرکت برای افرادی که قوس کمرشان کم شده است و یا دیسکهای یا مهره های آنها فشرده است مفید است)

حرکت سوم: به  پشت روی زمین دراز بکشید و پاهای خود را صاف و کشیده روی زمین قرار دهید اکنون پای راست خود را از زمین بلند کنید و 10 ثانیه آن را بالاتر از زمین قرار دهید سپس پای راست را روی زمین قرار داده و پس از 3 ثانیه استراحت پای چپ را بلند کنید و 10 ثانیه آنرا بالا نگهدارید سپس 3 ثانیه استراحت کرده و حرکت را از اول شروع کنید این حرکت را 3 بار تکرار کنید( انجام این حرکت باعث تقویت عضلات شکم و پاها می شود و انجام آن در زمان کمر درد ، بدون اشکال است)

 منبع:فیزیوتراپی

آرتروز زانو و كمر (توصيه هاي حركتي و درماني)

◄آرتروز چيست ?

آرتروز عبارت است از ايجاد تغييراتي كه در مدت زمان طولاني و به صورت فرسايشي و تخريبي در غضروف مفاصل ايجاد مي شود و بيشتر اوقات با درد، تورم، بزرگ شدن مفصل، وجود حساسيت در موضع و اختلال در حركت مفاصل، خود را بروز مي دهد. آرتروز مي تواند بر مفاصلي مانند مهره هاي گردني، ‌مفاصل دست، زانوها، مچ دست و پا و انگشتان دست و پا اثر بگذارد.

◄علل ايجاد آرتروز

در يك جمله مي توان گفت: هنوز علت اصلي آرتروز مشخص نشده است. اما مواردي مانند:

۱- عوامل ارثي و مادرزادي.

۲- افزايش وزن و چاقي.

۳- وجود عارضه ها و ناهنجاريها، مانند: پاي ضربدري در دو زانو، كف پاي صاف داشتن.

۴- ضربات مكرر و خفيف و مداوم بر مفاصل.

۵- عوامل هورموني، به عنوان مثال: آرتروز زنان بعد از دوران يائسگي به دليل توقف ترشح هورمون استروژن بيشتر مي شود.

۶- افزايش سن.

۷- مشاغل و كارهاي يكنواخت و بي حركت.

۸- برخي از بيماريها، مانند: مرض قند و بيماريهاي متابوليكي و التهابي.

۹- استفاده مكرر و مداوم از يك طرف بدن مانند كساني كه تمام كارهاي خود را با دست مسلط ( دست چپ يا راست ) انجام مي دهند، در پيدايش آرتروز مؤثر مي باشند.

◄چگونه مي توانيم با مشكل آرتروز در حد توان مقابله كنيم؟

با كمك به تسكين درد و كم كردن ناراحتي و همچنين كمك به افزايش دامنه حركتي مفاصل، قدرت عضلاني افزايش و استحكام در مفاصل ايجاد مي شود. استراحتهاي بدني و رواني و دوري از تنشهاي عصبي، رژيم غذايي خاص، استعمال داروهاي مسكن، عمل جراحي، گرما درماني، ورزش و حركت درماني از جمله ورزشهايي هستند كه مي توانند به كاهش درد، تورم و افزايش دامنه حركتي مفاصل كمك كنند.

◄اثر ورزش و حركت درماني بر روي تورم مفاصل

به طور كلي ورم مفاصل به دو شكل رماتيسم مفصلي و استخواني شدن، سفت و سخت شدن مفاصل ديده مي شود. در هر دو مورد غضروف مفاصل فاسد و تخريب مي شوند و در دراز مدت غضروفها تحليل مي روند و به تدريج به يك توده استخواني در مفصل تبديل مي شوند. درمانهاي محافظتي اين عارضه شامل استفاده از پارچه هاي مخصوص و بستن مفصل، مانند: زانو بند، تأكيد بر تمرينات ورزشي كم فشار،‌كشش عضلات، انجام تمرينات استقامتي و هوازي است. اين تمرينات باعث تقويت عضلات اطراف مفاصل و ايجاد ثبات و استحكام مفصلي شده و كاهش درد و تورم و افزايش دامنه حركتي مفاصل را موجب مي شود. توصيه مي شود كه شدت تمرينات را با توجه به ميزان التهاب مفاصل تنظيم كنيد، با توجه به شدت عارضه مدت زمان تمرينات از ۱۵ تا ۴۵ دقيقه مي تواند باشد.

◄افراد مبتلا به استخواني شدن مفاصل حتماً قبل از شروع تمرينات به نكات زير توجه نمايند:

مفصل مبتلا را با زانو بند يا باند كشي بپوشانيد.

با استفاده از ماساژ و كشش، مفصل خود را گرم نگهداريد.

از ورزشهايي كه باعث وارد شدن فشار به مفصل شما مي شود مانند پريدن خودداري كنيد.

هرگز به مدت طولاني نايستيد.

شنا كردن در آب گرم را به صورت تفريحي، دوچرخه سواري با دوچرخه ثابت ( دوچرخه سواري درجا ) ، قدم زدن در هواي آزاد يا راه رفتن بر روي نوار گردان را به عنوان بهترين شيوه درماني هميشه در نظر داشته باشيد. ورزش و حركت درماني مي تواند بخش بسيار مهمي از برنامه معالجه آرتروز بشمار آيد. اين حركات به منظور افزايش دامنه حركتي مفاصل، تقويت عضلات مربوط به مفصل و كاهش سفتي و سختي مفاصل انجام مي شود. نوع و شدت حركات درماني بايد به وسيله پزشك متخصص حركت درماني با توجه به عواملي چون سن، شدت عارضه و جنس تعيين شود.

◄تمرينات حركتي براي مبتلايان به آرتروز زانو

تمريناتي را بطور عام براي مبتلايان به آرتروز ناحيه زانو پيشنهاد مي كنيم.ذكر اين نكته ضروري است كه اين تمرينات بايد حتماً‌با نظارت متخصص امر صورت پذيرد و نبايد در انجام تمرينات زياده روي و افراط شود.

۱- به پشت دراز بكشيد و يك پا را كاملاً مستقيم و كشيده نگهداريد و پاي ديگر را با دستهاي خود گرفته و زانو را به سينه نزديك كنيد. ۶ ثانيه وضعيت را حفظ كنيد و تمرين را پس از ۸ بار تكرار در سه نوبت در طي روز با پاي ديگر انجام دهيد.

۲- به پشت دراز بكشيد و در حاليكه زانوهايتان كاملاً راست و كشيده هستند، پاها را به طرفين بكشيد و سپس به آرامي پاها را به هم نزديك كنيد و بچسبانيد. اين حركت را هر بار ۱۰ مرتبه در سه نوبت در طي روز تكرار كنيد.

۳- به پشت دراز بكشيد و در حاليكه پاها كاملاً كشيده هستند پاي راست خود را بر روي زانوي چپ بگذاريد و باسن را به سمت راست بدن بچرخانيد. به حالت اول برگرديد و حركت را با قرار دادن پاي چپ بر روي زانوي راست تكرار كنيد.

حركت دوگانه فوق را ۱۲ بار در سه نوبت در طي روز تكرار كنيد.

◄آرتروز كمر چيست؟

مجموعه تغييراتي است در مدت زمان طولاني كه به صورت فرسايش و تخريبي در غضروف مفاصل ايجاد مي شود و با درد، تورم، بزرگ شدن مفصل، وجود حساسيت و كاهش دامنه حركتي همراه مي باشد كه در صورت مبتلا شدن مهره هاي ناحيه كمر عارضه آرتروز كمر به وجود مي آيد.

◄آيا انواع آرتروز كمر و علل بروز آن مشخص شده است؟

آرتروز كمر به دو نوع اوليه و ثانويه تقسيم مي شود. افزايش سن مهمترين عامل در توليد عارضه آرتروز است و به همين دليل اين بيماري در افراد مسن ( معمولاً بعد از سن ۳۰ سالگي ) بيشتر ديده مي شود. علل بروز آرتروز اوليه مشخص نشده است ولي براي بروز آرتروز ثانويه كمر بيماريهاي روماتيسم مفصلي، سل، جراحي ستون مهره ها، بيماريهاي عفوني و ... شناسايي شده اند.

◄چه مواردي براي توجيه علل بروز درد وجود دارد؟

آرتروز معمولاً در مراحل اوليه با درد ملايم و خفيف همراه است. دردي كه براي بيمار قابل تحمل است و با استراحت كاهش مي يابد. اما با پيشرفت بيماري ، بيمار در هنگام استراحت نيز وجود درد را گزارش مي كند. حال براي توجيه علل بروز درد مي توان به مواردي چون فشردگي مهره ها، افزايش فشار در ناحيه كمر، عدم تحمل فشار زياد به وسيله عضلات مربوطه، ايجاد زوايد استخواني اضافي و تحريك رشته هاي عصبي، اشكال در خون رساني به مهره ها، بيماريهاي التهابي و جابجايي مهره ها اشاره نمود. البته در يافته هاي راديوگرافي، كاهش فاصله مهره ها، كم شدن ضخامت ديسك مهره اي، ساييده شدن لبه هاي مهره ها و زوايد استخواني شكل گرفته نيز مشهود مي باشد و از آنجا كه در حدود ۸۰ درصد از ديسك بين مهره اي را آب تشكيل مي دهد، افزايش سن باعث كاهش آب ديسك شده و با كم شدن ضخامت ديسك، توان تحمل و تعديل فشارها نيز كاهش مي يابد و درد و محدوديت حركتي خود را نشان مي دهد. اينچنين گفته اند كه آرتروز غرامتي است كه هر كس در سن پيري بايد بپردازد.

◄آرتروز همواره با درد به سراغ انسان مي آيد؟

دردهاي آرتروز با علايم و تغييرات ايجاد شده نسبت مستقيم ندارند. يعني بيماراني وجود دارند كه تغييرات شديد استخواني در ناحيه كمر آنها وجود دارد ولي هيچگونه دردي را گزارش نمي كنند. بر عكس افرادي هستند كه آرتروز در آنها به تازگي شروع شده است ولي از دردهاي شديد شكايت دارند. اما بطور معمول، انحراف و تغيير شكل بيشتر، با درد بيشتري توأم مي باشد.

◄اثر ورزش در تسكيل دردهاي ناشي از آرتروز

در گذشته تصور مي شد كه ورزش كردن براي افراد مبتلا به آرتروز زيان بخش است و برخي نيز عقيده داشتند كه ورزش يكي از عوامل بروز اين بيماري مي باشد. اما بررسيها و تجربيات سالهاي اخير اين مسئله را به اثبات رساند كه چنانچه ورزش با نظر پزشك انجام شود در كم كردن يا از بين بردن درد تأثير دارد و تحرك و نرمي بدن بيماران را افزايش مي دهد. به همين جهت در بعضي از كشورها برنامه هاي ورزشي خاصي چه در داخل و چه در خارج آب براي بيماران توصيه شده است. حتي افراد معلولي كه از صندلي چرخدار استفاده مي كنند نيز برخي از آنها را انجام مي دهند. حركات ورزشي در استخري كه آب آن نسبتاً گرم باشد يك نوع از اين ورزشهاست. چون وزن بدن در آب كاهش مي يابد به همين خاطر بيماران راحت تر حركات بدني را در آب انجام مي دهند. حتي آنهايي كه در خشكي قادر به ورزش كردن نيستند در آب به آساني حركات لازم را انجام مي دهند و از آن لذت مي برند.

معمولاً اين نوع ورزش در استخرهاي كم عمق صورت مي گيرد تا براي كساني كه شنا نمي دانند مشكلي وجود نداشته باشد. بسياري از افرادي كه در آب ورزش مي كنند آمادگي بدني خود را افزايش داده از دردهاي ناشي از آرتروز كمتر رنج مي برند. آنها حتي مي توانند كارهاي روزانه راتا حدي انجام دهند كه به كمك ديگران كمتر احتياج پيدا كنند.

◄توصيه هاي حركتي و درماني

۱- اگر آرتروز، مفاصل بيشتري را درگير كرده باشد يكي از بهترين روشهاي درماني استفاده از آب گرم است. ( هيدروتراپي با آب گرم ) منظور از مفاصل بيشتر يعني هم در پاها و هم در كمر، درد آرتروزي احساس شود.

۲- قوس كمر در اين بيماران بايد بررسي شود. اگر قوس كمر كاهش يافته باشد بايد تمرينات تقويت كننده عضلات ناحيه پشت را انجام دهد و اگر افزايش يافته باشد، بايد از تمريناتي كه باعث تقويت عضلات ناحيه شكم مي شود استفاده كند. اگر قوس كمر در حد نرمال بود بايد تمرينهايي كه باعث تقويت عضلات ناحيه پشت و كشيده شدن عضلات ناحيه شكم و حركاتي كه تقويت كننده عضلات شكم مي باشد انجام دهد. از هر حركتي كه بيمار اظهار رضايت كرد و دردش كاهش يافت، آن را به او توصيه مي كنيم كه ضد حالتي باشد كه بدن او احساس راحتي مي كند. اين بيماران بايستي از انجام كارهاي سنگين، برداشتن اجسام سنگين، خم و راست شدن و خوابيدن بر روي تختهاي نرم پرهيز كنند.

۳- ماساژ و گرم نگهداشتن موضع درد از نكات ديگري است كه بايد مورد توجه بيمار قرار گيرد.

۴- به بيماران توصيه مي كنيم از داروهاي گياهي مانند زنجفيل استفاده نمايند، ميزان مصرف اين داروي گياهي بايد با توجه به ميزان تحمل فرد تعيين شود.

◄تمرينات حركتي براي مبتلايان به آرتروز كمر

تمرين ۱) آرام و با ستون فقراتي عمود بر نشيمنگاه روي صندلي بنشينيد. دستها را روي كاسه زانو بگذاريد و با فشاري آرام روي عضله هاي باسن، عضله هاي شكم را به داخل ببريد به نحوي كه گودي كمر و فشار نرمي را بر آن احساس كنيد. سپس كتفها را در حالي كه سر ما خم نباشد به عقب فشار دهيد و مانند حالت عادي، دم و بازدم را بطور كامل انجام دهيد و ۱۵ ثانيه در همان حالت بمانيد. تمرين را پس از سه بار تكرار در سه نوبت در طي روز انجام دهيد.

تمرين ۲) مانند حركت قبل آرام و با ستون فقراتي عمود بر نشيمنگاه روي صندلي بنشينيد. سپس دودست را به عقب برده و كتفها را به طرف عقب و به سوي يكديگر فشار دهيد، كتفها را حدود ۵ ثانيه نگه داشته و سپس آنها را به طرف جلو و بالا فشار دهيد، دقت كنيد كه سر پيوسته به سوي بالا بوده و با فشاري آرام روي عضله هاي باسن، عضله هاي شكم را به داخل ببريد به نحوي كه گودي كمر و فشار نرمي را بر آن احساس كنيد و با اين كار عضله هاي باسن و شكم شما منقبض مي شوند اين تمرين را سه بار تكرار كنيد و در سه نوبت در طي روز انجام دهيد.

تمرين ۳) در نقطه اي از استخر بايستيد طوري كه آب تا زير سينه شما باشد سپس، دو دست را بالا ببريد و در حالي كه بدن ثابت است، دستها را حول محور شانه از عقب به جلو به چرخش درآوريد و اين حركت را چند بار تكرار كنيد.

تمرين ۴) در مكاني از استخر بايستيد. طوري كه آب تا زير شكم شما برسد، سپس تا آن اندازه از ناحيه كمر خم شويد كه يك زاويه قائمه به وجود آيد، در اين حال باسن را در جهت چپ و راست و به صورت نيم دايره به چرخش درآوريد.

منبع:علم تمرینات

قفل شدگی زانو و روشهای درمان آن

خبرگزاري فارس: قفل شدگي زانو از شايع ترين شکايات افراد است که به عللي چون آرتروز و زمين خوردن صورت مي‌پذيرد که با تشخيص توسط آرتوسکوپي مي‌توان با روش‌هاي فيزيوتراپي از جمله تجويز سرما و گرما درماني، برق درماني و تجويز ورزش‌هاي ويژه آن را درمان کرد.

 

سيد احمد رئيس السادات، دبير انجمن طب فيزيکي و توانبخشي ايران با اشاره به علل ‌و روش‌هاي درمان قفل شدگي زانو در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، اظهار داشت: پيشگيري از زمين خوردن در زمين‌هاي يخ زده و لغزنده از آسيب‌هاي زانو و قفل شدگي جلوگيري مي‌کند.

برداشتن گام کوتاه

وي افزود: استفاده از کفش‌هاي مناسب با کفي آجدار و پاشنه مناسب، استفاده از عصا، برداشتن گام‌هاي کوتاه و مطمئن و انجام ورزش‌هاي تقويتي و تعادلي در سالمندان از احتمال زمين خوردن در معابر لغزنده مي‌کاهد.

شايع ترين عارضه قفل شدگي

رئيس السادات ادامه داد: يکي از شکايات شايع در بيماران مراجعه کننده به کلينيک‌هاي طب فيزيکي و توانبخشي قفل شدن مکرر زانو‌ها است.
 
منيسک يک از علت‌هاي قفل شدگي زانو

وي گفت: قفل شدگي زانو علل گوناگوني دارد براي مثال ممکن است در موارد پيشرفته آرتروز، قطعه‌اي از استخوان ران جدا شده و در فضاي مفصلي زانو سرگردان شود، همچنين آسيب‌هاي منيسک‌هاي زانو از علل قفل شدگي و تورم تأخيري زانو به شمار مي‌روند.
 
آهکي شدن بخشي از کپسول مفصلي زانو

عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي تصريح کرد: يکي ديگر از علل اين شکايت، آهکي شدن بخشي از کپسول مفصلي زانو است به اين صورت که حين حرکات خم و راست شدن زانو، اين بخش بين استخوان‌ها گير افتاده و ايجاد درد شديد و احساس قفل شدگي مي‌کند و گاهي توده‌هاي چربي اطراف زانو ممکن است بين قطعات استخواني گير افتاده و ايجاد درد و قفل شدگي کند.

تشخيص قفل شدگي زانو با آرتروسکوپي

وي افزود: شرح حال و معاينه باليني، عکس و MRI و در نهايت انجام آرتروسکوپي به مشخص شدن علت قفل شدگي زانو کمک مي‌کند.

درمان قفل شدگي زانو متفاوت است

رئيس السادات بيان داشت: درمان و توانبخشي در قفل شدگي زانو بر اساس علت به وجود آورنده آن متفاوت است گاه مي‌توان با استفاده از درمان‌هاي فيزيوتراپي از جمله تجويز سرما و گرما درماني، برق درماني و تجويز ورزش‌هاي ويژه براي تقويت عضلات اطراف زانو به خصوص عضله چهار سر ران و عضلات نزديک کننده و خم کننده ران‌ها و نيز تمرينات کششي عضلات خارج ران‌ها پيش از اينکه مفاصل زانو دچار تخريب شديد و پيشرفته شوند درد بيمار را کاهش و سبب بهبود عملکرد وي شد.

انجام جراحي در آرتروزهاي پيشرفته

وي گفت: در موارد آرتروز پيشرفته و نيز آسيب منيسک در جوانان ورزشکار يا مواردي که علاوه بر منيسک‌ها بخش‌هاي ديگر مانند رباط‌‌هاي صليبي نيز دچار پارگي شده‌اند ممکن است انجام اعمال مختلف جراحي ضروري باشد.

قفل شدگي زانو به دليل زمين خوردن

دبير انجمن طب فيزيکي و توانبخشي ايران بيان داشت: نکته مهم براي پيشگيري از قفل شدگي زانو؛ پيشگيري از زمين خوردن و  آسيب‌هاي ناشي از سر خوردن در محيط هاي لغزنده همچون زمين‌هاي برفي و يخ زده است.

استفاده از کفش مناسب

عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي ادامه داد:  از جمله اقدامات مفيد ديگر براي پيشگيري از زمين خوردن مي‌توان به استفاده از کفش‌هاي مناسب با کفي آجدار و پاشنه مناسب و استفاده از وسايل کمکي حرکت همچون عصا (به خصوص در مبتلايان به آرتروز)، آموزش برداشتن گام‌هاي کوتاه و مطمئن و انجام ورزش‌هاي تقويت عضلات کمر، کمربند لگني و اطراف زانوها و نيز انجام تمرينات تعادلي در سالمندان اشاره کرد.

گرم کردن صحيح بدن قبل از مسابقات

وي خاطرنشان کرد: انجام ورزش در زمين‌هاي مناسب و آماده و نيز گرم کردن صحيح بدن و ورزش‌هاي کششي پيش از انجام مسابقات  از جمله مواردي است که از شيوع آسيب منيسک زانوها در ورزشکاران مي‌کاهد.

منبع:زاهدان

کوچک کردن شکم با اثر ماست در لاغری

محققان توصیه می‌کنند، برای کاهش وزن باید ماست در رژیم غذایی گنجانده شود.
بسیاری از افرادی که برای لاغر شدن رژیم غذایی دارند، فرآورده‌های لبنی را از فهرست مواد غذایی حذف می‌کنند. این در حالی است که محققان دریافتند ماست در واقع توانایی بدن را برای سوزاندن چربی‌های زائد تقویت کرده و حفظ عضلات در وضعیت مناسب را تسهیل می‌کند.

رژیم لاغری

سلامت خود را با رژیم لاغری صحیح حفظ نمایید.

افرادی که در رژیم لاغری خود ماست کم چربی را می‌گنجانند، بیشتر از افرادی که صرفا دریافت کالری خود را کم می‌کنند، کاهش وزن دارند. همچنین افرادی که ماست می‌خورند، در مقایسه با افراد دیگر ۲۲ درصد وزن بیشتر، ۶۱ درصد چربی بدن بیشتر و ۸۱ درصد بیشتر چربی شکم بیشتری را در طی ۱۲ هفته کم می‌کنند.
ماست کم چرب در سوزاندن چربی‌های اضافی به بدن کمک کند و حفظ عضلات در وضعیت مناسب را تسهیل می‌کند.

سلامت و تناسب اندام با رژیم غنی از غذاهای لبنی کم چرب

در این تحقیق افراد چاق سالم شرکت داشتند که به دو گروه تقسیم شدند. هر دو گروه از رژیم غذایی کم کالری استفاده کردند که ۵۰۰ کالری کمتر از میزان معمول دریافت کالری بود. یک گروه تقریبا ۱۱۰۰ میلی گرم کلسیم در روز شامل ۳ وعده ماست کم چرب مصرف می‌کرد و گروه دیگر در حدود ۵۰۰ میلی گرم کلسیم مصرف می‌کرد. پس از گذشت ۱۲ هفته، میزان متوسط کاهش وزن در گروهی که ماست کم چرب استفاده می‌کرد ۶ کیلوگرم بود. همچنین افراد این گروه در حفظ حجم عضلات در وضعیت مناسب دو برابر بیش از گروه دیگر موفق بودند.
به نظر می‌آید کسب کلسیم کافی در رژیم غذایی باعث می‌شود بدن چربی بیشتری را بسوزاند و مقدار چربی جدیدی را که بدن می‌سازد، کاهش دهد. به این ترتیب از دست دادن چربی را با حفظ عضلات کم چرب آسان‌تر می‌سازد و این یک نکته مهم در حین رژیم گرفتن است؛ چرا که شما قصد دارید چربی را از دست بدهید نه ماهیچه را. بنابراین رژیم غنی از غذاهای لبنی کم چرب مانند ماست کم چرب می‌تواند با سوزاندن چربی اضافی بدن باعث کاهش وزن شما شود.

منبع:سلامت ایران

ورزشهایی برای تقویت ماهیچه های اطراف زانو

در این قسمت ورزشهایی برای بازتوانی ماهیچه های اطراف زانو پیشنهاد میشوند. فراموش نکنید که برای بهبود پایدار دردهای مزمن، بازتوانی و تقویت ماهیچه ها ضروری است.

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع: painpersia.com

ورزش های درد کف پا

کف پا و پاشنه ی دردناک مشکل شایعی است و بر اساس شدت آن درمانهای مختلفی صورت می گیرد. در برخی موارد کف پای صاف علت این مشکل است. در ورزشکاران حرفه ای نیز ممکن است قوس بیش از حد کف پا موجب احساس درد تیر کشنده و ناگهانی در کف پا شود.

مشکل این افراد معمولا مزمن است و درمانهای طولانی را طی کرده اند. کفی های طبی مناسب باید در کف کفشها قرار گیرند. این کفی ها باید نرم و قوس دار باشند و در ناحیه پاشنه بالشتک نرمی داشته باشند. باید به بیمار توضیحاتی در باره مشکلش داده شود و ورزشهای مناسب در برگه ای با شکل توضیح داده شود.

ورزشها باید برای فاشیای کف پا (بافت همبندی که در کف پا قرار گرفته) و تاندون آشیل طراحی شده باشند. درصد زیادی از بیماران تاندون آشیل کوتاه و محکم دارند. درد پاشنه ممکن است در نتیجه ی آسیب کششی و در اثر التهاب بافتهای کف پا و پاشنه ایجاد شود.

در برخی از افراد که کف پای نسبتا صافی دارند و قوس بزرگ کف پا کاهش یافته است هدف از درمان تسکین درد و باز گرداندن قوس طبیعی کف پاست. در بسیاری از بیماران تمرینات توانبخشی و کفی ها و کفشهای طبی تسکین دهنده هستند. این کفی ها و کفشها از وارد شدن فشار ، ضربه و شوک به کف پا جلوگیری می کنند و از قوس طبیعی کف پا محافظت می کنند.

این کفی ها دارای بالشتک نرمی در ناحیه پاشنه هستند و باید در داخل کفش ، چکمه و هر آنچه که با آن راه می روید مانند دمپایی روفرشی قرار گیرند. اگر فقط یک پاشنه ی شما مشکل دارد نیز باید از هر دو کفی برای هر دو پاشنه استفاده کنید و مراقب باشید که با پای برهنه پیاده روی نکنید. برای تسکین درد و برطرف شدن مشکل شما تمرینالت کششی هم برای تاندون آشیل و هم برای فاشیای کف پا (بافت همبندی که در کف پا قرار دارد) اهمیت دارد.

تمرینات ورزشی زیر را حداقل دوبار در روز انجام دهید تا فرایند ترمیم و بهبودی شما تسریع شده و درد با سرعت بیشتری کاهش پیدا کند.

1. نرمش کششی تاندون آشیل و فاشیای کف پا : اولین کاری که در آغاز صبح انجام می دهید می تواند این تمرین باشد. مطابق شکل یک باند الاستیک یا یک حوله را دور قسمت برجسته ی پا که کمی پایینتر از انگشتان است قرار دهید،‌ زانو را مستقیم نگه دارید و پنجه پا را به سمت صورت بکشید و این حالت را به مدت 30 ثانیه حفظ کنید. این تمرین را سه مرتبه برای هر پا تکرار کنید.

2. شنا روی دیوار برای کشش تاندون آشیل: تاندون آشیل یک بافت فیبری است که از انتهای عضلات پشت ران و ساق منشا می گیرد و به استخوان پاشنه متصل می شود. بنابرین این تمرین را ابتدا با زانوی مستقیم و سپس با زانوی خمیده انجام دهید تا هر دو قسمت تاندون آشیل تحت کشش قرار گیرند.

این تمرین را دوبار در روز انجام دهید. در حالت اول روبروی دیوار بایستید و کف دستها را در مقابل شانه روی دیوار قرار داده و پاها را مطابق شکل و یکی را در جلوی دیگری قرار دهید. پای جلویی باید حدود 30 سانتیمتر از دیوار فاصله داشته باشد. زانوی جلو را فقط کمی خم کنید ، زانوی عقب را مستقیم نگه دارید و با کف دستها به دیوار تکیه کنید تا در ساق پای عقب کشش احساس کنید. چند ثانیه صبر کنید و بعد رها کنید.

این تمرین را 10 مرتبه تکرار کنید. حالت دوم مشابه قبلی است اما در اینجا باید کمی پای عقبی را جلوتر بیاورید تا زانوی عقب کمی خم شود. تمریت را 10 مرتبه تکرار کنید.

3- کشش تاندون آشیل و فاشیای کف پا با پله : در ابتدا برای حمایت کافی ، نرده پله ها را بگیرید ، با پنجه ی پا روی پله ی اول بایستید و پاها را کمی از هم باز نگه دارید. مطابق شکل طوری بایستید که پاشنه ها بیرون قرار بگیرند. زانوها را مستقیم نگه دارید و کمی پاشنه ها را پایین بیاورید تا کششی در ساق پا حس کنید.

این حالت را به مدت 10 تا 20 ثانیه حفظ کنید و سپس پاشنه ها را بالا و به حالت اول بیاورید. تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار 6 مرتبه انجام دهید.

4- کشش فعال فاشیای کف پا : برای این تمرین بایستید و تکیه گاه مناسبی مانند پشت یک صندلی را با دست نگه دارید و یا اینکه بنشینید. در این حرکت شما می توانید قوس کف پا را بر روی یک شئ غلطان مانند وردنه ، بطری یا قوطی های نوشیدنی که مقاومت کافی داشته باشند ، یا بر روی توپ تنیس قرار دهید.

پا و مچ پا را در جهتهای مختلف روی شئ غلطان حرکت دهید. این حرکت را چند دقیقه انجام دهید و زمانی که احساس ناراحتی در کف پا داشتید آنرا متوقف کنید. این تمرین را حداقل دوبار در روز تکرار کنید. در صورتی که حرکت را روی جسم غلطان سرد مانند قوطی نوشیدنی که در یخچال بوده انجام دهید احساس ناراحتی کف پا کمتر خواهد شد.

منبع:تبیان

حركاتي براي تقويت عضلات همسترينگ

 

پاها ستون‌هاي بدن هستند و اگر پاهايي قوي داشته باشيد، كارهايي مانند بالا رفتن از پله و حمل اجسام سنگين برايتان راحت‌تر خواهد بود. اين در حالي است كه بيشتر افراد تمركز خود را روي تناسب نيمه فوقاني بدن معطوف مي‌كنند و در نتيجه از انجام نرمش‌هاي تقويت‌كننده عضلات پا باز مي‌مانند.

فراموش نكنيد هميشه بايد حركات ورزشي را به گونه‌اي انتخاب كنيد كه مكمل هم باشند و همه گروه‌هاي عضلاني را به كار وادارند. فقط در اين صورت است كه عضلات شما به طور هماهنگ رشد كرده و منظره متناسبي به بدن مي‌بخشند. پا از عضلات مختلفي تشكيل شده است. عضلات همسترينگ كه نقش آنها عمدتا خم كردن زانو است قسمت پشتي ران راتشکیل مي‌دهد. براي تقويت عضلات همسترينگ مي‌توانيد از تمرين‌هاي زير استفاده كنيد:

حركت اول: به روي شكم دراز بكشيد و دست‌ها را روي هم قرار داده، سر خود را روي دست‌هايتان بگذاريد و پاها را كنار هم قرار دهيد. حالا هر دو پا را با هم تا جايي كه مي‌توانيد بالا بياوريد و 3 ثانيه در اين حالت مکث كنيد و مجددا پاهايتان را روي زمين برگردانيد. اين حركت را 3 نوبت در روز و در هر نوبت 10 بار انجام دهيد.

حركت دوم: همانند حركت شنا رفتن روي زمين قرار بگيريد با اين تفاوت كه روي ساعدهاي خود تكيه كنيد. حالا بدون آن كه دست‌هاي خود را جابه‌جا كنيد، سعي كنيد به كمك عضلات همسترينگ بدن خود را به شكل عدد 8 درآوريد. براي اين كار بايد مفاصل ران خود را تا حد امكان بالا بياوريد. سپس آهسته به نقطه شروع برگرديد. اين حركت را نيز 3 نوبت در روز و در هر نوبت 10 مرتبه تكرار كنيد.

منبع:تبیان

پیلاتس یعنی چه؟

با ماشینی‌شدن زندگی و کاهش فعالیت‌‌های حرکتی، بدون تردید نقش ورزش و فعالیت‌‌های بدنی در سلامت جسم و روان آدمی و پیشگیری از ابتلا به بسیاری از بیماری‌‌ها، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است...

هر کدام از انواع ورزش‌‌ها از جمله ورزش‌‌های هوازی (ایروبیک) و بی‌هوازی مثل یوگا به نوعی در بهبود عملکرد اعضای مختلف بدن و ایجاد روحیه نشاط و سرزندگی و پیشگیری یا کنترل افسردگی و اضطراب در افراد نقش بسیار موثری ایفا می‌کنند. اما در سال‌های اخیر ورزش پیلاتس برای دستیابی هر چه بیشتر به اهداف فوق مورد توجه بسیاری از جوامع قرار گرفته است.


پیلاتس یک سیستم ورزشی است که در سال 1930 توسط ژوزف پیلاتس پایه‌گذاری شد. این ورزش شامل تمرین‌هایی است که روی پیشرفت انعطاف و قدرت در تمام اندام‌‌های بدن تمرکز دارد، بدون آنکه عضلات را حجیم کند یا آنها را از بین ببرد. آنچه باعث شده این ورزش ناشناخته امروزه به یک روش تکمیلی ورزشی به شکل همگانی و حتی خانگی تبدیل شود عملکرد عالی این ورزش و کاربرد آن برای تمام افراد از هرگروه سنی و جنسی از یک ورزشکار حرفه‌ای گرفته تا یک خانم خانه‌دار و با داشتن هر گونه وضعیت خاص مثل بارداری است. تمرین‌های پیلاتس روی پیشرفت انعطاف و قدرت در تمام اندام‌‌های بدن تمرکز دارد.

پیلاتس چیست؟

پیلاتس از مجموعه تمرین‌های تخصصی تشکیل یافته است. این تمرین‌ها بدن و مغز را به‌گونه‌ای درگیر می‌کند که قدرت و استقامت تمام اعضای بدن بالا می‌رود و عمیق‌ترین بخش عضلات را هدف قرار می‌دهد. انجام حرکات ورزشی کنترلوژی، باعث می‌شود فرد تمام عضلات خود را تحت اختیار و اراده خویش قرار دهد. در واقع کنترلوژی به معنای ایجاد هماهنگی کامل بین جسم، ذهن و روان انسان است. به این معنی که فرد ابتدا با استفاده از روش کنترلوژی کنترل کامل جسم خود را در دست می‌گیرد و سپس با انجام مکرر و تدریجی آن به یک نوع هماهنگی طبیعی دست پیدا می‌کند.

پیلاتس چگونه پدید آمد؟

ژوزف هوبرتوس پیلاتس در سال 1880 میلادی در کشور آلمان، شهر دوسلدورف به‌دنیا آمد. از کودکی ضعیف و مبتلا به بیمارهایی مانند آسم، آلرژی و تب‌روماتیسمی بود. وی تصمیم گرفت بدن خود را در برابر این بیماری‌‌ها مقاوم كند بنابراین یک روش علمی از تمرین‌های ورزشی ابداع کرد تا به وسیله آن توانایی‌‌های بدنی خود را افزایش دهد. او با ورزش‌‌هایی از قبیل یوگا، ژیمناستیک، اسکی، دفاع شخصی، باله، بندبازی و وزنه‌برداری آشنایی داشت. پس با انتخاب بهترین شیوه‌های ورزشی با استفاده از سه اصل قدرت، تعادل و انعطاف برخی تمرین‌های خود را طراحی کرد. وی نام این روش را «علم کنترل بدن» یا «کنترلوژی» نامید.
یکی از فواید پیلاتس، برقراری استقامت و هماهنگی بین عضلات است


اهداف و فواید پیلاتس
هدف پیلاتس از تقویت قوای بدنی، دست‌یافتن به بدنی سالم و حفظ آن و همچنین ذهنی سالم برای انجام خوب کارهای روزانه و سایر فعالیت‌‌های بدنی است. در تمام رشته‌های ورزشی و بدنسازی که توان قلبی - عروقی و تنفسی را افزایش می‌دهند، حرکات به صورت جهشی و پرشی انجام می‌شوند. انجام این حرکات برای افراد سالمند یا آسیب‌دیده از ناحیه مفاصل، عضلات و استخوان‌ها غیرقابل اجراست، اما در پیلاتس بدون این پرش‌ها و جهش‌ها تنها با تمرکز و کنترل تنفس و بدون ایجاد هرگونه عارضه‌ای می‌توان به اهداف فوق یعنی رسیدن به جسم و روان سالم و حفظ آن دست یافت.


با انجام تمرین‌های پیلاتس، تمام عضلات بدن تقویت می‌شوند، دردهای مفصلی کاهش می‌یابد و در ورزشکاران حرفه‌ای با افزایش حاشیه امنیتی عضلات بدن باعث کاهش آسیب‌دیدگی آنها می‌شود. با اجرای تنفس‌های صحیح دم و بازدم، توان و حجم ریوی فرد افزایش می‌یابد. از آنجا که فرد در تمام مدت انجام حرکات پیلاتس کاملا روی تنفس و انقباض‌ها و کشش‌های عضلانی خود کنترل دارد این امر باعث افزایش تمرکز فکری و حضور ذهن می‌شود. سایر فواید پیلاتس عبارتند از:

کاهش دردهای مفصلی

افزایش قوای بدن و رهاکردن فکر و ذهن انسان از افکار منفی
کاهش دردهای مهره‌ای در قسمت‌های مختلف بدن مثل گردن و کمر

ایجاد کشیدگی و تناسب در ظاهر اندام
انعطاف‌پذیری ستون فقرات و ایجاد تعادل

افزایش تحرک مفاصل
افزایش حجم ریه و ظرفیت تنفسی

تقویت سیستم قلبی - عروقی
افزایش دامنه حرکات مفاصل و عضلات

کاهش درصد احتمال آسیب‌پذیری
خواب بهتر و آرام‌تر

کاهش استرس، اضطراب، عصبانیت و خستگی و داشتن زندگی پرنشاط
سفت شدن عضلات شکم

اصلاح وضعیت ایستادن، نشستن و راه رفتن
تسهیل گردش خون

داشتن زندگی فعال و پرنشاط برای سالمندان
پیشگیری از پوکی استخوان

کاهش یا کنترل وزن و جلوگیری از چاقی
برقراری استقامت و هماهنگی بین عضلات

بهبود زندگی زناشویی
نحوه انجام تمرینات پیلاتس

در تمام مدت انجام حرکات پیلاتس فرد کاملا روی تنفس و انقباض‌ها و کشش‌های عضلانی خود کنترل دارد.
تمرین‌های پیلاتس را می‌توان هم در فضای معمولی اتاق و هم در فضای باز انجام داد.

بهتر است در زمان انجام تمرین‌های پیلاتس از لباس‌های آزاد و نخی و به شكل بلوز و شلوار استفاده كرد تا حین انجام حرکات راحت و روان پیلاتس همراه با انقباضات شدید عضلانی این عضلات با لباس درگیری نداشته باشند.
فضای حركت انگشتان پا تا مچ پا باید باز و بدون مانع باشند بنابراین نیازی به پوشیدن کفش و جوراب هنگام انجام تمرین‌های نیست.



بهتر است تمرین‌های پیلاتس در جلسه‌های 45 دقیقه‌ای 3 تا 4 بار در هفته اجرا شوند ولی به مرور به زمان و دفعات تمرین‌ها اضافه خواهد شد. افراد حرفه‌ای‌تر می‌توانند در مدت زمان كوتاه‌تری حركات قدرتی پیلاتس را پشت سر هم و بدون‌وقفه انجام دهند.

روش تمرینی پیلاتس شامل حرکات کششی و قدرتی است که باعث ایجاد انعطاف و قدرت در عضلات و برقراری ارتباط مستقیم بین ذهن و اندام می‌شود. تمرین‌های پیلاتس در چهار سطح آموزش داده می‌شوند. سطح 4 برای افراد مبتدی، سطح 3 برای افراد متوسط، سطح 2 برای افراد پیشرفته و سطح یك برای افراد كاملا پیشرفته.


منبع:ایرانیان

ورزش پیلاتس

   كنترولوژی عبارت است از ایجاد هماهنگی كامل بین جسم ، ذهن و روح .

افراد ابتدا از طریق كنترولوژی به شیوه هدفمند ، كنترل كامل جسم خود را در دست می گیرند و سپس از راه تكرار كامل حركات آن به شیوه تدریجی ولی پیشرفت كننده به یك نوع هماهنگی طبیعی دست پیدا می كنند.

كنترولوژی باعث پرورش هماهنگ اجزای بدن می شود ، حالتها و حركات نادرست بدن را اصلاح می كند، نیروی حیات را به بدن باز می گرداند و توان ذهنی را افزایش می دهد


انسانها تقریبا در دوران كودكی از نعمت رشد طبیعی و متعارف جسمانی برخوردارند اما با شروع دوران بلوغ ، جسم افت كرده و شانه ها خمیده می شوند، عضلات شل و آویزان شده و نیروی حیاتی بشدت رو به تحلیل می رود .
بدون شك این قضیه امری فراگیر و طبیعی است. انجام حركات ورزشی كنترولوژی و رعایت دستورالعملهای آن پرورش جسمانی را به ایده آل نزدیك می كند .
علم كنترولوژی اختیار كامل جسم را توسط مغز در دست می گیرد. یعنی عضلات بدن از اراده فرد فرمان ببرند .
كسانی كه كنترولوژی را برای اولین بار تجربه می كنند احساس می كنند سرحال آمده و بعد از سالهای ذهن آنان از خواب بیدار شده است.

نام این ورزش در ابتدا توسط ژوزف پیلاتس علم كنترل بدن نام گذاری شده بود كه پس از مرگ وی بدلیل احترام و حفظ یاد و خاطره او توسط بازماندگانش به نام پیلاتس متداول شد.

سیستم ورزشی است كه در سال 1920 توسط ژوزف پیلاتس پایه گذاری گردید روش تمرینی پیلاتس متشكل از ورزشهایی است كه تمركز روی پیشرفت انعطاف و قدرت در تمام اندامهای بدن دارد بدون اینكه عضلات را حجیم كند یا آنها را از بین ببرد.

این روش تمرینی از حركات كنترل شده ای تشكیل شده كه بین بدن و مغز هارمونی فیزیكی ایجاد كرده و توانایی بدن افراد را در هر سن بالا می برد از فواید این ورزش:
- بالا بردن و تقویت سیستم ایمنی بدن
- بالا بردن تمامی قوای بدن در جهت اینكه فكر و ذهن را از افكار منفی آزاد سازد بر خلاف یوگا بدن در حال حركت می باشد.
- كاهش دهنده دردهای مهره ای و كمر
- ایجاد كشیدگی در ظاهر اندام
- بوجود آوردنده شكل ظاهری بهتر اندام
- شكم ساف و كمر باریك
- پیشرفت انعطاف و تعادل
- افزایش قابلیت تحرك مفاصل
- حجیم كردن فضای ریه و بالا بردن قابلیت تنفس


تقویت سیستم قلبی عروقی
- بالا بردن دامنه حركتی مفاصل و عضلات
- از بین بردن درصد احتمالی جراحات و آسیب پذیری
علاوه بر این كسانی كه ورزش پیلاتس را انجام می دهند خواب بهتر عصبانیت كمتر استرس و خستگی كمتر خواهند داشت.
از آنجا كه این روش تمرینی در وضعیتهای ایستاده نشسته و خوابیده بدون طی مسافت و پرش و جهش انجام می گیرد آسیبهای ناشی از صدمات مفصلی را كاهش می دهد زیرا حركات ورزشی در دامنه های حركتی در سه وضعیت فوق با اجرای تنفس های عمیق و انقباظهای عضلانی انجام می گیرد.
چرا پیلاتس به چنین پدیده موفقیت آمیزی تبدیل شده است؟


چگونه این ورزش ناشناخته امروزه تبدیل به یك روش تكمیلی ورزشی به شكل همگانی و حتی خانگی شده است؟!
بسیار ساده ، گفتار صادقانه پیلاتس و اینكه این ورزش بسیار عالی عمل می كند و به تمام وعده های خود عمل می كند . افراد در هر وضعیتی كه باشند، ورزشكار حرفه ای یا تازه كار، خانمهای خانه دار یا آقایان كارمند و پر مشغله اگر ورزش پیلاتس را آغاز كنند اطمینان می دهیم كه نتیجه مثبت آن را خواهند دید .
با شروع پیلاتس می توان قدم به قدم تغییر ظاهر ،اجرای صحیح حركات ، بدن جدید و بهتر ، متوازن، صاف و كشیده ، بلند تر ، باریكتر و انعطاف پذیر تر با یك قدرت پنهانی ساخت .

اعتقاد پیلاتس از تقویت قوای بدنی كسب و حفظ بدنی سالم و ذهنی سالم برای اجرای خوب كارهای روزانه و دیگر فعالیتهای بدنی است. ژوزف در مونشن گلادباخ ، شهري كوچك در حومه دوسلدورف آلمان متولد شد. او كودكي ضعيف و مريض بود كه از بيماريهايي مانند راشيتيسم، آسم و تبهاي روماتيسميرنج مي برد .نام فاميلي او پيلاتو pilatu تلفظ مي شد كه ريشه يوناني دارد. ولي بعدها پدرش آنرا به پيلاتس تغيير داد . پدرش برنده جايزه ژيميناستيك بود و مادرش يك متخصص اعصاب .

روزي يك پزشك به ژوزف يك كتاب اوراق و قديمي در مورد اناتومي بدن داد ، به گفتهخود او: من تمام اعضاي بدن را از روي كتاب ياد گرفتم. هر اندامي را كه ياد مي گرفتم حركت مي دادم . در آن زمان كودكي ساعتها در جنگل پياده روي مي كردم و حركات حيوانات را نگاه مي كردم، اينكه چطور حيوانات اندام خود را بكار مي برند و حركت مي كنند.
بگفته خود او وي حركات ورزشي شرق و غرب را عميقا مطالعه كرده بود . در سن 14 سالگي چنان روي اندام خود فعاليت كرده بود كه از تصوير بدن او براي نمايش آناتومي استفاده مي شد .
در زمان نوجواني و دوراني كه هنوز در آلمان بود در رشته هايي مانند بوكس ، ژيميناستيك،اسكي، و شيرجه فعاليت مي كرد.

در سال 1912 براي تعليمات بيشتر به انگلستان سفر كرد . در آنجا بعنوان يك بازيگر در سيرك كار مي كرد . تا سال 1914 او و گروهش در سرتاسر انگلستان برنامه اجرا كرده بودند. او و برادرش در سيرك نمايش يوناني اجرا مي كردند .

در سال 1914 با شروع جنگ جهاني اول او بهمراه ديگر تبعه هاي آلماني دستگير و در بازداشتگاههاي لانكستر بازداشت شدند در همان جا او به هم قطارانش آموزش كشتي و دفاع شخصي مي داد. با اين هدف كه نيروي بدني آنها از زمان ورود به بازداشتگاه بيشتر مي شود در همانجا بود كه او روش ورزشي خود را كه بعدها "كنترولوژي" ناميده شد ، طراحي كرد در همان دوران او به بازداشتگاه ديگري منتقل شد و تقريبا به عنوان پرستار با زندانيان زيادي كه داراي بيماريهاي شايع زمان جنگ و حبس بودند كار مي كرد . سپس او شروع به ساخت وسايلي كرد كه با اين افراد توانبخشي كار كند .

اين وسايل از تختها و فنرهاي قديمي و ابزار خراب و كهنه بيمارستان بودند كه از آنها بعنوان وسايل و تجهيزات توانبخشي استفاده مي كرد .

در سال 1918 آنفولانزاي مرگزا و خطرناكي سراسر دنيا را فرا گرفت و ميليونها نفر را طعمه خود كرد كه فقط دهها و صدها نفر در انگلستان قربانيان اين بيماري بودند.
افراد ژوزف با اينكه اين بيماري در سطح بازداشتگاه بسيار شيوع پيدا كرده بود همگي جان سالم بدر بردند .
بعد از پايان جنگ ژوزف به آلمان بازگشت و در بخش دفاع شخصي ارتش هامبورگ براي پرورش نيروهاي پليس شروع به كار نمود علاوه بر اين بطور خصوصي نيز روي افراد عادي تمرين مي كرد .
او مي گفت: زماني كه به آلمان برگشتم تمامي اين دستگاهها را اختراع كردم و تا سال 1925 آنجا ماندم و با افراد مبتلا به رماتيسم كار و تمرين مي كردم .
من فكر كردم چرا از قدرت و نيروي زياد بدني استفاده نكنم و حركاتي را طراحي كردم كه با اجراي بسيار آهسته بطوري كه بخشهاي بسيار عميق عضلات درگير شوند و نتايج مثبتي را شاهد بودم.
در همان دوران بود كه ژوزف با رودولف فون لابن آشنا شد .

وي يكي از متخصصان بزرگ حركت شناسي بود .او چندين حركت ژوزف را در تمرينات و كار خود بكار برد و شماري ديگر از متخصصان بنام نيز تمرينات او را در گرم كنندهاي ورزشي خود استفاده مي كردند .

در سال 1925 از او دعوت شد تا ارتش جديد آلمان را تمرين و ورزش دهد و لي از آنجايي كه او از سيستم سياسي آلمان راضي نبود تصميم به ترك كشور نمود.
با كمك چند تن از دوستانش قادر به ترك آلمان و سفر به آمريكا شد.
در راه سفر به آمريكا با كلارا (همسر آينده اش) آشنا شد .

كلارا معلم يك مهد كودك بود و از دردهاي آرتروزي بشدت رنج مي برد ژوزف با تمرينات اختصاصي خود دردهاي كلارا را از بين برد .

پس از ورود به امريكا و شهر نيويورك در سال 1926 آنها در خيابان هشتم اين شهر مركز ورزشي خود را باز كردند. درست در محلي كه چنديد مركز ورزشي و بخصوص باله وجود داشت در همان جا بود كه ژوزف علم كنترلوژي را بعنوان بخش اصلي تمرينات ورزشكارانش قرار داد .

بسياري از مربيان و سر مربيان ، ورزشكاران آسيب ديده خود را جهت ترميم اندام آسيب ديده نزد او مي فرستادند .

بسياري از مربيان نيز براي افرودن تعادل و قواي بدني ، شاگردان خود را به شركت در كلاسهاي ژوزف تشويق مي كردند.
ژوزف پيلاتس يكي از هواداران سلامتي و ورزش بود از هرگونه آلودگي سيگار، الكل و ... اجتناب مي كرد.
بارها در سرماي زمستان اورا فقط با يك شلوار ورزشي كوتاه در حال دويدن در خيابانهاي نيويورك مي ديدند .
در ژانويه 1966 ساختمان آنها آتش گرفت . ژوزف براي نجات وسايل ورزشي به ساختمان برگشت كه ناگهان كف ساختمان زير پايش آتش گرفت و ريزش كرد و او براي مدتي طولاني از ميله اي آويزان مانده بود تا بالاخره ماموران آتشنشاني وي را نجات دادن گفته مي شود اين واقعه كمك بسيار زيادي به مرگ او در سال 1967 در سن 87 سالگي كرده است.

همسرش كلارا كه در امر مربيگري و صبر و حوصله چيزي از ژوزف كم نداشت به اداره مركز ورزشي تا 10 سال بعد و زمان مرگ خودش در سال 1977 ادامه داد .

 منبع:کلینیک تناسب اندام

ده ورزش برای تقویت زانو

اگر می خواهید زانوانی قوی و محکم داشته باشید ، توصیه می کنیم این ورزش ها را انجام دهید.

 

1)محكم كردن زانو:
بنشینینید و پاها را مقابل خود دراز كنید ,زانوی خود را هر چه محكم تر راست كنید ,آن را به زمین فشار دهید و هم زمان پا را از مچ به سمت خود بكشید .زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید,سپس آن را كاملا شل كنید (سه بار در روز هر بار 10مرتبه)

 

 

2)محكم كردن زانو در حالت ایستاده یا نشسته:
باید این تمرین را در فعالیت های روزمره خود بگنجانید .برای مثال هنگامی كه برای مدت طولانی نشسته اید به دفعات زانوی خود را راست كنید

 

 

3)محكم كردن زانو با حمایت پاشنه:
بنشینید و پاهای خود را دراز كنید .جسمی (مانند حوله ای? تا شده یا یك تكه چوب به ارتفاع پنج سانتی متر )را زیر پاشنه خود قرار دهید ,عضلات ران را سفت كنید و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بكشید .تا ده بشمارید ,سپس عضلات را شل كنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار ده مرتبه انجام دهید .

 

 

4)بالا بردن پا در وضعیت كشیده :
بنشینید و پاها را راست كنید .درحالیكه زانو را در وضعیت كشیده قفل كرده اید ,پای آسیب دیده را بالا ببرید ,سپس تا نزدیكی زمین پایین بیاورید .این تمرین را به صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی كنید به سی برسانید.

 

 

5)بالا بردن پا با وزنه :
بنشینید و پاهای خود را راست كنید .وزنه ای روی مچ پا قراردهید ,پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید سپس به آرامی پایین بیاورید.برای شروع, وزنه نباید از یك كیلوگرم بیشتر باشد وزنه را به تدریج سنگین تر كنید. مراقب باشید كه زانو در وضعیت كشیده باشد.تمرین را با 5بار شروع كنیدو به تدریج به 5سری ده تایی برسانید.

 

 

6)چرخش مفصل ران:
بنشینید و مفصل های پاهای خود را راست كنید.در حالی كه زانو را در همان وضعیت كشیده قفل كرده اید پا را بالا ببرید و دایره هایی را با پای خود در فضا رسم كنید و آن را به سری های ده تایی برسانید این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام دهید.

 

 

7)حركت الفبا:
بنشینید و پاهای خود را راست كنید ,در حالی كه زانو را صاف نگه داشته اید پا را بالا ببرید و بدون توقف حروف الفبا را در فضا بنویسید.وقتی این تمرین برایتان آسان شد,آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

 

 

8)بالا بردن پا در وضعیت نشسته :
بنشینید و پاها را راست كنید .در حالی كه زانو را در وضعیت كشیده قفل كرده اید پا را بالا ببرید به صورت عرضی آن را به یك سو ببرید و به آرامی به سمت مركز برگردانید و آن گاه به نرمی پایین بیاورید.این حركت را با هر پا 5 بار تكرار كنید و به تدریج به سه سری ده تایی برسانید,سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

 

 

 

9)دور كردن مفصل ران :
به پهلو بخوابید ,به نحوی كه پای آسیب دیده بالا قرار گیرد .زانو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید,تا سه بشمارید و سپس به آرامی پایین بیاورید.با 5 بار شروع كنید ,به تدریج تعداد تمرین را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.

 

 

10)بالا بردن پا در وضعیت دمر:
روی شكم بخوابید.زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب كمی بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ كنید ,سپس به تدریج پا را پایین بیاورید .این تمرین را با هر پا 5 بار انجام دهید,به تدریج آن را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید .

 

منبع:بیتوته

 

نقش ورزش در درمان کمر درد

سوپروایزر آموزشی بیمارستان 22 بهمن گناباد ضمن بیان این مطلب گفت: ورزش منظم، باعث کاهش وزن افراد چاق و رسیدن به وزن متناسب می شود که این امر با کاهش فشار وارد بر کمر، کمردردهایی را که به خاطر اضافه وزن ایجاد شده است، درمان می کند.

حمید رضا خواجوی با بیان اینکه ورزش باعث بیشتر شدن انعطاف بدنی می شود، افزود: انعطاف بدنی، با افزایش توانایی حرکات در جهات مختلف، کمردرد های حاصل از خشکی کمر را درمان می کند.وی تصریح کرد: همچنین میتوان به وسیله ی ورزش های مخصوص با تقویت عضلات شکم و کمر، از ستون فقرات در برابر آسیب دیدگی محافظت کرد.وی، پیاده روی، دویدن آرام و شنا را از ورزش های مناسب در این راستا عنوان کرد و افزود: بهترین ورزش جهت کاهش وزن، پیاده روی یا دویدن آرام است چرا که پیاده روی علاوه بر کاهش وزن و پیشگیری از گسترش پوکی استخوان، در صورتی که در محیطی آرام و نشاط بخش انجام شود، در درمان افسردگی، ناراحتی های روانی و کمر دردهای ناشی از آن موثر است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت بهداشت ؛ وی خاطر نشان کرد: پیاده روی باید از حدود پنج دقیقه در روز شروع شده و کم کم زمان آن زیاد شود.این کارشناس به تعدادی از تاثیرات درمانی ورزش اشاره کرد و گفت: ورزش منظم، باعث کاهش وزن افراد چاق و رسیدن به وزن متناسب می شود این موضوع فشار وارد بر کمر را کم کرده و باعث درمان کمردردهایی میشود که به خاطر اضافه وزن ایجاد شده اند. ورزش باعث بیشتر شدن انعطاف بدنی می گردد انعطاف بدنی ، توانایی حرکات در جهات مختلف را افزایش می دهد و کمردر های حاصل از خشکی کمر را درمان می کند.

خواجوی در ادامه افزود: به وسیله ی ورزشهای مخصوص می توان عضلات شکم و کمر را تقویت کرد عضلات قوی از ستون فقرات محافظت می کنند و از آسیب دیدگی آن جلوگیری می نمایند عظلات نیرومند می توانند از دیسکهای آسیب دیده حفاظت کنند و کمردردهای حاصل از صدمات دیسک را درمان کنند.وی به آموزش روش صحیح نرمشها جهت درمان کمردرد اشاره کرد و گفت:  پیاده روی باعث کاهش وزن می شود و می توان گفت بهترین ورزش جهت کم کردن وزن، پیاده روی یا دویدن آرام است. پیاده روی علاوه بر کاهش وزن باعث پیشگیری از گسترش پوکی استخوان می شود.خواجوی افزود: پیاده روی در فضای باز و محیطی آرام و نشاط بخش باعث درمان افسردگی و ناراحتی روانی و کمردرد های حاصل از این ناراحتی شده و باید پیاده روی را از مقدار کم ( پنج دقیقه در روز) شروع کرده و اندک اندک آن را زیاد کنید و به نیم ساعت در روز رساند.

این کارشناس گفت: مقدار پیاده روی برای کاهش وزن باید از 20 دقیقه بیشتر باشد. پیاده روی باید با سرعتی متوسط انجام گیرد برای بدست آوردن سرعت پیاده روی باید از ضربان قلب استفاده کنید برای این کار نبض خود را رد حین پیاده روی شمرده و سپس با استفاده از فرمول زیر سرعت پیاده روی را بدست آورید(تعداد نبض در یک دقیقه در حالت پیاده روی = سن _180) اگر نبض شما کمتر می زند، سرعت خود را بالا ببرید و اگر نبض شما سریعتر می زند باید سرعت پیاده روی را کمتر کنید.وی گفت: شنا یکی از ورزشهای مفید برای بسیاری از کمردردها است. فشار آب روی عضلات بدن باعث قوی و مستحکم شدن آنها می شود. آب باعث کاهش وزن بدن شده و فشار وارد بر ستون فقرات کم می شود از طرفی آب در برابر حرکات بدن مقاومت می کند و انجام حرکات نیاز به قدرت بیشتری دارند.وی در رابطه با شنا کردن گفت: ابتدا به طور آرام وارد قسمت کم عمق استخر شده و از شیرجه زدن و جهش در آب خودداری کنید سپس به طور آرام در آب قدم بزنید بعد به طرف پشت و از سمت چپ و راست در آب قدم بزنید و بعد از آن سعی کنید از جلو و سپس از پشت روی آب دراز بکشید.

منبع:سلامت نیوز

ورزش استخوان ساز

 

پوکي استخوان از جمله بيماري‌هاي شايع در جوامع امروز است و به علل گوناگوني مانند تغذيه نامناسب و نداشتن تحرک بدني به وجود مي‌آيد البته اين بيماري درمان پذير يا بهتر بگوييم کنترل شدني است. مي‌پرسيد چگونه؟ با داروهاي مناسب و تغذيه‌اي که حاوي مقدار کافي از ويتامين D و کلسيم باشد. اين هفته درباره ورزش‌هاي مناسب براي تقويت استخوان‌ها و متراکم‌تر کردن آنها برايتان نوشته‌ايم...

 

متخصصان طب ورزش بر اين باورند که از بهترين انواع ورزش براي استحکام استخوان‌ها ورزش‌هاي به اصطلاح تحمل کننده وزن يا بار است اما ورزش‌هاي ديگري هم وجود دارد که به متراکم‌تر کردن استخوان‌ها کمک مي‌کند. از اين ورزش‌ها مي‌توان به اين موارد اشاره کرد: دويدن و پياده‌روي تند و دو درجا، ژيمناستيک، انواع ايروبيک مانند استپ، کار با وزنه‌هايي مانند دمبل و دستگاه، ورزش‌هاي گروهي که دويدن و پرتاب توپ جزيي از آنهاست؛ مانند بسکتبال و فوتبال و واليبال و هند بال، ورزش‌هاي راکتي که دويدن درجا هم دارد و پياده‌روي که البته از دويدن و جاگينگ اثر کمتري دارد. ورزش‌هايي که اثر کمتري دارند شامل شنا و ايروبيک در آب، دوچرخه‌سواري و ديگر ورزش‌هايي است که وزن، کمتر با محور طولي استخوان‌ها فشار وارد مي‌آورد.

 

بايد به ياد داشته باشيد که ورزش را براي اندام تحتاني يعني پاها و فوقاني يعني دست‌ها انجام دهيد چون بسياري از افراد تصور مي‌کنند که شکستگي فقط در لگن و ران افراد مبتلا به پوکي استخوان اتفاق مي‌افتد اما شکستگي مچ دست و بازو هم کم نيست. از طرف ديگر خانم‌ها به ويژه به ياد داشته باشند که از ورزش‌هايي مانند دوي استقامت و ماراتن و ورزش‌هايي با شدت کم يا متوسط ولي طولاني پرهيز کنند و اصولا شدت و مدت تمرينات‌شان نبايد زياد باشد چون موجب کاهش هورمون استروژن و در نتيجه افزايش شدت پوکي استخوان مي‌شود. از مزاياي ورزش منظم مي‌توان به پيشگيري از شکستگي و جلوگيري از افتادن اشاره کرد. در حقيقت ورزش‌هاي منظم و مناسب به تعادل در راه رفتن و تراکم استخوان از راه‌هاي گوناگون به جلوگيري از شکستگي استخوان کمک مي‌کنند.

 

انواع تمرين با وزنهانواع زيادي از تمرينات با وزنه‌هاي کم وجود دارد که مي‌توان در منزل يا باشگاه با آنها پرداخت. به ياد داشته باشيد که پيش از هر ورزش بايد به گرم کردن بدن خود به مدت پنج تا ده دقيقه بپردازيد. همچنين اگر بتوانيد روزي يک بار هر کدام از اين تمرينات را انجام دهيد يا هرکدام از آنها را در روزهاي متعدد انجام دهيد تا خسته و از ورزش زده نشويد.

 

سعي کنيد هر حرکت را 10 بار تکرار کنيد که به اين 10 بار، يک ست يا نوبت مي‌گويند و بهتر است سه ست يا سه نوبت به هر تمرين يا حرکت بپردازيد البته اين توصيه خيلي خشک و غيرقابل تغيير نيست بلکه به ميزان آمادگي جسماني هر فرد بستگي دارد. حتما در هنگام هر حرکت ورزشي، نکات ايمني در محافظت از خود را در نظر داشته باشيد. براي مثال به وضعيت تعقر و تحدب ستون مهره‌اي و باز شدن و خم شدن بيش از حد مفاصل‌تان توجه و از آسيب به عضلات و استخوان‌ها پيشگيري کنيد.

 

1) پرس سينه با دمبل1

 

اين حرکت براي استحکام عضلات سينه و با فشار بر استخوان‌هاي بازو و ساعد، موجب استحکام اين استخوان‌ها مي‌شود و براي پوکي‌استخوان بسيار مفيد است. دمبل‌هايي که از نظر وزن، مناسب توانايي و قدرت شماست انتخاب کنيد. روي نيمکت مخصوص بدن‌سازي دراز بکشيد. دست‌ها را در حالي که دمبل‌ها را گرفته‌ايد، به‌صورت موازي هم به طرف بالا نگه داريد.

 

2) پرس سينه با دمبل2

 

 

در ادامه حرکت شماره 1، دست‌ها را به صورت موازي پايين آورده به‌صورتي که بازو و ساعد شما زاويه قائمه يا 90 درجه تشکيل دهند. اين حرکت را با بالا آوردن مجدد دست‌ها، خاتمه دهيد. مي‌توانيد سه نوبت و در هر نوبت 10 تکرار از اين حرکت را انجام دهيد.

 

3) حرکت سرشانه نشر از جانب

اين حرکت براي تقويت عضلات و استخوان‌هاي سرشانه مفيد است. دمبل‌هاي مناسب قدرت‌تان را در دست بگيريد و به‌صورت موازي در دو طرف بدن‌تان آويزان کنيد. سپس از دو طرف آنها را به طرف بالا بياوريد به‌طوري که دستان شما با تنه‌تان زاويه 90 درجه تشکيل دهند. اين حرکت را مي‌توانيد در سه نوبت و هر نوبت 10 تا 12 تکرار انجام دهيد.

 

4) پرس پا با دستگاه

 

از مهم‌ترين مناطقي که به پوکي استخوان دچار مي‌شود، اندام تحتاني و استخوان‌هاي پاست. اين حرکت ورزش براي متراکم کردن استخوان‌هاي ساق و ران پا و مفصل لگن و به ويژه گردن استخوان ران بسيار مهم است. فقط کافي‌ است با پاي خود به آرامي و با شدت فزاينده به صفحه روبه‌رو فشار دهيد. انواع مختلفي از اين دستگاه وجود دارد  سه بار و هر بار 10 تکرار اين حرکت کافي ا‌ست.

 

5) پرس سينه با دستگاه

 

نوع ديگري از حرکت پرس سينه است اما با دستگاه. فرق اين حرکت با پرس سينه با دمبل در اين فيزيولوژي ورزش عضلات نهفته است. در حرکت شماره 1و 2 در حقيقت عضلات در حالت جمع شدن در مقابل وزنه‌ و نيروي وارد آمده مقاوت مي‌کنند در حالي که در اين حرکت، مقاومت، همراه باز شدن عضلات است. براي تقويت جنبه‌هاي گوناگون حرکت عضلات و متراکم شدن استخوان‌ها مفيد است.

 

 

6) پرس بالاسينه با هالتر

 

هالتر باعث مي‌شود وزن وزنه‌ها بر قسمت‌هاي مختلف بدن تقسيم شود و فشار يکنواختي به عضلات وارد شود و در واقع عضلات سينه کشيده‌تر شوند. هنگام انجام دادن اين تمرين، حتما بايد حريف تمريني داشته باشيد تا حداقل هم توان و هم قدرت شما باشد و در بلند کردن هالتر به شما کمک کند. هميشه به ياد داشته باشيد در هنگام انقباض عضلات و وارد آمدن فشار وزنه بايد عمل دم و در هنگام شل شدن عضلات، بازدم انجام دهيد.

 

7) حرکت جلو بازو با دمبل

در اين حرکت با يک تير مي‌توان دو نشان را هدف گرفت چون هم موجب افزايش قدرت عضلات بالا تنه مي‌شود و هم با افزايش نيرو و وزن به اندام تحتاني موجب افزايش تراکم استخوان اين نواحي مي‌شود. دمبل را در دو دست خود گرفته و کف دست رو به جلو باشد سپس هر کدام از دست‌ها را به نوبت بالا آورده به‌صورتي که ساعد روي بازو خم شود و به آرامي پايين ببريد تا همچنان فشار بر عضله وارد آيد. مي‌توانيد سه نوبت و در هر نوبت 12 تا 14 تکرار از اين حرکت را انجام دهيد.

 

8) حرکت زيربغل سيم‌کش

 

اين حرکت ورزشي نيز از جمله تمريناتي است که علاوه بر فشار عضلات موجب فشار بيشتر بر اندام تحتاني مي‌شود و به ويژه براي مبتلايان به پوکي استخوان مفيد است چون تراکم استخواني‌شان را بيشتر مي‌کند. اين دستگاه هم به صورت کششي است و هم مانند دستگاه موجود در حرکت شماره پنج به صورت فشار مستقيم بر وزنه‌ها، دو دستگاه در بازار وجود دارد.

 

 

9) پرس سرشانه با دمبل

 

در حقيقت معادل حرکت سرشانه با دستگاه است و دستاني که با بدن و ساعد با بازو زاويه 90 درجه تشکيل داده وزنه‌هاي مناسب با توان هر فرد را بالا برده و دوباره به جاي اول باز مي‌گرداند.

 

 

10) حرکت چکشي با دمبل

 

اين حرکت براي تقویت  عضلات سه سر بازويي و کتف و زير بغل و سرشانه بسيار مفيد است و در عين حال موجب تراکم استخوان‌هاي تنه و ستون مهره‌اي مي‌شود


منبع:بیتوته

ورزش پیلاتس چیست و چه فوایدی دارد؟

پیلاتس و یوگا امروزه در جوامع مختلف، علاقمندان به خود را دارند. جنس و سن در این ورزش فرقی ندارد و همگان برای سلامتی این ورزش را انجام می دهند. این دو نوع ورزش جدید، برای کاهش وزن و تناسب اندام بسیار مفید می باشند. پیلاتس (Pilates) ، ورزشی است که تمام تمرکز خود را بر روی پیشرفت بدن بر اساس توازن معطوف می کند.

پیلاتس ﺳﯿﺴﺘﻢ ورزﺷﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎل ١٩٢٠ ﺗﻮﺳﻂ ژوزف ﭘﯿﻼﺗﺲ ﭘﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﮔﺮدﯾﺪ اﯾﻦ ورزش در اﺑﺘﺪا ﺗﻮﺳﻂ ژوزف ﭘﯿﻼﺗﺲ ﻋﻠﻢ ﮐﻨﺘﺮل ﺑﺪن ﻧﺎم ﮔﺬاری ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻣﺮگ وی ﺑﺪﻟﯿﻞ اﺣﺘﺮام و ﺣﻔﻆ ﯾﺎد و ﺧﺎطﺮه او ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﯿﻼﺗﺲ ﻣﺘﺪاول ﺷﺪ. روش ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﭘﯿﻼﺗﺲ ﻣﺘﺸﮑﻞ از ورزﺷﮫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ روی ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ اﻧﻌﻄﺎف و ﻗﺪرت در ﺗﻤﺎم اﻧﺪاﻣﮫﺎی ﺑﺪن دارد ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻋﻀﻼت را ﺣﺠﯿﻢ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ آﻧﮫﺎ را از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮد. اﯾﻦ روش ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ از ﺣﺮﮐﺎت ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪهای ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺑﺪن و ﻣﻐﺰ ھﺎرﻣﻮﻧﯽ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﺮده و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﺪن اﻓﺮاد را در ھﺮ ﺳﻦ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﺮد.

ﭼرا پیلاتس این ﻣﻘدار موفقیت آمیز ﺑوده اﺳت

ﭼﮕﻮﻧﻪ اﯾﻦ ورزش ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻣﺮوزه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ روش ﺗﮑﻤﯿﻠﯽ ورزﺷﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ھﻤﮕﺎﻧﯽ و ﺣﺘﯽ ﺧﺎﻧﮕﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ؟! ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺎده ، ﮔﻔﺘﺎر ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﭘﯿﻼﺗﺲ و اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ورزش ﺑﺴﯿﺎر ﻋﺎﻟﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺗﻤﺎم وﻋﺪه ھﺎی ﺧﻮد ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﻓﺮاد در ھﺮ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ورزﺷﮑﺎر ﺣﺮﻓﻪای ﯾﺎ ﺗﺎزه ﮐﺎر، ﺧﺎﻧﻤﮫﺎی ﺧﺎﻧﻪ دار ﯾﺎ آﻗﺎﯾﺎن ﮐﺎرﻣﻨﺪ و ﭘﺮ ﻣﺸﻐﻠﻪ اﮔﺮ ورزش ﭘﯿﻼﺗﺲ را آﻏﺎز ﮐﻨﻨﺪ اطﻤﯿﻨﺎن ﻣﯽدھﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺜﺒﺖ آن را ﺧﻮاھﻨﺪ دﯾﺪ. ﺑﺎ ﺷﺮوع ﭘﯿﻼﺗﺲ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻗﺪم ﺑﻪ ﻗﺪم ﺗﻐﯿﯿﺮ ظﺎھﺮ، اﺟﺮای ﺻﺤﯿﺢ ﺣﺮﮐﺎت، ﺑﺪن ﺟﺪﯾﺪ و ﺑﮫﺘﺮ، ﻣﺘﻮازن، ﺻﺎف و ﮐﺸﯿﺪه، بلندﺗﺮ ، ﺑﺎرﯾﮑﺘﺮ و اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮﺗﺮ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻗﺪرت ﭘﻨﮫﺎﻧﯽ ﺳﺎﺧﺖ. اﻋﺘﻘﺎد ﭘﯿﻼﺗﺲ از ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻗﻮای ﺑﺪﻧﯽ ﮐﺴﺐ و ﺣﻔﻆ ﺑﺪﻧﯽ ﺳﺎﻟﻢ و ذھﻨﯽ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺮای اﺟﺮای ﺧﻮب ﮐﺎرھﺎی روزاﻧﻪ و دﯾﮕﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎی ﺑﺪﻧﯽ اﺳﺖ.

8 اصل اولیه پیلاتس

• آراﻣش: ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت را ﺑﺎ آراﻣﺶ آﻏﺎز ﮐﻨﯿﺪ و ﺧﻮد را ﺧﺴﺘﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ.اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻨﻈﻮر از آراﻣﺶ تنبلی ﻧﯿﺴﺖ

• ﺗﻣرﮐز: ﻻزﻣﻪ ﮐﻨﺘﺮل اﻋﻤﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دھﯿﺪ ﺗﻤﺮﮐﺰ در ﻧﺤﻮه اﻧﺠﺎم ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت اﺳﺖ. ﺗﻔﮑﺮ ھﻮﺷﻤﻨﺪاﻧﻪ در اﻧﺠﺎم درﺳﺖ ﺣﺮﮐﺎت ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرﮔﯽ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد.

• ھﻣﺎھﻧﮕﯽ: ﺧﻮدآﮔﺎھﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﻣﻮرد ﺑﺪن ﻣﻮﺟﺐ ھﻤﺎھﻨﮕﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﮫﺘﺮی در اﻧﺠﺎم ﺣﺮﮐﺎت ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد. ﺑﺎ ﺗﮑﺮار ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺣﺮﮐﺎت ﺷﻤﺎ از ظﺮاﻓﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاھﻨﺪ ﺷﺪ.

• ﺟﮭت دھﯽ ﻣﻧﺎﺳب: ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ درﺳﺖ ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ. ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ھﺮ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻣﻮارد زﯾﺮ را در ذھﻦ ﺧﻮد ﻣﺮور ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ:

1. ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﻗﺮارﮔﯿﺮی ﺷﻤﺎل-ﺟﻨﻮب و ﺷﺮق-ﻏﺮب ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ در آن ﻧﯿﺮوھﺎ ﺑﺮ روی ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﺛﺮی ﻧﺪارﻧﺪ

2. ﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮات را ھﻤﯿﺸﻪ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﺪ در وﺿﻌﯿﺖ ﮐﺸﯿﺪه ﻗﺮار دھﯿﺪ

3. ﮔﺮدن را ﮐﺸﯿﺪه و آرام ﻗﺮار دھﯿﺪ

4. ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﻗﺮارﮔﯿﺮی ﭘﺎھﺎﯾﺘﺎن ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ.

• ﺗﻧﻔس: ﺗﻨﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ و ﮐﺎﻣﻞ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﯿﺪ و در ﺷﺮوع ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﮑﺸﯿﺪ و در ﺣﯿﻦ اﻧﺠﺎم ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﻧﻔس را ﺑﯿﺮون دھﯿﺪ.

• ﺣرﮐت: ﺣﺮﮐﺎت روان آرام و آھﺴﺘﻪ را از ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻪ طﺮف ﺑﯿﺮون اﺟﺮا ﮐﻨﯿﺪ

• ﻣرﮐز ﺳﺎزی: ﯾﮏ ﻣﺮﮐﺰ ﺛﻘﻞ ﻗﻮی در ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﺪن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﻄﻮرﯾﮑﻪ ﻗﺒﻞ از ھﺮ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﺎف ﺑﻪ ﺳﻤﺖ داﺧﻞ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﻮد.

• وﺿﻊ و ﺣﺎﻟت انجام تمرین: ﺣﺮﮐﺎت را ﺑﺎ آراﻣﺶ و ﺣﻮﺻﻠﻪ و ﻗﺪرت اﻧﺠﺎم دھﯿﺪ و از اﻧﺠﺎم آﻧﮫﺎ ﺑﺼﻮرت ﺷﺪﯾﺪ پرهز کنید.

فواید تمرینات پیلاتس

• ﺗﺜﺒﯿﺖ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺪن. در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﮔﺮدش ﺧﻮن ﺗﺜﺒﯿﺖ ﺷﺪه و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﮐﺴﯿﮋن ﺑﯿﺸﺘﺮی وارد ﺧﻮن ﺷﺪه و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻋﺮوق ﻟﻨﻔﺎوی ﺑﮫﺘﺮ ﻋﻤﻞ ﮐﺮده و اﻳﻨﺪورﻓﯿﻦ ھﺎ ( ھﻮرﻣﻮن ھﺎیدروﻧﻲ آرام ﺑﺨﺶ ) آزاد ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ وﺳﯿﺴﺘﻢ اﻳﻤﻨﻲ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺷﺪه و ﺗﻮان ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺪن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﯿﻤﺎری ھﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ و سیستم ایمنی بدن تقویت می شود.

• ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن توان ذهنی در جهت پاک سازی افکار منفی. آراﻣﺶ ﻳﮑﻲ از ﺑﺨﺶ ھﺎی ﻣﮫﻢ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﭘﯿﻼﺗﺲ اﺳﺖ و طرﻓﺪاران آن ﺧﯿﻠﻲ درﺑﺎره آراﻣﺶ دروﻧﻲ ﺧﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲ آﻳﺪ ﺳﺨﻦ ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ.

• ﭘﯿﻼﺗﺲ راه ﺣﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮای درﻣﺎن دردھﺎی ﻣﺰﻣﻦ ﭘﺸﺖ و ﮐﻤﺮ اراﺋﻪ ﻣﻲ دھﺪ. ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﺗﺮﮐﯿﺒﻲ ﺗﻘﻮﻳﺖ کننده ﻋﻀﻼت ﺗﻨﻪ، ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺗﻌﺎدل و آراﻣﺶ ﺑﺪن ھﻤﺮاه ﺑﺎ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ، ﭘﯿﻼﺗس از دردھﺎی ﭘﺸﺖ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻣﻲ ﮐﻨﺪ و در درﻣﺎن درھﺎی ﻣﺰﻣﻦ ﮐﻤﺮ و ﭘﺸﺖ ( ﻧﻪ درد ھﺎی ﺣﺎد ) ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ.

• ﺑﺮطﺮف ﺷﺪن ﻧﻘﺎﻳﺺ اﻳﺴﺘﺎدن. ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﺗﻤﺮﻳﻦ ھﺎی ﭘﯿﻼﺗﺲ ﺣﺮﮐﺎت ﺑﺪن ﺑﺎ ﺻﺮف اﻧﺮژی ﮐﻤﺘﺮی اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ و ﻓﺮد وﺿﻌﯿﺖ اﻳﺴﺘﺎدن ﺑﮫﺘﺮی ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ و ھﻨﮕﺎﻣﻲ ﮐﻪ ﻧﻘﺎﻳﺺ اﻳﺴﺘﺎدن رﻓﻊ ﺷﻮﻧﺪ ﻓﺮد اﺣﺴﺎس ﮑﺸﯿﺪه ﺑﻮدن ﻗﺎﻣﺖ و ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺧﻮاھﺪ ﻧﻤﻮد.

• ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت پیلاتس ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻠﻮی ﭘﻮﮐﻲ اﺳﺘﺨﻮان را ﺧﻮاھﺪ ﮔﺮﻓﺖ. ﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت نشان دھﻨﺪه اﺛﺮ ﻣﺜﺒﺖ ورزش ھﺎی ﭘﯿﻼﺗﺲ ھﻤﺮاه ﺑﺎ وزﻧﻪ در ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی و ﻣﻌﺎلجه پوکی استخوان ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ.

• از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ اﯾﻦ روش ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ در وﺿﻌﯿﺘﮫﺎی اﯾﺴﺘﺎده ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﺧﻮاﺑﯿﺪه ﺑﺪون طﯽ ﻣﺴﺎﻓﺖ و ﭘﺮش و ﺟﮫﺶ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﯿﺮد آﺳﯿﺒﮫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺻﺪﻣﺎت ﻣﻔﺼﻠﯽ را ﮐﺎھﺶ ﻣﯽ دھﺪ، زﯾﺮا ﺣﺮﮐﺎت ورزﺷﯽ در داﻣﻨﻪ ھﺎی ﺣﺮﮐﺘﯽ در ﺳﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﻓﻮق ﺑﺎ اﺟﺮای ﺗﻨﻔﺲ ھﺎی ﻋﻤﯿﻖ و اﻧﻘﺒﺎظﮫﺎی ﻋﻀﻼﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﯿﺮد.

• احساس جوانی. ﺧﻮد را ﺟﻮان ﺗﺮ اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﮐﻨﯿﺪ و ﺟﻮاﻧﺘﺮ دﻳﺪه ﺧﻮاھﯿﺪ ﺷﺪ ﭼﺮا ﮐﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﭘﻮﺳﺖ و ﻣﻮی ﺷﻤﺎ ﺑﮫﺘﺮ ﻣﻲ ﮔﺮدد و ﺑﺪون آﻧﮑﻪ در وزن ﺷﻤﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻮﺟﻮد آﻳﺪ به ﻮاﺳﻄﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺑﮫﺘﺮ ﺑﺪن ﻻﻏﺮﺗﺮ و زﻳﺒﺎﺗﺮ ﺑﻨﻈﺮ ﺧﻮاھﯿﺪ رﺳﯿﺪ.

پیلاتس برای چه کسانی مفید است

• ﺑﻄﻮر ﮐﻠﻲ اﻳﻦ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﺑﺮای ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺮدان و زﻧﺎن در ھﺮ ﺳﻨﻲ ﮐﻪ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﺮورش اﻧﺪام و

وﺿﻌﯿﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﺧﻮد ھﺴﺘﻨﺪ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ

• ورزﺷﮑﺎران ﺑﺨﺼﻮص ﮐﺴﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ داﺷﺘﻦ ﺣﺮﮐﺎت ﻳﮏ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﺻﺪﻣﻪ دﻳﺪه اﻧﺪ. ﻣﺜﻞ ﺑﺎزﻳﮑﻨﺎن ﮔﻠﻒ و ﺗﻨﯿﺲ.

• ھﻨﺮﻣﻨﺪان ﻧﻤﺎﻳﺸﻲ ورزﺷﻲ و ھﻨﺮﭘﯿﺸﮕﺎن و ﻣﻮﺳﯿﻘﻲ داﻧﺎن و ﺑﺮای ﮐﺴﺎﻧﯿﮑﻪ داﺷﺘﻦ ﺣﺎﻟﺖ ظﺎھﺮی ﺧﻮب ﻣﮫﻢ اﺳﺖ.

• ﮐﺴﺎﻧﯿﮑﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﺰﻣﻦ دﭼﺎر درد ﭘﺸﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

• ﺗﻤﺎم ﮐﺴﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﻳﮏ دوره ﻧﻘﺎھﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاھﻨﺪ دوﺑﺎره ﻳﮏ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﺎﻧﺸﺎط را آﻏﺎز ﮐﻨﻨﺪ.

• ﺳﺎﻟﺨﻮردﮔﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﺪون ﻗﯿﺪ و ﺷﺮط دوﺑﺎره ﻓﻌﺎل و ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

• زﻧﺎن و ﻣﺮداﻧﻲ ﮐﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاھﻨﺪ از ﭘﻮﮐﻲ اﺳﺘﺨﻮان ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﻨﻨﺪ.

• ﺗﻤﺎم ﮐﺴﺎﻧﯿﮑﻪ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻓﺸﺎرھﺎی رواﻧﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻳﺎ ﺑﯿﻤﺎزﻳﮫﺎی ﻧﺎﺷﻲ از آن ھﺴﺘﻨﺪ.

انجام پیلاتس

اساس حرکات پیلاتس بر حدود 500 تمرین قرار دارد که وضعیت بدن، حرکت و تنفس را درگیر می کند. تمام ماهیچه ها گاهی اوقات نیاز دارند که به تناوب در ترکیب های غیرمعمول قرار گیرند. هر سانس تمرین پیلاتس عموماً 60 دقیقه طول می کشد. متد پیلاتس می تواند به عنوان ورزش اصلی، تمرین تکمیلی برای یک ورزش دیگر و یا به عنوان روش توانبخشی به کار گرفته شود. همه می توانند پیلاتس انجام دهند. شیوۀ پیلاتس هم ورزشکاران حرفه ای در سطوح بالا و هم افراد بی تحرکی را که آرزوی تناسب اندام دارند را فرا می گیرد.

متد استات، متد به روز شدۀ پیلاتس است که یافته های اخیر دربارۀ ستون فقرات را نیز در بر می گیرد. این متد توسط مایرا استات رقصنده حرفه ای طراحی شده است.

 همچنین ورژن های دیگری نیز وجود دارد؛ مانند پیلاتس، متدِ آلیانس و یا متدی که توسط مرکز "آن مک میلان پیلاتس" پیشنهاد شده است.

منبع:ورزش

ورزش درمانی

تجویز ورزش درست مثل دارو می باشد. باید نوع ورزش، شدت آن، مدت آن فواصل انجام ورزش و زمان مراجعه بیمار برای ارزیابی بعدی مشخص باشد. برخی تمرینها در یک بیماری درمان می باشند اما در نوع دیگر بیماریها ممکن است ممنوع باشند.

یکی ازمهمترین مسایل در تحویز ورزش این است که باید به نحوی باشد که بیمار آنرا انجام دهد مثلا اگر به بیمار بگوییم هزار بار در روز ورزش تقویت عضله چهار سر را انجام بدهد، بجز عوارضی که برای بیمار ممکن است ایجاد شود، بیمار عملا انجام این کار را غیر عملی می بیند و از انجام آن خودداری می کند.

بنابراین برنامه تمرین درمانی باید منحصر به بیمار باشد و برای بیماری خاص طراحی شده باشد. دادن یک جزوه کلی به بیماران برای انجام ورزش در مجامع تخصصی پذیرفته نیست. این بروشورها به شرطی قابل قبول می باشند که هر کدام از ورزشها به بیمار توضیح داده شده و از بیمار امتحان بعمل اید که تمرین را درست انجام می دهد.  متاسفانه حتی ورزشهای مضر برای افراد سالم از طریق رسانه های عمومی تبلیغ می شوند.

انجام ورزش نیز ظرایف خاص خود را دارد مثلا اگر با دستگاه تقویت عضله چهار سر کار می کنیم انجام آهسته این ورزش فشار بیشتری بر زانو وارد می سازد.

 

ورزنه زدن از پشت ساق برای افرادی که آسیب رباط صلیبی خلفی PCL دارند ممنوع است.

در آسیب رباط صلیبی قدامی ACL  در ورزش با وزنه زاویه پا باید بین 60-90 درجه باشد.  این نکته بخصوص پس از عمل جراحی مهم است.   اما در افرادی که سایدگی پشت کشکک دارند انجام ورزش تقویت ماهیچه در 45-90 درجه درد بیمار را بدتر می کند.

در استفاده از دوچرخه زین باید بلند باشد به حدی که وقتی پا روی پدال است زانو مستقیم  یعنی در ۱۸۰ درجه و کف پا کاملا روی پدال   قرار گیرد بالا بودن بیش از حد زین نیز باعث درد در جلو زانو قرار می گیرد.

 

انجام حرکات ایزومتریک زانو یعنی انقباض زانئ در حالی که زانو در حالت کاملا مستقیم است دردهای نرمی پشت غضروف کشکک را بدتر می کند.

منبع:وبلاگ دکتر غلامرضا رئیسی

خداحافظی با درد ستون فقرات

در مقاله ی گذشته به راه کارهایی علیه دردهای مزمن کمر پرداختیم،در این مقاله به راه کارهایی مانند ...

 

تست چمباتمه زدن روی یک پا
وی پای راستتان تکیه کنید و پای چپتان را به سمت جلو ببرید.پای راستتان را صاف نگه دارید،تاجایی که می توانید چمباتمه بزنید،خودتان را به سمت پایین بکشید تا به پای چپ شما برسد.مشکل شما این است که زانویتان را کج می کنید.این کار باعث می شود زانوی شما به سمت داخل هدایت شود،و شما را در معرض آسیب های زانو قرار دهد.

علت: شما عضلات سفت و محکم (ماهیچه های کشاله ران) و ماهیچه های ضعیف میانی قسمت ران(ماهیچه های کوچک تری در قسمت باسن) دارید.

خودتان را سفت کنید
مرحله اول: عضلاتتان را بکشید.پاهایتان را باز کنید و پای راستتان را صاف نگه دارید،با خم کردن زانوی چپتان و فشار بر روی باسنتان بدنتان را به سمت پایین و جلو بکشید تا زمانی که احساس کششی در ناحیه کشاله رانتان ایجاد شود این کار را ادامه دهید.شما می توانید این کشش را با چرخاندن شانه هایتان به سمت چپ بیشتر کنید.این حرکات را برای 30 ثانیه انجام دهید و سپس این حرکت را با طرف دیگرتان تکرار کنید.

مرحله دوم: عضلات میانی باسنتان را بکشید.یک نواری را دورتادور پایین پایتان ببندید و به اطرافتان گام بردارید. این حرکت را 10 بار به سمت راست و 10 بار به سمت چپ انجام دهید. این کار را در 6 دوره در هر سمت انجام دهید. همچنین شما باید تمرینات تک پایی را هم انجام دهید مثل حرکت لانژ(حرکت بدن به جلو)، خم شدن با پاهای باز، وچمباتمه زده درصورتی که کاسه زانوی شما با شست پای شما در یک سطح باشد.

 

تست اپلیز اسکراچ
دست راستتان را به پشت سرتان برسانید و سعی کنید استخوان شانه چپتان را لمس کند.سپس بازویتان را پایین بیاورید و آن را به پشتتان خم کنید.مجددا سعی کنید استخوان شانه چپتان را لمس کنید. این حرکت را با دست چپتان هم انجام دهید به این صورت که دست چپتان استخوان شانه راستتان را لمس کند.مشکل شما این است که ماهیچه های گردنده درونی و بیرونیتان را سفت می کنید و این یک مشکل رایج در بین آقایانی است که وزنشان را بالا میبرند.سفت کردن ماهیچه ها چرخش ماهیچه ها را کم می کند و باعث درد و ناراحتی می شود.

علت: سفت کردن ماهیچه های سینه باعث کاهش چرخش خارجی شانه ها می شود( به پشت سرتان برسانید) اگر ماهیچه های شما سفت می شود مانع چرخش داخلی شانه تان می شود( با پایین آوردن بازویتان آن را به پشتتان برسانید.)

خودتان را سفت کنید
مرحله اول: یک حوله را با دو دستتان پشتتان نگه دارید.یک دستتان نزدیک سرتان و دیگری پشتتان. هرآنچه که می توانید دستانتان را به هم نزدیک کنید تا به حوله نزدیک شود. سپس سعی کنید حوله را با دو دستتان بکشید و تا 10 بشمارید.استراحت کنید و سپس سعی کنید دستانتان را حرکت دهید تا نزدیک به هم شوند و تا 10 بشمارید. سپس دستانتان را به حالت اولیه برگردانید و دوباره تکرار کنید.این حرکت مشکلات چرخش داخلی و خارجی را ثابت می کند. 

تست دیواری
با پاهایتان درحدود 12 اینچ(هر اینچ 2.54 سانتی متر) با دیوار فاصله داشته باشید و کمرتان را به دیوار تکیه دهید. دست راستتان را روی کمرتان و به دیوار تکیه دهید.درحالی که دستتان دیوار را لمس کند.سپس شکمتان را سفت کنید تا زمانی که دستتان دیوار را لمس می کند.در این موقعیت، بدنتان باید 4 نقطه تماس با دیوار داشته باشد:استخوان باسنتان،کف دستتان،قسمت فوقانی کمرتان،و سرتان.
مشکل این است که:پوزیشن شما حالت قوزی دارد.

علت: ماهیچه های شکمی و قفسه سینه تان کوتاه می شود درحالی که عضلات کمرتان و ستون فقراتتان ضعیف می شوند. نشستن به مدت طولانی باعث این ناهماهنگی می شود.

خودتان را سفت کنید
مرحله اول: ستون فقراتتان را حرکت دهید.روی یک لوله ای از جنس فوم دراز بکشید طوری که لوله روی ستون فقراتتان به صورت ایستاده و عموی و در قسمت پایین ستون فقراتتان باشد. این کار را انجام دهید تا قسمت بالای سرتان برسد طوری که ستون فقراتتان کشیده شود.تا 10 بشمارید. رول را بالای ستون فقراتتان تا 2 اینچ حرکت دهید سپس تکرار کنید. این حرکت را ادامه دهید تا زمانی که فوم به گردن شما برسد.

مرحله دوم: از حرکات متحرک در قسمت پشت استفاده کنید تا ماهیچه های شکمی،کشاله ران و قفسه سینه تان را بکشد.یک دمبل را با دو دستتان نگه دارید.پای چپتان را به عقب نگه دارید درحالی که زانوی چپتان زمین را لمس کند. نیم تنه تان را به سمت راست متمایل کنید و دو دستتان را بالاتر از شانه راستتان ببرید. سپس به حالت ایستاده برگردید . برای هر سمتتان

این کار را 15 بار انجام دهید.

مرحله سوم: دمبل را با یک بازویتان به صورت چرخش خارجی بگیرید.بنابراین به جای اینکه دمبل را به سمت قفسه سینه تان بکشید،آن را به سمت گوشتان ببرید.و اجازه دهید ستون فقراتتان به سمت بالا بچرخد.این کار را 15 بار تکرار کنید. سپس بازوهایتان را عوض کنید و تکرار کنید.

منبع:سیمرغ

فواید ورزش درمانی در درمان کمردرد

 
ورزش درمانی باعث درمان انواع مختلف کمردرد می شود ورزش تاثیرات مختلفی روی اعضاء بدن می گذارد که این تاثیرات دارای فواید درمانی زیادی هستند و به این شکل باعث درمان علتهای اصلی کمردرد می گردد
اکنون به تعدادی از تاثیرات درمانی ورزش اشاره میکنیم
۱_ ورزش منظم، باعث کاهش وزن افراد چاق و رسیدن به وزن متناسب می شود این موضوع فشار وارد بر کمر را کم کرده و باعث درمان کمردردهایی میشود که به خاطر اضافه وزن ایجاد شده اند
۲_ ورزش باعث بیشتر شدن انعطاف بدنی می گردد انعطاف بدنی ، توانایی حرکات در جهات مختلف را افزایش می دهد و کمردر های حاصل از خشکی کمر را درمان می کند
۳_ به وسیله ی ورزشهای مخصوص می توان عضلات شکم و کمر را تقویت کرد عضلات قوی از ستون فقرات محافظت می کنند و از آسیب دیدگی آن جلوگیری می نمایند عظلات نیرومند می توانند از دیسکهای آسیب دیده حفاظت کنند و کمردردهای حاصل از صدمات دیسک را درمان نمایند

 

آموزش روش صحیح نرمشها جهت درمان کمردرد

 

۱_ پیاده روی و دویدن آرام

پیاده روی باعث کاهش وزن می شود و میتوان گفت بهترین ورزش جهت کم کردن وزن ، پیاده روی یا دویدن آرام می باشد پیاده روی علاوه بر کاهش وزن باعث پیشگیری از گسترش پوکی استخوان می شود
پیاده روی در فضای باز و محیطی آرام و نشاط بخش باعث درمان افسردگی و ناراحتی روانی و کمردرد های حاصل از این ناراحتی می شود

 

روش انجام:پیاده روی را از مقدار کم ( پنج دقیقه در روز) شروع کرده و اندک اندک آن را زیاد کنید و به نیم ساعت در روز برسانید
مقدار پیاده روی برای کاهش وزن باید از ۲۰ دقیقه بیشتر باشد
پیاده روی باید با سرعتی متوسط انجام گیرد برای بدست آوردن سرعت پیاده روی باید از ضربان قلب استفاده کنید برای این کار نبض خود را رد حین پیاده روی بشمارید سپس با استفاده از فرمول زیر سرعت پیاده روی را بدست آورید
(تعداد نبض در یک دقیقه در حالت پیاده روی = سن _۱۸۰) 
اگر نبض شما کمتر می زند ، سرعت خود را بالا ببرید و اگر نبض شما سریعتر می زند ،باید سرعت پیاده روی را کمتر کنید

 

۲_ شنا و انجام حرکات در آب

شنا یکی از ورزشهای مفید برای بسیاری از کمردردها می باشد فشار آب روی عضلات بدن باعث قوی و مستحکم شدن آنها می شود آب باعث کاهش وزن بدن می گردد و فشار وارد بر ستون فقرات کم می شود از طرفی آب در برابر حرکات بدن مقاومت می کند و انجام حرکات نیاز به قدرت بیشتری دارند

 

روش انجام:ابتدا به طور آرام وارد قسمت کم عمق استخر شوید و از شیرجه زدن و جهش در آب خودداری کنید سپس به طور آرام در آب قدم بزنید بعد به طرف پشت و از سمت چپ و راست در آب قدم بزنید و بعد از آن سعی کنید از جلو و سپس از پشت روی آب دراز بکشید

 

۳_ انجام حرکات روی صندلی 

حرکت اول:روی صندلی بنشینید و بدن را به سمت جلو خم کنید هنگام خم شدن به سمت جلو عضلات خود را راحت قرار دهید و شانه ها را به سمت جلو آزاد کنید و اجازه دهید دستان شما به طرف پایین کشیده شوند ۵ ثانیه در این حالت قرار بگیرید ، سپس به حالت اول بر گردید و ۵ ثانیه صبر کنید ، این حرکت را سه بار تکرار کنید

 

حرکت دوم:روی صندلی نشسته و یک زانوی خود را به بغل بگیرید و ۱۰ ثانیه صبر کنید ، سپس زانوی دیگر را در بغل گرفته و ۱۰ ثانیه صبر کنید این حرکت را پنج بار تکرار کنید

 

۴_ انجام حرکات به حالت دراز کش

حرکت اول: به پشت روی زمین دراز بکشید و سپس زانوهای خود را توی شکم خود جمع نمائید و با دستهای خود دور زانوها را قلاب کرده و زانوها را به طور کامل به شکم بچسبانید ۱۰ ثانیه در این حالت باقی بمانید و سپس  به آرامی پاها را رها کرده و روی زمین بگذارید واین حرکت را ۳ مرتبه انجام دهید ( انجام این حرکت در هنگام کمردرد اشکالی ندارد)

 

حرکت دوم:به پشت روی زمین دراز بکشید اکنون دستهای خود را به حالت کشیده در بالای سر خود قرار دهید و سعی کنید بدن خود را بکشید ( مثل اینکه می خواهید خود را چند سانتی متر بلندتر کنید) در این حالت عضلات شما کشیده می شود و قوس کمر شما بیشتر می شود به طوری که احساس می کنید تنها پاشنه های پا و بالای کمر شما روی زمین است ۱۰ ثانیه در این حالت باقی بمانید سپس ۱۰ ثانیه به حالت دراز کش استراحت کنید این حرکت را ۳ مرتبه تکرار کنید( این حرکت برای افرادی که قوس کمرشان کم شده است و یا دیسکهای یا مهره های آنها فشرده است مفید است)

 

حرکت سوم: به پشت روی زمین دراز بکشید و پاهای خود را صاف و کشیده روی زمین قرار دهید اکنون پای راست خود را از زمین بلند کنید و ۱۰ ثانیه آن را بالاتر از زمین قرار دهید سپس پای راست را روی زمین قرار داده و پس از ۳ ثانیه استراحت پای چپ را بلند کنید و ۱۰ ثانیه آنرا بالا نگهدارید سپس ۳ ثانیه استراحت کرده و حرکت را از اول شروع کنید این حرکت را ۳ بار تکرار کنید( انجام این حرکت باعث تقویت عضلات شکم و پاها می شود و انجام آن در زمان کمر درد ، بدون اشکال است)

منبع:آسمونی

از چه زماني بيمار قادر به استفاده اندام مصنوعي است؟

زمان استفاده از اندام مصنوعي بستگي به وضعيت بيمار دارد. در شرايط مناسب ابتدا يك اندام مصنوعي موقت به بيمار داده مي‌شود. قطع عضو مي‌تواند بعلل مختلفي انجام شود. از اين علل مي‌توان به آسيب ناشي از حوادث، مشكلات مادرزادي و بيماريهائي مثل ديابت يا بيماري‌هاي عروقی اشاره کرد. مهمترين مسئله در تجويز و استفاده از يک اندام مصنوعی علت قطع عضو و يا ميزان قطع عضو نيست، بلكه انگيزه و همكاري بيمار در مراحل مختلف توانبخشي مي‌باشد. براي آمادگی بيشتر بايد به نكات زير توجه كرد. 

    صحبت با جراح در مورد جراحي و نگراني‌ها.

  صحبت با پزشك متخصص طب فيزيكي و توانبخشي قبل از جراحي. ممكن است نياز به يك دوره آموزش يا ورزشهاي تقويتي قبل از عمل جراحي باشد.     صحبت با كارشناس اندام مصنوعي در مورد اندامهاي مصنوعي.

صحبت با افرادي كه قبلاً قطع عضو انجام داده‌اند.

 

منبع:دکتر ریسی

چگونه زانو درد خود را با ورزش کنترل کنیم؟

v\:* {behavior:url(#default#VML);} o\:* {behavior:url(#default#VML);} w\:* {behavior:url(#default#VML);} .shape {behavior:url(#default#VML);} چگونه زانو درد خود را با ورزش کنترل کنیم؟
در کشور ما به دلیل استفاده ی غلط از مفاصل ، شیوع بالا و سن پایین بروز آرتروز نگران کننده است و شیوع بیماری بیش از اینهاست.   ما در سرتاسر زندگی خود از مفصل زانو (سوء) استفاده ی زیادی می کنیم. درد زانو بسیار شایع است و 25% از افرادی که بالای 55 سال سن دارند از زانو درد مزمن شکایت دارند. تشخیص بیماری بیشتر این افراد آرتروز (استئوآرتریت) است.در 10% موارد درد شدید بوده و ناتوان کننده است بیشتر افراد فکر می کنند که زانو درد یک مشکل اجتناب ناپذیر و درمان نشدنی است که پیامد طبیعی افزایش سن است.در نتیجه برای درمان زانو درد فقط از علامت درمانی و مسکنها استفاده می کنند. پس از چند سال که درد افزایش می یابد و مفاصل ناپایدار می شوند،ممکن است در صورتی که منعی برای جراحی وجود نداشته باشد از جراحی برای جایگزینی مفصل استفاده شود.  اما بر اساس مطالعات محققان،فعالیت فیزیکی از اجزاء درمان آرتروز زانو است و درد زانو را کاهش میدهد.اما در واقع تعداد کمی از افراد برای درمان از ورزش و فعالیت بدنی استفاده می کنند. بیماران باید برای افزایش فعالیت بدنی تشویق شوند،شروع به ورزش کردن کنند و میزان فعالیت فیزیکی خود را افزایش دهند.  همه می دانند که حرکت کردن برای مفاصل مفید است.چیزی که افراد را نگران می کند این است که فعالیت فیزیکی موجب ایجاد درد در مفاصل می شود و در عوض استراحت موجب کاهش درد می شود. اگر آموزش کافی و اطلاع رسانی درست به بیماران صورت نگیرد ممکن است افراد تصور کنند که با انجام حرکات ورزشی مفصلهایشان آسیب بیشتری می بیند و در نتیجه فعالیت بدنی را کاهش میدهند.  در صورتی که چیزی که باعث آسیب دیدگی بیشتر مفاصل می شود نداشتن تحرک و فعالیت بدنی است که موجب ضعف عضلات،پوکی استخوان و خشکی مفاصل می شود.داشتن عضلات قوی برای حفظ سلامت مفصل زانو و پیشگیری از آرتروز زانو حیاتی است.عضلات ضعیف به راحتی خسته می شوند و طرز راه رفتن فرد را تغییر می دهند. حتی ممکن است ضعف عضلات و بد راه رفتن ناشی از آن آغازکننده ی زانو درد باشد.   * در آرتروز،استخوانها،غضروف ،عضلات و لیگامانها تحت تاثیر قرار می گیرند.از بین این بافتها عضلات راحتتر از همه قابل تغییر هستند.فعالیت بدنی مرتب عضلات را تقویت کرده ناتوانی و درد را کاهش می دهد،عملکرد مفاصل را بهتر می کند و از آنها در برابر آسیب بیشتر محافظت می کند. * به علاوه،فعالیت بدنی منافع روحی روانی ،جسمی و اجتماعی بسیاری برای فرد دارد.ورزش کردن موجب بهبود عملکرد قلبی عروقی ، افزایش اعتماد به نفس و بهبود روابط اجتماعی می شود. * ورزشهای مختلفی وجود دارند که فیزیوتراپیست می تواند برای تقویت عضلات آنها را به کار ببرد. بسته به عضله ای که باید تقویت شود ورزشها متفاوت هستند. * ورزش به خودی خود مفید است چه در یک کلاس ورزشی چه در منزل یا در جلسات فیزیوتراپی. بنابراین افراد می توانند خودشان تصمیم بگیرند که کجا ورزش کنند. * ممکن است ابتدا ورزشهای تخصصی برای تقویت عضلات پا توصیه شود و توسط فیزیوتراپیست طراحی شود. اما در ادامه باید ورزشهای دیگری را در نظر گرفت که انجام آنها برای فرد امکان پذیر باشد و به طور مداوم به آن ادامه دهد. به علاوه برای اینکه فعالیتی به صورت مداوم انجام شود باید آسان،در دسترس و ارزان باشد در غیر اینصورت به سادگی رها می شود. * بهترین ورزشی که افراد می توانند به راحتی آن را انجام دهند پیاده روی است.پیاده روی ورزش بسیار خوبیست که می تواند در هر مکانی انجام شود.رفتن به پارک ،خرید کردن،باغبانی و بسیاری از کارهای روزانه را می توان با پیاده روی همراه کرد.با پیاده روی مکرر،بدن به تدریج سازگار شده و فشار کمتری به بدن وارد می شود. * شنا کردن نیز ورزش بسیار مناسبی برای سلامتی مفاصل است.این ورزش فعالیتی لذت بخش نسبتا ارزان و در دسترس است.شنا و راه رفتن در آب باعث تقویت عضلات می شود بدون اینکه فشار زیادی به مفاصل وارد کند بنابرین ورزش مناسبی برای زانودرد به شمار میآید. غیر از شنا و پیاده روی تمرینات فراوانی هستند که پزشک یا فیزیوتراپیست آنها را توصیه می کنند.قبل از انجام حرکات ورزشی با پزشک خود مشورت کنید تا حرکاتی که مناسب شماست را توصیه کند. * ورزش نباید باعث خستگی بیش از حد و فرسودگی شود و نباید شدید باشد.30 دقیقه ورزش با شدت متوسط در طول روز برای به دست آوردن منافع آن کافیست.می توان زمان 30 دقیقه ای را به سه بار تمرین 10 دقیقه ای در طول روز تقسیم کرد. البته هر چه میزان فعالیت افزایش پیدا کند منافع آن بیشتر می شود. * ورزش مداوم به اراده ای قوی و عزمی راسخ نیاز دارد و برای رسیدن به منافع دراز مدت ورزش باید با پشتکار و تلاش پیش رفت.   * با افزایش فعالیت بدنی علاوه بر تقویت عضلات پا که موجب حمایت از مفاصل می شود، وزن فرد نیز متعادل شده و فشاری که بر زانوها وارد می شود کاهش می یابد.  منبع:سیمرغ  

ورزش ، مهمترين عامل پيشگيري از پوكي استخوان

پوكی استخوان (كه به معنای نازك و ضعیف شدن استخوان ها است) نگرانی اصلی اكثر خانم ها در سنین یائسگی است. از این رو لازم است پیشگیری را مدت ها پیش از یائسگی شروع كنیم. صرف نظر از كلسیم و ویتامین D كافی، ورزش مهمترین عامل پیشگیری از پوكی استخوان به شمار می رود.

ورزش، نه تنها از بین رفتن استخوان ها را محدود می كند، بلكه موجب تعادل و هماهنگی بهتر و تقویت عضلاتی می شود كه هنگام ایستادن متكی به آنها هستیم.
بدین ترتیب مانعی نیز برای افتادن - كه یكی از مهمترین علل اصلی شكستگی ها به شمار می رود- به وجود خواهد آمد. شكستگی استخوان لگن، به ویژه در خانم های مسن، می تواند موجبات ناتوانی دائمی، افسردگی و لزوم مراقبت های طولانی را فراهم آورد.
ورزش های قدرتی و مقاومتی، به ویژه بسیار مهم اند. در این مقاله به برخی از ورزش ها، كه به خصوص برای بدنسازی مناسبند، می پردازیم.

● تقویت استخوان ها
هنگامی كه كار بیشتری از استخوان ها می خواهیم، پاسخ آنها قوی تر و متراكم تر شدن است. تحمل یا مقاومت در برابر وزن - یا به طور كلی هر فعالیتی كه در مقابله با جاذبه صورت می گیرد- رشد بافت استخوانی جدید را تحریك می كند.

استخوان های تحمل كننده وزن بدن عمدتاً در پاها قرار دارند و در فعالیت هایی چون قدم زدن، راه رفتن سریع، فوتبال و بالا رفتن از پله ها مورد استفاده قرار می گیرند. شنا برای در فرم ماندن كلی بدن مفید است، ولی ربطی به تحمل وزن ندارد و از این رو كمكی به افزایش توده و تراكم استخوان ها نمی كند.
ورزش های مقاومتی یا ورزش با وزنه (نگاه كنید به «كار با وزنه ها»، در پایین) یا طناب های مقاومتی می توانند به مراتب موثر تر از ورزش وزنه برداری بر استخوان ها باشند.
در این ورزش ها عضلات و تاندون ها بر استخوان ها فشار وارد می سازند. بدین ترتیب عضلات قوی تر شده، با نیروی بیشتر استخوان ها را به سمت خود می كشند؛ كه این خود، به تشكیل توده استخوانی كمك می كند. تمرینات زیر بر روی گروه های عضلات اندام تحتانی موثر بوده و به تقویت استخوان های لگن كمك می كنند.

● كار با وزنه ها
برای انجام تمریناتی كه در اینجا نشان داده ایم، باید یك صندلی محكم با پشتی و نشیمنگاه مناسب، كفش ورزشی مناسب با پاشنه های ضدسرخوردگی، حصیر مخصوص تمرینات ورزشی (یك گلیم یا حوله تمیز ضخیم نیز كافی است) و وزنه هایی برای تمرینات دست ها و مچ دست ها داشته باشید.
مناسب ترین وسایل عبارتند از وزنه های دمبل شكل دستی و قوزك بندهای جیب دار برای قرار دادن وزنه های اضافی. برای شروع لااقل ۱۰- ۵ دقیقه تمرین كنید تا عضلات تان گرم شده، از حالت سختی و سفتی بیرون آید. می توانید به قدم زدن (در بیرون یا داخل منزل و یا بر روی نوار متحرك) بپردازید، یا از ماشین های پاروزنی، پله های مصنوعی، یا هر وسیله دیگر ویژه ورزش های داخل منزل استفاده كنید.
برای آنكه بهترین نتیجه را بگیرید، هفته ای دو یا سه بار اقدام به این كار كنید تا عضلات تان ۴۸ ساعت وقت برای بازیابی در فاصله بین ورزش ها داشته باشد.

اگر تمرینات منظم تحمل وزن هوازی (مانند ۳۰-۲۰ دقیقه پیاده روی یا نرمش های سبك هوازی) دارید، كار را با آن شروع كنید. سپس ورزش های مقاومتی با كشش ها (مانند كشش استخوان لگن، كه در اینجا آن را شرح خواهیم داد) رادنبال كنید.در شروع وزنه ای را بردارید كه می توانید ۸ بار آن را بلند كنید. (ممكن است لازم باشد كار را با وزنه نیم تا یك كیلویی، یا حتی بدون وزنه، آغاز كنید.)
اگر نمی توانید تمرینی را ۸ بار با سهولت انجام دهید، احتمالاً وزنه مذكور بیش از اندازه سنگین است. و اگر بیشتر از ۱۵ بار وزنه ای را برمی دارید، ولی چندان خسته نمی شوید، زیادی سبك است.

تنها بخشی از بدن تان را كه قصد ورزش دادن آن را دارید، حركت دهید. از حركات نوسانی یا به جلو و عقب خودداری نمایید. سعی كنید استخوان لگن تان را ثابت نگاه دارید.
هنگام تمرین وزنه برداری، سه ثانیه صرف بلند كردن وزنه، یك ثانیه صرف ثابت نگاه داشتن آن در هوا و سه ثانیه دیگر را صرف پایین آوردن آن نمایید.
به آهستگی نفس بكشید. هنگامی كه وزنه ای را بلند می كنید، هوا را به داخل ریه هایتان بكشید. سپس، هم زمان با پایین آوردن وزنه، هوای داخل ریه ها را بیرون دهید. هیچ گاه نفس تان را نگاه ندارید.
۱۵ ۸ -بار تمرین، یكی دو دقیقه استراحت و سپس دور دوم را شروع كنید. با افزایش قدرت بدنی ممكن است بخواهید دور سومی را نیز به تمرینات تان اضافه كنید.

هنگامی كه دیگر می توانید(۲ یا ۳) دور تمرین (هر دفعه، با ۱۵ بار تكرار) كنید، آماده اضافه كردن وزنه ها هستید. آن قدر به وزنه ها اضافه كنید كه تنها بتوانید ۸ بار آنها را بلند كنید.
هر گاه توانستید به آسانی دو یا سه بار تمرین (هر دفعه، با ۱۵ بار پشت سر هم تكرار) كنید، وزنه ها را اضافه كنید. (فراموش نكنید، كه پس از هر دور تمرین، یك دقیقه استراحت نمایید.)
● استفاده از صندلی
یك صندلی را طوری قرار دهید كه پشتش به دیوار باشد. با زانوهای خمیده، كف پاها بر روی زمین و پاهای باز شده به عرض لگن روی صندلی بنشینید.

كف دست ها را به حالت ضربدری بر روی شانه ها قرار داده، به پشتی صندلی تكیه دهید. سر، گردن و پشت را در خطی مستقیم قرار داده، نیمه بالایی تنه را بلند كنید سپس به آهستگی بر روی دو پا بایستید. اندكی مكث كنید. سپس به همان شیوه كه بلند شدید، بنشینید و در همان وضعیت اولیه قرار گیرید.
این كار را ۱۵- ۸ بار تكرار كنید. زمانی كه از آمادگی بیشتری برخوردارید: وزنه ای در هر دست بگیرید و دست هایتان را به حال ضربدری بر روی سینه قرار دهید.

● خیز به جلو
با پاهای باز به عرض لگن بایستید. ممكن است (تا زمانی كه از تعادل خویش مطمئن نشده اید) بخواهید این كار را در كنار یك میز یا پیشخوان انجام دهید. با پای راست یك قدم به جلو بردارید و پاشنه پای راست را بر روی زمین ثابت نگاه دارید.
زانوی راست باید مستقیماً در بالای قوزك پای راست و نه در جلوی آن قرار گیرد. پای عقب را بر روی سینه پا بچرخانید. با حفظ سر، گردن، پشت و استخوان لگن در یك خط مستقیم تا حد زانوی راست پایین بیایید. قدری تامل كنید. با صرف نیرو به وضعیت اولیه بازگردید.

پاها را عوض و این كار را ۸ بار تكرار كنید. قدری استراحت كرده، سپس كار را ادامه دهید. هنگامی كه احساس می كنید آماده اید: دست ها را در كنار یا مقابل خود نگاه دارید. یا وزنه ای را در دست بگیرید.

● چمباتمه زدن با دمبل
بایستید و پاها را به عرض شانه ها از هم باز كنید. یك وزنه در هر دست بگیرید، درحالی كه كف هر دو دست به سمت داخل است، آنها را در دو طرف بدن قرار دهید.
به آهستگی زانوها را خم و كپل ها را ۲۰ سانتی متر یا بیشتر پایین آورید (ولی اجازه ندهید لگن تا زیر زانو پایین بیاید). اندكی مكث كنید. به آرامی به وضع اولیه بازگردید. این كار را ۱۵- ۸ بار تكرار كنید. استراحت كنید. دوباره از اول شروع كنید. هنگامی كه احساس می كنید آماده اید:وزنه را افزایش دهید. نیز می توانید با نگاه داشتن وزنه ها، درست بالاتر از سطح شانه ها و در حد دو گوش به تمرین بپردازید.

● بازكردن لگن
وزنه ای در قوزك بند گذاشته، به اندازه ۲۵ سانتی متر از پشت صندلی فاصله بگیرید. با یك دست بر پشتی صندلی (برای حفظ تعادل)، پای راست را به آرامی از عقب بالا آورده و راست كنید.
بدون خم كردن زانو یا حركت بدن به طرف جلو، پای تان را تا حد امكان بالا آورید. سپس به آرامی پا را پایین آورده، به وضعیت اولیه بازگردید. این كار را ۱۵-۸ بار تكرار كنید. با پای چپ همین حركات را تكرار كنید. توقف كرده، یك بار دیگر به تكرار تمرین بپردازید.

● بلند كردن پاها از پهلو
با وزنه ای در قوزك بند و پاهای به هم چسبیده، پشت صندلی بایستید. برای حفظ تعادل، پشتی صندلی را با دست بگیرید.
درحالی كه هر دو پا به طرف جلو قرار دارند، پای راست را آهسته تا ارتفاع ۲۰ سانتی متر از زمین بلند كنید. زانو را خم نكنید. مكث كنید. پا را به آرامی به كف زمین بازگردانید.
این كار را ۱۵-۸ بار تكرار كنید. همین تمرین را با پای چپ انجام دهید. اندكی استراحت كنید. یك بار دیگر تمام این حركات را تكرار كنید.

● خم كردن لگن
با وزنه ای در پوشش قوزك پا، زانوان خمیده و كف هر دو پا بر كف اتاق به پشت روی زمین دراز بكشید. دست ها را روی استخوان لگن قرار دهید.
عضلات شكم را سفت كنید و به آرامی زانوی راست را به سمت سینه بالا بیاورید، تا آن كه پای راست در ۲۵ سانتی متری كف زمین برسد.

به آرامی آن را پایین بیاورید. دو طرف استخوان لگن را در یك سطح قرار دهید. (این كار به شما كمك می كند كه عضلات شكم را درگیر كرده، بخش تحتانی كمر را به طرف زمین فشار دهید.)
این كار را ۱۵-۸ بار تكرار كنید. با سمت چپ نیز همین تمرین را انجام دهید. اندكی استراحت كرده، بار دیگر كل این تمرین را تكرار كنید. هنگامی كه احساس می كنید آمادگی دارید: این بار بدون خم شدن زانو تمرین كنید.
درحالی كه زانوی راست تان خم شده و كف پای راست روی زمین است، پای چپ را باز كنید، به طوری كه كاملاً بر روی زمین قرار گیرد. زانوی چپ را راست نگاه داشته، پای چپ را بالا بیاورید، طوری كه زانوی راست شده هم سطح با زانوی خم شده قرار گیرد.

● باز كردن كمر
با زانوهای راست شده و نوك پاها به زمین، به روی شكم دراز بكشید. دست راست را در كنار بدن قرار دهید، طوری كه كف دست رو به بالا باشد. دست چپ را بالای سرتان به روی زمین بگذارید، طوری كه كف دست رو به پایین باشد.
درحالی كه نوك بینی تان به سمت پایین است، آهسته پای راست و دست چپ را از زمین بلند كنید (به سمت خارج و نیز بالا). سعی كنید سر و گردن تان با دست در یك خط قرار گیرند.

قدری مكث كنید سپس به آرامی به موقعیت اولی بازگردید. این تمرین را ۱۵-۸ بار تكرار و سپس آن را با پای چپ و دست راست تكرار كنید.
یك بار دیگر تمام این حركات را تكرار كنید. زمانی كه برای انجام كار بیشتر آماده اید: سعی كنید در حین بالا آوردن دست و پا، شانه ها و بخش فوقانی سینه را بالا بگیرید.

● كشش لگن
پس از هر بار ورزش قدرتی یا مقاومتی، لازم است به تمرینات كششی بپردازید.
این حركت خوبی برای كشش لگن است:
با زانوان خمیده و كف پا بر روی زمین، به پشت روی زمین دراز بكشید.
در تمام مدت شانه های تان را بر كف زمین ثابت نگاه دارید. به آرامی هر دو پا را به یك سمت پایین بیاورید، زانوها را در كنار یكدیگر قرار دهید و سر را به سمت مخالف بچرخانید.
احساس كششی در عضلات هر دو طرف لگن خواهید داشت. ۳۰-۲۰ ثانیه به همین وضع باقی بمانید. زانوها را به وسط آورید و همین كار را در طرف دیگر تكرار كنید.


منبع:پارسی طب

اگر میخواهید استخوان های قوی داشته باشید باید ....

اگر میخواهید استخوان  های قوی داشته باشید باید از آنها استفاده کنید. هر چه به استخوان نیروهای بیشتری اعمال شود قویتر میشوند. دقیقاً به همین علت است که فضانوردانی که مدت زیادی در حالت بی وزنی بسر میبرند به علت کاهش فشار وزن بر روی استخوان هایشان بتدریج دچار پوکی استخوان  میشوند.

همچنین کسانی که فعالیت بدنی کمی دارند و کم راه میروند کاهش تراکم استخوان پیدا میکنند. خانم ها بخصوص باید تاکید بیشتری از آقایان به سلامت استخوان های خود داشته باشند. آنها باید سعی کنند بخصوص در دوران جوانی و میانسالی استخوان های قوی برای بدن خود بسازند چون در سنین بعد از یائسگی بیش از مردان در معرض از دست دادن تراکم استخوان هایشان قرار خواهند گرفت.

 پوکی استخوان در همه افراد مسن بوجود میاید. این روند در خانم ها در سنین بعد از 50 سال شدت بیشتری میگیرد ولی اگر وقتی جوان هستید عادت به ورزش پیدا کنید و فعالیت بدنی خود را در سنین بالا هم ادامه دهید سرعت پیشرفت پوکی استخوان را کاهش خواهید داد. گرچه اندازه و تراکم استخوان در هر فرد تابع ژنتیک اوست ولی بدست آوردن اندازه و تراکم حداکثر، نیازمند انجام فعالیت بدنی و ورزشی است.

 

     

پوکی استخوان و تاثیر سن و جنس

بهترین زمان برای اینکه استخوان های بدنمان را قوی کنیم زمان نوجوانی یعنی بین 20-10 سالگی است. استخوان ها در سنین 30-20 سالگی هم قویتر میشوند ولی در سالهای بعد از سی سالگی تراکم استخوان های بدن شروع به کاهش میکند. مصرف سیگار و الکل این روند کاهش تراکم استخوان را تسریع میکند. حفظ تراکم استخوان برای زنان اهمیت بیشتری از مردان دارد چون تراکم استخوانهایشان نسبت به مردان در سنین پایینتری شروع به کاهش میکند، حتی وقتی استخوان هایشان حداکثر تراکم را دارند باز هم تراکم آنها از مردان کمتر است.

بارداری و شیردهی ممکن است تراکم استخوان خانمها را کاهش دهد. تراکم استخوان در سنین بعد از یائسگی باز هم کاهش بیشتری پیدا میکند. بهترین راه برای حفظ تراکم استخوان در خانم ها انجام فعالیت های بدنی منظم است. بهترین این ورزش ها آنهایی هستند که در حالت ایستاده انجام میشوند و در هنگام انجام آنها استخوان ها و عضلات در مقابل نیروی جاذبه کار انجام میدهند.

 

ورزش چگونه مانع پوکی استخوان میشود

استخوان یک بافت زنده است. در بافت استخوانی سلول هایی وجود دارند که مرتباً استخوان نو میسازند. در کنار آن سلول هایی هم هستند که استخوان را جذب میکنند. فعالیت همزمان این دو دسته سلول موجب میشود که بافت استخوان مرتبا نو شود. با انجام ورزش های بدنی مستمر موجب میشوید تا استخوان شما مرتباً در معرض نیروهای وارد از طرف جاذبه زمین و عضلات متصل به آنها قرار بگیرد و این نیروها سلول های استخوان را به نحوی تحریک میکنند تا در مجموع استخوان بیشتری ساخته شده و تراکم بافت استخوانی بیشتر شود.

 

چه ورزش هایی برای پیشگیری از پوکی استخوان مفید است

بهترین فعالیت های بدنی و ورزشی برای بدن عبارتند از دویدن، جهیدن، کوه نوردی، ورزش های تیمی مثل فوتبال، بسکتبال و والیبال، ورزش های آئروبیک، تنیس و دیگر ورزش های با راکت، اسکی، اسکیت و ورزش های رزمی.

گرچه شنا و دوچرخه سواری برای سیستم قلبی و عروقی بسیار مفیدند ولی استخوان ها را خوب تقویت نمیکنند. باید روزی حداقل نیم ساعت و هفته ای حداقل چهار روز ورزش کرد. البته ورزش بجز تقویت استخوان ها موجب افزایش قدرت عضلانی، بهتر شدن هماهنگی بین حرکات، بهبود عملکرد سیستم قلبی عروقی، بهبود وضع روحی و بسیاری منافع دیگر هم میشود.

 

منبع:ایران ارتوپد

درمان پوکی استخوان با ورزش

پوکی استخوان یکی از شایع ترین اختلالات متابولیک استخوان می باشد که پس از آرتریت دومین عامل مرگ ومیر در سنین بالا محسوب می شود. درهر دو جنس پس از 50 - 40 سالگی بافت استخوانی به آهستگی و با سرعت 0/5 تا 0/3 درصد در سال تحلیل می رود که در زنان یایسه میزان این تحلیل بالاتر می باشد. پوکی استخوان یک بیماری بی سر و صدا و با سیری پیشرفته و آرام می باشد که پس از پیشرفت، منجر به ظهور علایم و مشخصات تحلیل استخوانی می گردد. شایع ترین مشخصه این بیماری، شکستگی های خود به خودی در نقاط مختلف بدن است که باعث از کار افتادگی و ایجاد مشکلات بعدی برای این گونه بیماران می شود.

● ورزش درمانی

دو مکانیسم جداگانه یعنی فعالیت عضلانی و تحمل وزن در حفظ تراکم استخوان طبیعی اهمیت دارد. در افراد طبیعی و سالم که مدتی استراحت مطلق داشته اند، انجام تمرینات در وضعیت خوابیده و روی یک دوچرخه ثابت هیچ تاثیری در کاهش تحلیل کلسیم نداشته است. تحلیل مواد معدنی استخوان در فضانوردان در زمان سفرهای فضایی گزارش شده است. حتی در زمانی که برنامه شدید ورزشی را نیز اجرا نموده اند. تحمل وزن اگر چه مفید و لازم است ولی به تنهایی کافی نیست.

بنابر این اعمال نیروی فشارنده کافی به استخوان و تحریک فعالیت عضلات مربوطه برای جلوگیری از تحلیل استخوانی لازم است. یعنی ترکیبی از فعالیت های تحمل وزن و تقویتی می تواند تراکم استخوانی را افزایش دهد ولی این ورزش ها، هم باید شدید بوده و هم باید به طور مداوم انجام شود که این برنامه شاید برای یک فرد جوان یا میانسال برای پیشگیری از پوکی استخوان در سنین بالا مفید و عملی باشد ولی اکثرا برای افراد مسن که دارای پوکی استخوان هم می باشند، غیرعملی می باشد.

این بیماران اکثرا یک برنامه ورزشی آهسته و تدریجی شامل تمرینات هوازی و ورزش های ایروبیک را بهتر تحمل می کنند. به طورمثال پیاده روی به عنوان مطمین ترین و عملی ترین فعالیت تحمل وزن برای افراد مسن توصیه می شود. به طور کلی در باره نقش ورزش در پیشگیری و درمان پوکی استخوان بایستی به موارد زیر توجه داشت؛

1) فعالیت فیزیکی در سال های رشد به بالا رفتن بالقوه حد اکثر تراکم استخوان کمک می کند

2) ورزش تاثیر استروژن یا دیگر درمان های دارویی را که برای پیشگیری از تحلیل استخوانی در خانم های یایسه به کار می رود بیشتر می کند ولی به تنهایی جایگزین خوبی برای آنها نیست

3) ورزش علاوه بر اینکه می تواند تحلیل استخوانی وابسته به سن را در افراد مسن کاهش دهد، هدف های دیگری را هم دنبال می کند که عبارتند از افزایش قدرت، کاهش احتمال سقوط ، به تعویق انداختن ناتوانی و ضعف که با بالارفتن سن ایجاد می شود، کم کردن علایم بیماری و افزایش عملکرد و کیفیت زندگی

4) یک برنامه ورزشی برای افراد مسن باید عملی و اختصاصی باشد، هر بیمار به اندازه کافی در باره ارزش برنامه ورزشی آموزش دیده و اهداف برنامه باید عملی باشد تا بیمار بتواند آن را شناخته و درک نماید. در این باره فیزیوتراپیست می تواند به خوبی این ارزش ها و اهداف را به بیمار آموزش دهد.

نتیجه برخی از تحقیقات پیرامون تاثیر ورزش بر پوکی استخوان:

دریک مطالعه 90 مرد جوان سالم داوطلب شدند که به مدت 5 هفته به طور مداوم در بستر استراحت کنند. در طول این مدت، خروج کلسیم ادراری آنها به سرعت افزایش یافت. در هفته دوم استراحت، خروج کلسیم ادراری تا میزان 100 میلی گرم در روز افزایش یافت و این افزایش در حالی بود که افراد تحت مطالعه، ویتامین D نیز مصرف می کردند. در پایان هفته چهارم استراحت ، میزان کلسیم ادرار به 200 میلی گرم در روز رسید و حجم مواد معدنی استخوان به میزان %5 در ماه کاهش یافته بود. تلاش برای پیشگیری از وقوع پوکی استخوان از طریق تمرینات داخلی بستر، فشردن استخوان ها نیروی هیدرواستاتیک ، مصرف کلسیم و فسفر یا کلسی تونین بی فایده بود.

در یک مطالعه در باره تاثیر شرکت در عملیات ورزشی روی تراکم استخوانی، نیلسون و همکاران او به عنوان گروه آزمایش، حدود 64 مرد ورزشکار را که در سطح ورزش های بین المللی شرکت می کردند انتخاب کردند. گروه کنترل شامل 39 مرد در همان گروه سنی بودند که 24 نفر آنها در تمرینات معمولی شرکت می کردند و 15 نفر اصلا ورزش نمی کردند. 25 نفر باقیمانده به ورزش های مختلفی از قبیل وزنه برداری، تنیس و... پرداختند. از روش تست سنجش تراکم استخوان برای ارزیابی دانسیته استخوان در انتهای تحتانی استخوان ران استفاده شد.

نتایج حاکی از این بود که استخوان ران ورزشکاران به طور معنی داری دارای تراکم استخوانی بیشتری بود و در گروه ورزشکاران هر چه نیروی وارد بر اندام تحتانی بیشتر بود، تراکم استخوان هم بالاتر بود. وزنه برداران، دانسیته استخوانی بیشتری نسبت به قهرمانان پرتاب وزنه دارند و آنها نیز از دوندگان، دانسیته بیشتری دارند. تراکم استخوانی شناگران با گروه کنترل فرق چندانی نمی کند و در گروه کنترل هم آنهایی که تمرینات معمولی انجام می دادند، دارای دانسیته استخوانی بیشتری نسبت به افرادی که اصلا ورزش نمی کردند، بودند. مطالعه در باره تاثیر تمرینات روی دانسیته استخوان بازوی بازیکنان تنیس نشان می دهد که دانسیته استخوانی در بازوی غالب بیشتر از بازوی مغلوب است.

 

 

منبع:جوان امروز

 

ورزش درمانی آرتروز گردن

اعمال فشار به سردر جهت جلو به عقب

این تمرین سبب آرامش گردن وقسمت فوقانی ستون مهره سینه ای میشود.
بر روی صندلی بنشینید و کمر را به حالت کاملا صاف نگه دارید.کف دست خودرا بر روی چانه قرار دهیدو در حالیکه صورت شما کاملا رو به جلونگاه میکند چانه را کاملا بادست به عقب فشار دهید بطوریکه در پشت گردن و ستون مهره سینه ای احساس کشش وفشارکنید.این حرکت رادر حد توان در طول روز انجام دهید.

کشش دوطرفه گردن

درپایان تمرین قبل هنگامیکه دست شمابر روی چانه اعمال نیرو میکندبه آرامی گردن را به سمت چپ بچرخانید بطوریکه چشم شما به شانه چپ نگاه کندوبالعکس گردن را به سمت راست بطوریکه چشم شما به شانه راست نگاه کندبچرخانید.


توجه/هشدار

ورزش های فوق چنانچه دچار درد گردن و بیحسی در گردن و اندام فوقانی هستید،اکیدا ممنوع هستند

 

منبع:انجمن تخصصی

آرتروز گردن (راه های پیشگیری و درمان)

گردن انسان شامل ۷ مهره است. مفاصل مهره های گردنی مستعد ساییدگی، کاهش فاصله و فتق دیسک می باشند. در دنیای امروز و به جهت تغییر سبک زندگی و مشاغل،گردن دردیکی از بیماریهای شایع جوامع شده است، بطوری که نتایج تحقیقات نشان می دهد که از هر صد نفر حدود ۵ نفر به گردن درد مبتلا هستند.

عوامل متعددی باعث ایجاد درد در گردن و متعاقب آن دردهای تیر کِشنده و جان فرسا در اندام فوقانی بدن می شود. از جمله این عوامل می توان به : التهاب بافتهای نرم اطراف مفصل های مهره ای، خشکی مفاصل، وضعیت نامناسب سر و شانه ها، تغییر شکل مهره ها به طور اولیه یا ثانویه، آرتروز، دیسک و بیماریهای ناشی از گرفتگی های عضلانی، کشیدگی لیگامانی و بیماریهای روماتیسمی اشاره کرد.

از علل فوق شایعترین علتگردن درد به ترتیب: گرفتگی و کشیدگی عضلانی و لیگامانی،آرتروز گردن  و فتق دیسک می باشند. البته درد گردن در افراد پشت‌میزنشین (کارمندها، تایپسیت‌ها، نویسنده‌ها،‌ بافنده‌ها و تمام آنهایی که با دست، کار دقیقی انجام می‌دهند و باید سرشان را دایم خم کنند) رایج‌تر است و بالطبع این افراد باید اصول پیشگیری از گردن درد را بیشتر مد نظر داشته باشند.

بعلت تفاوت در سیر بیماری و نحوه درمان گردن درد مزمن و گردن درد حاد و شدید، لازم است که بیمار به پزشک مراجعه کند تا علت درد مشخص شده و درمان مناسب انجام شود. اصولا در دردهای مفصلی عضلانی، خصوصا در دردهای گردنی، برای جلوگیری از پیشرفت بیماری مراجعه به پزشک در مراحل اولیه و انجام روشهای پیشگیری و درمان بسیار مناسب هستند.

توصیه های بهداشتی برای پیشگیری و درمان آرتروز گردن

در پیشگیری و درمان دردهای گردنی رعایت اصول کلی ذیل و عمل کردن به آنها در خانه، محل کار و در فعالیتهای روزمره مانند رانندگی کردن، مطالعه و … ضروری و کاملا موثر است.

۱- همیشه گردن خود را چه در حالت ایستاده، نشسته، یا راه رفتن، صاف و عمود بر بدن نگهدارید. بطوری که هیچ زاویه ای با بدن نسازد. سر صاف و مستقیم، نگاه به جلو، شانه ها عقب و بالا، سینه بیرون، شکم داخل. چه در حالت ایستاده و یا راه رفتن یا نشستن.

۲- هرگز گردن خود را به مدت طولانی خم نکنید بلکه اگر لازم است، صندلی خود را کوتاه تر کنید. یا ارتفاع میز خود را بالاتر ببرید تا مجبور به خم کردن گردن خود نباشید. چرا که بسیاری از بیماری های گردنی ناشی از خم بودن گردن به مدت طولانی است. بنابراین حتی الامکان گردن خود را خم نکنید و اگر مجبور به این کار هستید، هر از چند گاهی گردن خود را صاف کنید.

۳- از نرمش ها و حرکاتی که در آنها مجبور به خم کردن و حرکات ناگهانی گردن هستید دوری کنید.

۴- اگر کارتان نشسته است و مجبور به خم کردن گردن هستید، حتما با یکی از دستانتان از وزن سرتان و فشار آن بر روی مهره های گردنی بکاهید تا کمتر دچار صدمات گردنی شوید.

۵- بهتر است از میزهایی استفاده کنید که شبیه میز تحریر مدارس است و پایه های جلویی آن، کمی بلندتر از پایه های عقبی است. به این ترتیب کمتر ناچار می شوید گردنتان را خم کنید.

۶- موقع مطالعه سعی کنید کتاب یا روزنامه را بالا نگهدارید. نه اینکه گردنتان را خم کنید. مدت های طولانی اینگونه مطالعه کردن ممکن است به گردن شما آسیب بزند.

۷- حتی الامکن هنگام خوابیدن از بالش کوتاه استفاده کنید. به طوری که سرتان در امتداد بدن قرار گیرد نه اینکه خم شود.

۸- در موقع رانندگی تا آنجا که می توانید به فرمان نزدیکتر بنشینید تا مجبور نباشید دستهایتان را دراز کنید و به فرمان برسانید. چرا که به طور مستقیم و غیر مستقیم ایجاد گردن درد می کند.

۹- صندلی که روی آن می نشینید و رانندگی می کنید، حتما بایستی دارای تکیه گاهی جهت گردن باشد. چرا که در بسیاری از حوادث رانندگی از قبیل ترمزهای شدید (که باعث حرکت شدید رو به جلوی گردن می شود) و برخورد شدید اتومبیل دیگر از پشت (که باعث حرکت شدید رو به عقب گردن می شود) سبب آسیب نخاع در اثر شکستن و جابجایی مهره ها می گردد.

۱۱- حتی الامکان طولانی مدت به نقطه جلو بطور ثابت نگاه نگنید. (رانندگی، مطالعه، نگاه کردن به مانیتور کامپیوتر و …)

۱۲- توصیه های پزشک معالج را مراعات کنید.

ورزشهای مناسب برای پیشگیری و درمان گردن درد مزمن

۱- گردن را ضمن سفت کردن عضلات آن به سمت عقب، چپ و رست حرکت دهید. از حرکات چرخشی گردن و سر خودداری کنید.

۲- مستقیم روی صندلی به صورت قائم بنشینید و دست راست خود را در پشت کمر قرار دهید. با دست چپ از پشت سر، قسمت راست سر خود را گرفته و به طرف چپ بکشید. شما احساس کشش در قسمت راست سر و گردن خود خواهید کرد. برای ۵ ثانیه سر خود را نگه دارید. این عمل را ۵ بار در هر حالت اجرا کنید. در بین ورزشها ۳ ثانیه استراحت کنید.

۳- روی صندلی مستقیما و بصورت قائم بنشینید و هر دو دست را در ناحیه پشت کمر حلقه کنید. شانه چپ خود را پایین آورده و سر خود را به طرف راست خم کنید. این حالت برای ۵ ثانیه حفظ شود. حالا بر عکس حالت قبل، شانه راست خود را پایین آورده و سر خود را به طرف چپ خم کنید. این حالت نیز برای ۵ ثانیه حفظ شود. برای هر طرف ۵ بار تکرار شود.

۴- مستقیما و در حالت نشسته کف دست خود را روی پیشانی قرار داده و پیشانی خود را به کف دست فشار بدهید. برای ۵ ثانیه آن را نگه دارید و سپس رها کنید.

۵- در حالت نشسته کف دست خود را در ناحیه پشت سر قرار دهید و سر را به کف دست فشار دهید. ۵ ثانیه نگه دارید. این ورزش را ۵ بار انجام دهید.

۶- کف دست را در یک طرف شقیقه گذاشته و شقیقه را به کف دست فشار دهید. ۵ ثانیه صبر و سپس رها کنید. این ورزش را ۵ بار انجام دهید.

۷- چهار دست و پا درحالیکه کف دستها و زانوها روی زمین باشند، قرار بگیرید. پشت خود را صاف نگه دارید و کم کم سر را درحالیکه به کف اتاق نگاه می کنید، خم کنید. سپس آهسته چانه خود را بالا آورده و در امتداد تنه قرار دهید. این ورزش را ۵ بار و هر بار با ۵ ثانیه مکث انجام دهید.

۸- روی یک تخت دراز بکشید و گردنتان را از پایین به بالا حرکت دهید.

۹- شانه ها و عضلات اطراف را تقویت نمایید، چرا که با افزایش قدرت و تحمل این عضلات، فشار کمتری روی مهره و دیسک های بین مهره ای وارد می شود:

الف: شانه هایتان را بالا ببرید و به گوشهایتان نزدیک کنید. ۵ ثانیه نگه دارید، سپس آزاد نمایید. این حرکت را روزی ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

ب: شانه هایتان را به سمت عقب حرکت دهید به طوری که کتف هایتان از پشت به یکدیگر نزدیک شوند. این حرکت را روزی سه مرتبه، هر مرتبه ۳۰ بار تکرار نمایید.

توصیه های ورزشی:

۱-       ورزشها را از کم شروع کنید. در صورت تحمل ورزش و عدم درد هر هفته ۵ نوبت تعداد ورزشها را بیشتر کنید.

۲-       زیاده روی نکنید و دستورات ورزشی را به همان اندازه داده شده انجام دهید.

۳-       هر ورزشی را که باعث درد می شود، از تعداد آن کم کنید. در صورت تشدید درد، با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف دارو:

در مواردی که بیمار درد شدید گردن دارد، استفاده از داروهای ضد التهابی مانند بروفن، ناپروکسن و … و یا داروهای جدید مانند سلکسیب و … با نظر پزشک معالج بلامانع است. تاکنون دارویی که اثر درمانی کامل جهت ترمیم غضروفهای مفصلی در گردن و یا سایر مفاصل داشته باشد، اثبات نشده است. لذا اقدامات پیشگیرانه یک اصل کاملا مفید در درمان دردهای گردنی است.

استفاده از گردن بند طبی:

استفاده از گردن بند طبی در کوتاه مدت با نظر پزشک معالج ممکن است در مراحل حاد بیماری کمک کننده باشد. اما استفاده بلند مدت باعث ضعف عضلات گردن شده و ممکن است باعث تشدید بیماری شود.

منبع: کلینیک آنلاین روماتولوژی

ده ورزش برای تقویت زانو

اگر می خواهید زانوانی قوی و محکم داشته باشید ، توصیه می کنیم این ورزش ها را انجام دهید.

1)محكم كردن زانو:
بنشینینید و پاها را مقابل خود دراز كنید ,زانوی خود را هر چه محكم تر راست كنید ,آن را به زمین فشار دهید و هم زمان پا را از مچ به سمت خود بكشید .زانو را تا پنج شماره راست نگه دارید,سپس آن را كاملا شل كنید (سه بار در روز هر بار 10مرتبه)

 

2)محكم كردن زانو در حالت ایستاده یا نشسته:
باید این تمرین را در فعالیت های روزمره خود بگنجانید .برای مثال هنگامی كه برای مدت طولانی نشسته اید به دفعات زانوی خود را راست كنید

3)محكم كردن زانو با حمایت پاشنه:
بنشینید و پاهای خود را دراز كنید .جسمی (مانند حوله ای? تا شده یا یك تكه چوب به ارتفاع پنج سانتی متر )را زیر پاشنه خود قرار دهید ,عضلات ران را سفت كنید و انگشتان را از مچ پا به سمت خود بكشید .تا ده بشمارید ,سپس عضلات را شل كنید و این تمرین را حداقل دو بار در روز و هر بار ده مرتبه انجام دهید .

4)بالا بردن پا در وضعیت كشیده :
بنشینید و پاها را راست كنید .درحالیكه زانو را در وضعیت كشیده قفل كرده اید ,پای آسیب دیده را بالا ببرید ,سپس تا نزدیكی زمین پایین بیاورید .این تمرین را به صورت متوالی و سریع ده بار انجام دهید و سعی كنید به سی برسانید.

5)بالا بردن پا با وزنه :
بنشینید و پاهای خود را راست كنید .وزنه ای روی مچ پا قراردهید ,پاها را در همان حالت راست بودن بالا ببرید سپس به آرامی پایین بیاورید.برای شروع,وزنه نباید از یك كیلوگرم بیشتر باشد وزنه را به تدریج سنگین تر كنید. مراقب باشید كه زانو در وضعیت كشیده باشد.تمرین را با 5بار شروع كنیدو به تدریج به 5سری ده تایی برسانید.

6)چرخش مفصل ران:
بنشینید و مفصل های پاهای خود را راست كنید.در حالی كه زانو را در همان وضعیت كشیده قفل كرده اید پا را بالا ببرید و دایره هایی را با پای خود در فضا رسم كنید و آن را به سری های ده تایی برسانید این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا انجام دهید.

 

7)حركت الفبا:
بنشینید و پاهای خود را راست كنید ,در حالی كه زانو را صاف نگه داشته اید پا را بالا ببرید و بدون توقف حروف الفبا را در فضا بنویسید.وقتی این تمرین برایتان آسان شد,آن را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

8)بالا بردن پا در وضعیت نشسته :
بنشینید و پاها را راست كنید .در حالی كه زانو را در وضعیت كشیده قفل كرده اید پا را بالا ببرید به صورت عرضی آن را به یك سو ببرید و به آرامی به سمت مركز برگردانید و آن گاه به نرمی پایین بیاورید.این حركت را با هر پا 5 بار تكرار كنید و به تدریج به سه سری ده تایی برسانید,سپس این تمرین را با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید.

9)دور كردن مفصل ران :
به پهلو بخوابید ,به نحوی كه پای آسیب دیده بالا قرار گیرد .زانو را راست نگه دارید و پا را از زانو بالا ببرید,تا سه بشمارید و سپس به آرامی پایین بیاورید.با 5 بار شروع كنید ,به تدریج تعداد تمرین را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا آن را ادامه دهید.

10)بالا بردن پا در وضعیت دمر:
روی شكم بخوابید.زانو را راست نگه دارید و پا را از عقب كمی بالا ببرید. این وضعیت را تا سه شماره حفظ كنید ,سپس به تدریج پا را پایین بیاورید .این تمرین را باهرپا 5 بار انجام دهید,به تدریج آن را به سه سری ده تایی برسانید و سپس با افزودن وزنه به مچ پا ادامه دهید  .

 

منبع:سیمرغ

ورزشی بسیار موثر جهت درمان درد زانو

آیا شما از درد زانو رنج می برید و نمی دانید برای تسکین این درد چه راه حلی وجود دارد؟ محققان این ورزش را برای افراد مبتلا به زانو درد توصیه می کنند .

یك پژوهش جدید نشان داد: ورزش تای چی در كاهش دردهای زانو ناشی از اوستئوآرتریت (التهاب مفصل و استخوان) در افراد مسن تاثیر مفیدی دارد.

 پژوهشگران دانشكده پزشكی دانشگاه توفتس در آمریكا دریافته‌اند: افراد سالمند بالای 65 سال كه مبتلا به اوستئوآرتریت زانو هستند اگر در تمرینات تای چی به طور منظم شركت كنند به میزان قابل توجهی عملكرد جسمی آنها بهبود پیدا می‌كند و از دردهای آنها كاسته می‌شود. تای چی تركیبی از حركات آرام و ریتم دار است كه تاثیرات جسمی و روانی بسیار مفیدی روی بدن دارد.

تای چی نوعی ورزش رزمی چینی است كه برای بهبود سلامتی، افزایش طول عمر و آرامش روحی انجام می‌شود.

این ورزش در رده ورزشهای رزمی ملایم قرار دارد و باعث می‌شود تا عضلات بدن با انجام تمرینات نرم و ساده، انعطاف پذیر و قوی شوند. درست برعكس ورزشهای رزمی سخت كه با فشار و شدت تمرین عضلات را تقویت می‌كنند.

تمرینات و نرمشهای تای چی با حركات كند، آرام و معمولا به صورت گروهی هنگام صبح انجام می‌شوند. متخصصین این ورزش معتقدند كه تمرینات تای چی به صورت دسته جمعی، اثر بهتری نسبت به تمرینات فردی آن دارد.

این ورزش چینی در خود كشور چین از طرفداران زیادی برخوردار است؛ به طوری كه تقریبا تمام پارك‌های كشور چین، صبح‌ها مملو از افرادی هستند كه در حال تمرین تای چی می‌باشند.

از فواید عمده تای چی می‌توان به تقویت عضلات بدن، انعطاف پذیری نرم عضلات، تمركز و آرامش فكری، تقویت روحی و عصبی و آموزش دفاع شخصی اشاره كرد.

تحقیقات به عمل آمده نشان می‌دهد كه تای چی قادر است بیماریهای شدید، مزمن و حتی ژنتیكی را درمان كند.برای مثال با تمرین تای چی می‌توان امراض قلبی را درمان و یا از بروز آنها جلوگیری كرد.همچنین این ورزش می‌تواند استرس را كه عامل بسیاری از بیماریهاست ‌از بین ببرد.

تمرینات تنفسی این ورزش همچنین می‌تواند به سالم ماندن ریه و بهبود جریان گردش خون در بدن نیز كمك كند. آهستگی و نرمی در تمرینات تای چی باعث می‌شود تا تمركز فكری بالا رود كه این مساله خود به كنترل دستگاه عصبی فرد در شرایط بحرانی و فشارهای عصبی بسیار كمك می‌كند.

محققان حتی ادعا می‌كنند؛ افرادی كه تای چی تمرین می‌كنند كمتر عصبی شده و حتی از دروغ گفتن نیز پرهیز می‌كنند.


منبع:سیمرغ

وقتی عضلات می‌گیرد

شاید شما هم تا به حال با چنین مشكلی رو به‌رو شده باشید كه عضله‌تان می‌گیرد و سفت و خشك می‌شود. در حقیقت به انقباض ناگهانی و غیرارادی یك یا چند عضله، گرفتگی عضله می‌گویند.

اگر شبی از گرفتگی عضلات از خواب بیدار شده باشید یا این‌كه در طول روز آن را حس كرده باشید، می‌دانید كه چقدر دردناك و آزاردهنده است.

اگرچه این حالت معمولا خطری ندارد، اما می‌تواند به طور موقتی عضله آسیب‌دیده را از حركت باز دارد.

دلایل گرفتگی عضلاتاستفاده بیش از حد از عضلات، كم‌آبی بدن، فشار عضلانی یا قرارگیری در وضعیتی خاص برای مدتی طولانی هر كدام می‌توانند سبب گرفتگی عضلات شوند. به همین دلیل ورزشكارانی كه پس از ورزش و بخصوص در آب و هوای گرم خسته شده و دچار كم‌آبی بدن می‌شوند، معمولا چنین شرایطی را تجربه خواهند كرد.

یكی دیگر از انواع شایع گرفتگی عضلات نیز حالتی است كه در طول شب رخ داده و بیشتر عضلات ساق پا و انگشتان را درگیر می‌كند.

البته در بیشتر شرایط علت اصلی گرفتگی عضله مشخص نیست. گرفتگی عضلات اغلب مشكل خاصی نداشته و خطری ایجاد نمی‌كند اما در برخی موارد نیز بیماری‌ها و شرایط خاصی می‌توانند سبب ایجاد این حالت باشند. گرفتگی عضلانی گاهی بخشی از بیماری‌های تیروئید، كلیه، اعصاب، اختلالات هورمونی، دیابت و كم‌خونی نیز می‌تواند باشد.

بهبود و پیشگیریچنانچه شما هم با چنین مشكلی رو به رو هستید، با اقداماتی خاص می‌توانید آن را بهبود بخشیده و شرایط بهتری ایجاد كنید. در این شرایط عضله آسیب‌دیده را كشش داده و به آرامی آن را مالش دهید تا آرام شود. بنابراین كشش و ماساژ مناسب و آرام می‌تواند به شما در این شرایط كمك كند.

در این شرایط می‌توانید از گرما یا سرما نیز استفاده كنید. به عنوان مثال حوله‌ای گرم یا یك حمام آب گرم یا بسته‌ای یخ می‌تواند به آرام شدن عضله كمك كند.

برای این‌كه از بروز این حالت پیشگیری كنید، بهتر است دقت داشته باشید تا بدنتان با كم‌آبی روبه‌رو نشود. به همین دلیل هر روز به مقدار كافی آب بنوشید و در زمان‌هایی كه مشغول فعالیت هستید و این كار را در فواصل منظم تكرار كنید تا مشكلی ایجاد نشود.

حتما به خاطر داشته باشید كه قبل و بعد از هر ورزشی، عضله خود را به‌آرامی كشش دهید. اگر شما هنگام خواب دچار این وضعیت می‌شوید، قبل از رفتن به رختخواب این كشش‌ها را انجام دهید. ورزش سبك قبل از خواب هم می‌تواند برای پیشگیری از این وضعیت مفید باشد.

منبع: سیمرغ

 

باشگاه ورزشی پشت میزنشین‌ها

اکثر ما دست‌کم ۸ ساعت از روزمان را پشت میز کار می‌گذرانیم و این نشستن‌های طولانی عوارضی جسمی و روانی زیادی دارد. با انجام تمرینات ساده‌ای، از فرصت‌های فراغت‌ می‌توانید نهایت استفاده را به نفع سلامت‌تان بکنید.
لبه میز را بگیرید و مانند زمانی که می‌خواهید میز را از زمین بلند کنید به دستتان کشش وارد کنید. زمانی که خسته شدید با دست دیگر این حرکت را تکرار کنید.

 

دست‌تان را بر روی میز بگذارید و با تمام نیرو دست را به سمت پایین فشار دهید. تا زمانی که خسته نشدید در این حالت کشش بمانید و سپس با دست دیگر این تمرین را تکرار کنید.

 

دست راست را برروی میز ودست چپ را زیر میز بگذارید و دست راست را با تمام قدرت و به سمت پایین فشار دهید. همزمان دست چپ را به سمت بالا فشار دهید. وقتی خسته شدید جای دست‌ها را عوض و تمرین را تکرار کنید.

روی لبه‌ی صندلی بنشینید و پاهایتان را به نوبت کاملا صاف کرده، چند سانت از سطح زمین بلند کنید و برای چند دقیقه نگهدارید. اگر می‌توانید پایتان را بالاتر ببرید.

همان طور که بر روی صندلی نشسته‌اید دست راست را بر روی قسمت بیرونی زانوی راست گذاشته و با تمام نیرو زانو را فشار دهید مثل این که می‌خواهید زانو را به سمت پای چپ هل دهید. در همان زمان با پای راست فشاری در خلاف جهت دست و برای مقابله با آن وارد کنید. این کار را با دست و پای چپ تکرار کنید.

دست راست را بر روی قسمت داخلی زانوی راست قرار داده و فشار دهید مثل این که بخواهید آن را از پای چپ دور کنید و در همان زمان با پای راست با این فشار مقابله کنید. این حرکت را روی پای دیگر تکرار کنید.

دست راست را بر روی زانوی راست قرار داده و تا جایی که می‌توانید زانو را به سمت پایین فشار دهید و کششی در زانو ایجاد کنید. این حرکت را هم روی پای دیگر و یا همزمان روی هر دو پا تکرار کنید.

با دست چپ، مچ دست راست را گرفته و در جهت مخالف بکشید. روال را تغییر داده و دوباره تکرار کنید.

در حالی که بر روی صندلی نشسته‌اید ، لبه آن را با دست گرفته و با تمام قدرت مثل زمانی که می‌خواهید صندلی را بلند کنید به آن نیرو وارد کنید.

هر دو دست را بر روی میز قرار دهید، دست چپ را مشت کرده و آن را بر کف دست راست عمود کنید و محکم به هم فشار دهید.

همان طور که بر روی صندلی نشسته‌اید، دست‌ها را پایین بیاورید و کف دست‌ها را به هم بچسبانید و آنها را محکم به هم فشار دهید. این تمرین را در حالتی که انگشتان به سمت بالا هستند تکرار کنید.

پاها را از زمین بلند کنید و به هم گره بزنید و آن‌ها را در جهت مخالف بکشید تا عضلات‌تان خسته شود.

پاها را کاملا صاف و از زمین بلند کنید و روی هم بگذارید و با پای بالایی پای پایینی فشار بیاورید. جای پاها را عوض کنید.